![IJBM juni 2015 [v-16]](https://cdn.slidesharecdn.com/ss_thumbnails/702a48f2-7f50-4d6c-8772-ffbc8ebc3132-150623135225-lva1-app6892-thumbnail.jpg?width=560&fit=bounds)
More Related Content
Similar to Visietekst wonen & leven 2016 (20)
Visietekst wonen & leven 2016
- 1. Wonen is een zoektocht naar de bevrediging van verschillende behoeften. Beginnend bij elementaire basisbehoeften, trapsgewijs evoluerend naar complexe, diep psychologische noden. Deze kunnen in elkaars verlengde liggen, complementair zijn, of net immer in strijd. Abraham Maslows Piramide van behoeften1 kan als illustratie worden ingezet ter indicatie hiervan. Dit veelzijdige model kent zijn oorsprong in een psychologie- context, maar is inzetbaar in een resem sectoren en is des te relevant. Ze bestaat erin, een hi谷rarchische volgorde op te lijsten die, in volgorde van belangrijkheid, de centrale behoeften van de mens beschrijft. We kunnen dit model toepassen in het schetsen van de huidige tendensen en behoeftes in een woon- context. Dit in het achterhoofd houdend, kunnen verschillende zwaartepunten ook vastgesteld worden die samen de tevredenheid over het wonen in het algemeen vormen. Wonen en woningbouw zijn onderwerpen die erg onderhevig zijn aan verandering en die bovendien, een van de weinige, dermate relevant zijn voor zo goed als de ganse maatschappij. Iedereen heeft de elementaire behoefte voor onderdak en een bepaalde mate van comfort. Nog voor er maar 辿辿n stap gezet wordt in de zoektocht naar een behoeftebevredigende oplossing voor dit probleem, moeten al bepalende keuzes gemaakt worden. Kopen of huren? Misschien bouwen? Sleutel op de deur of een verbouwing? Concreet valt op te merken dat door schaarste van bouwgrond, kosten-drukking en een algemeen gebrek aan tijd, steeds meer gekozen wordt voor sleutel-op-de-deur oplossingen2 . Er is vertrouwen in de expertise van ontwikkelaars. Sinds 2006 is een stijging op te merken van 15% in de keuze voor deze oplossing. Daarnaast wordt nieuwbouw moeilijker en vooral duurder door de verhoogde energie-eisen. 3 De gemiddelde kostprijs voor nieuwbouw is gestegen van 284000 in 2007 naar 377000 vandaag. Dit is ingrijpend en schrikt af. Zeker voor jongere mensen. Vooral deze jongere generatie begrijpt dan ook de noodzaak kleiner te moeten wonen. Appartementen worden interessanter. Hoewel ze ook 18% duurder zijn dan in 2008, is dit voor velen de enige leefbare optie. Deze koers is al even ingezet maar zal ongetwijfeld nog op hogere toeren komen te draaien. In de jaren 80 kende een gemiddeld appartement een oppervlakte van 125 m族; vandaag is dat de helft, met 67m族4 . Creativiteit, effici谷ntie en pragmatiek zijn hier sleutelwoorden. Wereldwijd staat bij architectenbureaus het vraagstuk: Hoe optimaal gebruik maken 1 http://psychclassics.yorku.ca/Maslow/motivation.htm 2 http://netto.tijd.be/vastgoed/Vlaming_kiest_steeds_meer_voor_sleutel_op_de_deur.9737121- 1625.art?ckc=1 3 Nieuwbouw volgend jaar duurder door energie-eisen De tijd 10/10/15 4 http://www.tijd.be/nieuws/archief/Vlaming_ruilt_huis_voor_kleiner_appartement.9683464-1615.art?ckc=1
- 2. van minder ruimte?, steevast centraal. De tot de verbeelding sprekende voorbeelden zijn er al. Vooral in metropolen New York en Tokyo, waar de prijzen astronomisch zijn. Ruimte wordt hier als een zeldzame grondstof gezien. Wat schaars is krijgt waarde. Met de globale verstedelijking als drijvende kracht en mega-trend, verspreidt deze problematiek zich mondiaal. De aantrekking van de stad als centrum van opportuniteit, ontmoeting en ontplooiing kent geen weerga. In 2030 woont 60% van de wereldbevolking in een verstedelijkt gebied5 . Stof tot nadenken. Woondichtheid en verstedelijking zijn subjecten die sterk verweven zijn met het thema mobiliteit. H辿t punt dat bovenaan de lijstjes van overheden, planners en stedenbouwkundigen prijkt. Belgi谷 bengelt hier op dit vlak