Tema 2 Al Andalus
- 1. Tema 2 Al-Andalus e os reinos cristiáns A Andalus: nome que deron as terras da Pen. Ibérica que ocuparon e habitaron entre 711 3 1492
- 2. 1 Esplendor de Al Andalus e formación dos reinos cristiáns
- 3. 1.1 Conquista e ocupación islámica • No 711 tropas bérberes de Musa dirixidas por Tariq cruzan o estreito de Xibraltar e derrotan ao ao rei Rodrigo. • Expansión favorecida pola división visigoda. •Pactos e capitulacións. Conversos (muladís). Cristiáns sometidos (mozárabes) Grupos ocupantes: Árabes Bérberes (740 sublevacións)
- 4. Evolución territorial de Al-Andalus Mediados do séc. VIII Principios do séc. XI Finais do séc. XII Mediados do séc. XIII e séc. XIV
- 5. Emirato e Califato de Córdoba Ao principio forma parte do califato de Damasco. (Omeias). 750 derrota do clan Omeia polos Abasís ( capital en Bagdad) 756 Abd al Rahmán I proclama o Emirato de Córdoba. 929 Abd al Rahmán III proclama o califato de Córdoba que se mantivo ata 1031.
- 6. Os Reinos de Taifas
- 7. 3.5 Organización política de Al-Andalus Monarquía absoluta centralizada e hereditaria Emir, califa, rei Poder absoluto político, relixioso, xudicial e militar ADMINISTRACIÓN ADMINISTRACIÓN XUDICIAL ADMINISTRACIÓN CENTRAL TERRITORIAL Kadís Visires Xuíces da lei coránica Coras Ministros tiñan autoridade na política local Provincias e nos ritos relixiosos Hachib Valis MARCAS Exército poderoso: Primeiro Ministro Nas zonas fronteirizas Mercenarios e escravos Gobernadores
- 8. 3.6 Economía de Al-Andalus • Renacemento das cidades : centros políticos, administrativos e comerciais. Córdoba 100000 hab. • Cidades novas con núcleo amurallado, a medina ( mesquita, alcázar, zoco) fora estaban on arrabaldes. Predominio economía comercial Artesanía e técnicas agrarias (regadío), novos cultivos (arroz, cana de azucre, laranxas). Uso de moedas de ouro (dinar) e prata (dirhem).
- 9. 3.7 A sociedade de Al-Andalus Musulmáns (crentes) Arabes, bereberes, muladíes Podían desempeñar cargos públicos Estaban exentos do tributo persoal DIVISIÓN RELIXIOSA Dinmis (non crentes) Mozárabes e xudeos Tiñan as súas propias autoridades responsables ante as musulmanas Gran variedade de grupos Pagaban impostos persoais Étnicos e relixiosos Predominio de lazos tribais e falta de cohesión social. Jassa Conflitos e revoltas Arabes Aristocracia terratenente Ocupaban os altos cargos Ayan DIVISIÓN SOCIAL Arabes, muladíes, xudeos Clases medias urbanas Funcionarios, xuristas, comerciantes, artesáns... Amma Muladís, mozárabes, eslavóns Campesiñado, traballadores urbanos, soldados... (libres e escravos)
- 10. 3.8 Arte e cultura en Al-Andalus Mezquita de Córdoba Vista aérea de Córdoba Melloraron a agricultura e impulsaron as ciencias (matemáticas, medicina, astronomía...), a filosofía, a música, a literatura... Alhambra de Granada (patio dos leóns) Noria
- 11. A orixe dos reinos cristiáns
- 12. 3.10 A conquista cristiá (¿Reconquista?) Na zona oriental forte control musulmán. Núcleos de resistencias nos Perineos co apoio dos reis francos Inicio intervención dos francos en 778. Carlomagno derrotado en Roncesvalles. Creación da Marca Hispánica. Maior autonomía política: reino de Pamplona (816), condado de Aragón (820) e condado de Barcelona (988). Núcleos de resistencia nas Zonas montañosas do norte Que se expandiron Covadonga 722? Paio. Orixe Reino de Asturias
- 13. Repoboación dos territorios conquistados “repartimentos”, “doazóns” Propiedades repartidas polo monarca Oficial entre quen o axudaban na conquista Dirixida polo monarca ou pola nobreza nobiliar Realizada pola nobreza (condes) Principais tipos de repoboación “presura” ou “aprisio” Realizada polo campesiñado monacal Realizada por monxes Particular Autorizada polo monarca concellil Realizada polos concellos Realizada polas Ordes Militares
