ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΑΙ Η
ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΕΝΟΤΗΤΕΣ 2 ΚΑΙ 3
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Βενιαμίν Φλανκλίνος
Τζώρτζ
Ουάσινγκτον:
πρώτος πρόεδρος
των Η.Π.Α.
Το Κογκρέσο απαρτίζεται από τη Γερουσία και
τη Βουλή των Αντιπροσώπων και ασκεί τη
νομοθετική εξουσία.
Η έκρηξη και εξέλιξη της γαλλικής επανάστασης (1789-1794)
Κοινωνική κατάσταση στη Γαλλία
Τρεις κοινωνικές τάξεις:
____________________________(1,5%)
______________________________(0,5%)
_______________________________(98%)
Κριτήριο κατάταξης: η καταγωγή
Ευγενείς και κλήρος
(παλαιό καθεστώς)
Τρίτη Τάξη
 Είχαν την εξουσία
 Δεν πλήρωναν φόρους
 Έπαιρναν όλες τις αποφάσεις


ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
Αφορμές:
Ο βαρύς χειμώνας του 1788-89 έφερε πείνα και οδήγησε το λαό
σε λεηλασίες
Το παλαιό καθεστώς αδυνατούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση
Γεγονότα:
5 Μαΐου 1789 ο Λουδοβίκος συγκαλεί τη συνέλευση των Τριών τάξεων
με σκοπό να επιβάλλει νέους φόρους. Οι αντιπρόσωποι της Τρίτης Τάξης
απαιτούν μεταρρυθμίσεις και αυτοανακηρύσσονται Εθνική Συνέλευση
(όρκος του Σφαιριστηρίου)
9 Ιουλίου 1789: αυτοανακηρύσσονται σε Συντακτική Συνέλευση με σκοπό
να δώσουν στη Γαλλία ____________
14 Ιουλίου 1789 : ο λαός καταλαμβάνει τη Βαστίλη
«Ο όρκος του σφαιριστήριου», σχέδιο (1791) του Γάλλου
ζωγράφου Ζακ-Λουί Νταβίντ. Τον Ιούνιο του 1789 η
Εθνοσυνέλευση έδωσε όρκο ότι θα δημιουργήσει ένα
σύνταγμα για τη Γαλλία. Ο βασιλιάς αναγκάστηκε να
συμφωνήσει. Έτσι ήρθε το τέλος για την απόλυτη μοναρχία
Η συντακτική συνέλευση του 1791 αποφάσισε:
• πολίτευμα της Γαλλίας ανακηρύσσεται η συνταγματική μοναρχία
• Το έθνος ανακηρύχθηκε κυρίαρχο και
• Τη νομοθετική εξουσία την ασκεί η Βουλή, που θα προκύψει από
εκλογές
• Δικαίωμα ψήφου αναγνωρίστηκε μόνο σε όσους είχαν περιουσία
και πλήρωναν φόρους
• Η εκτελεστική ανατέθηκε στο βασιλιά και σε έξι υπουργούς
• Η δικαστική αφαιρέθηκε από το βασιλιά και κηρύχθηκε ανεξάρτητη
Ποιες φαντάζεστε ότι ήταν οι αντιδράσεις των
αριστοκρατών και του κλήρου μετά τις πολιτικές
εξελίξεις στη Γαλλία;
Αναπαράσταση εκτέλεσης σε γκιλοτίνα. Η γκιλοτίνα ήταν το βασικό μέσο
θανάτωσης κατά τη Γαλλική Επανάσταση, επειδή η εκτέλεση γινόταν γρήγορα
και ο κατάδικος δεν υπέφερε για πολλή ώρα. Πήρε το γαλλικό της όνομα
(γκιλοτίνα) από τον εφευρέτη της, το γιατρό Γκιγιοτέν, ο οποίος πρότεινε τη
μέθοδο αυτή στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση το φθινόπωρο του 1789.
