1. Ε Θ Ν Ι Κ Ο Μ Ε Τ Σ Ο Β Ι Ο Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο
Σ Χ Ο Λ Η Ε Φ Α Ρ Μ Ο Σ Μ Ε Ν Ν
Μ Α Θ Η Μ Α Τ Ι Κ Ν Κ Α Ι Φ Υ Σ Ι Κ Ν Ε Π Ι Σ Τ Η Μ Ν
Τ Ο Μ Ε Α Σ Φ Υ Σ Ι Κ Η Σ
Κανονική εξέταση στο µάθηµα ΕΙ∆ΙΚΗ ΘΕ ΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
∆ιδάσκων: Κ. Χριστοδουλίδης 7 Ιουλίου 2010
∆ιάρκεια εξέτασης: 2,5 ώρες Απαντήστε σε όλα τα θέµατα Τα θέµατα είναι ισοδύναµα
Θέµα 1. (α) Η διάµετρος του Γαλαξία µας είναι 100 000 έτη φωτός. Με ποια σταθερή ταχύτητα ως προς
τον Γαλαξία θα πρέπει να κινείται ένας αστροναύτης για να διασχίσει τον Γαλαξία µας µε ένα ταξίδι που για
αυτόν θα διαρκέσει 50 χρόνια; [∆ίνονται: Για 1x , είναι 1
21 1x x+ ≈ + και 1
(1 ) 1x x−
+ ≈ − .]
(β) Ένα διαστηµόπλοιο, Α, κινείται αποµακρυνόµενο από τη Γη µε ταχύτητα / 2V c= ως προς αυτήν.
Ένα δεύτερο διαστηµόπλοιο, Β, πλησιάζει τη Γη πάνω στην ίδια ευθεία, µε ταχύτητα / 2cυ = − ως προς
αυτήν. Ποια είναι η ταχύτητα του διαστηµοπλοίου Β όπως την µετρά παρατηρητής που βρίσκεται µέσα στο
διαστηµόπλοιο Α; Αν το µήκος ηρεµίας του διαστηµοπλοίου Β είναι 0 48 ml = , ποιο είναι το µήκος του, l′ ,
όπως το µετρά ένας παρατηρητής που βρίσκεται µέσα στο διαστηµόπλοιο Α;
Θέµα 2. (α) Εξηγήστε γιατί είναι αδύνατο να συγκρουστεί ένα φωτόνιο µε ένα ακίνητο ηλεκτρόνιο και να
του δώσει όλη του την ενέργεια.
(β) Το σωµατίδιο α είναι ένας πυρήνας ηλίου, αποτελούµενος από δύο πρωτόνια και δύο νετρόνια. Να
βρεθεί η ενέργεια σύνδεσης του σωµατιδίου α. [Μάζες ηρεµίας: πρωτόνιο pm = 938,272 2
MeV / c , νετρόνιο
nm = 939,565 2
MeV / c , σωµατίδιο α mα = 3727,379 2
MeV / c .]
Θέµα 3. Το «µεσονικό» παράδοξο. ∆ιαστολή του χρόνου. Η κοσµική
ακτινοβολία (αποτελούµενη κυρίως από πρωτόνια) αλληλεπιδρά µε τα
άτοµα του αέρα στα υψηλά στρώµατα της ατµόσφαιρας και παράγει
σωµατίδια π ±
. Αυτά στη συνέχεια διασπώνται σε µιόνια και νετρίνα
( µπ µ ν− −
→ + ) µε µια µέση διάρκεια ζωής 25 nsπτ = . Τα µιόνια, στη
συνέχεια, διασπώνται σε ηλεκτρόνια και νετρίνα ( ee µµ ν ν− −
→ + + ) µε
µια µέση διάρκεια ζωής 2 µsµτ = .