- 14. Reconquista e repoboación. Na zona ástur- cantábrica. Co rei Afonso I de Asturias arredor de 755 repoboación de Galicía, Asturias e Cantabria. Val do Douro Terra de Ninguén. S, IX campañas de saqueo dos musulmáns. 813 co rei Afonso II de Asturias descubrimento da tumba do apóstolo intensifica o espírito de loita cristiá. S. IX repoboación val inferior do Miño e val do Douro. Destaca o rei Afonso III. Novos reinos de León e de Galicia. Condado de Castela. Loitas polo trono a mediados do s. X (dominio dos califas de Córdoba). Fernán González actúa de forma independente en Castela. A finas de século Condado de Portugal Na zona oriental Avances máis febles. O reino de Pamplona conquista as terras altas do val do Ebro e anexiona o condado de Aragón. O condado de Barcelona repoboo o val do Llobregat
- 15. Incentivos para a repoboación Concesión de privilexios polo rei
- 16. Campañas de Almanzor e fin do califato de Córdoba. Finais s. X Almanzor primeiro ministro campañas de saqueo contra os condados e reinos cristiáns destruíndo as principais cidades ( Barcelona, León Santiago.( 997) Máximo poder do califato . Á súa morte (1002) longa guerra civil e desaparición do Califato (1031) . Reinos de Taifas. Presenza mulsumá en Galicia Lendas sobre mouros. A realidade amosa unha presenza escasa. Expedición de Musa (713-714) . Asentamentos na zona sur. Razzias de emires. Nobres musulmáns refuxiados.
- 17. A expansión cristiá e a fin de al- Andalus • Alternancia de períodos de división e outros de unidade en al- Andalus (almorábides e almohades). • Taifas, parias e reinos cristiáns: 1ªs taifas reinos de pequeno tamaño despois da fragmentación do Califato de Córdoba. Debilitadas ante os ataques cristiáns e rivalidades entre eles. As Parias son tributos que pagan aos reinos cristiáns a cambio de axuda militar • S. XI Sancho III o maior de Navarra amplía territorios do reino repartido entre os fillos: nace o Reino de Aragón e Reino de Castela. A figura do Cid Campeador. • 1085 Afonso VI conquista Toledo . 1086 victoria e expansión dos almorábides.
- 18. Creación da Coroa de Aragón e independencia de Portugal • A reconquista avanza no s. XII. Carácter de cruzada. • Na zona oriental Afonso I o Batallador conquista Zaragoza (1118), val medio do Ebro. Problema dinástico á súa morte: Reino de Navarra e Coroa de Aragón (1137) • Na zona occidental Afonso I Henríquez fai independente o reino de Portugal ( 1143). Separación dos reinos de León e Castela (1157). • 1145 destrución do poder almorábide por revoltas internas. Segundos reinos de Taifas. Avance reinos cristiáns nos vales do Ebro, Teixo e Guadiana. • Loita contra os almohades: desembarcan en 1146. Recurso ás Ordes Militares (Temple, Hospital, Calatrava, Alcátara, Santiago) . Derrota dos almohades en 1212 (Navas de Tolosa)
- 19. Creación da coroa de Castela e conquista de Andalucía e Levante • En 1230 coa unión definitiva de León e Castela (Galicia, Toledo, Sevilla) con Fernando III o Santo. Conquista de case todo o sur e Levante. Mudéxares: poboación musulmá en terras de dominio cristiá. A finais do s. XIII so queda en poder musulmá o reino de Granada. O impulso reconquistador quedou paralizado. Saqueos dos benimeríns a partir do 1275. Derrotados na batalla do río Salado en 1340. • Cartas de poboamento e cartas forais: con privilexios a quen se establecese en vilas e cidades despoboadas ou conquistadas aos musulmáns. • Doazóns ás Ordes Militares; para que ocupasen e defendeses os dominios: Entre o Teixo e Serra Morena, alto e medio Turia e Guadiana, serras de Cuenca e Teruel. • Repartimentos: lotes de terras para os repoboadores segundo a súa categoría. Poboación musulmá case toda expulsada.
- 20. Expansión catalanoaragonesa Reino nazarí Granada • Expansión occitana S. XI e XII aos condados Ao norte do Perineos. Remata en 1213. Derrotados polo rei de Francia. Feudovasalática. • Expansión mediterránea dos s. XIII, XIV e XV. Mallorca, Sicilia Malta, Menorca, Sardeña e Nápoles. Contratación de mercenarios almogávares. • O reino taifa de Granada logrou manter a independencia: tratados, defensa natural, forte desenvolvemento. Conquistado en 1492