際際滷

際際滷Share a Scribd company logo

Thema Kleine Scholen

M
Merel Visscher

Themapagina over een kleine basisschool in Lemiers, die haar deuren gaat sluiten.

1 of 1
Download to read offline
Vrijdag 5 april 2013 www.limburger.nl regio Kijk voor meer regionieuws ook op: www.limburger.nl B3 HL-B02R Ervaring ouders en scholieren A an de ene kant was ik wel blij dat ik naar de middelbare school mocht. Ik wilde nieuwe dingen zien. Aan de andere kant mis ik daar wel de vertrouwensband die ik met mijn lerares had. Ik vertelde haar alles, nu zeg ik niet zo veel meer. Elk uur heb je weer een andere docent. In Lemiers zat ik in de klas met vier andere kinderen. Wij waren heel close. Pesten gebeurde niet bij ons. Je bent verschillend, maar als je je niet aanpast aan elkaar is de sfeer niet goed. Nu zie ik in de klas wel kinderen die liever niet opvallen, die onzichtbaar willen blijven. Op De Cathabel kon dat echt niet. Alhoewel: een jongen uit mijn klas die altijd wat stil was, is op de middelbare school helemaal opgebloeid. Voor mij is een kleine school goed geweest voor mijn zelfvertrouwen. Naar een grote school gaan vond ik niet eng. Soms kom ik nog op De Cathabel, om een neefje op te halen. Dan denk ik wel: het is wel een h辿辿l kleine school. Oud-scholier Marit Kersten (14) nu 2vmbo-leerling op het Sophianum. Groep vijf van De Cathabel bestaat slechts uit 辿辿n leerling. Themapagina kleine scholen Wanneer is een kleine school zo klein dat het pedagogisch niet meer verantwoord is? Moet je een ondergrens van leerlingenaantallen gaan toepassen? Dat is de discussie die nu landelijk speelt. Ook in deze regio zijn de afgelopen jaren basisscholen gesloten omdat ze te klein werden. Op deze themapagina worden voor- en nadelen van kleine scholen belicht. Tekst: Merel Visscher Fotos: Diana Scheilen Onder de honderd Staatssecretaris Sander Dekker (VVD) deed onlangs de toezeggen dat er een plan komt voor kleine scholen die kampen met dalende leerlingaantallen. In de onderwijswereld en de Tweede Kamer is onrust ontstaan over het advies van de Onderwijsraad om basisscholen met minder dan honderd leerlingen te sluiten. Of het zover komt is nog niet bepaald, maar diverse partijen hebben er op gewezen dat sluiting van scholen desastreus kan zijn voor de leefbaarheid in de dorpen. Stel dat het advies toch wordt overgenomen, welke scholen komen in Maastricht en het Heuvelland dan in de problemen? Van de 31 basisscholen in Maastricht zijn er slechts vier scholen met een leerlingaantal onder de honderd: Op de Sterkenberg (42), De Schans (97), De Maaskopkes (92) en Het Moza誰ek (88). Van de 37 basisscholen in het Heuvelland komen er (Lemiers buiten beschouwing gelaten) meer in de gevarenzone: Eckelrade (43), Reijmerstok (56), Noorbeek (84), Slenaken (42), Houthem (85), Sint Geertruid (93), Wahlwiller (92), Vijlen (84), Vilt (91), Epen (48), St. Josef in Eijsden (90) en Mesch (57). Bron: Ministerie van Onderwijs, peildatum oktober 2012. Voordelen kleine school Nadelen kleine school 村 Kinderen leren jong zelfstandig werken 村 Geborgenheid, men kent elkaar 村 Pesten valt snel op 村 Onderwijs kan snel op niveau worden toegespitst 村 Geen onzichtbare leerlingen: iedereen krijgt een beurt 村 Minder capaciteit voor extra zorg leerlingen 村 Scholieren vinden niet altijd aansluiting met klasgenootjes 村 Hoge werkdruk voor leerkrachten 村 De beschermde omgeving bereidt kinderen soms onvoldoende voor op de grote middelbare school 村 Afhankelijk van vrijwilligers/ouders Iedereen komt aan de beurt Een kleine plattelandschool, daar heeft iedereen wel een idyllisch beeld bij. Toch heeft les krijgen en geven met weinig leerlingen meerdere dimensies. Een reportage vanuit De Cathabel in Lemiers, een basisschool met 34 kinderen. W at is geluk? Teken maar eens dingen waar je dat gevoel bij krijgt, geeft juf Nancy als opdracht. Tibor en Viktor zitten tegenover elkaar en krijgen