Ιστορία Στ' Τάξη Ενότητα 5 Κεφάλαιο 3. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι
1 of 2
Download to read offline
More Related Content
Ιστορία Στ' Τάξη Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι
1. ΙΣΤΟΡΙΑ (Ενότητα 5η)
Κεφάλαιο 3: Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι
Α’ Βαλκανικός Πόλεμος (σελ. 187 παραγρ. 1- 6)
Η Σερβία, η Βουλγαρία, το Μαυροβούνιο και η Ελλάδα συμμάχησαν εναντίον των Τούρκων
και τους κήρυξαν τον πόλεμο, διεκδικώντας τα εδάφη που κατείχε η Οθωμανική
Αυτοκρατορία στη Βαλκανική Χερσόνησο.
Ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος ξέσπασε τον Οκτώβριο του 1912. Η Ελλάδα είχε φροντίσει
έγκαιρα να οργανώσει και να εξοπλίσει τα στρατεύματά της.
Ο ελληνικός στρατός με αρχιστράτηγο τον διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο, κινήθηκε προς
δύο κατευθύνσεις: προς την Ήπειρο και τη Μακεδονία. ΄
Από την πρώτη εβδομάδα του πολέμου τα ελληνικά στρατεύματα είχαν πολλές επιτυχίες
τόσο στη Θεσσαλία, όσο και στη Μακεδονία.
Για να μην καταλάβουν οι Βούλγαροι τη Θεσσαλονίκη, ο ελληνικός στρατός, με εντολή του
πρωθυπουργού Βενιζέλου, στράφηκε αμέσως προς την πρωτεύουσα της Μακεδονίας.
Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης κρίθηκε σε αποφασιστική μάχη στα Γιαννιτσά (19-20
Οκτωβρίου 1912), η οποία έληξε με νίκη των Ελλήνων. Στις 26 Οκτωβρίου 1912 ο
Οθωμανός διοικητής της πόλης υπέγραψε το Πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης
στους Έλληνες.
Αλλά και στην περιοχή της Ηπείρου οι Έλληνες στρατιώτες απελευθέρωσαν σημαντικές
πόλεις.
Ταυτόχρονα ο στόλος, με αρχηγό το ναύαρχο Κουντουριώτη, κατάφερε να εμποδίσει τη
μεταφορά τουρκικών στρατευμάτων από τη Μικρά Ασία και απελευθέρωσε πολλά νησιά
του Ανατολικού Αιγαίου.
Τον Μάιο του 1913 ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος τερματίστηκε με συνθήκη που υπογράφηκε
στο Λονδίνο, ύστερα από μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Η Τουρκία είχε νικηθεί
και αποχώρησε οριστικά από τα Βαλκάνια. Παραιτήθηκε επίσης από τα δικαιώματά της
στην Κρήτη.
Οκτώβριος 1912
19–20
Οκτωβρίου 1912
26 Οκτωβρίου
1912
Μάιος 1913
Ξεκινά ο Α’
Βαλκανικός Πόλεμος
Μάχη
Γιαννιτσών
Παράδοση
Θεσσαλονίκης
στους Έλληνες
Τέλος
Βαλκανικού Πολέμου
Συνθήκη Λονδίνου
2. Β’ Βαλκανικός Πόλεμος (σελ. 187 παραγρ. 7- 9)
Ο Β’ Βαλκανικό πόλεμος ξέσπασε το Ιούνιο του 1913 εξαιτίας της διαφωνίας που είχαν τα
Βαλκανικά κράτη μεταξύ τους για το πώς θα ρυθμιστούν τα σύνορα.
Η Βουλγαρία δεν έμεινε ικανοποιημένη από τα εδάφη που κέρδισε, γι' αυτό ήρθε σε
σύγκρουση με τους πρώην συμμάχους της, την Ελλάδα και τη Σερβία. Ο ελληνικός στρατός
κέρδισε σημαντικές νίκες και κατέλαβε την υπόλοιπη Κεντρική καθώς και την Ανατολική
Μακεδονία. Ο Β' Βαλκανικός Πόλεμος έληξε το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου με ήττα της
Βουλγαρίας.
Τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα καθορίστηκαν με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Ολόκληρη
η Ανατολική Μακεδονία δόθηκε στην Ελλάδα ενώ οι Βούλγαροι κράτησαν τη Δυτική
Θράκη. Η Βόρεια Ήπειρος, με την επιμονή των Μεγάλων Δυνάμεων, παραχωρήθηκε στην
Αλβανία, που τότε δημιουργήθηκε ως κράτος.
Μετά τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους το ελληνικό κράτος διπλασίασε σχεδόν την
έκτασή του, περικλείοντας στα σύνορά του πολλές από τις αλύτρωτες περιοχές (Ήπειρο,
Μακεδονία, Κρήτη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου). Αλλά και ο πληθυσμός της
χώρας αυξήθηκε θεαματικά. Οι συντονισμένες προσπάθειες και η συνεργασία του
πρωθυπουργού Βενιζέλου με τον αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο είχαν καρποφορήσει.
Ιούνιος 1913 Αύγουστος 1913
Ξεσπά ο Β’
Βαλκανικός Πόλεμος
Τέλος
Βαλκανικού Πολέμου
Συνθήκη Βουκουρεστίου