Thema maatschappelijke stage
- 1. Vrijdag 16 november 2012 www.limburger.nl regio B3 Maatschappelijke stages Een maatschappelijke stage hoort voor mij bij school De maatschappelijke stages waren net een schooljaar verplicht, maar het nieuwe kabinet is alweer van plan ze af te schaffen. Juist nu de middelbare scholen in Maastricht en het Heuvelland heel tevreden zijn over hoe het loopt met de stages. Op deze themapagina aandacht voor het verhaal van de leerlingen, de scholen en de centrale die de stages regelt en over deze (nog verplichte) kennismaking met het vrijwilligerswerk voor jongeren. Wie: Nathalie Obrusnik (16) uit Wijlre Klas: 5 vwo Sophianum Gulpen Stage: Restaurant Talentino in Margraten I k had wel zin in de stage, het leek me wel wat om mensen te helpen. Ik kon niet kiezen, er zaten veel leuke plaatsen tussen. Het liefst had ik op een zorgboerderij gewerkt, maar op het laatste moment ging die stage niet door. Dus kon ik bij Talentino terecht, waar jongeren met een verstandelijke beperking werken. Talenten heten zij. Vijf dagen heb ik er gewerkt, ik hielp mee in de bediening maar deed ook kleine klusjes. Poetsen, stofzuigen, kaarsjes aansteken, suikerpotjes vullen. Je was aan het helpen, maar deed tegelijkertijd een stapje terug. De Talenten vertelden mij hoe ik alles moest doen. Het was leuk en ik vond het eigenlijk wel jammer toen de week om was: je leerde de mensen net een beetje kennen. Ik vind een maatschappelijke stage wel bij school horen. Hier leer je theorie, maar tijdens een stage zie hoe het is als je echt gaat werken. Als ik later tijd heb, zou ik best vrijwilligerswerk willen doen. Iets met bejaarden, gehandicapten of dieren. Tekst: Merel Visscher en Ruud Maas Fotos: Johannes Timmermans en Annemiek Mommers Stage heeft echt een meerwaarde Doodzonde zou het zijn als de maatschappelijke stage zou verdwijnen, vinden diverse scholen. Stagebedrijf LVO Maastricht maakt zich geen zorgen. T oegegeven: toen Marlies van de Boorn voor het eerst hoorde van de verplichte maatschappelijke stage was ze huiverig. W辿辿r iets wat ze er als docent bij moet doen. Nu, vijf jaar later, is ze om. Het is een verrijking van de opleiding. Het zou doodzonde zijn als het moet verdwijnen. Samen met collega-docent Idy Theeven begeleidt ze de leerlingen van Stella Maris (in Valkenburg en Meerssen) bij de stages. Hiervoor werken ze nauw samen met het Sophianum, dat eveneens vijf jaar geleden al is begonnen met de (toen nog vrijwillige) stage. De scholen wilden daarmee inspringen op de schreeuw om jonge vrijwilligers, maar al snel zagen ze ook de opbrengst in van zon stage, die leerlingen verder doet kijken dan alleen de school, vertelt co旦rdinator Rob Mennen van Sophianum. Daarna kwam pas het hele verhaal van minister Bijsterveld om de hoek kijken. Eerst was er sprake van een landelijke verplichting van zeventig uur, maar toen moest er worden bezuinigd en twee jaar geleden kregen we te horen dat het nog maar dertig uur zouden zijn. Wij hebben toen gezegd: Daar doen wij niet aan mee. Onze leerlingen kwamen wat inzet betreft al eerder in de buurt van zeventig dan dertig uur. Maar los van de verplich- ting zien wij er ook de meerwaarde van in. Het is lastig nu al een effect te meten, zegt Mennen. Ze kunnen er nu even aan snuffelen, mogelijk is het iets waar ze later op terugkomen. In ieder geval is de maatschappelijke stage op onze school zo vanzelfsprekend geworden dat het de leerlingen is ontgaan dat die tegenwoordig verplicht is. Ook bij Stella Maris zijn de ervaringen positief. Terwijl de leerlingen daar de stage echt in hun vrije tijd moeten lopen. Daar horen ze nooit klachten over, zeggen Van de Boorn en Theeven. Ze mogen zelf de tijden bepalen, dus hun sportclub of bijbaantje hoeven ze niet te schrappen. Guido Rijninks van Stagebedrijf LVO Maastricht maakt zich geen grote zorgen over het mogelijk wegvallen van de verplichting van een maatschappelijke stage en de bijbehorende overheidsfinanciering. Ik denk liever in mogelijkheden en geloof dat de maatschappelijke stage nog belangrijker wordt dan ze nu al is. Bij het United World