Ura
- 1. ERREINUAK ZELULA-MOTA ZELULA- KOPURUA ADIBIDEAK NUTRIZIOA- MOTA MONEROAK prokariotoa zelulabakarra  bakterioak eta zianofizeoak. batzuk autotrofoak eta besteak heterotrofoak. PROTISTOAK edo PROTOKTISTOAK eukariotoa  batzuk zelulabakar eta besteak zelulanitzak protozooak eta algak batzuk autotrofoak eta besteak heterotrofoak. ONDDOAK eukariotoa batzuk zelulabakar eta besteak zelulanitzak legamiak, lizunak, perretxikoak eta likenak.  denak heterotrofoak. METAFITOAK eukariotoa zelulanitza  landareak denak autotrofoak. METAZOOAK eukariotoa zelulanitza  animaliak denak heterotrofoak.
- 8. PROPIETATEA FUNTZIO BIOLOGIKOA Disolbatzailea: ura substantzia polarren disolbatzaile ona da. Substantzia horiei hidrofiliko esaten zaie. Substantzia ez-polarrak edo hidrofobikoak, aldiz, ez dira uretan disolbagarriak eta elkarren artean biltzeko joera dute. - Erreakzio metaboliko gehienak gertatzen diren ingurua da. - Substantzien garraioa eta difusioa ahalbidetzen du. Kohesioa ur-molekulen arteko erakarpena da eta hidrogeno-zubiak sortarazten ditu. Atxikidura beste molekula polar batzuekin duen erakarpena eta lotura da hala nola monosakaridoekin, aminoazidoekin, etab. Hidrogeno loturei esker, uraren kohesioa eta atxikidura beste likido batzuenak baino handiagoak dira. Horregatik da ura likidoa. - Landareetan izerdia garraiatzen du, kapilaritatez. - Xurgapena ahalbidetzen du. - Funtzio mekanikoa: labaingarri ona; giltzaduretan, tendoietan eta organoen marruskadurak gutxituz. Bero espezifiko handia. Horren eraginez, bero- energia aldaketa handia gertatu arren, uraren tenperatura ez da horrenbeste aldatuko. Eroankortasun termiko handia, hau da, beroa eroateko gaitasun handia. Lurrunketa beroa eta urtze beroa oso handiak dira. - Organismoen tenperatura erregulatzen du. - Beroa banatzen du. Uraren dentsitateak baliorik handiena 4º C-tan lortzen du, ondorioz, ura 0º C-raino hoztu eta izoztean, azalean eratutako izotza ur likidoaren gainean geratzen da. - Itsaso polarretan organismo askoren bizitza ahalbidetzen du.