ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

Θεία Ευχαριστία

•Download as PPTX, PDF•
•
Δ
Δήμητρα Τζίνου

Εργασία της μαθήτριας του 3ου Γυμνασίου Περιστερίου, Μπουζιώτη Χριστίνας-Αστέρως

1 of 19
Download to read offline
Η θεία Ευχαριστία έχει μία μεγάλη ιστορία  Χριστίνα Μπουζιώτη  2017-2018  Α’2 
ΗΘεία Ευχαριστία  Η Θεία Ευχαριστία, ή Θεία Κοινωνία, ήΑγία Κοινωνία, ή Θεία Μετάληψη, ή Δείπνο του Κυρίου αποτελεί το κυρίαρχο μυστήριο ή τελετή πολλών Χριστιανικών εκκλησιών. Κατά τη χριστιανική παράδοση αποτελεί "θεοσύστατο μυστήριο" διότι στο Μυστικό δείπνο ο Ιησούς προεικόνισε το μυστήριο, όπως περιγράφεται χαρακτηριστικά στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Η Θεία Κοινωνία μεταλαμβάνεται συνήθως με ψωμί και κρασί, τα οποία συμβολίζουν, ή μεταβάλλονται ή μετουσιώνονται, ή συμμετουσιώνονται, σε Σώμα και Αίμα Χριστού.Αυτός που μεταλαμβάνει τη Θεία Ευχαριστία συμμετέχοντας στο μυστήριο, συμμετέχει στο κοινό σώμα της εκάστοτε εκκλησίας.
Ιστορική Αναδρομή Εμφάνιση και ρόλος στη Χριστιανική κοινότητα  Στη χριστιανική εκκλησία του 1ου αιώνα ο όρος ευχαριστία δεν είχε την ειδική έννοια που του αποδόθηκε αργότερα αλλά σήμαινε «απόδοση ευχαριστιών, ευγνωμοσύνη» αλλά και ευχαριστήρια προσευχή προς το Θεό. Στην Καινή Διαθήκη χρησιμοποιούνται οι όροι «Κυριακόν δείπνον» («δείπνο του Κυρίου»), και «κλάση τοῦ ἄρτου» (το κόψιμο του ψωμιού), για να περιγράψουν το τελετουργικό γεύμα που ο ΙησούςΧριστός έδωσε εντολή στους μαθητές του να τηρούν λέγοντας: «Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν». Από τα τέλη του 1ου αιώνα, σύμφωνα με τη Διδαχή των ΔώδεκαΑποστόλων, φαίνεται ότι άρχισε να καθιερώνεται η ονομασία «ευχαριστία» με την τεχνική αυτή σημασία. Προφανώς αυτό συνέβη καθώς οι προσευχές πριν από το αναμνηστικό δείπνο άρχιζαν συνήθως με τα λόγια: «Εὐχαριστοῦμέν σοι, πάτερ ἡμῶν».
Ιστορική Αναδρομή  Κατά τα πρώτα αποστολικά χρόνια η Θεία Ευχαριστία αποτελούσε το κέντρο της λατρευτικής ζωής των Χριστιανών. Με αυτή συνδέονταν όλες οι άλλες λατρευτικές και πνευματικές εκδηλώσεις της εκκλησίας. Στη Θεία Ευχαριστία συμμετείχαν όσοι ήταν βαπτισμένοι, ενώ συνδυαζόταν με κοινή εστίαση των πιστών, τις λεγόμενες «αγάπες». Με βάση την Καινή Διαθήκη η Θεία Ευχαριστία τελείτο συνήθως σε ιδιωτικές κατοικίες.Το εκκλησιαστικό γεγονός τελούνταν με συμμετοχή όλων των πιστών της εκάστοτε τοπικής εκκλησίας, με εξαίρεση ορισμένων ιουδαιοχριστιανικών ομάδων τις ΜικράςΑσίας. Η Θεία Ευχαριστία περιείχε «κλάση» του άρτου, την «ευλογία» του ποτηρίου αλλά και κατήχηση με ανάγνωση γραφών, προφητείες, προσευχές και ύμνους.Οι αγάπες κατά το 2ο αιώνα διαχωρίστηκαν από τη Θεία Ευχαριστία λόγω καταχρήσεων που παρουσιάστηκαν.