elk een groot vel papier voor zich. Kordaat begint Tibor met liniaal en potlood lijnen te zetten, terwijl Viktor met zijn potlood op het lege vlak tikt. Stil kijkt hij toe hoe zijn enige groepsgenootje al druk aan het tekenen is, terwijl hem nog niets invalt. Een paar minuten later krijgt ook hij een idee en buigt zich over het papier. Viktor en Tibor vormen samen groep 6. Met zn tweetjes. Ze zitten in een lokaal met de kinderen van groep 4 (vijf kinderen) en groep 5 (辿辿n kind), maar dan wel aan hun eigen eilandje in de klas. Ze zijn letterlijk tot elkaar veroordeeld. Ze wonen twee straten van elkaar vandaan in het dorp. Het is het laatste jaar dat groep 6 van De Cathabel slechts uit twee kinderen bestaat. De basisschool gaat per komend schooljaar fuseren met de school van Vijlen. Toen Roel van den Bosch in 2011 begon als directeur van drie basisscholen, kon hij zich meteen buigen over de vraag of De Cathabel wel toekomst had. De school had toen nog 42 leerlingen. Binnen een jaar verhuisden twee gezinnen uit het dorp en wisselden enkelen kinderen daarbij van school. Acht kinderen minder: een aderlating. Begin dit jaar besloot het overkoepelende schoolbestuur Innovo in samenspraak met de ouders om de deuren in Lemiers te sluiten. Inmiddels hebben de twee jongens wat op papier staan. Viktor heeft een tafereel getekend met cadeautjes en een kerstboom. Daarnaast heeft hij zichzelf getekend met een op afstand bestuurbare helikopter. Tibor heeft ook een kerstboom getekend, en een radiografisch be- stuurbaar vliegtuig. Dus kunnen we eigenlijk wel de conclusie trekken dat ze van dezelfde dingen gelukkig worden? Nee, corrigeert Viktor. Zijn helikopter kan namelijk schieten. Juf Jos辿 Hawinkels heeft groep 4, 5 en 6 onder haar hoede en juf Nancy Wouters geeft les aan de combinatieklas 7 en 8. Jos辿 heeft rekenen als specialisme, Nancy taal. Dus als de oudste kinderen sommen gaan maken, wisselen de twee leerkrachten van klas. De zes leerlingen van groep 8 zijn braaf hun percentages aan het berekenen, terwijl juf Jos辿 met drie kinderen (een vierde leerling is deze ochtend afwezig) van groep 7 de sommen doorneemt. Als een havik houdt ze ook de andere kant van de klas in de gaten. Niet spieken. Hou eens op met wippen op je stoel. Leg die liniaal eens weg. Het is even stil. Charlotte verheugt zich z坦 op een klas met veel meisjes, verzucht ze tegen haar juf zonder dat haar iets wordt gevraagd. De dag ervoor was de tienjarige op een kinderfeestje en daar waren all辿辿n maar meisjes, zegt ze verrukt. De twee jongens uit haar groep werken onverstoord door. In de pauze vertelt ze meer over het gemis aan vriendinnen. Maar ja, babbelt ze verder, een n叩deel van veel meisjes in een klas is dat je ook veel gekibbel krijgt. Dat ziet ze ook wel in. Met alleen maar jongens heb je dat niet. Al schreeuwen jongens w辿l weer in je oor. Gelukkig heeft ze nog Shanna uit groep 8, haar beste vriendin. Op het schoolplein zwaaien ze samen een heel klein meisje tussen hen in, heen en weer. Juf Kyra Heunen (groep 1, 2 en 3) heeft veel hulp aan de oudere kinderen. Als het heeft gesneeuwd, is het een heel karwei om al die kleintjes het skipak aan- en uit te trekken. Als je daar mee klaar bent, is de pauze alweer om. Daar helpen de oudste kinderen haar altijd mee. En het mooie is: ze hoeft het niet eens te vragen. De kinderen leren al jong zelfstandig te werken. Als juf Jos辿 het enige jongetje in groep 5 een toets afneemt, heeft juf Nancy er ook groep 4 en 6 even bij. Op dat soort momenten springen de oudere kinderen bij. De elfjarige Roman uit groep 8 leest samen met drie jongetjes uit groep 4 een boekje. Om de beurt moeten ze iets voorlezen. Als een van de knulletjes brutaal zijn tong naar hem uitsteekt, steekt Roman zijn tong ook uit. Rustig instrueert hij de jongens waar ze verder moeten lezen. Goed gewerkt, jongens, schrijft hij na het sluiten van het boek op