Υποθέστε ότι όλα τα µιόνια παράγονται σε ένα ύψος 10 km και ότι
έχουν όλα ανηγµένη ταχύτητα 0,99µβ = , κινούµενα κατακόρυφα προς
τα κάτω. Υπολογίστε το ποσοστό των µιονίων που θα φτάσει στην
επιφάνεια της Γης
(α) σύµφωνα µε την Κλασική Μηχανική και
(β) σύµφωνα µε τη Σχετικιστική Μηχανική. Πόσο είναι το πάχος της
ατµόσφαιρας στο σύστηµα αναφοράς των µιονίων;
[Νόµος της ραδιενέργειας: /
0( ) e t
N t N τ−
= .]
Θέµα 4. Ένα µεσόνιο K+
, του οποίου η µάζα ηρεµίας είναι KM ( 2
K 494 MeVM c = ), κινείται στο
σύστηµα αναφοράς του εργαστηρίου και διασπάται σε δύο µεσόνια π. Το ένα π παραµένει ακίνητο. Η µάζα
ηρεµίας του µεσονίου π είναι πM ( 2
π 140 MeVM c = ). Ποια είναι η ολική ενέργεια του µεσονίου K+
και
ποια του κινούµενου µεσονίου π; [Επισηµαίνεται ότι: 2 2 2
1β γ γ= − .]
ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ⇒ ⇒ ⇒⇒ ⇒ ⇒⇒ ⇒ ⇒⇒ ⇒ ⇒
2. Τυπολόγιο
Σχετικιστική Κινηµατική:
Αν ένα σύστηµα αναφοράς S' κινείται µε ταχύτητα ˆV x ως προς ένα σύστηµα αναφοράς S, και οι
άξονες των δύο συστηµάτων συµπίπτουν όταν 0t t′= = , τότε:
( )x x Vtγ′ = − y y′ = z z′ = 2
V
t t x
c
γ
′ = −
V
c
β ≡
2
1
1
γ
β
≡
−
Συστολή του µήκους: 0 /l l γ∆ =∆ ( 0l∆ = µήκος ηρεµίας)
∆ιαστολή του χρόνου: 0t tγ∆ = ∆ ( 0t∆ = ιδιοχρόνος)
Μετασχηµατισµός της ταχύτητας:
2
1
x
x
x
V
V
c
υ
υ
υ
−
′ =
−
,
2
1
y
y
xV
c
υ
υ
υ
γ
′ =
−
,
2
1
z
z
xV
c
υ
υ
υ
γ
′ =
−
.
Σχετικιστική ∆υναµική:
)0(0 mm = 0( )m m mυ γ= = όπου 2
1
1 ( / )c
γ
υ
=
−
, υ = ταχύτητα του σωµατιδίου
0m mγ= =p υ υ
r r r 2 2
0E mc m cγ= = 2 2 4 2 2
0E m c p c= +
Για φωτόνια:
hc
E hf
λ
= = E pc=
Μετασχηµατισµός ορµής-ενέργειας: ( )2
/x xp p VE cγ′ = − yy pp =′ zz pp =′ ( )xE E Vpγ′ = −
Ισοδυναµία µάζας-ενέργειας: 2
E mc∆ = ∆
Ηλεκτροµαγνητισµός:
Μετασχηµατισµός του ηλεκτροµαγνητικού πεδίου:
x xE E′ = ( )y y zE E VBγ′ = − ( )z z yE E VBγ′ = +
x xB B′ = ( )2
/y y zB B VE cγ′ = + ( )2
/z z yB B VE cγ′ = −
3. Θέµα 1. (α) Η διάµετρος του Γαλαξία µας είναι 100 000 έτη φωτός. Με ποια σταθερή ταχύτητα ως προς
τον Γαλαξία θα πρέπει να κινείται ένας αστροναύτης για να διασχίσει τον Γαλαξία µας µε ένα ταξίδι που για
αυτόν θα διαρκέσει 50 χρόνια; [∆ίνονται: Για 1x , είναι 1
21 1x x+ ≈ + και 1
(1 ) 1x x−
+ ≈ − .]
(β) Ένα διαστηµόπλοιο, Α, κινείται αποµακρυνόµενο από τη Γη µε ταχύτητα / 2V c= ως προς αυτήν.
