2. RESPOSTA DOS MATERIAIS ANTE OS ESFORZOS
Deformación:
Cambio de posición, forma ou volume que experimenta unha rocha
sometida a esforzos
Tipos de deformacións:
Elástica: O material recupera a forma orixinal ao cesar o esforzo
Plástica: O material non recupera a forma orixinal ao cesar o esforzo
Por rotura: O material fractúrase ao superar o límite de rotura
3. RESPOSTA DOS MATERIAIS ANTE OS ESFORZOS
TIPOS DE ESFORZOS TECTÓNICOS
De compresión De tensión De cizalla
TIPOS DE DEFORMACIONES
Elástica Plástica Rotura
4. CAMBIOS NO COMPORTAMENTO DAS ROCHAS
O comportamento plástico ou ríxido dunha rocha depende de:
Temperatura
Presión
Presencia de auga
A altas temperaturas e en presenza de auga tódalas rochas poden
ter comportamento plástico
Os esforzos aos que se ven sometidas as rochas fan que os estratos
abandonen a disposición horizontal inicial e cambien de orientación
5. DIRECCIÓN E BUZAMENTO
Dirección
ou
rumbo
α=N37ºE
N
α
O
E
S
β
β=48ºE
Vertical
Buzamento
7. ELEMENTOS DUNHA DOBRA
Flancos
Eixe da dobra
Laterais da dobra
Intersección do plano situados a ambos
axial coa charneira. lados da charneira.
Charneira
Zona da dobra que
ten a máxima
curvatura.
Núcleo
Plano axial
Zona máis interna
dunha dobra
Superficie que divide a
dobra en dúas metades
simétricas.
8. TIPOS DE DOBRAS
SEGÚN A IDADE DOS MATERIAIS
Anticlinal Sinclinal
SEGÚNDO A POSICIÓN DO PLANO AXIAL
Recta Inclinada Deitadada Invertida
10. ASOCIACIÓN DE DOBRAS
As dobras non adoitan aparecer illadas, senón formando un acordeón
Acordeón
ANTICLINATORIO:
Conxunto de estratos dobrados que adopta a forma dun anticlinal
SINCLINATORIO:
Conxunto de estratos dobrados que adopta a forma dun sinclinal
11. IDENTIFICAR E DESCRIBIR DOBRAS
A erosión sole eliminar a charneira e deixa unha serie de estratos máis ou
menos inclinados que impiden diferenciar con claridade a dobra
E necesario estudar a repetición simétrica de estratos e a súa antiguidade para
identificar un anticlinal ou un sinclinal
12. CRITERIOS PARA DETERMINAR A IDADE DOS ESTRATOS
PRINCIPIO DE GRANOSELECCIÓN
SUPERPOSICIÓN DOS
ESTRATOS
Máis moderno
Máis antigo GRETAS DE DESECAMENTO
PRESENZA DE FÓSILES
13. DEFORMACIÓNS POR ROTURA: DIACLASAS
Son fracturas nas rochas nas que non se despraza un bloque con repecto ao outro
DESCOMPRESIÓN
FENDAS DE
DESECAMENTO
COMPRESIÓN
14. DEFORMACIÓNS POR ROTURA: FALLA
Son fracturas nas que se despraza un bloque con repecto ao outro
Labio levantado
Plano de falla Bloque que queda
levantado con respecto ao
Superficie sobre a que se produce outro bloque.
o desprazamento dos bloques
fracturados.
Salto de falla
Medida do desprazamento
entre ambos labios, medido
Labio afundido en metros.
15. TIPOS DE FALLAS
NORMAL OU DIRECTA INVERSA
E aquela na que o plano de
E aquela na que o DE ESGAZADURA falla buza cara ao labio
plano de falla buza levantado.
cara ao labio afundido. Se o buzamento é pequeño o
labio levantado pode
E aquela na que o desprazarse sobre o afundido
desprazamento relativo decenas de Km, formando os
dos bloques se mantos de corremento
produciu en horizontal.
16. ASOCIACIÓN DE FALLAS
HORST OU PIAR TECTÓNICO
Bloque levantado GRABEN OU FOSA TECTÓNICA
limitado a ambos lados
Bloque afundido limitado a ambos
por fallas paralelas
lados por fallas paralelas
17. FORMACIÓN DE CORDILLEIRAS:
CORDILLEIRA DE BORDO CONTINENTAL(ORÓXENOS ANDINOS)
Nas zonas de subducción, a litosfera oceánica
introdúcese baixo a litosfera continental.
A maioría dos sedimentos non subducen e
amoreados, pregados e fracturados formando o
prisma de acreción.
Prodúcese a fusión parcial das rochas
favorecida pola presenza de auga e a calor de
fricción. Os magmas orixinados ascenden.
As altas presións e temperaturas orixinan o
metamorfismo dalgunhas rochas.
Elevación do oróxeno como consecuencia da
acumulación de sedimentos, da actividade
magmática e dos reaxustes isostáticos.
Algúns magmas alcanzan a superficie
producindo actividade volcánica.
18. FORMACIÓN DE CORDILLEIRAS:
CORDILLEIRA INTERIOR (ORÓXENOS ALPINOS)
Unha placa litosférica cun tramo
oceánico e outro continental, subduce
baixo una placa litosférica continental.
Peche da cunca oceánica
O continente alcanza a zona de
subducción. A cunca oceánica péchase.
Choque continental
Prodúcese a colisión de ambos
continentes e os materiais situados entre
eles, préganse, fractúranse e elévanse.
19. COMO FUNCIONA A TERRA
A superficie da Terra está sometida a cambios permanentes consecuencia de:
Procesos xeolóxicos internos:
Orixinados pola enerxía térmica do interior e a gravidade
Procesos xeolóxicos externos :
Orixinados pola enerxía solar e a gravidade
A erosión alcanza
1 m cada 1000 anos
nas montañas máis
altas. A media é de 5
Cm cada 1000 anos
As 3/4 partes da
A elevación oroxénica altura perdida por
pode alcanzar 8 m cada erosión recupérase
1000 anos por reaxustes
isostáticos
20. INFLUENCIAS MUTUAS ENTRE PROCESOS INTERNOS E EXTERNOS
Influencia dos procesos internos nos externos:
•A elevación dunha cordilleira activa a erosión , esta é mais intensa nas zonas altas
•O desprazamento dun continente modifica o seu clima e por elo os axente externos
•Unha actividade volcánica intensa provoca cambios climáticos
Influencia dos procesos externos nos internos:
•A retirada de materiais dunha zona e o depósito
noutras provoca desaxustes isostáticos
compensados con movementos de elevación e
descenso respectivamente
•Os procesos externos achegan os sedimentos que
serán dobrados e fracturados durante a formación
das cordilleiras
•A auga presente nos sedimentos favorece a
fusión das rochas e polo tanto a actividade
volcánica