College verrichten jongeren jaarlijks honderdvijftig uur sociale service en steken ze dus aardig de handen uit de mouwen. De onderwijsinstellingen moeten doorkrijgen dat ook bij hen genoeg stages te lopen zijn. Een meisje neemt bij mij bijvoorbeeld een hoop werk uit handen door de administratie te doen. Zoiets kan natuurlijk op veel meer plekken. Van de Boorn en Theeven zullen hoe dan ook hun stem laten horen. Het wegvallen zou zonde zijn van al onze investeringen. De stages lopen nu net op rolletjes. Ook de vrijwilligersorganisaties rekenen op onze leerlingen. Als de stages verdwijnen, hebben ook zij straks een probleem. Stageplaatsen in Maastricht Veel jongeren denken bij vrijwilligerswerk aan de zorg, maar er zijn veel mogelijke plekken voor maatschappelijke stages, zoals: 村 voorlezen voor kinderen in Centre C辿ramique; 村 meehelpen bij de dierenambulance; 村 een handje helpen op je oude basisschool; 村 het jeugdteam van je sportclub trainen; 村 Zwarte Piet spelen voor de buurtvereniging; 村 het opzetten van een project bij het Mondiaal Centrum om het imago van migranten te verbeteren; 村 meehelpen bij de campagne van een politieke partij; 村 een figurant spelen in de halloweentocht; 村 snoeien tijdens de Natuurwerkdag van IVN; 村 jeugd begeleiden bij de scouting of tijdens kindervakantiewerk; 村 toezichthouder zijn tijdens de pauzes in de kantine van je eigen school. Op een gegeven moment werd het werk wel saai Kinderen van de buitenschoolse opvang in Valkenburg en Berg voetballen met de toekomstige jeugdsportleiders. Ballen met de grote jongens Als je als jongere wat met sport hebt, is een cursus jeugdsportleider heel aantrekkelijk. Die telt niet alleen als maatschappelijke stage, maar je hebt ook een streepje voor als je een opleiding tot sportdocent wilt gaan volgen. E ven luisteren, jongens. Nee! roept een klein bijdehandje van de buitenschoolse opvang rebels naar gymleraar Eric Marees. De veertien pubers op de bank grinniken. Ja, nu is het nog grappig, maar straks mogen ze al die kinderen z辿lf in goede banen leiden. Toch gaat dat goed. Heel goed zelfs. Want voor de kinderen is niets zo spannend als voetballen met een grote jongen, iemand naar wie ze opkijken. Ook al is zon sportleider amper groter dan zijzelf, zoals Diego Hanssen uit Bunde. De 14-jarige vmbo-leerling van Stella Maris in Valkenburg heeft zelf een jonger broertje en zusje. Ik vind het leuk om iets met kinderen te doen. En de kinderen zeiden ook tegen mij dat ik het heel goed deed, dus dat was mooi om te horen. Zij leren van mij, maar ik leer ook van hen. Hoe je met kinderen om moet gaan. Bijvoorbeeld hoe je moet reageren als een kind verdrietig is. Ik zag net ineens een jongetje huilen, dat een elleboog in zijn gezicht had gekregen. In de gymzaal van de Polfermolen deelt een van de leerlingen hesjes uit aan een paar jongetjes. Vertwijfeld kijken ze hem aan. Hoe trek je dat aan? Hij helpt ze, maar heeft nog moeite met het aantrekken van zijn eigen hesje. Vanaf de eerste les is deze maatschappelijke stage al leerzaam, al lijkt het op een beetje spelen. De leerlingen leren niet alleen met kinderen om te gaan, maar ook hoe ze een lesprogramma in elkaar moeten draaien. Ze worden begeleid en beoordeeld door Marees en als ze slagen, krijgen ze naast het stagecertificaat een diploma waarmee ze drie tiende extra punt verdienen voor hun toelatingsexamen bij CIOS, mochten ze verder willen. Ook als de maatschappelijke stage wordt afgeschaft, gaat deze cursus gewoon door. Waarschijnlijk wel met minder leerlingen, denkt Marees. Want dan komen alleen nog de jongeren die er verder in willen. Scott Linckens uit Vilt (15) hoort daar zeker bij. Hij is heel gemotiveerd en dat maakt een maatschappelijke stage wel erg fijn. Ik zou alleen vrijwilligerswerk willen doen als het met sport te maken heeft, zegt Scott. Ik moet het zelf ook leuk vinden. De buitenschoolse opvang is maar wat gelukkig met de stagiairs, vertelt Dagmar Ninnin van BSO Valkenburcht. Wij kunnen nu dingen doen die we eerst niet mochten omdat we geen gymlicentie hebben. Er zijn kinderen die hier met de leerlingen hebben