Ιστορική Αναδρομή  Αρχικά τελείτο καθημερινώς τις απογευματινές ώρες.Ήδη όμως κατά τον 1ο αιώνα ξεχώριζε η τελούμενη Θεία Ευχαριστία της Κυριακής. Μάλιστα κατά την Κυριακή τελούνταν δύο συνάξεις μια «εωθινή» και μια «εσπερινή» κατά την οποία και τελείτο η Θεία Ευχαριστία. Ο λόγος για τον οποίο όμως μεταφέρθηκε πρωί η σύναξη, σήμερα δε βρίσκει πειστικές εξηγήσεις. Επικράτησε η άποψη πως η κατηγορία του Πλινίου κατά των Χριστιανών ως «μυστική εταιρία» και ο διωγμός που εξαπέλυσε οδήγησε την εκκλησία να μεταθέσει στην «εωθινή» σύναξη της Κυριακής τη Θεία Ευχαριστία και εν συνεχεία να καθιερωθεί.Αυτό όμως τελικά δε φαίνεται αρκετά πειστικό, αφού αυτή η μεταφορά τελικά δεν απάλλασσε από τις όποιες υποψίες τους χριστιανούς, που συνέχισαν την τέλεσή της.
Ιστορική Αναδρομή  Θεία Ευχαριστία, Θεία κοινωνία, Αγία Κοινωνία ή θεία μετάληψη αποκαλείται το θεοσύστατο μυστήριο της εκκλησίας, το οποίο εις ανάμνηση του σωτήριου πάθους του Κυρίου και προς άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιον τελείται κατά τη Θεία Λειτουργία. Η Θεία Ευχαριστία είναι το μυστήριο το οποίο ικανώνει τα μέλη της εκκλησίας να παραμένουν ενωμένα και να υπερνικούν τις αλλοιωτικές δαιμονικές δυνάμεις. Ο Κύριος σε αυτό το μυστήριο εν αντιθέσει με τα υπόλοιπα, παρίσταται υποστατικώς και ουσιωδώς και όχι απλώς ενεργητικώς. Για αυτό η Θεία Ευχαριστία τελικά "αποτελεί συνέχεια και επέκταση του μυστηρίου της ενανθρωπήσεως και αποτελεί μαζί με το δόγμα τηςΑγίαςΤριάδας και της ενσαρκώσεως, το ύψιστο μυστήριο της χριστιανικής θρησκείας“.
Η Εξέλιξή της  Κατά τα πρώτα αποστολικά χρόνια η Θεία Ευχαριστία αποτελούσε το κέντρο της λατρευτικής ζωής των Χριστιανών. Με αυτή συνδέονταν όλες οι άλλες λατρευτικές και πνευματικές εκδηλώσεις της εκκλησίας. Η ευχαριστιακή σύναξη προς "κλάση του άρτου", υπεμφαίνεται στις Πράξεις των Αποστόλων πως τελείτο καθημερινά (Πράξεις 2,46), ενώ θεωρείται βέβαιο πως τελείτο κάθε Σάββατο βράδυ προς Κυριακή (Πράξεις 20,7), ως ανάμνηση του μεσσιανικού δείπνου του Χριστού.Ταυτιζόταν δε με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και περιείχε σαφή λειτουργική έννοια περιλαμβάνοντας διδαχή, προσευχή, κοινωνία, ευλογία και δείπνο. Κατά τον H. Lietzmann μάλιστα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός μεταξύ του δείπνου που τελείτο και του μυστηρίου.Έτσι είναι γενικά αποδεκτό πως "δεν είναι δυνατόν να ταυτίσουμε την απλή συνεστίαση προς την "κλάσιν του άρτου" των μαρτυριών των Πράξεων".
Η Εξέλιξή της  Το πότε λάμβανε χώρα το ευχαριστιακό δείπνο, δηλ. πριν ή μετά το μυστήριο, δεν υπάρχει κάποια σαφής ένδειξη, αλλά το βέβαιο είναι πως επικράτησε η πρόταξη του μυστηρίου από το Δείπνο.Από την άλλη μεριά το Δείπνο αυτό στην πρωτοχριστιανική εκκλησία δεν πρέπει να ταυτίζεται με τις « αγάπες», οι οποίες κατά βάση μαρτυρούνται το β΄ αιώνα. Εν πάση περιπτώσει περί το 150 σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ιουστίνου, το δείπνο είχε αποχωριστεί από το μυστήριο, διατήρησε όμως μερικά εξωτερικά χαρακτηριστικά, όπως την κλάση του άρτου και την ευλογία του ποτηρίου, δίχως να εννοούνται όμως ως ευχαριστία. Κατά τον 7ο πλέον αιώνα, η κλάσις του άρτου απέκτησε άλλη μορφή, σε ιδιαίτερο τελετουργικό και διατηρώντας το όνομά της (η λεγόμενη αρτοκλασία).