een evaluatieformulier. Dat is wel een elfjarige die dat doet, zegt directeur Van den Bosch. Zonder de flexibiliteit van de kinderen, de leerkrachten en niet te vergeten de ouders die helpen had de school niet meer kunnen voortbestaan. Kleine school of niet: de werkzaamheden zijn hetzelfde als op een grotere school, maar moeten over minder hoofden worden verdeeld. De leerkrachten kennen ieder kind bij naam en weten wie de ouders zijn. Het is een ons-kent-onsgevoel, de kinderen Zonder de flexibiliteit van kinderen, leraren en ouders had de school niet meer bestaan. Roel van de Bosch voelen zich geborgen. Dat is de blinkende voorkant van de medaille, vertelt de directeur. Als jij echter geen klik hebt met je leeftijdsgenootjes, als de groep niet natuurlijk in elkaar valt, kan zon kleine school echter een groot nadeel zijn. Van de kinderen in Lemiers gaat 58 procent naar de school in het dorp, anderen hebben al gekozen voor andere scholen om wat voor reden dan ook. Ergens ligt de grens tussen kleinschalig en t辿 kleinschalig, zegt Van den Bosch. Wat in Lemiers een school is, is in andere plaatsen een hele klas. Extra aandacht omdat een kind niet zo snel gaat als zijn klasgenootje, is voor een leerkracht juist in een kleine klas goed op te brengen. Heeft zon kind echter extra zorg nodig omdat het bijvoorbeeld dyslexie heeft, dan wordt het lastig. Daar komen de grenzen van de mogelijkheden snel in zicht. De kinderen van groep 8 staan bij elkaar in de klas. Ze hebben zojuist de scores gekregen van de Cito-toets en delen die met elkaar. Dat de een iets hoger heeft gescoord dan de ander, is een gegeven en geen reden tot jaloezie. Het is overduidelijk dat dit een klas is zonder pikorde of pestkoppen. Dit zijn vrienden. Toch maakt Juf Nancy zich best zorgen over haar groep 8 die straks uitvliegt, vertelt ze na schooltijd in de lerarenkamer. I Om half drie kan ze eindelijk wat eten, eerder was ze daar niet aan toegekomen. Hoe gaan de kinderen er straks mee om dat ze niet meer zo veel aandacht krijgen? Ze had ze hier best op willen voorbereiden, maar hoe? De veertigjarige onderwijzeres gaat komend schooljaar naar Vijlen, waar ze alleen maar groep 8 krijgt. Ze kan zich best verheugen op de typische groep-8 dingen die ze straks kan doen, zoals projecten en het voorbereiden op de musical. Zonder steeds de rem erop te houden voor groep 7. Natuurlijk zal ze best een traan moeten laten als de school echt sluit. Maar, zo zegt ze maar tegen zichzelf: als hier een deur sluit, gaan elders ramen open. k heb het nooit een nadeel gevonden, een kleine school. In mijn tijd waren de klassen nog groot. Maar mijn dochter van 23 jaar en mijn zoon van 21 hebben in heel kleine klassen gezeten. Mijn dochter zat met vijf kinderen van hetzelfde leerjaar in een combiklasje. Het mooie is dat je zo alvast wat meekrijgt van de volgende klas. Het is niet allemaal nieuw. Mijn dochter zat in dezelfde combiklas als haar jongere neefjes, die ze heeft zien leren lezen en schrijven. De kinderen zien elkaar op school, maar ook bij de verenigingen in het dorp. Het is een heel vertrouwde, beschermde omgeving. Het enige dat mijn kinderen wel eens hebben gezegd is dat ze graag eens een meester hadden gehad. Bernadette Penders (49) uit Lemiers, oud-leerling en moeder van twee oud-leerlingen. Bij de afwezigheid van juf Jos辿 is in groep 4 een klein meningsverschil ontstaan. Een van de jochies beweert bij hoog en laag dat hij de politie kan laten komen en dat die zijn klasgenootje kan opsluiten in de gevangenis van Vaals. Zijn klasgenootje gelooft er niets van. In Vaals is helemaal geen gevangenis, toch? De twee jongens van groep 6 komen de klas in gewandeld en Tibor vertelt meteen de waarheid: er is geen gevangenis, alleen een politiebureau in Vaals. Hij rolt met zijn ogen, wendt zich tot de verslaggever en slaakt een harde zucht. K鱈nderen! Juf Nancy helpt een leerling.