ook onderaan de lijst. Brussel als file-hoofdstad van Europa. De gevolgen laten zich voelen in de welvaart, het welzijn en een combinatie van beide. Bedrijven ontvluchten de fileknooppunten6 wat leidt tot een sprawl, die net haaks staat op de vaak uitgesproken noodzaak voor verdichting7 . Dit nijgt naar kortetermijn-oplossingen. De Belgen presteerden het in 2015 om gezellig samen 1200 uur in de file te staan. Dat zijn 50 dagen. Verloren tijd voor de deelnemers van de congestie, de bedrijven die de bestemming van de ritten vormen en niet te vergeten, de lucht die we met zijn allen toch best nodig hebben. De situatie is echter nooit helemaal zwart, hooguit grijs. Een bepaalde sector die de laatste jaren astronomische groeicijfers kan voorleggen bewijst dat de behoefte om het anders te doen in stijgende lijn zit. De plooifiets kan niet snel genoeg geproduceerd worden. Wereldwijd vindt elke tien minuten een exemplaar van Bromptom een nieuwe eigenaar8 . Hoewel veel gezegd kan worden over de uitstekende makelij en onge谷venaarde kwaliteit van deze, ondertussen, lifestyle- producten, is het product zelf niet de trend. Dit is nooit het geval. Een trend gaat over de mensen erachter en hun motivatie. De beweegredenen vertellen het verhaal. In dit geval wordt gezocht naar alternatieven of wordt er geshift naar een andere benadering van mobiliteit en wat het betekent om mobiel te zijn. In een context van urbaan gebied verandert de terminologie rond plooifietsen of andere alternatieven naar meer dan mobiliteit alleen. Het gaat bijkomend ook niet over de fietsenindustrie. We spreken van de urban living industrie. Leven in de stad, voor iedereen. Een ruimere interpretatie ervan. Hybride is het kernwoord. Pragmatiek in het kiezen van de plaats van wonen en werken zodat andere, vooral zachtere vormen van mobiliteit, aan de orde zijn. 5 http://www.pwc.nl/nl/megatrends/urbanisatie.html 6 http://www.vmx.be/7-op-de-10-bedrijven-noemt-mobiliteitsprobleem-reden-om-brussel-te-verlaten 7 http://www.vilt.be/bouwmeester-wil-iets-doen-aan-verkavelingsdrift-vlaming 8 http://www.tijd.be/ondernemen/consumentengoederen/Onze_fiets_verandert_levens.9715892- 3072.art?ckc=1
- 3. Koning auto treedt heus niet af, overigens. Een verschuiving in de perceptie van bezit van een auto waarschijnlijk wel. Autodelers, nu, bezitten 30% minder wagens dan voor ze hiermee begonnen. Ze maken 15 tot 20 % minder kilometers dus ook 230 tot 320 kg minder CO2 uitstoot per jaar.9 De essentie van Cambio, een collectief auto- deel-initiatief van onder andere Taxistop, NMBS en De Lijn, kan dan ook illustratief omschreven worden als: Ja, ik heb een auto, maar alleen als ik er mee rijd.10 Dit laatst aangehaalde punt strookt tevens helemaal met een op te merken paradigma-shift bij voornamelijk de millenial generatie11 , of gen-Y. Mensen geboren tussen 1984 en 2004. Deze verschuiving omvat de verlegging van het zwaartepunt van welvaart naar welzijn. Of: de beoordeling van levenskwaliteit op basis van ervaringen en gevoel boven weelde en status. Concreet brengt dit een verlaging in de zogenaamde symbolische consumptie met zich mee. Of wordt het in ieder geval minder belangrijk, merken, logos, en design te consumeren.12 Marketeers dwepen al langer met het idee om niet producten, maar net ervaringen aan te prijzen. Experience-economy13 . Implementaties en gevolgen hiervan zijn de opkomst van peer-to-peer netwerken, share-tendensen en alles waar Co- kan voor geplaatst worden. Co-creation, Co- working, Co-mmunity maar ook Co-housing. Opnieuw deels gedreven door de vermindering van beschikbare plaats, is er een verhoogde tolerantie tot het delen van ruimte. De oppervlakte waarover men dan louter priv辿 beschikt, verkleint. De totale, - deels gemeenschappelijke -, ruimte wordt des te groter. Een kwestie van geven en nemen. Voorbeelden in de praktijk vari谷ren sterk in termen van