Ένα δεύτερο διαστηµόπλοιο, Β, πλησιάζει τη Γη πάνω στην ίδια ευθεία, µε ταχύτητα / 2cυ = − ως προς
αυτήν. Ποια είναι η ταχύτητα του διαστηµοπλοίου Β όπως την µετρά παρατηρητής που βρίσκεται µέσα στο
διαστηµόπλοιο Α; Αν το µήκος ηρεµίας του διαστηµοπλοίου Β είναι 0 48 ml = , ποιο είναι το µήκος του, l′ ,
όπως το µετρά ένας παρατηρητής που βρίσκεται µέσα στο διαστηµόπλοιο Α;
ΛΥΣΗ
(α) Έστω ότι το διαστηµόπλοιο κινείται µε ταχύτητα V ως προς τη Γη. Το ταξίδι θα διαρκέσει χρόνο
/t D V= για έναν παρατηρητή στη Γη, όπου D είναι η διάµετρος του Γαλαξία. Για κάποιον µέσα στο
διαστηµόπλοιο, το ταξίδι θα διαρκέσει χρόνο /t D Vγ′ = . Έτσι,
D
ct
βγ
′ = ,
D
ct
βγ =
′
,
22
2
1
D
ct
β
β
= ′−
,
2
2
1
1
ct
Dβ
′
= +
,
2
1 1
1
2
ct
Dβ
′
= +
,
22
1 1 50
1 1
2 2 100 000
ct
D
β
′
= − = −
, 7
1 1,25 10 0,999 999 875β −
= − × = .
Παρατήρηση: Είναι λάθος να γράψει κανείς προσεγγιστικά ότι ή ή κάτι άλλο. Όλη η
ακρίβεια χρειάζεται για να βρεθεί η σωστή τιµή του γ.
(β) Στο σύστηµα αναφοράς S της Γης, η ταχύτητα του διαστηµοπλοίου Β είναι / 2cυ = − . Στο σύστηµα
αναφοράς S΄ του διαστηµοπλοίου Α θα είναι εποµένως
2 2
2
/ 2 / 2 2 2 2
3/ 2 31 / 21
V c c c
c
V c c
c
υ
υ
υ
− − − −
′ = = = = −
+−
Στην ταχύτητα ( )2 2 / 3 cυ′ = − που µετρά ο Α για τον Β, αντιστοιχεί παράγοντας Lorentz
( ) ( )
2 2
1 1 1
3
1 8 / 91 / 1 2 2 / 3c
γ
υ
′ = = = =
−′− −
.
Εποµένως 0 48
16 m
3
l
l
γ
′ = = =
′
.
4. Θέµα 2. (α) Εξηγήστε γιατί είναι αδύνατο να συγκρουστεί ένα φωτόνιο µε ένα ακίνητο ηλεκτρόνιο και να
του δώσει όλη του την ενέργεια.
(β) Το σωµατίδιο α είναι ένας πυρήνας ηλίου, αποτελούµενος από δύο πρωτόνια και δύο νετρόνια. Να
βρεθεί η ενέργεια σύνδεσης του σωµατιδίου α. [Μάζες ηρεµίας: πρωτόνιο pm = 938,272 2
MeV / c , νετρόνιο
nm = 939,565 2
MeV / c , σωµατίδιο α mα = 3727,379 2
MeV / c .]
ΛΥΣΗ
(α) Ένα φωτόνιο συγκρούεται µε ακίνητο ηλεκτρόνιο, και του δίνει όλη του την ενέργεια.
Στο σύστηµα µηδενικής ορµής, για να διατηρείται η ορµή, θα πρέπει το ηλεκτρόνιο να είναι ακίνητο µετά
την κρούση. Πριν όµως από την κρούση, στο ίδιο σύστηµα, εκτός από το φωτόνιο υπήρχε και ένα κινούµενο
ηλεκτρόνιο. Προφανώς η ενέργεια δεν διατηρείται αφού ένα ακίνητο ηλεκτρόνιο έχει λιγότερη ενέργεια από
ένα αρχικά κινούµενο ηλεκτρόνιο. Άρα το φαινόµενο είναι αδύνατο να συµβεί.
