�ݺ�ߣ

Ο Θησαυρός των Σιφνίων (525 π.Χ)

Οι Σίφνιοι «νησιωτέων μάλιστα ἐπλούτεον» (ήταν οι πλουσιότεροι από τους νησιώτες) από την εκμετάλλευση των μεταλλείων χρυσού. [Ηρόδοτος (ΙΙΙ.57-58)]

Η εποχή της μεγαλύτερης ακμής της Σίφνου ήταν η αρχαϊκή (525 π.Χ.) όταν, «σε επίδειξη ευδαιμονίας» (Παυσανίας, 10.ΙΙ.2), οικοδόμησαν στους Δελφούς έναν επιβλητικότατο Θησαυρό – το γνωστότερο κυκλαδικό μνημείο στην ηπειρωτική Ελλάδα και το μοναδικό ολομάρμαρο την εποχή εκείνη στο Ιερό του Απόλλωνα. Εκτός από μεγάλη προβολή, η ανάθεση του Θησαυρού εξασφάλισε στους Σιφνίους και το δικαίωμα της προμαντείας .

Ήταν από τους πρώτους θησαυρούς που συναντούσε κανείς ανηφορίζοντας στα αριστερά της Ιεράς Οδού, δίπλα στο θησαυρό της πελοποννησιακής Σικυώνας και απέναντι από αυτόν των Μεγάρων. Στο εσωτερικό του φυλάσσονταν τα πολύτιμα αναθήματα που προσέφεραν κατά καιρούς οι Σίφνιοι στο μαντείο.

Το κτήριο είναι μικρό σε διαστάσεις με μορφή ναΐσκου και για την κατασκευή του οι Σίφνιοι μετέφεραν ακριβό λευκό μάρμαρο από την Πάρο, ενώ για τα περισσότερα κτίσματα εκείνη την περίοδο έχει χρησιμοποιηθεί πωρόλιθος. Ήδη από την εποχή του Ηροδότου ήταν περίφημο για τον πλούσιο γλυπτό του διάκοσμο. Η ζωφόρος σώζεται σε καλή κατάσταση με θέματα μυθολογικά. Το έργο αποδίδεται στον Αθηναίο γλύπτη Ένδοιο και σε ένα δεύτερο, άγνωστο αλλά περισσότερο συντηρητικό.

Αναπαράσταση Κάτοψη

Στην πρόσοψη, ανάμεσα στις παραστάδες τοποθετήθηκαν αντί για κίονες δύο αγάλματα κορών, που στηρίζουν το επιστύλιο, χαρακτηριστικά παραδείγματα της ιωνικής τέχνης αυτής της περιόδου, όμοιες με τις κόρες του Ερεχθείου της Ακροπόλεως .

Το αέτωμα διαθέτει και αυτό γλυπτό διάκοσμο, ο οποίος παρουσιάζει το μύθο της διαμάχης του Ηρακλή με τον Απόλλωνα για το δελφικό τρίποδα. Επιστέφεται με τρία ακρωτήρια: το κεντρικό παριστάνει σφίγγα, ενώ τα δύο ακραία Νίκες.

Η αίθουσα του Θησαυρού των Σιφνίων στο Μουσείο των Δελφών

Ανατολική Ζωφόρος: οι ολύμπιοι θεοί να παρακολουθούν τη μάχη Ελλήνων και Τρώων

Βόρεια Ζωφόρος: Γιγαντομαχία (η πάλη θεών και Γιγάντων για την κυριαρχία του κόσμου)

Νότια Ζωφόρος: η αρπαγή γυναίκας, είτε η αρπαγή της Ιπποδάμειας από τον Πέλοπα, είτε η αρπαγή των Λευκιππιδών από τους Διόσκουρους

Το φόντο της ζωφόρου ήταν βαμμένο γαλάζιο, ενώ διατηρούνται και άλλα χρώματα, κυρίως στα μαλλιά, στα ενδύματα και στα όπλα των μορφών. Δίπλα σε αρκετά πρόσωπα ήταν γραμμένα με χρώμα τα ονόματά τους. Αποκατεστημένα τμήματα της Ζωφόρου (από την έκθεση «Πολύχρωμοι θεοί» , Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, 2007)

Σήμερα από το θησαυρό των Σιφνίων διατηρούνται στη θέση τους μόνο τα θεμέλια και ένας αστράγαλος από τη διακόσμηση της βάσης. Όλος ο σωζόμενος γλυπτός διάκοσμος του κτηρίου έχει συντηρηθεί και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών. Βιβλιογραφία: Παπαδοπούλου Ζ.Δ., Φιλολογικές, αρχαιολογικές και τοπογραφικές μαρτυρίες για την αρχαία πόλη της Σίφνου, Υπουργείο Πολιτισμού / ΚΑ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. http://www.culture.gr/h/4/gh430.jsp?obj_id=4676 http://www.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=4928 http://www.windmillstravel.com/gr/album.php?id=53&destination=19&destinationtype=city&page=7&page=10 Φωτογραφίες από το Μουσείο των Δελφών.

�ݺ�ߣ

ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΣΙΦΝΙΩΝ-THESAURUS OF SIFNOS IN DELPHES

More Related Content

ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΣΙΦΝΙΩΝ-THESAURUS OF SIFNOS IN DELPHES

Editor's Notes