grootte en mate van engagement, maar ze berusten allemaal op hetzelfde principe: samen heb je en kan je meer14 . Synergie en co-operatie. De principes hiervan kunnen in een wooncontext ook verder ge谷xploreerd worden in het vinden van nieuwe vormen van wonen. Belangrijk is hierbij het concept van burgerinitiatief en vlakke hi谷rarchie in het ontwikkelproces. Stadsbesturen beschouwen dan een woon-unit als partner in creatie en communiceren volledig open en transparant. Een absolute vereiste in het bereiken van innovatie bij projecten is dus een open en collaboratieve aanpak. Met toenemende dreiging van diverse problematieken in het vooruitzicht, is innovatie the only way to go.15 9 http://www.pbl.nl/sites/default/files/cms/publicaties/PBL_2015_Effecten%20van%20autodelen_1789.pdf 10 www.cambio.be 11 https://www.bol.com/nl/p/latte-macchiato/1001004006859974/?country=BE 12 http://bnk.tijd.be/klantenbeleving/computer-personaliseren-zal-nooit-persoonlijk/ 13 http://www.hansvanderloo.nl/imgUser/file/file/Experience_economy.pdf 14 https://www.virgin.com/entrepreneur/co-living-next-big-trend 15 http://www.tijd.be/connect/innovatie/Innoveren_meer_dan_ooit_absolute_noodzaak.9646420- 8099.art?ckc=1
- 4. Een ander element in het Co-verhaal is het aspect van de bouw van een dens sociaal weefsel. Kangoeroe-wonen16 kan als goed voorbeeld beschouwd worden. Ook zorg-wonen genaamd, houdt in dat er kleinere woongelegenheid binnen een bestaande woning gecre谷erd worden zodat een aantal oudere/hulpbehoevende personen kunnen inwonen. Samenhorigheid en groepsgevoel bevorderend, bovenop een gevoel van identiteit en inclusie. Gemeenschappelijk groen speelt hier ook een grote rol. Verdichting van bewoning zorgt logischerwijs ook voor een verkleining van de waarschijnlijkheid in het bezit van een eigen tuin. 75% van de Belgen bezit vandaag een tuin17 , sterk vari谷rend in grootte en functionaliteit. Dit vormt een cruciaal element in het thuisgevoel. Indien de mogelijkheid zich niet aandient voor bezit, moet er via de weg van gemeenschappelijkheid een oplossing geboden worden. Publiek groen wordt eigen groen. Opnieuw focus op gebruik, eerder dan op eigendom. Vormen hiervan kunnen nieuwe park-vormen, publieke stadstuinen, volkstuintjes en gedeelde moestuinen zijn. Plaatsen van samenkomst en buurtengagement. Verdichting in woningbouw maar zoals bij een lappendeken, hier en daar een lap (patch)-groen of openheid inbouwen. In de verdichting van huizenbouw zit ook een verdichting van groen. Elke vrije beschikbare oppervlakte moet groen zijn; wat deels een psychologische factor is. Verticaal groen en daktuinen zijn een exponent van dit fenomeen. Als er geen ruimte is voor groen, wordt het tegen- of op het gebouw- gekleefd. Groen is niet noodzakelijkerwijze verbonden aan duurzaam. Een vaak gehanteerde misconceptie. Duurzaamheid zit in veel meer dan bloemen, planten en bomen, die traditioneel als groen worden gezien. Er kan zeker gesproken worden van groen als element binnen het totaalplaatje van duurzaamheid, maar slechts als schakel in de ketting. De moeilijkheid hierbij kent ook een oorsprong in de beeldcultuur die de plak zwaait in de maatschappij. Mensen worden sneller en makkelijker verleid door beelden in communicatie, dan door louter verhalende stukken. Dit, voor een stuk door de overload aan (beeld)-prikkels uit diverse kanalen. Een doorsnee manager krijgt anno 2010 meer dan tweeduizend keer zoveel informatie binnen als in de jaren tachtig. 18 Mensen zijn vervolgens simpelweg op zoek naar het fantastische in beelden maar het fantastische moet ook inhoudelijk, achter de schermen aanwezig zijn. Ecologie, duurzaamheid of groen, eender wat, valt of staat met een samenhangend, pragmatisch beheer en dito inzet van middelen. 16 https://www.ruimtelijkeordening.be/NL/Beleid/Vergunning/Vergunningnodig/Zorgwonen 17 http://www.iliv.be/nl/onderzoek/belg-heeft-niet-alleen-een-baksteen-zijn-maag-maar-ook-een-tuin 18 http://www.guuspijpers.com/documenten/SAR%20-%20DOCS%20-%20Information%20Overload.pdf