Η Εξέλιξή της  Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί και μία ακόμα αρχαία συνήθεια της εκκλησίας.ΤαΤίμια Δώρα τηρούμενα στην εκκλησία, αποστέλλονταν από τους διακόνους στα σπίτια των ασθενών και των αιχμαλώτων ή παραλαμβάνονταν από ασκητές ή πιστούς προς ιδιαίτερη μετάληψη και οδοιπορία.Το έθος αυτό μάλιστα διατηρήθηκε μέχρι και το 12ο αιώνα. Επίσης ταΤίμια Δώρα προσκυνούνταν υπό των πιστών, μετά από γονυκλισία, στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας και κατά την είσοδο των προηγιασμένων δώρων. Μια τέτοια προσκύνηση φυσικά ανήκει στον αληθινά παρόντα σωματικώς Ιησού Χριστό, που ευρίσκεται σταΤίμια Δώρα και όχι στην ύλη ή τη νοητή παρουσία του.
Η Εξέλιξή της  Ο μυστηριακός χαρακτήρας της Θείας Ευχαριστίας είναι σαφής και μέσα από τους πρώτους εκκλησιαστικούς συγγραφείς.Ο Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (περ. + 120) είναι χαρακτηριστικό πως αναφέρει ότι η Θεία Κοινωνία είναι "φάρμακον αθανασίας, αντίδοτον του μη αποθανείν, αλλά ζην εν Χριστώ Ιησού διαπαντός", ενώ ομολογεί πως "ευχαριστίαν σάρκαν είναι του σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, την υπέρ των αμαρτιών παθούσαν, ην τη χρηστότητι ο Πατήρ έγειρε". Ο δε Ιουστίνος (περ. + 150) αναφέρει "Και τροφήν αύτη καλείται παρ ημίν ευχριστία...ου γαρ ως κοινόν άρτον, ουδέ κοινόν πόμα ταύτα λαμβάνομεν...αλλ' ον τρόπον δια λόγου θεού σαρκοποιηθείς ΙησούςΧριστός...εξής αίμα και σάρκες κατά μεταβολήν τρέφονται ημών...".Ο ΕιρηναίοςΛουγδούνου αναφέρει συμπληρώνοντας συνάμα: "ως γαρ από της γης άρτος, προσλαβόμενος την επίκλησιν του Θεού, ουκέτι κοινός άρτος εστίν, αλλ ευχαρίστία δύο πραγμάτων συνεστηκυία, επιγείου τε και ουρανίου, ούτως και σώματα ημών, μεταλαμβάνοντα της ευχαριστίας, μηκέτι είναι φθαρτά, την ελπίδα της εις αιώνα αναστάσεως έχοντα“.
Η Εξέλιξή της  Κατά την αρχαία συνήθεια της πρώτης εκκλησίας η Θεία ευχαριστία τελείτο σε ιδιωτικές κατοικίες, όπως μαρτυρείται μέσα από την Καινή Διαθήκη (Πράξεις 12,12,17. 21,18 κ.α.). Στο μυστήριο συμμετείχαν κατά βάση τα μέλη της τοπικής εκκλησίας, ενώ σε μερικές περιπτώσεις κυρίως στη Μ.Ασία επιτρεπόταν και η συμμετοχή εξ εθνών χριστιανών.Ο χρόνος τέλεσής του ήταν Σάββατο εσπέρα, αλλά εδώ θα πρέπει να τονιστεί πως με βάση τον τρόπο αλλαγής της ημέρας, θεωρείτο ήδη Κυριακή, αφού η αλλαγή της ημέρας για την εποχή γινόταν τις εσπερινές ώρες, της προηγούμενης ημέρας.Το Κυριακό Δείπνο αργότερα αποχωρίστηκε από το μυστήριο και καθιερώθηκαν οι αγάπες, λόγω καταχρήσεων που παρατηρήθηκαν. Παράλληλα με την εσπερινή σύναξη, τελείτο και την Κυριακή το πρωί μία εωθινή, η οποία όμως δεν περιείχε τέλεση του Μυστηρίου.