More Related Content

Thema Kleine Scholen

  • 1. Vrijdag 5 april 2013 www.limburger.nl regio Kijk voor meer regionieuws ook op: www.limburger.nl B3 HL-B02R Ervaring ouders en scholieren A an de ene kant was ik wel blij dat ik naar de middelbare school mocht. Ik wilde nieuwe dingen zien. Aan de andere kant mis ik daar wel de vertrouwensband die ik met mijn lerares had. Ik vertelde haar alles, nu zeg ik niet zo veel meer. Elk uur heb je weer een andere docent. In Lemiers zat ik in de klas met vier andere kinderen. Wij waren heel close. Pesten gebeurde niet bij ons. Je bent verschillend, maar als je je niet aanpast aan elkaar is de sfeer niet goed. Nu zie ik in de klas wel kinderen die liever niet opvallen, die onzichtbaar willen blijven. Op De Cathabel kon dat echt niet. Alhoewel: een jongen uit mijn klas die altijd wat stil was, is op de middelbare school helemaal opgebloeid. Voor mij is een kleine school goed geweest voor mijn zelfvertrouwen. Naar een grote school gaan vond ik niet eng. Soms kom ik nog op De Cathabel, om een neefje op te halen. Dan denk ik wel: het is wel een h辿辿l kleine school. Oud-scholier Marit Kersten (14) nu 2vmbo-leerling op het Sophianum. Groep vijf van De Cathabel bestaat slechts uit 辿辿n leerling. Themapagina kleine scholen Wanneer is een kleine school zo klein dat het pedagogisch niet meer verantwoord is? Moet je een ondergrens van leerlingenaantallen gaan toepassen? Dat is de discussie die nu landelijk speelt. Ook in deze regio zijn de afgelopen jaren basisscholen gesloten omdat ze te klein werden. Op deze themapagina worden voor- en nadelen van kleine scholen belicht. Tekst: Merel Visscher Fotos: Diana Scheilen Onder de honderd Staatssecretaris Sander Dekker (VVD) deed onlangs de toezeggen dat er een plan komt voor kleine scholen die kampen met dalende leerlingaantallen. In de onderwijswereld en de Tweede Kamer is onrust ontstaan over het advies van de Onderwijsraad om basisscholen met minder dan honderd leerlingen te sluiten. Of het zover komt is nog niet bepaald, maar diverse partijen hebben er op gewezen dat sluiting van scholen desastreus kan zijn voor de leefbaarheid in de dorpen. Stel dat het advies toch wordt overgenomen, welke scholen komen in Maastricht en het Heuvelland dan in de problemen? Van de 31 basisscholen in Maastricht zijn er slechts vier scholen met een leerlingaantal onder de honderd: Op de Sterkenberg (42), De Schans (97), De Maaskopkes (92) en Het Moza誰ek (88). Van de 37 basisscholen in het Heuvelland komen er (Lemiers buiten beschouwing gelaten) meer in de gevarenzone: Eckelrade (43), Reijmerstok (56), Noorbeek (84), Slenaken (42), Houthem (85), Sint Geertruid (93), Wahlwiller (92), Vijlen (84), Vilt (91), Epen (48), St. Josef in Eijsden (90) en Mesch (57). Bron: Ministerie van Onderwijs, peildatum oktober 2012. Voordelen kleine school Nadelen kleine school 村 Kinderen leren jong zelfstandig werken 村 Geborgenheid, men kent elkaar 村 Pesten valt snel op 村 Onderwijs kan snel op niveau worden toegespitst 村 Geen onzichtbare leerlingen: iedereen krijgt een beurt 村 Minder capaciteit voor extra zorg leerlingen 村 Scholieren vinden niet altijd aansluiting met klasgenootjes 村 Hoge werkdruk voor leerkrachten 村 De beschermde omgeving bereidt kinderen soms onvoldoende voor op de grote middelbare school 村 Afhankelijk van vrijwilligers/ouders Iedereen komt aan de beurt Een kleine plattelandschool, daar heeft iedereen wel een idyllisch beeld bij. Toch heeft les krijgen en geven met weinig leerlingen meerdere dimensies. Een reportage vanuit De Cathabel in Lemiers, een basisschool met 34 kinderen. W at is geluk? Teken maar eens dingen waar je dat gevoel bij krijgt, geeft juf Nancy als opdracht. Tibor en Viktor zitten tegenover elkaar en krijgen elk een groot vel papier voor zich. Kordaat begint Tibor met liniaal en potlood lijnen te