ݺߣ

ݺߣShare a Scribd company logo

¡Tas tis, tas-tis!, na silenciosa noite

•Download as DOCX, PDF•
•
Consellería de Educación
Consellería de Educación
1 of 2
Download to read offline
¡Tas-tis, tas-tis!, na silenciosa noite ¡Tas-tis, tas-tis!, na silenciosa noite con siniestro compás repite a péndola, mentras a frecha aguda marcando un i outro instante antre as tiniebras, do relox sempre imóvil recorre lentamente a limpa esfera. Todo é negrura en baixo e só na altura inmensa, só na anchura sin límites do ceo con inquietú relumbra algunha estrela, cal na cinza das grandes estivadas brilan as charamuscas derradeiras. I a péndola nomáis, xorda batendo cal bate un corazón que hinchan as penas, resoa pavorosa na escuridade espesa. En vano a vista con temor no escuro sin parada vaguea; uns tras de outros instantes silenciosos pasando van, e silenciosos chegan outros detrás, na eternidá caendo cal cai o grau na moedora pedra, sin que o porvir velado ós mortáis ollos rompan as pesada brétemas.
¡Qué triste noite, i o relox qué triste, si inquieto o corpo i a concencia velan! de Follas Novas (¡Do íntimo!

More Related Content

¡Tas tis, tas-tis!, na silenciosa noite

  • 1. ¡Tas-tis, tas-tis!, na silenciosa noite ¡Tas-tis, tas-tis!, na silenciosa noite con siniestro compás repite a péndola, mentras a frecha aguda marcando un i outro instante antre as tiniebras, do relox sempre imóvil recorre lentamente a limpa esfera. Todo é negrura en baixo e só na altura inmensa, só na anchura sin límites do ceo con inquietú relumbra algunha estrela, cal na cinza das grandes estivadas brilan as charamuscas derradeiras. I a péndola nomáis, xorda batendo cal bate un corazón que hinchan as penas, resoa pavorosa na escuridade espesa. En vano a vista con temor no escuro sin parada vaguea; uns tras de outros instantes silenciosos pasando van, e silenciosos chegan outros detrás, na eternidá caendo cal cai o grau na moedora pedra, sin que o porvir velado ós mortáis ollos rompan as pesada brétemas.
  • 2. ¡Qué triste noite, i o relox qué triste, si inquieto o corpo i a concencia velan! de Follas Novas (¡Do íntimo!