- 5. In een context van wonen en woningbouw wordt volop ingezet op kwantificatie van duurzaamheid en ecologie. Vanuit diverse overheden en bestuursniveaus wordt gegooid met keur-labels, ecologie-indexen, quotas en normen. Dit zorgt enerzijds voor transparantie maar ook voor verwarring bij de eindklant: de bewoner. Wel duidelijk zijn de implicaties die de vooropgestelde BEN norm vanaf 2021 zal hebben. Vooral voor de kostprijs zal dit verregaande gevolgen met zich meebrengen19 . De investering komt echter vooral initieel en wordt ruim gecompenseerd met de loop der tijd. Het zal een bittere pil zijn om te slikken in de aankoop, maar de vruchten worden geplukt in termen van elektriciteit- en verwarmings-facturen. Resulterend in een kostenbesparing van 75% in dit compartiment voor een gemiddeld Vlaams gezin.20 Duurzaamheid kan en moet ook ruimer opgevat worden. Het verhaal stopt niet met de juiste materiaalkeuze en grondige isolatie. Mobiliteit en locatiekeuze spelen hier bijvoorbeeld ook een grote rol in. Zo is het een bewuste ecologische keuze om in -, of nabij - de stad en het station te wonen waarbij men milieuvriendelijke verplaatsingsmiddelen hanteert. Menselijke intenties en hun gedrag moeten ook duurzaam zijn. Opnieuw is het op de helling zetten van de waarde van bezit hier een goed voorbeeld van.21 Het delen van gemeenschappelijke goederen binnen het sociale weefsel van een woonunit of community is een stap in de juiste richting. Bewuste keuzes maken kan ook betekenen dat er offers moeten gemaakt worden op bepaalde vlakken. Zij die het voortouw nemen opteren dan ook bewust meer te betalen. In Stockholm woont een deel van de elite in de hyper-ecologische wijk Hammarby22 . Prijskaartjes van duizend euro voor een studio van 30m族 zijn de norm in plaats van de uitzondering. Ze worden met graagte betaald. Dit is een opmerkelijke evolutie. Het duidt op een intentie van een doelgroep die een zekere voorbeeld-/afgunst-positie bezit. Ze vervullen daarbij een pioniersrol. Waar ze historisch altijd in de meest extravagante (en spatieuze!) kastelen, landhuizen of villas vertoefden gaan zelf zij, voor kleiner en duurzamer. 19 Nieuwbouw volgend jaar duurder door energie-eisen De tijd 10/10/15 20 http://www.bouwwijs.be/sites/default/files/agenda/files/Ecobouwers_Opendeur_2014_campagnemagazine .pdf 21 http://trends.knack.be/economie/immo/moeten-klassieke-vastgoedspelers-bang-zijn-van-digitale- nieuwkomers/article-normal-538563.html 22 http://www.tijd.be/ondernemen/bouw/Hypergroen_maar_peperduur_wonen_in_Stockholm.9708749- 3101.art?ckc=1
- 6. Door al het voorgaande te distilleren, kan een schema worden opgesteld waarrond hedendaagse architectuur en/of woonprojecten zich moeten situeren. Waarop ingespeeld kan worden, en wat de elementen zijn waar de consument nu wel echt mee bezig is. De gehanteerde structuur vertrekt van binnen naar buiten en behandelt drie verschillende omgevingsniveaus. Micro, meso en macro. Micro Het eerste niveau, micro, behandelt de mensen. De bewoners en hun gedrag, normen, waarden en motivaties maar ook hun identiteitsvorming. Cruciaal hierbij valt op te merken welke positie ze nemen in het proces om ergens te willen gaan wonen en wat de evolutie hierin is. Het gaat over machtspositie en mate van ge誰nformeerdheid. Steden vormen een enorme aantrekking. Ze vormen de plaats van opportuniteit en voorspoed. Men wil logischerwijs graag wonen, dicht bij waar het allemaal gebeurt. Being where the excitement is. Er is een grote identificatie met de stad. Ik ben Gentenaar, Brusselaar of ik ben van t Stad, zijn belangrijke pijlers in iemands identiteit. Daarentegen is wonen in een stadscentrum in de huidige stand van zaken vaak gevuld met irritaties, strubbelingen en groeipijnen. Volledig mobiel zijn is moeilijk, de auto valt nergens te parkeren en fietsen worden gestolen. Voor gezinsuitbreiding is er nauwelijks plaats, want meer ruimte is onvindbaar of onbetaalbaar. Toch blijft er ingezet worden op verdichting. Dat verstedelijkte blijft naar voor komen. De consument zoekt dus naar dat groepsgevoel, dat identiteits-