gehockeyd, die later bij een club zijn gegaan. Wie: Joeri Notermans (15) uit Bocholtz Klas: 4 havo Sophianum Stage: Amerikaanse begraafplaats Margraten I k wist vooral wat ik niet wilde. Liever niets met bejaarden. Niet iets in de zorg. Het leek me leuk om eens ergens mee te lopen. Er stond een lijst met stages op het internet en ik heb gekozen voor groenonderhoud op de Amerikaanse begraafplaats, omdat ik dan tenminste buiten kon werken. Wat me ook wel aansprak, was dat er nog een stel leerlingen van onze school deze stage liepen. Wat we moesten doen, was met een heggenschaar het gras rond de kruisjes bijwerken. Een week lang hebben we dat met zes man gedaan. Achtduizend kruisjes. Op een gegeven moment werd het wel saai. Het voelde echt als een klus. Als ik daar vrijwilliger zou zijn, zou ik het denk ik niet zo lang volhouden. Ik vind het niet echt bij mijn opleiding horen. Wat heeft het te maken met wat ik op de havo leer? Het is niet zo dat ik geen vrijwilligerswerk zou willen doen. Nu heb ik het wel druk, met school en mijn bijbaan in de supermarkt. Maar de vrijwillige brandweer lijkt me wel wat. Beeld van vrijwilligers heb ik moeten bijstellen Scholieren leren dat je ouderen niet benadert zoals je dat wellicht op Facebook doet Terwijl in Heuvelland een welzijnsinstelling de maatschappelijke stages regelt, doen de negen middelbare scholen in Maastricht dat zelf. Dat gebeurt via Stagebedrijf LVO Maastricht. Op deze manier wordt verdringing voorkomen. De scholieren die een maatschappelijke stage doen, rijden zo niet in de wielen van de leerlingen die een beroepsstage moeten doen. Guido Rij- ling. Ze moeten echt vrijwilligerswerk doen. De instructie moet helder zijn: deze stage loop je niet voor jezelf, zegt Rijninks. Al kunnen ze er wel wat van leren. Onder meer hoe je je sociaal gedraagt. Leerlingen die normaal voornamelijk communiceren via Facebook kunnen nu ook ervaren hoe je bijvoorbeeld met ouderen in ninks van Stagebedrijf LVO Maastricht: Het verschil tussen die twee soorten stages is helder. De maatschappelijke stage voer je belangeloos uit, terwijl de beroepsstage is bedoeld voor je eigen ontwikkeling. Daar zit een leeraspect aan. Rijninks heeft bijna drieduizend leerlingen in zijn bestand staan en evenzoveel vacatures. Bedrijven staan in de rij. Bij een vijfde van de vaca- tures gaat het om stages bij zorginstellingen als Vivre of sportverenigingen. Net als in het Heuvelland wordt gewerkt met een digitale vacaturebank waarop scholieren hun vaardigheden en interesses invoeren. Het computersysteem selecteert vervolgens mogelijk vrijwilligerswerk. Sommige leerlingen willen al graag iets doen wat in de beroepssfeer ligt, maar dat is niet de bedoe- contact treedt. Hen benaderen doe je natuurlijk niet zoals je dat wellicht via het internet doet. Rijninks zegt dat stageaanbieders verrast zijn over de motivatie die jongeren tonen. Mede door de inzet van de scholieren blijft vijftien procent na de maatschappelijke stage plakken bij de instelling of de vereniging. Mooi toch? Wie: Jacqueline Verhagen (16) uit Meerssen Klas: 4 havo Stella Maris in Meerssen Stage: Openluchttheater Valkenburg E erlijk gezegd vond ik die verplichte maatschappelijke stage in eerste instantie grote onzin. Ik en de meeste mensen met wie ik omga, hebben naast school allemaal al een baantje, dus weten we best hoe het in de maatschappij werkt. En het moet ook na schooltijd, terwijl ik het druk heb met huiswerk, mijn paard en het werk in de bediening in het restaurant van mijn ouders. Dus ik heb gevraagd of ik ook in de zomer stage kon lopen en dat mocht in het openluchttheater. Ik had niet verwacht dat ik het z坦 leuk zou vinden. Nooit ging ik met tegenzin. De ene keer moest je koffie schenken, de andere keer schoonmaken of vegen. Kaartjes scannen was het leukste. Mijn beeld van vrijwilligers heb ik bijgesteld. Ik dacht dat het om mensen ging die niks beters te doen hadden. Nu zie ik dat deze mensen het ook druk hebben, maar het doen vanuit een passie. Een maatschappelijke stage is niet onmisbaar voor een opleiding, maar je hebt er echt wel wat aan. MA-B02R