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Σκίτσο (1790) με την πορεία των γυναικών στις Βερσαλίες (προάστιο του Παρισιού, όπου
ήταν το παλάτι). Τον Οκτώβρη του 1789, οι κάτοικοι του Παρισιού, κυρίως γυναίκες,
έκαναν μια μεγάλη πορεία στις Βερσαλίες ζητώντας από το βασιλιά ψωμί. Δεν ήταν η
πρώτη φορά που οι γυναίκες διαμαρτύρονταν για την τιμή του ψωμιού, μια και αυτές
ψώνιζαν και γνώριζαν πολύ καλά τις τιμές. Οι γυναίκες ανάγκασαν το βασιλιά να φύγει
από τις Βερσαλίες και να μείνει στο Παρίσι. Εκεί οι επαναστάτες μπορούσαν να τον
ελέγχουν καλύτερα.
Οι μητέρες, θυγατέρες και αδελφές που αντιπροσωπεύουν το έθνος ζητούν να
συστήσουν εθνική συνέλευση. Πιστεύουν ότι κανείς δε δίνει σημασία στις
γυναίκες και στα δικαιώματά τους και ότι αυτό προκαλεί συμφορές και διαφθορά
στις κυβερνήσεις. Γι’ αυτό το λόγο αποφάσισαν να εκδώσουν, σε επίσημη
διακήρυξη, τα φυσικά, απαράγραπτα και ιερά δικαιώματα της γυναίκας [...]. Η
γυναίκα γεννιέται ελεύθερη και έχει τα ίδια δικαιώματα με τον άντρα. Οι
διακρίσεις εξυπηρετούν μόνο την κοινωνία [...]. Πηγή κάθε εξουσίας είναι το
έθνος, δηλαδή η συνεργασία του άντρα και της γυναίκας. Κανένα σώμα ή άτομο
δεν μπορεί να ασκήσει εξουσία που δεν απορρέει ρητά απ’ αυτό.
Ολέμπ ντε Γκουζ, Διακήρυξη των Δικαιωμάτων της Γυναίκας και της Πολίτισσας,
έτος 1791
Οι γυναίκες στη Γαλλική Επανάσταση Για πρώτη φορά στη Γαλλική Επανάσταση οι γυναίκες
συμμετέχουν στην πολιτική ζωή με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Παίρνουν μέρος στις
δημόσιες συζη- τήσεις και οι πιο μορφωμένες διεκδικούν δικαιώματα στο γάμο (δηλαδή να
μπορούν να διαχειρίζονται την περιουσία τους, να έχουν την κηδεμονία των παιδιών τους, να μη
χρειάζονται την άδεια του συζύγου τους για να δουλέψουν κ.ά.), στην ιδιοκτησία και στην
εργασία. Αρκετές γράφουν σε εφημερίδες και οργανώνουν λέσχες όπου μαζεύονται και συζητούν.
Το 1791 δημοσιεύεται η Διακήρυξη των δικαιωμάτων της γυναίκας και της πολίτισσας. Η
συμμετοχή των γυναικών στην Επανάσταση έδειξε ότι είχαν λάθος όσοι πίστευαν ότι η θέση τους
είναι μόνο στο σπίτι. Παρ’ όλα αυτά, οι γυναίκες δεν αποκτήσανε το δικαίωμα να συμμετέχουν
στην πολιτική και να είναι ενεργοί πολίτες. Μάλιστα την περίοδο του Τρόμου ορισμένες
επαναστάτριες που ζήτησαν ισότητα για τις γυναί- κες καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν. Από
τότε απαγορεύτηκε να συμμετέχουν οι γυναίκες στις διάφορες ενώσεις και η δημόσια παρουσία
τους περιορίστηκε. Δεν αποκτήσανε πολιτικά δικαιώματα και ο νόμος τις θεωρούσε κατώτερες.
Δεύτερη φάση της Γαλλικής Επανάστασης (Σεπτέμβριος 1792- Ιούλιος
1794)
Tο 1792 η Γαλλία ανακηρύσσεται αβασίλευτη δημοκρατία.
Στο μεταξύ η Αυστρία και η Πρωσία ξεκινούν πόλεμο ενάντια στη Γαλλία με
στόχο να ξαναφέρουν τη μοναρχία. Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ ΄ προσπαθεί να
δραπετεύσει, αλλά οι επαναστάτες τον συλλαμβάνουν.