- 7. bouwende of verwant zijn met haar stad; maar liefst wel met bewegingsvrijheid, plaats voor zelfontplooiing en de nakomelingen, omgeven door groen en als het nog even kan, liefst betaalbaar ook. Er valt een spanningsveld op te merken. De consument wil dingen die in s辿, elkaar uitsluiten. Net dit, is 辿辿n van de grote eigenschappen en evoluties in consumenten-psychologie: we spreken niet meer van een consumer maar van een prosumer. De Prosumer is een professionele consument. Hij is niet ge誰nteresseerd in compromissen. Hij wil het allemaal. n ruimte, 辿n groen, 辿n mobiliteit, maar toch ook nog Gentenaar zijn. Bovenal is hij erg ge誰nformeerd. Gedreven door de digitale revolutie beschikt hij over meer kennis dan ooit. In een aankoopsituatie is assistentie van winkelmedewerkers al lang niet meer aan de orde. Alle kennis is al opgedaan op voorhand. Het huiswerk is gemaakt. Waarschijnlijk overstijgt zijn kennis zelf die van de medewerker. Probeer hem dan ook niets wijs te maken. Hij wil echtheid. De waarheid. Slechte ervaringen en leugens worden steevast op sociale media gedeeld. Hij heeft de touwtjes in handen. Vervolgens wil de prosumer, als alle harde criteria voldaan zijn, ook aandacht voor het zachte. Verhalen, projecten en ervaringen krijgen een belangrijke plaats. Hij stapt niet in een woonontwikkeling maar in een woonproject, waarbij identiteit en profilering van zichzelf en zijn woonplaats een boeiend verhaal moeten zijn. Daarnaast moet er de mogelijkheid zijn zich te engageren in dit verhaal om met zijn peers/lotgenoten, buren, buurtbewoners iets te cre谷ren dat authentiek en uniek is. Wij zijn Stockholmer maar niet zomaar Stockholmer, wij zijn Hammerby-er.
- 8. Meso Meso behandelt de middelgrote omgeving. Het veld dat niet meer binnen onszelf ligt, maar waarin nog invloed kan uitgeoefend worden. Minder over de mens of bewoner, maar over locatie, bouw, omgeving of infrastructuur. Locatie is alles. Daar begint het mee. Gestandaardiseerde projecten zijn iets uit het verleden. Er wordt in zo goed als elke sector gestreefd naar gepersonifieerde productie van goederen en diensten. Architectuur mag niet anders zijn. Voor elke locatie moet een project gecre谷erd worden dat optimaal en maximaal gebruik maakt van de voorhanden zijnde omgeving en eigenschappen. Elk project moet een synergetisch effect hebben op zijn buren. Het heeft weinig zin een woonproject te realiseren die de ruime omgeving onveranderd laat. Dit kan op verscheidene manieren, bijvoorbeeld op vlak van (nieuw) groen en mobiliteit. Spreken van B-locaties heeft nog weinig zin. Alle traditionele A-locaties zijn al ingenomen en volgebouwd. De boodschap luidt: elke locatie heeft de capaciteit, een toplocatie te worden waar mensen graag willen wonen. Zolang er ingezet wordt op een aantal uiterst belangrijke factoren. Mobiliteit is cruciaal. Niet in enge zin, ergo toegangswegen voor autos maar in termen van multimodaal transport. De bewoner trachten te pushen naar een bepaalde manier van zich voort te bewegen, heeft geen zin. Het gaat erom, de mogelijkheden aan te reiken. U wilt uw wagen kunnen parkeren? Voorzie een parkeergarage. U heeft geen wagen maar wil een auto delen? Voorzie een Cambio- hotspot. U heeft een plooifiets en combineert deze met openbaar vervoer? Hier is een fiets-snelweg, die u rechtstreeks verbindt met het centrum van de stad. Keuzevrijheid is hier dus essentieel. Dit geldt niet enkel voor mobiliteit. Ook de aanwezige ruimtes in gebouw en omgeving moeten dit principe hanteren.