(β) Η αντίδραση «σχηµατισµού» ενός σωµατιδίου α είναι: 2p 2n α Q+ → + .
Q είναι η ενέργεια σύνδεσης του σωµατιδίου α και εκλύεται κατά τον σχηµατισµό του.
Η διατήρηση µάζας-ενέργειας δίνει: 2 2 2
p n α2 2m c m c m c Q+ = +
( )p n α2 2
1
2 2
M
Q m m m
c c
∆
= + − =
όπου M∆ είναι το έλλειµµα µάζας p n α2 2M m m m∆ = + − .
Η µάζα του σωµατιδίου α µπορεί να βρεθεί από αυτήν του ατόµου του Ηλίου-4 αν αφαιρέσουµε τη µάζα δύο
ηλεκτρονίων και αγνοήσουµε την ενέργεια σύνδεσής τους στον πυρήνα του Ηλίου, η οποία είναι µικρή σε
σύγκριση µε τις άλλες ενέργειες:
α He e2m m m= − .
Εποµένως (2 1,007 276 2 1,008 665) (4,002 604 2 0,000 549)M∆ = × + × − − ×
4,031882 4,001506M∆ = − 0,030 376 uM∆ = .
Από την ισοδυναµία 1 u 931,478 MeV≡
Προκύπτει ότι 0,0304 931 28,3 MeVQ = × =
Η ενέργεια σύνδεσης του σωµατιδίου α είναι: 28,3 MeV
5. Θέµα 3. Το «µεσονικό» παράδοξο. ∆ιαστολή του χρόνου. Η κοσµική
ακτινοβολία (αποτελούµενη κυρίως από πρωτόνια) αλληλεπιδρά µε τα
άτοµα του αέρα στα υψηλά στρώµατα της ατµόσφαιρας και παράγει
σωµατίδια π ±
. Αυτά στη συνέχεια διασπώνται σε µιόνια και νετρίνα
( µπ µ ν− −
→ + ) µε µια µέση διάρκεια ζωής 25 nsπτ = . Τα µιόνια, στη
συνέχεια, διασπώνται σε ηλεκτρόνια και νετρίνα ( ee µµ ν ν− −
→ + + ) µε
µια µέση διάρκεια ζωής 2 µsµτ = .
Υποθέστε ότι όλα τα µιόνια παράγονται σε ένα ύψος 10 km και ότι
έχουν όλα ανηγµένη ταχύτητα 0,99µβ = , κινούµενα κατακόρυφα προς
τα κάτω. Υπολογίστε το ποσοστό των µιονίων που θα φτάσει στην
επιφάνεια της Γης
(α) σύµφωνα µε την Κλασική Μηχανική και
(β) σύµφωνα µε τη Σχετικιστική Μηχανική. Πόσο είναι το πάχος της
ατµόσφαιρας στο σύστηµα αναφοράς των µιονίων;
[Νόµος της ραδιενέργειας: /
0( ) e t
N t N τ−
= .]
ΛΥΣΗ
(α) Κλασική Μηχανική
Επειδή είναι 8 6
0,99 3 10 2 10 600 mcµ µβ τ −
= × × × × = , αυτή είναι η µέση απόσταση που θα διανύσουν τα
µιόνια πριν διασπαστούν, σύµφωνα µε την Κλασική Μηχανική. Ο χρόνος που χρειάζονται τα µιόνια για να
διανύσουν απόσταση 10 km είναι 10 km / 0,99 33 µst c= = . Το ποσοστό των σωµατιδίων που επιζούν σε
χρόνο t µετά τη δηµιουργία τους δίνεται από τη γενική σχέση
/
0/ e t
N N τ−
= .
Για 2 µsµτ τ= = και 33 µst = , βρίσκουµε
33/2 8
0/ e 7 10N N − −
= = × .