Η Εξέλιξή της  Αργότερα όμως μεταφέρθηκε η τέλεση κατά την πρωινή σύναξη, χωρίς να μπορούμε να εξακριβώσουμε την αφορμή. Πιθανότερη εκδοχή θεωρείται ο διωγμός του Πλινίου του νεότερου, που είχε όμως τοπική ισχύ, για αυτό ισχυρά ερείσματα βρίσκει και η πιθανότητα να ήταν θέλημα των χριστιανών, ώστε να μην παρατείνεται η ολοτελής νηστεία για μεγάλο χρονικό διάστημα.Υπεύθυνος για τη τέλεση του μυστηρίου ήταν συνήθως ο επίσκοπος, ενώ κάθε ένα μέλος έφερε δικό του ποτήριο με οίνο, το οποίο καθαγιαζόταν για το σκοπό του μυστηρίου.
Η Εξέλιξή της  Είναι λοιπόν φανερό πως η Θεία Ευχαριστία ήδη στα αποστολικά, αλλά και από τα άμεσα μεταποστολικά έτη ήταν κέντρο της λατρευτικής, αλλά και της πνευματικής ζωής των πιστών.  Παρόλα αυτά λίγες πληροφορίες διασώθηκαν για την αναπαράσταση της τέλεσή της. Προφανώς όμως δεν πρέπει να επήλθαν ουσιώδεις διαφορές για την τέλεση του μυστηρίου. Κύριος λόγος του γεγονότος πρέπει να ήταν η "απόρρητη πειθαρχία" (disciplina arcani) που είχε επιβληθεί στους χριστιανούς, λόγω του μυστηριακού χαρακτήρα του γεγονότος (σε σημείο οι κατηχούμενοι να αποχωρούν), αλλά και λόγω των διαφόρων διαβολών και ψευδών κατηγοριών από την πλευρά των εθνικών, περί θυεστείων δείπνων, κανιβαλισμού κ.α..
Συνέντευξη από τον ιερέα της ενορίας μας για την Θεία Ευχαριστία.  Τι είναι ο ιερέας για εμάς ; Απάντηση: Ο ιερέας για εμάς είναι κάποιος ο οποίος αναδεικνύει το ποίμνιό του για να εισέρχεται στο ιερό, που είναι ένας χώρος αγιότητας στον οποίο δεν μπορεί να εισέλθει χωρίς τρόμο, χωρίς την αίσθηση ότι εισέρχεται σε μια πραγματικότητα όπου δεν έχει καμία θέση, όπου έχει σταλεί και τον υποδέχεται ο Χριστός. Στον ιερέα έχει διατεθεί δύναμη.
Συνέντευξη από τον ιερέα της ενορίας μας για την Θεία Ευχαριστία.  2.Πώς οάρτος και ο οίνος γίνονται σώμα Χριστού; Απάντηση: Στην θεία Λειτουργεία στον καθαγιασμό τωνΤιμών Δώρων οι ιερείς προσεύχονται να κατέλθει το Άγιο πνεύμα και να μεταβάλει τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα Χριστού.
Συνέντευξη από τον ιερέα της ενορίας μας για την Θεία Ευχαριστία. 3.Πώς ο ιερέας συντελεί για να γίνει το μυστήριο; Απάντηση Ο ιερέας είναι ο μόνος που προσεύχεται στο Χριστό να έρθει και να πραγματοποιήσει στην πληρότητά του αυτό που είναι ανθρωπίνως αδύνατο.
Συνέντευξη από τον ιερέα της ενορίας μας για την Θεία Ευχαριστία. «Πίστη σημαίνει σιγουριά για αυτά που ελπίζουμε και βεβαιότητα για αυτά που δε βλέπουμε» (Εβρ 11,1)  4.Πώς δυναμώνει η πίστη στον άνθρωπο; Απάντηση Ούτε ο βαθμός του επισκόπου, ούτε η ιεροσύνη μπορούν να δώσουν σε έναν άνθρωπο τη δύναμη να μεταβάλει τον άρτο σε Σώμα ή να αναγκάσει τον Θεό να πραγματοποιήσει αυτή την μεταβολή.
Πηγές  https://youtu.be/u7NJTarPbLs  http://www.imks.gr/images/pdf/Iera_Keimena/leitoyrgia_ioannou _xrysostomou%20metafrasi.pdf  https://tinyurl.com/y9zuh9a6
Τέλος παρουσίασης!!!