- 9. Zet zelf geen hip co-laboratorium op maar biedt de mogelijkheid aan de bewoners om dit lekker zelf te doen. Zorg er dus voor dat alle middelen voor handen zijn om de mens volledig zijn ding te laten doen en zichzelf naar wens te ontplooien. Hier is de ruimte, hier zijn de middelen. Volledig deze principes in acht houdend, moet er ruimte zijn voor groen. Liefst zo dichtbij mogelijk. Leven tussen het groen wil iedereen. Grote voorwaarde is dat alles wel onder controle moet blijven. In volle ironie is er de wens om in, en tussen, ongerepte natuur te wonen, maar natuur in zijn onaangeroerde vorm, sluit elke vorm van wonen radicaal uit. Hierdoor ontstaat de nood een balans te vinden in de creatie van een groene omsluiting die zichzelf in stand houdt. Een evenredige machtsverhouding tussen mens en natuur. Een billijke overeenkomst in volle pragmatiek. Algemeen, is ruimte een kernwoord. De bewoner zoekt een 竪n/竪n verhaal. Geen compromis. Alle componenten moeten aanwezig zijn en hoewel in alle waarschijnlijkheid slechts een deel gebruikt wordt, is het gevoel van vrijheid verheerlijkend.
- 10. Macro De macro omgeving omvat de zaken van bovenaf. Zaken waar weinig invloed op uit te oefenen zijn en die het verst verwijdert zijn van een woonproject zelf. Het gaat over algemene tendensen binnen sectoren. De vastgoedsector in zijn geheel, bijvoorbeeld, kent een aantal evoluties. Het bestaan ervan op zich komt binnen aanzienbare tijd, logischerwijs, niet in het gedrang. Zoals eerder aangehaald beantwoordt wonen, au fond, altijd aan een elementaire basisbehoefte. Die van onderdak en comfort. De manier waarop de vastgoedsector zich gedraagt, moet zich wel schikken naar veranderingen in gedrag van de eindklant in het zoek- en aankoopproces. De hulpmiddelen die de consument (prosument) hanteert, als eerste voorbeeld. In ware prosumer stijl, wordt getracht veel meer op zelfstandige basis te zoeken. Vastgoedkantoren hebben al langer dan vandaag een website waarop, in marktplaats stijl, zoekertjes op te zien zijn. Dit was tot op heden een 辿辿ndimensionale vorm van communicatie. E辿n zender naar veel ontvangers. De aanbieder zet zijn advertentie op de website en de bezoeker vindt ze, of net niet. Een aanpak onderhevig aan toeval en gebruik makend van veel gestandaardiseerde content. Bijvoorbeeld de mobiele vastgoedapplicatie Realo verandert de zaken. Hierbij is het de eindklant die door middel van heel gespecifieerde zoekalgoritmen over zijn gedrag en situatie, een ultra- gepersonaliseerd zoekresultaat voorgeschoteld krijgt.
- 11. De communicatie is veel meer een dialoog. Het algoritme is dermate geavanceerd dat het in staat is steden op te delen volgens buurten in termen van prijsniveau, samenstelling van bevolking en houdt rekening met nabijgelegen infrastructuur en mobiliteit. En knap staaltje disruptieve innovatie door het gebruik van big data. Dit, in combinatie met verscheidene diensten die de verkoper van een woning of vastgoedmakelaar, in staat stelt de ruimtes volledig digitaal om te zetten. Hierdoor wordt het mogelijk woningen van op afstand virtueel te bezoeken. Google maps, Google Streetview hier aan toevoegen resulteert in volledige transparantie voor de koper. Weinig ruimte voor verkooppraatjes en zaken te verbloemen. What you see is what you get. Terug verwijzend naar Maslows piramide van behoeftes kunnen we besluiten dat wat het betekent om te wonen, een combinatie van behoefte-bevredigende oplossingen is. Daar iedereen moet wonen, liggen de zwaartepunten voor iedereen elders. Echter zijn er wel enkele tendensen opgelijst die een kader scheppen waarin deze oplossingen te vinden zijn. Deze bewegen organisch mee met de conjunctuur.