∆ηλαδή, λιγότερο από ένα µ−
στα 7
10 θα επιζήσει για αρκετό χρόνο ώστε να φτάσει στην επιφάνεια της
Γης.
(α) Σχετικιστική Μηχανική
Στη σχέση /
0/ e t
N N τ−
= , τα t και τ πρέπει να δίνονται στο ίδιο σύστηµα αναφοράς. Οι σταθερές τ για τα
σωµατίδια δίνονται στο σύστηµα ηρεµίας τους. Θα υπολογίσουµε εποµένως και το t στο σύστηµα ηρεµίας
των µιονίων. Αν στο σύστηµα του εργαστηρίου (Γης) είναι 33 µst = και 0,99µβ = , 7,07µγ = , τότε ο
χρόνος που απαιτείται για τα σωµατίδια να διανύσουν την απόσταση µέχρι τη Γη είναι, στο δικό τους
σύστηµα αναφοράς, 0 / 33/ 7,07 4,7 µst t µγ= = = . Εποµένως,
4,7/2
0/ e 0,095N N −
= = .
∆ηλαδή, ένα µ−
στα 10 θα επιζήσει για αρκετό χρόνο ώστε να φτάσει στην επιφάνεια της Γης, σύµφωνα µε
την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας.
Για τα µ−
, η ατµόσφαιρα φαίνεται να έχει πάχος 10 km / 1,4 kmµγ = και την βλέπουν να τα πλησιάζει
µε ταχύτητα 0,99V c cµβ= = .
6. Θέµα 4. Ένα µεσόνιο K+
, του οποίου η µάζα ηρεµίας είναι KM ( 2
K 494 MeVM c = ), κινείται στο
σύστηµα αναφοράς του εργαστηρίου και διασπάται σε δύο µεσόνια π. Το ένα π παραµένει ακίνητο. Η µάζα
ηρεµίας του µεσονίου π είναι πM ( 2
π 140 MeVM c = ). Ποια είναι η ολική ενέργεια του µεσονίου K+
και
ποια του κινούµενου µεσονίου π; [Επισηµαίνεται ότι: 2 2 2
1β γ γ= − .]
ΛΥΣΗ
Έστω ότι οι ταχύτητες των σωµατιδίων αρχικά και
τελικά είναι K Kcυ β= και π πcυ β= , αντίστοιχα, στις
οποίες αντιστοιχούν οι παράγοντες Lorentz Kγ και πγ .
Οι νόµοι της διατήρησης δίνουν:
διατήρηση της ορµής K K K π π πM Mγ β γ β= (1)
διατήρηση της ενέργειας 2 2 2
K K π π πM c M c M cγ γ= + (2)
Υψώνοντας την εξίσωση (1) στο τετράγωνο και χρησιµοποιώντας τη σχέση 2 2 2
1β γ γ= − έχουµε
( ) ( )2 2 2 2
K K π π1 1M Mγ γ− = − (3)
Από την εξίσωση (2), K K π π(1 )M Mγ γ= + ή π
K π
K
(1 )
M
M
γ γ= + .
Αντικαθιστώντας στην εξίσωση (3), έχουµε
( )
2
2 2 2 2π
K π π π2
K
(1 ) 1 1
M
M M
M
γ γ
+ − = −
2 2
π π π(1 2M γ γ+ + 2 2 2
K π π) M M γ− = ( )
2
K
π 2
π
1 , 2 1 1
M
M
γ− + = −
και
2 2
K π K K
π K2 2
K ππ π
1
1,
22 2
M M M M
M MM M
γ γ= − = = .
Αριθµητικά, K 0,824β = , K 1,764γ = , π 0,982β = και π 5,225γ = , και εποµένως είναι
2
K K K 494 1,764 872 MeVE M cγ= = × = και 2
π π π 140 5,225 732 MeVE M cγ= = × = .
Όπως πρέπει, είναι 2
K π π 872 MeVE E M c= + = .