Traballo ecosistema
- 1. AS FRAGAS DO EUME MAXIA E BELEZA
- 2. As Fragas do Eume son un ecosistema único en Europa. Localízase no Noroeste de Galicia, entre a costa da Ría de Ares e a Serra da Loba en Monfero, provincia de A Coruña. Exténdese polos concellos coruñeses de Cabanas, A Capela, Monfero, Pontedeume e As Pontes de García Rodríguez. A mellor forma de coñecer o parque é a pé. Así, se un sabe ver, quizais atope os xoguetóns duendes que habitan nel. Carballos, choupos, freixos, alisos, máis de 20 especies de fieitos e 200 de líquenes danse aquí. Ás veces a vexetación é tan tupida que apenas deixa pasar a luz. Pero este bosque con sombra é secreto é xeneroso coma as súas augas, fontes e cascadas. E escondido no corazón do bosque, o Mosteiro de Caaveiro, un antigo convento con máis de 10 siglos de historia e unhas vistas espectaculares desta fraga máxica.
- 3. En Galicia podemos atopar ecosistemas moi diferentes e variados, como son a súa xeografía e o seu clima. Uns exemplos de ecosistemas son: unhas marismas, unhas fragas, un río... As Fragas do Eume Os Ancares O Bosque de Ribeira O Courel
- 6. O RÍO O río Eume é un río corto da Península Ibérica que nace na Serra do Xistral, na parroquia de Montouto do municipio de Abadín. Circula por Galicia (España) e desemboca no océano Atlántico pola ría de Ares. Atravesa os municipios de Abadín, Muras, As Pontes de García Rodríguez, Monfero, A Capela e desemboca en Pontedeume.
- 7. MOSTEIRO DE CAAVEIRO ● O mosteiro de San Xoán de Caaveiro é un mosteiro Medieval situado nas fragas, á beira do río Eume. ● Estableceuse no ano 934 para acoller aos numerosos anacoretas que vivían dispersos na zona, e foi engrandecendo o seu poder coas doazóns de Rosendo de Celanova, ata convertirse en colexiata, aínda que no século XVIII comeza o seu declive que culmina coa desamortización do século XIX.
- 8. Destaca a súa igrexa barroca construída sobre un escarpado rochoso. De admirar é a súa fermosa ábsida semicircular con columnas pegadas e diversos modillóns. O mosteiro foi convertido en Monumento histórico- artístico en 1975.
- 11. FRAGAS DO EUME: FLORA As fragas do río Eume son un destacado representante da fase clímaxe da vexetación galega. Os bosques de ribeira, dos que o parque é bo exemplo, distínguense polos seus ecosistemas de elevada biodiversidade, particularmente no que respecta á flora. Tradicionalmente foron moi explotados polo home pola riqueza e fertilidade dos solos, e por iso son ecosistemas pouco frecuentes e conservados unicamente en zonas illadas como estas fragas.
- 12. FLORA A árbore con maior presenza no parque natural é o carballo. É o medidor da saúde da fraga: os exemplares máis lonxevos existen nas zonas que sufriron unha menor presión humana , e está sendo obxecto de repoboación en zonas fráxiles do parque, onde fora apartado recentemente polo bidueiro. Tamén ten numerosa presenza no parque o castiñeiro, dominante nalgunhas áreas logo de roubarlle terreo ao carballo grazas a medrar máis rapidamente e prover froitos de consumo humano. O bidueiro é a terceira das especies maioritarias, e ocupa dous tipos de espazos: áreas tradicionais de bosque de ribeira, e zonas marxinais onde os carballos foron perdendo distribución, e onde medran rapidamente. Nestes espazos están a ser substituídos por carballos por acción conservacionista.
- 13. FLORA Nas proximidades dos ríos atopamos o ameneiro, que soporta ben as situacións de asolagamento, xa que suxeitan as marxes das canles impedindo o seu arrastre polas che salgueiro(con moita menor frecuencia), o freixo e o pradairo. Outras especies arbóreas das fragas son a abeleira, principalmente nas proximidades dos cursos de auga; o cerqueiro , nas zonas altas das fragas de Pena Fesa, Os Cerqueiros (topónimo que reflicte a abundancia desta árbore) e A Marola; o érbedo, o loureiro, e o umeiro, frecuente tamén nas proximidades dos ríos, como preto do mosteiro de Caaveiro. Tamén se ten sinalado a presenza do lamigueiro nas fragas, unha especie rara na zona próxima á costa. O teixo, atopa no parque a súa localización máis occidental no país, xa que a intensa actividade humana sobre esta árbore acabouna relegando principalmente ás montañas orientais galegas. Finalmente, existe en abundancia o , acivro fundamentalmente como arbusto pero que chega a acadar exemplares de altura e porte, o estripeiro, o abruñeiro, a pereira brava e a maceira brava, esta últimamente pouco frecuente noutros lugares da provincia da Coruña
- 15. CARBALLO O carballo é unha árbore anxiosperma da familia das fagáceas, caducifolia, que pode chegar aos 15-20 metros de altura. O carballo esténdese tanto por zonas de clima atlántico en calquera tipo de terreo, tanto en chairas como en ladeiras rochosas, dende o nivel do mar ata os 1.000 metros de altitude. É unha árbore robusta, que pode vivir varios séculos e acadar os 40 metros de altura con pólas que comezan xa desde a parte inferior. Cando a formación é monoespecífica, só de carballos, o bosque é denoninado carballeira. Se se mesturan outras especies de clima atlántico chamámolo fraga. Foi a especie máis abundante e dominante na Europa atlántica e segue a ser predominante no interior de Galicia.A madeira do carballo é de excelente calidade, foi moi empregada na construción.
