2. Η εποχή των διωγμών ήταν μια πολύ δύσκολη
περίοδος στην ιστορία του Χριστιανισμού. Οι
διωκόμενοι Χριστιανοί, ιδιαίτερα από την
εποχή του Τραϊανού, αναγκάστηκαν να
καταφεύγουν σε κατακόμβες για να
συναντώνται, να ακούν το κήρυγμα και να
μετέχουν στη Θεία Ευχαριστία.
3. Οι κατακόμβες ήταν υπόγειες σήραγγες σε
μορφή λαβύρινθου, που μπορούσαν να φτάσουν
σε μήκος πολλών χιλιομέτρων. Στον πορώδη
τοίχο των διαδρόμων είχαν δημιουργηθεί
υπόγεια κοιλώματα για την τοποθέτηση των
νεκρών. Υπήρχαν επίσης μεγαλύτερα κοιλώματα
με κάμαρα στο πάνω μέρος ή ολόκληρα
δωμάτια που χρησίμευαν ως οικογενειακοί
τάφοι, διακοσμημένοι με τοιχογραφίες.
6. Όταν σκοτείνιαζε, μαζεύονταν στις κατακόμβες οι
Χριστιανοί με κίνδυνο της ζωή τους, για να θάψουν
τους μάρτυρες, να ακούσουν το κήρυγμα και να
τελέσουν τη θεία Ευχαριστία χρησιμοποιώντας τον
τάφο του μάρτυρα ως Αγία Τράπεζα. Για το λόγο
αυτό, κάποια πιο ευρύχωρα δωμάτια που χρησίμευαν
ως οικογενειακοί τάφοι μετατράπηκαν σε κρύπτες,
δηλαδή σε μικρούς υπόγειους ναούς.
8. Έχουν ανακαλυφτεί περισσότερες από 60
κατακόμβες στη Ρώμη. Επίσης στη Νάπολη, στη
Σικελία (Συρακούσες, Παλέρμο), στην Αίγυπτο
και Βόρεια Αφρική, στη Συρία, στη Μικρά Ασία
και στα νησιά Μάλτα, Κύπρο και Μήλο και στο
Βατικανό. Επιπλέον στην Ολλανδία, στην
Αυστία, στη Γαλλία και στην Τυνησία.