Τον Ιανουάριο του 1793 οι επαναστάτες εκτέλεσαν το Λουδοβίκο ΙΣΤ ΄ μαζί με τη σύζυγό του
Μαρία Αντουανέτα και τα δύο παιδιά τους. Η Συμβατική Εθνοσυνέλευση τους κατηγόρησε για
προδοσία και τους καταδίκασε σε θάνατο. Χαρακτικό του 1793 με τη Μαρία Αντουανέτα τη στιγμή
που την οδηγούν στην γκιλοτίνα.
Η περίοδος του Τρόμου
Στα 1793–1794 την εξουσία αναλαμβάνει η Επιτρο- πή Κοινής Σωτηρίας,
μια ομάδα από δώδεκα άτο- μα. Οι πιο σημαντικοί ηγέτες της ήταν ο
Μαρά, ο Δαντόν και κυρίως ο Ροβεσπιέρος. Για να σώσουν την
Επανάσταση με κάθε τρόπο, δεν πολέμησαν μόνο τους εχθρούς της αλλά
και όσους δε συμφωνούσαν μαζί τους. Έτσι, έστειλαν στην γκιλοτίνα
(λαιμητόμο) χιλιάδες ανθρώπους. Η περίοδος αυτή είναι γνωστή ως η
περίοδος του Τρόμου.
Διευθυντήριο
Μετά την περίοδο του Τρόμου την εξουσία πήρε ένα νέο εκλεγμένο
όργανο, το Διευθυντήριο. Όμως στο μεταξύ δυνάμωσαν εκείνοι που
ακόμη υποστήριζαν το βασιλιά. Τότε ο γαλλικός στρατός, που
νικούσε, φοβήθηκε ότι η επανάσταση κινδύ- νευε. Έτσι αποφάσισε να
ελέγξει την πολιτική ζωή και με αρχηγό το στρατηγό Ναπολέοντα
Βοναπάρτη πήρε την εξουσία.
1799: ο Ναπολέων αναλαμβάνει την εξουσία με τη συγκατάθεση του
Διευθυντηρίου, ανακηρύσσεται Πρώτος Ύπατος και μετά Αυτοκράτορας.

More Related Content

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

  • 1. Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΑΙ Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΤΗΤΕΣ 2 ΚΑΙ 3
  • 4. Το Κογκρέσο απαρτίζεται από τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων και ασκεί τη νομοθετική εξουσία.
  • 5. Η έκρηξη και εξέλιξη της γαλλικής επανάστασης (1789-1794) Κοινωνική κατάσταση στη Γαλλία Τρεις κοινωνικές τάξεις: ____________________________(1,5%) ______________________________(0,5%) _______________________________(98%) Κριτήριο κατάταξης: η καταγωγή
  • 6. Ευγενείς και κλήρος (παλαιό καθεστώς) Τρίτη Τάξη  Είχαν την εξουσία  Δεν πλήρωναν φόρους  Έπαιρναν όλες τις αποφάσεις   ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
  • 7. Αφορμές: Ο βαρύς χειμώνας του 1788-89 έφερε πείνα και οδήγησε το λαό σε λεηλασίες Το παλαιό καθεστώς αδυνατούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση
  • 8. Γεγονότα: 5 Μαΐου 1789 ο Λουδοβίκος συγκαλεί τη συνέλευση των Τριών τάξεων με σκοπό να επιβάλλει νέους φόρους. Οι αντιπρόσωποι της Τρίτης Τάξης απαιτούν μεταρρυθμίσεις και αυτοανακηρύσσονται Εθνική Συνέλευση (όρκος του Σφαιριστηρίου) 9 Ιουλίου 1789: αυτοανακηρύσσονται σε Συντακτική Συνέλευση με σκοπό να δώσουν στη Γαλλία ____________ 14 Ιουλίου 1789 : ο λαός καταλαμβάνει τη Βαστίλη «Ο όρκος του σφαιριστήριου», σχέδιο (1791) του Γάλλου ζωγράφου Ζακ-Λουί Νταβίντ. Τον Ιούνιο του 1789 η Εθνοσυνέλευση έδωσε όρκο ότι θα δημιουργήσει ένα σύνταγμα για τη Γαλλία. Ο βασιλιάς αναγκάστηκε να συμφωνήσει. Έτσι ήρθε το τέλος για την απόλυτη μοναρχία
