ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ
ΑΞΙΩΝ
2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ
ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΥΚΩΝ
ΤΑΞΗ Β΄
2024-2025
Υπεύθυνη εκπαιδευτικός
Γκιούρα Χριστίνα
Μια φορά κι έναν καιρό μέσα σε ένα
καταπράσινο δάσος, γεμάτο δέντρα και
ρυάκια, υπήρχε ένα σχολείο όπου
μάθαιναν όλα τα ζώα του δάσους. Εκεί,
μικρά ζώα από διαφορετικά είδη δεν
μάθαιναν μόνο μαθήματα και πώς να
επιβιώνουν και να εξερευνούν το δάσος,
αλλά να ζουν αρμονικά μαζί και για τις
αξίες που θα τα έκαναν καλύτερα μέλη
της κοινότητάς τους.
Η δασκάλα τους, η κυρία Λίτσα, η σοφή
Αρκουδίτσα, δίδασκε με ευγένεια και
αγάπη. Κάθε πρωί, πριν ξεκινήσουν το
μάθημα, αφιέρωναν λίγο χρόνο για να
μιλήσουν για μια αξία της ημέρας.
.
Μια μέρα, η δασκάλα έγραψε στον πίνακα
τη λέξη “Αξίες”.
-Τι πιστεύετε ότι σημαίνει αυτή η λέξη;
ρώτησε τα ζώα.
Τα μάτια τους άστραψαν από περιέργεια.
-Είναι αυτό που μας κάνει καλά ζώα;
ρώτησε η Λίνα η Ελαφίνα.
-Είναι οι κανόνες που πρέπει να
ακολουθούμε; συμπλήρωσε ο Τάκης ο
Αλεπουδάκης.
-Και τι είναι καλός και τι κακός κανόνας;
ρώτησε η Ρούλα η Ζεβρούλα, θέτοντας ένα
ερώτημα που έκανε όλους να σκεφτούν.
Αξίες
Η δασκάλα χαμογέλασε.
-Είναι πολύ καλές ερωτήσεις, ζωάκια μου.
Οι αξίες είναι σαν μια εσωτερική πυξίδα
που μας δείχνει τον σωστό δρόμο στη
ζωή. Μας βοηθούν να πάρουμε
αποφάσεις, να αντιμετωπίσουμε
προβλήματα και να ζήσουμε αρμονικά με
τους άλλους.
Αξίες
Μια μέρα, η κυρία Λίτσα είπε:
Σήμερα, αγαπημένα ζώα, θα μιλήσουμε
για την ειλικρίνεια.
-Τι σημαίνει να είμαστε ειλικρινείς;
Η Μίνα η Ελεφαντίνα σήκωσε το ποδαράκι
της και είπε:
-Να λέμε την αλήθεια, κυρία.
-Ακριβώς! απάντησε η σοφή Αρκουδίτσα.
Όμως, η ειλικρίνεια δεν είναι μόνο να λέμε
την αλήθεια στους άλλους. Είναι και να
είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να
αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να
προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε.
Την επόμενη μέρα, η συζήτηση αφορούσε
μια άλλη αξία, τη δικαιοσύνη.
- Πώς μπορούμε να είμαστε δίκαιοι στο
δάσος μας; ρώτησε η κυρία Αρκουδίτσα.
-Να μοιραζόμαστε τα καρύδια και τα
μανιτάρια και να μην παίρνουμε ό,τι δεν
είναι δικό μας, είπε ο Τάκης ο
Αλεπουδάκης.
-Πολύ σωστά, είπε η κυρία Λίτσα. Η
δικαιοσύνη σημαίνει να σκέφτεσαι τους
άλλους γύρω σου και να φροντίζεις όλοι
να έχουν ό,τι χρειάζονται.
Οι μέρες περνούσαν και τα ζώα μάθαιναν
κάθε μέρα για την καλοσύνη, τον
σεβασμό, την υπευθυνότητα, τη
διαφορετικότητα, την αποδοχή, τη
συνεργασία και την ενσυναίσθηση.
-Κάθε ζώο είναι μοναδικό και πολύτιμο
και αυτό είναι που μας κάνει όμορφους,
είπε η κυρία.
Όλα πήγαιναν όμορφα μέχρι που έφτασε
μια μέρα που δοκιμάστηκαν όσα είχαν
μάθει. Στο σχολείο του δάσους ήρθε ένα
νέο ζώο, ο Λουκάς ο Λύκος. Ήταν
μεγαλύτερος και πιο σιωπηλός από τους
υπόλοιπους, και δεν έκανε πολλούς
φίλους. Μερικά ζώα, όπως ο Πέτρος ο
Σκαντζόχοιρος και η Ρούλα η Ζεβρούλα,
άρχισαν να τον αποφεύγουν και να τον
κοροϊδεύουν επειδή ήταν λίγο
τρομακτικός και δεν ήξεραν πώς να τον
προσεγγίσουν.
Η κυρία Λίτσα η Αρκουδίτσα πρόσεξε τι
συνέβαινε και σταμάτησε το μάθημα.
