2. FORMY USTAWIEŃ
• Wśród form ustawienia, możliwych do wykorzystania
przez nauczyciela znajdują się: rząd, dwurząd, szereg,
dwuszereg, szyk marszowy, kolumna ćwiczebna
czwórkowa, trójkowa, rozsypka, koło, wąż, czworobok ,
półkole itd.
• Każde ćwiczenie wykonywane jest przez ucznia w
określonej formie ustawienia, która powinna przyczyniać
się do optymalnego wykorzystania przestrzeni i
zapewnić uczniowi bezpieczeństwo
• Ustawienie grupy w odpowiedniej formie może być
przeprowadzane przy wykorzystaniu różnorodnych
sposobów, przy czym nauczyciel dokonuje wyboru w
oparciu o znajomość możliwości organizacyjnych,
spostrzegawczość i orientacji uczniów.
3. SZYBKIM UPORZĄDKOWANIEM
KLASY I CELOWEMU USTAWIENIU
U-ów MOGĄ SŁUŻYĆ m.in.:
1.Ścisłe formy porządkowe:
• odliczanie, zwroty w miejscu i ruchu
2.Gesty:
• ramię w górę, palec wskazujący
wyprostowany- rząd;
• ramiona w górę, palce wskazujące
wyprostowane- dwurząd;
• ramię w bok- szereg
• ruch przygarniania- podejdźcie bliżej
• ruch odpychania- wrócić na miejsce itd.
4. 3. Formy zabawowo- naśladowcze (kl.I):
• Kolejka (długa, krótka)- rząd
• Płotek (szeroki, wąski)- szereg
• Uliczka (szeroka, wąska)- dwurząd
• Las (gęsty, rzadki)- rozsypka
4.Problemy:
• „ustawcie się tak, aby wszyscy byli w
jednakowej odległości ode mnie”- koło
• „ustawcie się tak, aby powstały dwie
połowy Sali”- szereg
5. BEZPIECZEŃSTWO
UCZNIÓW:
• nauczyciel musi ustawić grupę od razu we właściwym
miejscu, korzystając z punktów organizacyjnych
znajdujących się na Sali (linie, sprzęt) lub celowo
wyznaczonych
• rozmieścić uczniów od razu w taki sposób, aby nie
przeszkadzali sobie nawzajem w trakcie wykonywanych
ćwiczeń (szczególnie zwrócić uwagę na zachowanie
niezbędnych odległości między U i właściwy szyk, np. w
czasie wykonywania rzutów sprzętem lekkoatletycznym)
• unikać ustawienia dzieci zawsze w tym samym miejscu
• zapoznawać dzieci z właściwą terminologią dotyczącą
form ustawień
6. DOBÓR ĆWICZEŃ:
• Planować w lekcji wykorzystanie zadań
ruchowych w takich formach ustawienia, które
łatwo można przekształcać, oraz w formach
prowadzenia lekcji, które zapewniają
odpowiednią intensywność ćwiczeń
• Należy wprowadzać takie ćwiczenia, aby
maksymalnie wykorzystać ustawienia U, tzn. nie
zmieniać ustawienia dla wykonania 1 lub 2
ćwiczeń
7. RODZAJE ZBIÓRKI:
• dwuszereg, szereg, rząd (jeden za drugim),
koło; jeśli istnieją warunki, to w postawie
stojącej, jeśli nie - to w pozycjach w miarę
możliwości jednakowych dla wszystkich
ćwiczących. Różne możliwości „równania" w
różnych ustawieniach ćwiczących:
• w rzędzie - za poprzednim,
• w szeregu - równaj do prawego,
• w dwuszeregu - do prawego i do
współpartnera,
• w kole - wyrównać obwód koła.
11. ROZSTAWIENIE RZĘDÓW LUB
SZEREGÓW:
• Z szeregu przy ścianie, na skinienie dwoma
palcami, wybiega dwójka, staje naprzeciwko
prowadzącego - kolejno biegną następne pary.
Dwójki zwracają się do siebie - „szeroka
uliczka". Dzieci robią dwa, trzy, cztery kroki w tył,
w zależności od tego, jak szeroka ma być ta
uliczka. Dłuższa uliczka uformuje się przez
rozciągnięcie rąk w szeregach.
• Uwaga. Wszystkie te rozstawienia nie są
właściwymi ćwiczeniami, ale służą do
rozstawienia w wybranej grze lub zabawie.
12. KOŁO:
• Formowanie może
odbywać się przez
chwyt za dłonie i
rozciągnięcie
ramion do
cofnięcia ciała w tył
i wspólnego
ustawienia się w
kole lub w półkolu.
13. ROZSYPKA:
• prowadzący rozsypuje
piłeczki lub rozrzuca
woreczki; dzieci ustawiają
się
tak jak rozsypane
przybory (każde przy
jednym przyborze),
• dzieci rozciągają ręce w
bok, kręcą się dookoła jak
wiatraczki i rozsuwają
się tak, aby jedno
drugiemu nie
przeszkadzało Pouczenie:
prowadzący zwraca
uwagę np., że „ptaszki
latające muszą mieć dużo
miejsca, żeby nie
potrącały się
skrzydełkami".