  • 9. Η συντακτική συνέλευση του 1791 αποφάσισε: • πολίτευμα της Γαλλίας ανακηρύσσεται η συνταγματική μοναρχία • Το έθνος ανακηρύχθηκε κυρίαρχο και • Τη νομοθετική εξουσία την ασκεί η Βουλή, που θα προκύψει από εκλογές • Δικαίωμα ψήφου αναγνωρίστηκε μόνο σε όσους είχαν περιουσία και πλήρωναν φόρους • Η εκτελεστική ανατέθηκε στο βασιλιά και σε έξι υπουργούς • Η δικαστική αφαιρέθηκε από το βασιλιά και κηρύχθηκε ανεξάρτητη
  • 10. Ποιες φαντάζεστε ότι ήταν οι αντιδράσεις των αριστοκρατών και του κλήρου μετά τις πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία;
  • 11. Αναπαράσταση εκτέλεσης σε γκιλοτίνα. Η γκιλοτίνα ήταν το βασικό μέσο θανάτωσης κατά τη Γαλλική Επανάσταση, επειδή η εκτέλεση γινόταν γρήγορα και ο κατάδικος δεν υπέφερε για πολλή ώρα. Πήρε το γαλλικό της όνομα (γκιλοτίνα) από τον εφευρέτη της, το γιατρό Γκιγιοτέν, ο οποίος πρότεινε τη μέθοδο αυτή στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση το φθινόπωρο του 1789.
  • 12. ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Σκίτσο (1790) με την πορεία των γυναικών στις Βερσαλίες (προάστιο του Παρισιού, όπου ήταν το παλάτι). Τον Οκτώβρη του 1789, οι κάτοικοι του Παρισιού, κυρίως γυναίκες, έκαναν μια μεγάλη πορεία στις Βερσαλίες ζητώντας από το βασιλιά ψωμί. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι γυναίκες διαμαρτύρονταν για την τιμή του ψωμιού, μια και αυτές ψώνιζαν και γνώριζαν πολύ καλά τις τιμές. Οι γυναίκες ανάγκασαν το βασιλιά να φύγει από τις Βερσαλίες και να μείνει στο Παρίσι. Εκεί οι επαναστάτες μπορούσαν να τον ελέγχουν καλύτερα.
  • 13. Οι μητέρες, θυγατέρες και αδελφές που αντιπροσωπεύουν το έθνος ζητούν να συστήσουν εθνική συνέλευση. Πιστεύουν ότι κανείς δε δίνει σημασία στις γυναίκες και στα δικαιώματά τους και ότι αυτό προκαλεί συμφορές και διαφθορά στις κυβερνήσεις. Γι’ αυτό το λόγο αποφάσισαν να εκδώσουν, σε επίσημη διακήρυξη, τα φυσικά, απαράγραπτα και ιερά δικαιώματα της γυναίκας [...]. Η γυναίκα γεννιέται ελεύθερη και έχει τα ίδια δικαιώματα με τον άντρα. Οι διακρίσεις εξυπηρετούν μόνο την κοινωνία [...]. Πηγή κάθε εξουσίας είναι το έθνος, δηλαδή η συνεργασία του άντρα και της γυναίκας. Κανένα σώμα ή άτομο δεν μπορεί να ασκήσει εξουσία που δεν απορρέει ρητά απ’ αυτό. Ολέμπ ντε Γκουζ, Διακήρυξη των Δικαιωμάτων της Γυναίκας και της Πολίτισσας, έτος 1791 Οι γυναίκες στη Γαλλική Επανάσταση Για πρώτη φορά στη Γαλλική Επανάσταση οι γυναίκες συμμετέχουν στην πολιτική ζωή με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Παίρνουν μέρος στις δημόσιες συζη- τήσεις και οι πιο μορφωμένες διεκδικούν δικαιώματα στο γάμο (δηλαδή να μπορούν να διαχειρίζονται την περιουσία τους, να έχουν την κηδεμονία των παιδιών τους, να μη χρειάζονται την άδεια του συζύγου τους για να δουλέψουν κ.