More Related Content

Θεία Ευχαριστία

  • 1. Η θεία Ευχαριστία έχει μία μεγάλη ιστορία  Χριστίνα Μπουζιώτη  2017-2018  Α’2 
  • 2. ΗΘεία Ευχαριστία  Η Θεία Ευχαριστία, ή Θεία Κοινωνία, ήΑγία Κοινωνία, ή Θεία Μετάληψη, ή Δείπνο του Κυρίου αποτελεί το κυρίαρχο μυστήριο ή τελετή πολλών Χριστιανικών εκκλησιών. Κατά τη χριστιανική παράδοση αποτελεί "θεοσύστατο μυστήριο" διότι στο Μυστικό δείπνο ο Ιησούς προεικόνισε το μυστήριο, όπως περιγράφεται χαρακτηριστικά στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Η Θεία Κοινωνία μεταλαμβάνεται συνήθως με ψωμί και κρασί, τα οποία συμβολίζουν, ή μεταβάλλονται ή μετουσιώνονται, ή συμμετουσιώνονται, σε Σώμα και Αίμα Χριστού.Αυτός που μεταλαμβάνει τη Θεία Ευχαριστία συμμετέχοντας στο μυστήριο, συμμετέχει στο κοινό σώμα της εκάστοτε εκκλησίας.
  • 3. Ιστορική Αναδρομή Εμφάνιση και ρόλος στη Χριστιανική κοινότητα  Στη χριστιανική εκκλησία του 1ου αιώνα ο όρος ευχαριστία δεν είχε την ειδική έννοια που του αποδόθηκε αργότερα αλλά σήμαινε «απόδοση ευχαριστιών, ευγνωμοσύνη» αλλά και ευχαριστήρια προσευχή προς το Θεό. Στην Καινή Διαθήκη χρησιμοποιούνται οι όροι «Κυριακόν δείπνον» («δείπνο του Κυρίου»), και «κλάση τοῦ ἄρτου» (το κόψιμο του ψωμιού), για να περιγράψουν το τελετουργικό γεύμα που ο ΙησούςΧριστός έδωσε εντολή στους μαθητές του να τηρούν λέγοντας: «Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν». Από τα τέλη του 1ου αιώνα, σύμφωνα με τη Διδαχή των ΔώδεκαΑποστόλων, φαίνεται ότι άρχισε να καθιερώνεται η ονομασία «ευχαριστία» με την τεχνική αυτή σημασία. Προφανώς αυτό συνέβη καθώς οι προσευχές πριν από το αναμνηστικό δείπνο άρχιζαν συνήθως με τα λόγια: «Εὐχαριστοῦμέν σοι, πάτερ ἡμῶν».
  • 4. Ιστορική Αναδρομή  Κατά τα πρώτα αποστολικά χρόνια η Θεία Ευχαριστία αποτελούσε το κέντρο της λατρευτικής ζωής των Χριστιανών. Με αυτή συνδέονταν όλες οι άλλες λατρευτικές και πνευματικές εκδηλώσεις της εκκλησίας. Στη Θεία Ευχαριστία συμμετείχαν όσοι ήταν βαπτισμένοι, ενώ συνδυαζόταν με κοινή εστίαση των πιστών, τις λεγόμενες «αγάπες». Με βάση την Καινή Διαθήκη η Θεία Ευχαριστία τελείτο συνήθως σε ιδιωτικές κατοικίες.Το εκκλησιαστικό γεγονός τελούνταν με συμμετοχή όλων των πιστών της εκάστοτε τοπικής εκκλησίας, με εξαίρεση ορισμένων ιουδαιοχριστιανικών ομάδων τις ΜικράςΑσίας. Η Θεία Ευχαριστία περιείχε «κλάση» του άρτου, την «ευλογία» του ποτηρίου αλλά και κατήχηση με ανάγνωση γραφών, προφητείες, προσευχές και ύμνους.Οι αγάπες κατά το 2ο αιώνα διαχωρίστηκαν από τη Θεία Ευχαριστία λόγω καταχρήσεων που παρουσιάστηκαν.