zetten, terwijl Viktor met zijn potlood op het lege vlak tikt. Stil kijkt hij toe hoe zijn enige groepsgenootje al druk aan het tekenen is, terwijl hem nog niets invalt. Een paar minuten later krijgt ook hij een idee en buigt zich over het papier. Viktor en Tibor vormen samen groep 6. Met zn tweetjes. Ze zitten in een lokaal met de kinderen van groep 4 (vijf kinderen) en groep 5 (辿辿n kind), maar dan wel aan hun eigen eilandje in de klas. Ze zijn letterlijk tot elkaar veroordeeld. Ze wonen twee straten van elkaar vandaan in het dorp. Het is het laatste jaar dat groep 6 van De Cathabel slechts uit twee kinderen bestaat. De basisschool gaat per komend schooljaar fuseren met de school van Vijlen. Toen Roel van den Bosch in 2011 begon als directeur van drie basisscholen, kon hij zich meteen buigen over de vraag of De Cathabel wel toekomst had. De school had toen nog 42 leerlingen. Binnen een jaar verhuisden twee gezinnen uit het dorp en wisselden enkelen kinderen daarbij van school. Acht kinderen minder: een aderlating. Begin dit jaar besloot het overkoepelende schoolbestuur Innovo in samenspraak met de ouders om de deuren in Lemiers te sluiten. Inmiddels hebben de twee jongens wat op papier staan. Viktor heeft een tafereel getekend met cadeautjes en een kerstboom. Daarnaast heeft hij zichzelf getekend met een op afstand bestuurbare helikopter. Tibor heeft ook een kerstboom getekend, en een radiografisch be- stuurbaar vliegtuig. Dus kunnen we eigenlijk wel de conclusie trekken dat ze van dezelfde dingen gelukkig worden? Nee, corrigeert Viktor. Zijn helikopter kan namelijk schieten. Juf Jos辿 Hawinkels heeft groep 4, 5 en 6 onder haar hoede en juf Nancy Wouters geeft les aan de combinatieklas 7 en 8. Jos辿 heeft rekenen als specialisme, Nancy taal. Dus als de oudste kinderen sommen gaan maken, wisselen de twee leerkrachten van klas. De zes leerlingen van groep 8 zijn braaf hun percentages aan het berekenen, terwijl juf Jos辿 met drie kinderen (een vierde leerling is deze ochtend afwezig) van groep 7 de sommen doorneemt. Als een havik houdt ze ook de andere kant van de klas in de gaten. Niet spieken. Hou eens op met wippen op je stoel. Leg die liniaal eens weg. Het is even stil. Charlotte verheugt zich z坦 op een klas met veel meisjes, verzucht ze tegen haar juf zonder dat haar iets wordt gevraagd. De dag ervoor was de tienjarige op een kinderfeestje en daar waren all辿辿n maar meisjes, zegt ze verrukt. De twee jongens uit haar groep werken onverstoord door. In de pauze vertelt ze meer over het gemis aan vriendinnen. Maar ja, babbelt ze verder, een n叩deel van veel meisjes in een klas is dat je ook veel gekibbel krijgt. Dat ziet ze ook wel in. Met alleen maar jongens heb je dat niet. Al schreeuwen jongens w辿l weer in je oor. Gelukkig heeft ze nog Shanna uit groep 8, haar beste vriendin. Op het schoolplein zwaaien ze samen een heel klein meisje tussen hen in, heen en weer. Juf Kyra Heunen (groep 1, 2 en 3) heeft veel hulp aan de oudere kinderen. Als het heeft gesneeuwd, is het een heel karwei om al die kleintjes het skipak aan- en uit te trekken. Als je daar mee klaar bent, is de pauze alweer om. Daar helpen de oudste kinderen haar altijd mee. En het mooie is: ze hoeft het niet eens te vragen. De kinderen leren al jong zelfstandig te werken. Als juf Jos辿 het enige jongetje in groep 5 een toets afneemt, heeft juf Nancy er ook groep 4 en 6 even bij. Op dat soort momenten springen de oudere kinderen bij. De elfjarige Roman uit groep 8 leest samen met drie jongetjes uit groep 4 een boekje. Om de beurt moeten ze iets voorlezen. Als een van de knulletjes brutaal zijn tong naar hem uitsteekt, steekt Roman zijn tong ook uit. Rustig instrueert hij de jongens waar ze verder moeten lezen. Goed gewerkt, jongens, schrijft hij na het sluiten van het boek op een evaluatieformulier. Dat is wel een elfjarige