![ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Επιμέλεια: Μαρία Μιχάλη
Γιατί; Γιάννης Μαγκλής
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Ήταν ένας λόφος άλικος από τις παπαρούνες. Ξεκουραζόταν ένα
ρούσικο σύνταγμα, που τραβούσε κι αυτό για το μέτωπο. Εκεί μας
σταματήσανε κι εμάς. Είχε νερό μπόλικο και πρασινάδα εκεί δίπλα.
Στήσαμε πυραμίδες τα όπλα και φάγαμε κοντά τους. Μας σίμωσαν κάτι
μεγαλόσωμα παλικάρια με τριανταφυλλιά μάγουλα, με χοντρές μπότες
και μπλούζες παιδιάτικες δίχως κουμπιά. Τα πηλήκιά τους είχαν
κεραμίδι στενούτσικο.
- Γκιρτς.
- Γκιρτς;
- Κριστιάν;
- Κριστιάν.
- Ορτοντόξ;
- Ορτοντόξ.
Μας δεχτήκανε με χαρές σχεδόν παιδιάτικες. Γελούσανε, κι εμείς
γελούσαμε, μας χάριζαν κονσέρβες, σουγιάδες. Με τα μεγάλα τους χέρια
μάς χτυπούσανε στην πλάτη. Τραβούσανε και μας δείχναν από την
τραχηλιά τους χρυσά, σεντεφένια σταυρουδάκια και φυλαχτάρια
κρεμασμένα με αλυσιδίτσες. Σταυροκοπιόντανε με τον ορθόδοξο τρόπο.
- Κριστιάν! Κριστιάν!
Φάγαμε μαζί, κουβεντιάσαμε ώρες δίχως να καταλαβαίνει γρι ο ένας
απ’ τη γλώσσα τ’αλλουνού. Όμως συνεννοηθήκαμε περίφημα. Η αγάπη
κι η όχτρα έχουν διεθνή γλώσσα.
Στράτης Μυριβήλης, Η ζωή εν τάφω [απόσπασμα], Βιβλιοπωλείον της Εστίας 1999.
Στρατιώτης
Του `παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις
Εκείνος δε μιλάει πολύ
του `ναι μεγάλη η στολή
και βάσανο οι αρβύλες
Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και του `ρχεται να
κλαίει...
Δεν του ’γραφε ποτέ κανείς
τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
και μίλαγε για λάθος
Μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή
και έκλαψε μονάχος
Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και ντρέπεται να
κλαίει...
Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου Μουσική: Μάνος Λοΐζος Τραγούδι: Βασίλης
Παπακωνσταντίνου
Ποιες ομοιότητες και διαφορές με το διήγημα «Γιατί;» του Μαγκλή έχει
το απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Μυριβήλη και το ποίημα
«Στρατιώτης»;](https://image.slidesharecdn.com/random-170927142434/85/-1-320.jpg)
More Related Content
Viewers also liked (12)
More from Maria Michali (20)
Recently uploaded (20)
γιατι; παραλληλα κειμενα
- 1. ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Επιμέλεια: Μαρία Μιχάλη Γιατί; Γιάννης Μαγκλής ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Ήταν ένας λόφος άλικος από τις παπαρούνες. Ξεκουραζόταν ένα ρούσικο σύνταγμα, που τραβούσε κι αυτό για το μέτωπο. Εκεί μας σταματήσανε κι εμάς. Είχε νερό μπόλικο και πρασινάδα εκεί δίπλα. Στήσαμε πυραμίδες τα όπλα και φάγαμε κοντά τους. Μας σίμωσαν κάτι μεγαλόσωμα παλικάρια με τριανταφυλλιά μάγουλα, με χοντρές μπότες και μπλούζες παιδιάτικες δίχως κουμπιά. Τα πηλήκιά τους είχαν κεραμίδι στενούτσικο. - Γκιρτς. - Γκιρτς; - Κριστιάν; - Κριστιάν. - Ορτοντόξ; - Ορτοντόξ. Μας δεχτήκανε με χαρές σχεδόν παιδιάτικες. Γελούσανε, κι εμείς γελούσαμε, μας χάριζαν κονσέρβες, σουγιάδες. Με τα μεγάλα τους χέρια μάς χτυπούσανε στην πλάτη. Τραβούσανε και μας δείχναν από την τραχηλιά τους χρυσά, σεντεφένια σταυρουδάκια και φυλαχτάρια κρεμασμένα με αλυσιδίτσες. Σταυροκοπιόντανε με τον ορθόδοξο τρόπο. - Κριστιάν! Κριστιάν! Φάγαμε μαζί, κουβεντιάσαμε ώρες δίχως να καταλαβαίνει γρι ο ένας απ’ τη γλώσσα τ’αλλουνού. Όμως συνεννοηθήκαμε περίφημα. Η αγάπη κι η όχτρα έχουν διεθνή γλώσσα. Στράτης Μυριβήλης, Η ζωή εν τάφω [απόσπασμα], Βιβλιοπωλείον της Εστίας 1999. Στρατιώτης Του `παν θα βάλεις το χακί θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή και ήρωας θα γίνεις Εκείνος δε μιλάει πολύ του `ναι μεγάλη η στολή και βάσανο οι αρβύλες Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει είναι μονότονο και του `ρχεται να κλαίει... Δεν του ’γραφε ποτέ κανείς τις νύχτες ξύπναγε νωρίς και μίλαγε για λάθος Μια μέρα έγινε στουπί πέταξε πέρα τη στολή και έκλαψε μονάχος Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει... Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου Μουσική: Μάνος Λοΐζος Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου Ποιες ομοιότητες και διαφορές με το διήγημα «Γιατί;» του Μαγκλή έχει το απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Μυριβήλη και το ποίημα «Στρατιώτης»;