  • 5. Ιστορική Αναδρομή  Αρχικά τελείτο καθημερινώς τις απογευματινές ώρες.Ήδη όμως κατά τον 1ο αιώνα ξεχώριζε η τελούμενη Θεία Ευχαριστία της Κυριακής. Μάλιστα κατά την Κυριακή τελούνταν δύο συνάξεις μια «εωθινή» και μια «εσπερινή» κατά την οποία και τελείτο η Θεία Ευχαριστία. Ο λόγος για τον οποίο όμως μεταφέρθηκε πρωί η σύναξη, σήμερα δε βρίσκει πειστικές εξηγήσεις. Επικράτησε η άποψη πως η κατηγορία του Πλινίου κατά των Χριστιανών ως «μυστική εταιρία» και ο διωγμός που εξαπέλυσε οδήγησε την εκκλησία να μεταθέσει στην «εωθινή» σύναξη της Κυριακής τη Θεία Ευχαριστία και εν συνεχεία να καθιερωθεί.Αυτό όμως τελικά δε φαίνεται αρκετά πειστικό, αφού αυτή η μεταφορά τελικά δεν απάλλασσε από τις όποιες υποψίες τους χριστιανούς, που συνέχισαν την τέλεσή της.
  • 6. Ιστορική Αναδρομή  Θεία Ευχαριστία, Θεία κοινωνία, Αγία Κοινωνία ή θεία μετάληψη αποκαλείται το θεοσύστατο μυστήριο της εκκλησίας, το οποίο εις ανάμνηση του σωτήριου πάθους του Κυρίου και προς άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιον τελείται κατά τη Θεία Λειτουργία. Η Θεία Ευχαριστία είναι το μυστήριο το οποίο ικανώνει τα μέλη της εκκλησίας να παραμένουν ενωμένα και να υπερνικούν τις αλλοιωτικές δαιμονικές δυνάμεις. Ο Κύριος σε αυτό το μυστήριο εν αντιθέσει με τα υπόλοιπα, παρίσταται υποστατικώς και ουσιωδώς και όχι απλώς ενεργητικώς. Για αυτό η Θεία Ευχαριστία τελικά "αποτελεί συνέχεια και επέκταση του μυστηρίου της ενανθρωπήσεως και αποτελεί μαζί με το δόγμα τηςΑγίαςΤριάδας και της ενσαρκώσεως, το ύψιστο μυστήριο της χριστιανικής θρησκείας“.
  • 7. Η Εξέλιξή της  Κατά τα πρώτα αποστολικά χρόνια η Θεία Ευχαριστία αποτελούσε το κέντρο της λατρευτικής ζωής των Χριστιανών. Με αυτή συνδέονταν όλες οι άλλες λατρευτικές και πνευματικές εκδηλώσεις της εκκλησίας. Η ευχαριστιακή σύναξη προς "κλάση του άρτου", υπεμφαίνεται στις Πράξεις των Αποστόλων πως τελείτο καθημερινά (Πράξεις 2,46), ενώ θεωρείται βέβαιο πως τελείτο κάθε Σάββατο βράδυ προς Κυριακή (Πράξεις 20,7), ως ανάμνηση του μεσσιανικού δείπνου του Χριστού.Ταυτιζόταν δε με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και περιείχε σαφή λειτουργική έννοια περιλαμβάνοντας διδαχή, προσευχή, κοινωνία, ευλογία και δείπνο. Κατά τον H. Lietzmann μάλιστα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός μεταξύ του δείπνου που τελείτο και του μυστηρίου.Έτσι είναι γενικά αποδεκτό πως "δεν είναι δυνατόν να ταυτίσουμε την απλή συνεστίαση προς την "κλάσιν του άρτου" των μαρτυριών των Πράξεων".
  • 8. Η Εξέλιξή της  Το πότε λάμβανε χώρα το ευχαριστιακό δείπνο, δηλ. πριν ή μετά το μυστήριο, δεν υπάρχει κάποια σαφής ένδειξη, αλλά το βέβαιο είναι πως επικράτησε η πρόταξη του μυστηρίου από το Δείπνο.Από την άλλη μεριά το Δείπνο αυτό στην πρωτοχριστιανική εκκλησία δεν πρέπει να ταυτίζεται με τις « αγάπες», οι οποίες κατά βάση μαρτυρούνται το β΄ αιώνα. Εν πάση περιπτώσει περί το 150 σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ιουστίνου, το δείπνο είχε αποχωριστεί από το μυστήριο, διατήρησε όμως μερικά εξωτερικά χαρακτηριστικά, όπως την κλάση του άρτου και την ευλογία του ποτηρίου, δίχως να εννοούνται όμως ως ευχαριστία. Κατά τον 7ο πλέον αιώνα, η κλάσις του άρτου απέκτησε άλλη μορφή, σε ιδιαίτερο τελετουργικό και διατηρώντας το όνομά της (η λεγόμενη αρτοκλασία).