die dat doet, zegt directeur Van den Bosch. Zonder de flexibiliteit van de kinderen, de leerkrachten en niet te vergeten de ouders die helpen had de school niet meer kunnen voortbestaan. Kleine school of niet: de werkzaamheden zijn hetzelfde als op een grotere school, maar moeten over minder hoofden worden verdeeld. De leerkrachten kennen ieder kind bij naam en weten wie de ouders zijn. Het is een ons-kent-onsgevoel, de kinderen Zonder de flexibiliteit van kinderen, leraren en ouders had de school niet meer bestaan. Roel van de Bosch voelen zich geborgen. Dat is de blinkende voorkant van de medaille, vertelt de directeur. Als jij echter geen klik hebt met je leeftijdsgenootjes, als de groep niet natuurlijk in elkaar valt, kan zon kleine school echter een groot nadeel zijn. Van de kinderen in Lemiers gaat 58 procent naar de school in het dorp, anderen hebben al gekozen voor andere scholen om wat voor reden dan ook. Ergens ligt de grens tussen kleinschalig en t辿 kleinschalig, zegt Van den Bosch. Wat in Lemiers een school is, is in andere plaatsen een hele klas. Extra aandacht omdat een kind niet zo snel gaat als zijn klasgenootje, is voor een leerkracht juist in een kleine klas goed op te brengen. Heeft zon kind echter extra zorg nodig omdat het bijvoorbeeld dyslexie heeft, dan wordt het lastig. Daar komen de grenzen van de mogelijkheden snel in zicht. De kinderen van groep 8 staan bij elkaar in de klas. Ze hebben zojuist de scores gekregen van de Cito-toets en delen die met elkaar. Dat de een iets hoger heeft gescoord dan de ander, is een gegeven en geen reden tot jaloezie. Het is overduidelijk dat dit een klas is zonder pikorde of pestkoppen. Dit zijn vrienden. Toch maakt Juf Nancy zich best zorgen over haar groep 8 die straks uitvliegt, vertelt ze na schooltijd in de lerarenkamer. I Om half drie kan ze eindelijk wat eten, eerder was ze daar niet aan toegekomen. Hoe gaan de kinderen er straks mee om dat ze niet meer zo veel aandacht krijgen? Ze had ze hier best op willen voorbereiden, maar hoe? De veertigjarige onderwijzeres gaat komend schooljaar naar Vijlen, waar ze alleen maar groep 8 krijgt. Ze kan zich best verheugen op de typische groep-8 dingen die ze straks kan doen, zoals projecten en het voorbereiden op de musical. Zonder steeds de rem erop te houden voor groep 7. Natuurlijk zal ze best een traan moeten laten als de school echt sluit. Maar, zo zegt ze maar tegen zichzelf: als hier een deur sluit, gaan elders ramen open. k heb het nooit een nadeel gevonden, een kleine school. In mijn tijd waren de klassen nog groot. Maar mijn dochter van 23 jaar en mijn zoon van 21 hebben in heel kleine klassen gezeten. Mijn dochter zat met vijf kinderen van hetzelfde leerjaar in een combiklasje. Het mooie is dat je zo alvast wat meekrijgt van de volgende klas. Het is niet allemaal nieuw. Mijn dochter zat in dezelfde combiklas als haar jongere neefjes, die ze heeft zien leren lezen en schrijven. De kinderen zien elkaar op school, maar ook bij de verenigingen in het dorp. Het is een heel vertrouwde, beschermde omgeving. Het enige dat mijn kinderen wel eens hebben gezegd is dat ze graag eens een meester hadden gehad. Bernadette Penders (49) uit Lemiers, oud-leerling en moeder van twee oud-leerlingen. Bij de afwezigheid van juf Jos辿 is in groep 4 een klein meningsverschil ontstaan. Een van de jochies beweert bij hoog en laag dat hij de politie kan laten komen en dat die zijn klasgenootje kan opsluiten in de gevangenis van Vaals. Zijn klasgenootje gelooft er niets van. In Vaals is helemaal geen gevangenis, toch? De twee jongens van groep 6 komen de klas in gewandeld en Tibor vertelt meteen de waarheid: er is geen gevangenis, alleen een politiebureau in Vaals. Hij rolt met zijn ogen, wendt zich tot de verslaggever en slaakt een harde zucht. K鱈nderen! Juf Nancy helpt een leerling.