- 16. BIDUEIRO . Son árbores que medran altas e esveltas, entre 10 e 30 m, dependendo da especie. O crecemento é rápido. As follas son simples, alternas, serradas con algo de peluxe, romboidais de 3 a 6 cm, variando lixeiramente segundo a especie. A face superior adoita ser máis escura. As pólas son flexíbeis, a casca é lisa, cinsenta ou abrancazada, cunha características raias horizontais.
- 17. AMIEIRO O ameiro ten unhas follas pecioladas , co limbo case tan ancho como longo, estando a maior anchura cerca da base. Os amentos masculinos alongados, inicialmente erectose logo colgantes, os amentos femininos son máis curtos. A madeira do amieiro é resistente, doada de traballar e consérvase ben baixo a auga. A cor é bastante clara, mais ao cortala tórnase de cor arroibada e por iso en moitos países de europa crían que esta árbore estaba embruxada. A madeira é moi resistente na auga e por iso empregábase para a construción de palafitas .
- 18. CASTIÑEIRO As follas son estreitas, alternas, coa beira moi dentada, peludas no envés cando son novas; miden entre 10 e 25 cm e teñen uns 20 pares de nervios. As flores reciben o nome de candeas, as masculinas distribúense ao longo dun eixo e as femininas (con sete a nove estilos) na base do amento, xeralmente en tríos dentro dunha roseta de espiñas. Os froitos están recubertos por unha casca verde con espiñas (o ourizo) de até 4 cm de diámetro e preséntanse en grupos de dous ou tres. A época da recollida das castañas énovembro, e en Galicia celébrase o magosto.
- 21. Fauna O espazo natural das FRAGAS DO EUME caracterízase por representar un caso exemplar de alta diversidade biolóxica.
- 22. Miles de millóns de criaturas de case tódalas formas e tamaños imaxinables inician a súa frenética actividade cotiá, consistente en achar alimento, evitar converterse nel, e ter familia. A inmensa maioría delas son diminutas, pero extraordinariamente numerosas. Os animais de maior tamaño son máis escasos. Aquí manteñen prósperas poboacións algunhas especies seriamente ameazadas a nivel global.
- 25. 1- SAPIÑO COMADRÓN 2- PINTEGA 3- PINTEGA VERDE 4- RA VERMELLA 5- RA PATILONGA
- 26. 6- MIÑATO NEGRO 4- ABELLEIRO 2- MOUCHO COMÚN 5- CURUXA 3- BUFO PEQUENO 1- GABIÁN 7- FALCÓN PEREGRINO
- 27. 1- ARMIÑO 2- RAPOSO 3- LONDRA 4- XABARIL 5- MARTA 6- CORZO7- GATO MONTÉS 8- LOBO
- 28. 1- REO 2- TROITA
- 29. 1- ESCORNABOIS 2- ESCARAVELLO 3- LESMA 4- CARACOL DE QUIMPER
- 31. 鴡Ҵ,ʴϱձ鴡
- 32. Parque Natural Un parque natural é un espazo pouco transformado pola explotación ou pola ocupación humana e que, en razón á beleza das súas paisaxes, a representividade dos seus ecosistemas ou a singularidade da súa flora, da súa fauna ou das súas formacións xeomorfolóxicas, posúe uns valores ecolóxicos, estéticos, educativos e científicos polos que a súa conservación merece unha atención preferente.
- 33. Hai 19 parques naturais en Galicia entre os que se atopan as fragas do Eume, desde o ano 1997.
- 34. PARQUE NATURAL POLA SÚA RIQUEZA ECOLÓXICA E A BELEZA E SINGULARIDADE DA SÚA PAISAXE
- 35. NA PRIMAVERA DE 2012 UN TERRIBLE INCENDIO FERIU AS FRAGAS, PERO O BOSQUE ATLÁNTICO SEGUE CON VIDA!!!
- 36. POR ISO É TAN IMPORTANTE COIDAR A NOSA CONTORNA E REALIZAR PRÁCTICAS SAUDABLES PARA O MEDIO AMBIENTE.
- 37. Prácticas saudables para o medio ambiente: -Aforrar e aproveitar a auga. -Aforrar enerxía. -Reducir os residuos. -Reutilizar e consumir de forma responsable. -Coidar a flora. -Respectar os animais.
- 38. VÍDEO ● https://youtu.be/f3cwXfvz2dY Unha tradición do río, que se fai dende hai 49 anos é a baixada do Río Eume, este vídeo é do 2013. ESPERAMOS QUE VOS GUSTE!!!!!!