ά.), στην ιδιοκτησία και στην εργασία. Αρκετές γράφουν σε εφημερίδες και οργανώνουν λέσχες όπου μαζεύονται και συζητούν. Το 1791 δημοσιεύεται η Διακήρυξη των δικαιωμάτων της γυναίκας και της πολίτισσας. Η συμμετοχή των γυναικών στην Επανάσταση έδειξε ότι είχαν λάθος όσοι πίστευαν ότι η θέση τους είναι μόνο στο σπίτι. Παρ’ όλα αυτά, οι γυναίκες δεν αποκτήσανε το δικαίωμα να συμμετέχουν στην πολιτική και να είναι ενεργοί πολίτες. Μάλιστα την περίοδο του Τρόμου ορισμένες επαναστάτριες που ζήτησαν ισότητα για τις γυναί- κες καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν. Από τότε απαγορεύτηκε να συμμετέχουν οι γυναίκες στις διάφορες ενώσεις και η δημόσια παρουσία τους περιορίστηκε. Δεν αποκτήσανε πολιτικά δικαιώματα και ο νόμος τις θεωρούσε κατώτερες.
  • 14. Δεύτερη φάση της Γαλλικής Επανάστασης (Σεπτέμβριος 1792- Ιούλιος 1794) Tο 1792 η Γαλλία ανακηρύσσεται αβασίλευτη δημοκρατία. Στο μεταξύ η Αυστρία και η Πρωσία ξεκινούν πόλεμο ενάντια στη Γαλλία με στόχο να ξαναφέρουν τη μοναρχία. Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ ΄ προσπαθεί να δραπετεύσει, αλλά οι επαναστάτες τον συλλαμβάνουν. Τον Ιανουάριο του 1793 οι επαναστάτες εκτέλεσαν το Λουδοβίκο ΙΣΤ ΄ μαζί με τη σύζυγό του Μαρία Αντουανέτα και τα δύο παιδιά τους. Η Συμβατική Εθνοσυνέλευση τους κατηγόρησε για προδοσία και τους καταδίκασε σε θάνατο. Χαρακτικό του 1793 με τη Μαρία Αντουανέτα τη στιγμή που την οδηγούν στην γκιλοτίνα.
  • 15. Η περίοδος του Τρόμου Στα 1793–1794 την εξουσία αναλαμβάνει η Επιτρο- πή Κοινής Σωτηρίας, μια ομάδα από δώδεκα άτο- μα. Οι πιο σημαντικοί ηγέτες της ήταν ο Μαρά, ο Δαντόν και κυρίως ο Ροβεσπιέρος. Για να σώσουν την Επανάσταση με κάθε τρόπο, δεν πολέμησαν μόνο τους εχθρούς της αλλά και όσους δε συμφωνούσαν μαζί τους. Έτσι, έστειλαν στην γκιλοτίνα (λαιμητόμο) χιλιάδες ανθρώπους. Η περίοδος αυτή είναι γνωστή ως η περίοδος του Τρόμου. Διευθυντήριο Μετά την περίοδο του Τρόμου την εξουσία πήρε ένα νέο εκλεγμένο όργανο, το Διευθυντήριο. Όμως στο μεταξύ δυνάμωσαν εκείνοι που ακόμη υποστήριζαν το βασιλιά. Τότε ο γαλλικός στρατός, που νικούσε, φοβήθηκε ότι η επανάσταση κινδύ- νευε. Έτσι αποφάσισε να ελέγξει την πολιτική ζωή και με αρχηγό το στρατηγό Ναπολέοντα Βοναπάρτη πήρε την εξουσία. 1799: ο Ναπολέων αναλαμβάνει την εξουσία με τη συγκατάθεση του Διευθυντηρίου, ανακηρύσσεται Πρώτος Ύπατος και μετά Αυτοκράτορας.