-Θυμάστε τι είπαμε για τον σεβασμό και
την καλοσύνη; ρώτησε με ήρεμη φωνή.
Τα ζώα κοίταξαν κάτω, ντροπιασμένα.
Ήξεραν πως είχαν φερθεί άδικα στον
Λουκά.
Ο Λάκης ο Σκιουράκης μίλησε πρώτος:
-Κυρία, δεν ήταν σωστό αυτό που κάναμε.
Δεν τον ξέρουμε, αλλά του φερθήκαμε
άσχημα επειδή είναι διαφορετικός.
Η δασκάλα χαμογέλασε σοφά και είπε:
-Η αναγνώριση του λάθους είναι ένα
πολύ μεγάλο βήμα. Τι θα κάνατε τώρα
για να διορθώσετε την κατάσταση;
Η Λίνα η Ελαφίνα, γνωστή για την
εξυπνάδα της, είπε: Να του ζητήσουμε
συγγνώμη και να του δείξουμε ότι είναι
καλοδεχούμενος στην παρέα μας.
Τα ζώα συμφώνησαν και πήγαν να
μιλήσουν στον Λουκά τον Λύκο. Του
ζήτησαν συγγνώμη και τον προσκάλεσαν
να τρέξει μαζί τους στα μονοπάτια του
δάσους. Ο Λουκάς, αν και διστακτικός
στην αρχή, σύντομα άρχισε να
χαλαρώνει και να απολαμβάνει τη
συντροφιά των άλλων ζώων. Σιγά-σιγά,
έγινε αγαπητό μέλος της ομάδας τους και
τους έμαθε κι εκείνος νέες δεξιότητες
από τον δικό του κόσμο.
Το σχολείο του δάσους έμαθε εκείνη την
ημέρα ότι οι αξίες δεν είναι απλά λέξεις.
Είναι κάτι που εφαρμόζεται στην
καθημερινή ζωή, στον τρόπο που
φέρεσαι στους άλλους και στην
κοινότητα γύρω σου.
Από τότε, τα ζώα του σχολείου έφτιαξαν
έναν άγραφο "κώδικα αξιών". Όταν
κάποιος ήταν άδικος, ήξεραν πώς να το
διορθώσουν. Όταν κάποιος ένιωθε μόνος,
ήξεραν πώς να τον αγκαλιάσουν. Κι έτσι,
το σχολείο τους δεν ήταν απλώς ένας
τόπος μάθησης, αλλά ένας χώρος όπου η
αγάπη, η δικαιοσύνη, η ειλικρίνεια, η
καλοσύνη και η ενσυναίσθηση άνθιζαν
μαζί με τα δέντρα του δάσους.
ΤΕΟΣ

More Related Content

Το σχολείο των αξιών - Πααμύθι για τις αξίες

  • 1. ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΥΚΩΝ ΤΑΞΗ Β΄ 2024-2025 Υπεύθυνη εκπαιδευτικός Γκιούρα Χριστίνα
  • 2. Μια φορά κι έναν καιρό μέσα σε ένα καταπράσινο δάσος, γεμάτο δέντρα και ρυάκια, υπήρχε ένα σχολείο όπου μάθαιναν όλα τα ζώα του δάσους. Εκεί, μικρά ζώα από διαφορετικά είδη δεν μάθαιναν μόνο μαθήματα και πώς να επιβιώνουν και να εξερευνούν το δάσος, αλλά να ζουν αρμονικά μαζί και για τις αξίες που θα τα έκαναν καλύτερα μέλη της κοινότητάς τους.
  • 3. Η δασκάλα τους, η κυρία Λίτσα, η σοφή Αρκουδίτσα, δίδασκε με ευγένεια και αγάπη. Κάθε πρωί, πριν ξεκινήσουν το μάθημα, αφιέρωναν λίγο χρόνο για να μιλήσουν για μια αξία της ημέρας. .
  • 4. Μια μέρα, η δασκάλα έγραψε στον πίνακα τη λέξη “Αξίες”. -Τι πιστεύετε ότι σημαίνει αυτή η λέξη; ρώτησε τα ζώα. Τα μάτια τους άστραψαν από περιέργεια. -Είναι αυτό που μας κάνει καλά ζώα; ρώτησε η Λίνα η Ελαφίνα. -Είναι οι κανόνες που πρέπει να ακολουθούμε; συμπλήρωσε ο Τάκης ο Αλεπουδάκης. -Και τι είναι καλός και τι κακός κανόνας; ρώτησε η Ρούλα η Ζεβρούλα, θέτοντας ένα ερώτημα που έκανε όλους να σκεφτούν. Αξίες
  • 5. Η δασκάλα χαμογέλασε. -Είναι πολύ καλές ερωτήσεις, ζωάκια μου. Οι αξίες είναι σαν μια εσωτερική πυξίδα που μας δείχνει τον σωστό δρόμο στη ζωή. Μας βοηθούν να πάρουμε αποφάσεις, να αντιμετωπίσουμε προβλήματα και να ζήσουμε αρμονικά με τους άλλους. Αξίες
  • 6. Μια μέρα, η κυρία Λίτσα είπε: Σήμερα, αγαπημένα ζώα, θα μιλήσουμε για την ειλικρίνεια. -Τι σημαίνει να είμαστε ειλικρινείς; Η Μίνα η Ελεφαντίνα σήκωσε το ποδαράκι της και είπε: -Να λέμε την αλήθεια, κυρία. -Ακριβώς! απάντησε η σοφή Αρκουδίτσα. Όμως, η ειλικρίνεια δεν είναι μόνο να λέμε την αλήθεια στους άλλους. Είναι και να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε.
