1. Vdekja
Një ditë prej ditësh meleku i vdekjes e vizitoi Sulejmanin a.s., një prej
ministrave të Sulejmanit a.s. ishte ulur me Sulejmanin a.s., pasi e
përfundoi vizitën meleku i vdekjes,
ministri i tij e pyeti Sulejmanin a.s.: Kush ishte ai që u ul dhe pastaj shkoi
o i dërguar i Zotit?
I tha Sulejmani a.s. atij: Përse po më pyet për këtë pyetje o ministër?
2. Tha Sulejmani: Ai ishte meleku i vdekjes!
Tha ministri: Pashë Zotin dërgoje erën që të më bartë në shtetin e
Indisë, sepse unë nuk mundem të rri në një qytet ku e kam parë
melekun e vdekjes.
3. Tha Sulejmani a.s.: A mund të shpëton ky udhëtim prej asaj çka ka
caktuar All-llahu, nëse e ka caktuar Allahu me ta marrë shpirtin.
O i dërguar i All-llahut: Urdhëroje erën që të më bartë largë largë në
qytetet e Indisë.
5. Pasi që kishte shkuar ai në Indi erdhi meleku i vdekjes te Sulejmani a.s.
dhe i tha: O Sulejman u befasova kur e pashë atë njeri te ti në këtë vend,
sepse All-llahu xh.sh. më urdhëroi mua që t’ia marrë shpirtin atij në Indi
6. e kur e pashë atë ishte ulur afër teje u habita dhe thashë: O Zot më
urdhërove që t’ia marrë shpirtin këti njeriu në Indi e si ky njeri është
në qytetin e Kudsit afër Sulejmanit, mirëpo pasi që u afrua koha për
marrjen e shpirtit shkova në Indi që t’i zbatoj urdhërat e All-llahut
xh.sh., e gjeta atë duke më pritur, e priste caktimin e All-llahut xh.sh.