  • 9. Η Εξέλιξή της  Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί και μία ακόμα αρχαία συνήθεια της εκκλησίας.ΤαΤίμια Δώρα τηρούμενα στην εκκλησία, αποστέλλονταν από τους διακόνους στα σπίτια των ασθενών και των αιχμαλώτων ή παραλαμβάνονταν από ασκητές ή πιστούς προς ιδιαίτερη μετάληψη και οδοιπορία.Το έθος αυτό μάλιστα διατηρήθηκε μέχρι και το 12ο αιώνα. Επίσης ταΤίμια Δώρα προσκυνούνταν υπό των πιστών, μετά από γονυκλισία, στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας και κατά την είσοδο των προηγιασμένων δώρων. Μια τέτοια προσκύνηση φυσικά ανήκει στον αληθινά παρόντα σωματικώς Ιησού Χριστό, που ευρίσκεται σταΤίμια Δώρα και όχι στην ύλη ή τη νοητή παρουσία του.
  • 10. Η Εξέλιξή της  Ο μυστηριακός χαρακτήρας της Θείας Ευχαριστίας είναι σαφής και μέσα από τους πρώτους εκκλησιαστικούς συγγραφείς.Ο Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (περ. + 120) είναι χαρακτηριστικό πως αναφέρει ότι η Θεία Κοινωνία είναι "φάρμακον αθανασίας, αντίδοτον του μη αποθανείν, αλλά ζην εν Χριστώ Ιησού διαπαντός", ενώ ομολογεί πως "ευχαριστίαν σάρκαν είναι του σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, την υπέρ των αμαρτιών παθούσαν, ην τη χρηστότητι ο Πατήρ έγειρε". Ο δε Ιουστίνος (περ. + 150) αναφέρει "Και τροφήν αύτη καλείται παρ ημίν ευχριστία...ου γαρ ως κοινόν άρτον, ουδέ κοινόν πόμα ταύτα λαμβάνομεν...αλλ' ον τρόπον δια λόγου θεού σαρκοποιηθείς ΙησούςΧριστός...εξής αίμα και σάρκες κατά μεταβολήν τρέφονται ημών...".Ο ΕιρηναίοςΛουγδούνου αναφέρει συμπληρώνοντας συνάμα: "ως γαρ από της γης άρτος, προσλαβόμενος την επίκλησιν του Θεού, ουκέτι κοινός άρτος εστίν, αλλ ευχαρίστία δύο πραγμάτων συνεστηκυία, επιγείου τε και ουρανίου, ούτως και σώματα ημών, μεταλαμβάνοντα της ευχαριστίας, μηκέτι είναι φθαρτά, την ελπίδα της εις αιώνα αναστάσεως έχοντα“.
  • 11. Η Εξέλιξή της  Κατά την αρχαία συνήθεια της πρώτης εκκλησίας η Θεία ευχαριστία τελείτο σε ιδιωτικές κατοικίες, όπως μαρτυρείται μέσα από την Καινή Διαθήκη (Πράξεις 12,12,17. 21,18 κ.α.). Στο μυστήριο συμμετείχαν κατά βάση τα μέλη της τοπικής εκκλησίας, ενώ σε μερικές περιπτώσεις κυρίως στη Μ.Ασία επιτρεπόταν και η συμμετοχή εξ εθνών χριστιανών.Ο χρόνος τέλεσής του ήταν Σάββατο εσπέρα, αλλά εδώ θα πρέπει να τονιστεί πως με βάση τον τρόπο αλλαγής της ημέρας, θεωρείτο ήδη Κυριακή, αφού η αλλαγή της ημέρας για την εποχή γινόταν τις εσπερινές ώρες, της προηγούμενης ημέρας.Το Κυριακό Δείπνο αργότερα αποχωρίστηκε από το μυστήριο και καθιερώθηκαν οι αγάπες, λόγω καταχρήσεων που παρατηρήθηκαν. Παράλληλα με την εσπερινή σύναξη, τελείτο και την Κυριακή το πρωί μία εωθινή, η οποία όμως δεν περιείχε τέλεση του Μυστηρίου.