  • 7. Την επόμενη μέρα, η συζήτηση αφορούσε μια άλλη αξία, τη δικαιοσύνη. - Πώς μπορούμε να είμαστε δίκαιοι στο δάσος μας; ρώτησε η κυρία Αρκουδίτσα. -Να μοιραζόμαστε τα καρύδια και τα μανιτάρια και να μην παίρνουμε ό,τι δεν είναι δικό μας, είπε ο Τάκης ο Αλεπουδάκης. -Πολύ σωστά, είπε η κυρία Λίτσα. Η δικαιοσύνη σημαίνει να σκέφτεσαι τους άλλους γύρω σου και να φροντίζεις όλοι να έχουν ό,τι χρειάζονται.
  • 8. Οι μέρες περνούσαν και τα ζώα μάθαιναν κάθε μέρα για την καλοσύνη, τον σεβασμό, την υπευθυνότητα, τη διαφορετικότητα, την αποδοχή, τη συνεργασία και την ενσυναίσθηση. -Κάθε ζώο είναι μοναδικό και πολύτιμο και αυτό είναι που μας κάνει όμορφους, είπε η κυρία.
  • 9. Όλα πήγαιναν όμορφα μέχρι που έφτασε μια μέρα που δοκιμάστηκαν όσα είχαν μάθει. Στο σχολείο του δάσους ήρθε ένα νέο ζώο, ο Λουκάς ο Λύκος. Ήταν μεγαλύτερος και πιο σιωπηλός από τους υπόλοιπους, και δεν έκανε πολλούς φίλους. Μερικά ζώα, όπως ο Πέτρος ο Σκαντζόχοιρος και η Ρούλα η Ζεβρούλα, άρχισαν να τον αποφεύγουν και να τον κοροϊδεύουν επειδή ήταν λίγο τρομακτικός και δεν ήξεραν πώς να τον προσεγγίσουν.
  • 10. Η κυρία Λίτσα η Αρκουδίτσα πρόσεξε τι συνέβαινε και σταμάτησε το μάθημα. -Θυμάστε τι είπαμε για τον σεβασμό και την καλοσύνη; ρώτησε με ήρεμη φωνή. Τα ζώα κοίταξαν κάτω, ντροπιασμένα. Ήξεραν πως είχαν φερθεί άδικα στον Λουκά. Ο Λάκης ο Σκιουράκης μίλησε πρώτος: -Κυρία, δεν ήταν σωστό αυτό που κάναμε. Δεν τον ξέρουμε, αλλά του φερθήκαμε άσχημα επειδή είναι διαφορετικός.
  • 11. Η δασκάλα χαμογέλασε σοφά και είπε: -Η αναγνώριση του λάθους είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα. Τι θα κάνατε τώρα για να διορθώσετε την κατάσταση; Η Λίνα η Ελαφίνα, γνωστή για την εξυπνάδα της, είπε: Να του ζητήσουμε συγγνώμη και να του δείξουμε ότι είναι καλοδεχούμενος στην παρέα μας.
  • 12. Τα ζώα συμφώνησαν και πήγαν να μιλήσουν στον Λουκά τον Λύκο. Του ζήτησαν συγγνώμη και τον προσκάλεσαν να τρέξει μαζί τους στα μονοπάτια του δάσους. Ο Λουκάς, αν και διστακτικός στην αρχή, σύντομα άρχισε να χαλαρώνει και να απολαμβάνει τη συντροφιά των άλλων ζώων. Σιγά-σιγά, έγινε αγαπητό μέλος της ομάδας τους και τους έμαθε κι εκείνος νέες δεξιότητες από τον δικό του κόσμο.
  • 13. Το σχολείο του δάσους έμαθε εκείνη την ημέρα ότι οι αξίες δεν είναι απλά λέξεις. Είναι κάτι που εφαρμόζεται στην καθημερινή ζωή, στον τρόπο που φέρεσαι στους άλλους και στην κοινότητα γύρω σου.
  • 14. Από τότε, τα ζώα του σχολείου έφτιαξαν έναν άγραφο "κώδικα αξιών". Όταν κάποιος ήταν άδικος, ήξεραν πώς να το διορθώσουν. Όταν κάποιος ένιωθε μόνος, ήξεραν πώς να τον αγκαλιάσουν. Κι έτσι, το σχολείο τους δεν ήταν απλώς ένας τόπος μάθησης, αλλά ένας χώρος όπου η αγάπη, η δικαιοσύνη, η ειλικρίνεια, η καλοσύνη και η ενσυναίσθηση άνθιζαν μαζί με τα δέντρα του δάσους.