  • 12. Η Εξέλιξή της  Αργότερα όμως μεταφέρθηκε η τέλεση κατά την πρωινή σύναξη, χωρίς να μπορούμε να εξακριβώσουμε την αφορμή. Πιθανότερη εκδοχή θεωρείται ο διωγμός του Πλινίου του νεότερου, που είχε όμως τοπική ισχύ, για αυτό ισχυρά ερείσματα βρίσκει και η πιθανότητα να ήταν θέλημα των χριστιανών, ώστε να μην παρατείνεται η ολοτελής νηστεία για μεγάλο χρονικό διάστημα.Υπεύθυνος για τη τέλεση του μυστηρίου ήταν συνήθως ο επίσκοπος, ενώ κάθε ένα μέλος έφερε δικό του ποτήριο με οίνο, το οποίο καθαγιαζόταν για το σκοπό του μυστηρίου.
  • 13. Η Εξέλιξή της  Είναι λοιπόν φανερό πως η Θεία Ευχαριστία ήδη στα αποστολικά, αλλά και από τα άμεσα μεταποστολικά έτη ήταν κέντρο της λατρευτικής, αλλά και της πνευματικής ζωής των πιστών.  Παρόλα αυτά λίγες πληροφορίες διασώθηκαν για την αναπαράσταση της τέλεσή της. Προφανώς όμως δεν πρέπει να επήλθαν ουσιώδεις διαφορές για την τέλεση του μυστηρίου. Κύριος λόγος του γεγονότος πρέπει να ήταν η "απόρρητη πειθαρχία" (disciplina arcani) που είχε επιβληθεί στους χριστιανούς, λόγω του μυστηριακού χαρακτήρα του γεγονότος (σε σημείο οι κατηχούμενοι να αποχωρούν), αλλά και λόγω των διαφόρων διαβολών και ψευδών κατηγοριών από την πλευρά των εθνικών, περί θυεστείων δείπνων, κανιβαλισμού κ.α..
  • 14. Συνέντευξη από τον ιερέα της ενορίας μας για την Θεία Ευχαριστία.  Τι είναι ο ιερέας για εμάς ; Απάντηση: Ο ιερέας για εμάς είναι κάποιος ο οποίος αναδεικνύει το ποίμνιό του για να εισέρχεται στο ιερό, που είναι ένας χώρος αγιότητας στον οποίο δεν μπορεί να εισέλθει χωρίς τρόμο, χωρίς την αίσθηση ότι εισέρχεται σε μια πραγματικότητα όπου δεν έχει καμία θέση, όπου έχει σταλεί και τον υποδέχεται ο Χριστός. Στον ιερέα έχει διατεθεί δύναμη.
  • 15. Συνέντευξη από τον ιερέα της ενορίας μας για την Θεία Ευχαριστία.  2.Πώς οάρτος και ο οίνος γίνονται σώμα Χριστού; Απάντηση: Στην θεία Λειτουργεία στον καθαγιασμό τωνΤιμών Δώρων οι ιερείς προσεύχονται να κατέλθει το Άγιο πνεύμα και να μεταβάλει τον άρτο και τον οίνο σε Σώμα και Αίμα Χριστού.
  • 16. Συνέντευξη από τον ιερέα της ενορίας μας για την Θεία Ευχαριστία. 3.Πώς ο ιερέας συντελεί για να γίνει το μυστήριο; Απάντηση Ο ιερέας είναι ο μόνος που προσεύχεται στο Χριστό να έρθει και να πραγματοποιήσει στην πληρότητά του αυτό που είναι ανθρωπίνως αδύνατο.
  • 17. Συνέντευξη από τον ιερέα της ενορίας μας για την Θεία Ευχαριστία. «Πίστη σημαίνει σιγουριά για αυτά που ελπίζουμε και βεβαιότητα για αυτά που δε βλέπουμε» (Εβρ 11,1)  4.Πώς δυναμώνει η πίστη στον άνθρωπο; Απάντηση Ούτε ο βαθμός του επισκόπου, ούτε η ιεροσύνη μπορούν να δώσουν σε έναν άνθρωπο τη δύναμη να μεταβάλει τον άρτο σε Σώμα ή να αναγκάσει τον Θεό να πραγματοποιήσει αυτή την μεταβολή.