We kunnen nog veel leren van andere culturen
- 1. We kunnen nog veel leren van andere culturen, maar staan we er ook voor open, is de grote vraag? Mijn vakantie stond dit jaar in het teken van een grote reis naar de Oost. Ruim 20 uur reizen naar een tropisch paradijs van de indonesische archipel. Een vliegreis naar de andere kant van de wereld. Een reis waar enige voorbereiding van belang is. Verdieping in het klimaat, de eetgewoonten, het al dan niet alert zijn op malariamuggen, je verdiepen in de taal en gewoonten van de mensen. Hoewel de gemiddelde toerist dit prachtige land al wel weet te vinden en een eiland als Bali inmiddels een grote trekpleister is geworden, was het voor mij een eerste fysieke confrontatie met de
- 2. oosterse cultuur. Ik had er wel veel over gelezen en over gehoord en vanuit mijn docentschap aangaande zorglogistiek heb ik mij wel verdiept in met name Japanse filosofien en levenswijsheden die we toepassen in de processen en procesoptimalisatie van organisaties. Maar er is wellicht meer waar we van kunnen leren. Als interimmanager in de GGZ heb ik veel hectische maanden achter de rug, waarbij er een nadrukkelijke focus was en is op productie, prestatie, personeelsproblematiek, kwaliteit van zorg, bedrijfsvoering etc etc. Hard werken om met elkaar een goed resultaat neer te zetten en structureel een proces vorm te geven die uitgaat van verbetering, verbinding en werken aan vertrouwen. Er was en is doorgaans weinig tijd en ruimte voor vakantie of even achteroverleunen. Met elkaar hadden we immers een klus te klaren om invulling te geven aan de kaderbrief en de gestelde doelen en targets van de uitgewerkte A3 jaarplannen. Om resultaten te boeken en targets te realiseren. Prestatie indicatoren af te vinken en rendement te halen uit de geleverde inzet, directe tijd en inspanningen. Pfffff vermoeiende zaken die nu eenmaal horen bij je vak of de opdracht die je bent aangegaan. Wel vermoeiend en niet altijd bevredigend. Hard werken is niks mis mee, maar een beetje afstand nemen en op tijd relativeren is goed en scherpt de geest weer. Energie opladen om er tegenaan te gaan. Ik had echt behoefte om er even tussen uit te knijpen. Focus op andere zaken, je rust nemen en even genieten van andere zaken dan werken. Naast de hereniging van mijn gezin was er de confrontatie met de Balinese leefwijze (cultuur). Uiterst vriendelijke mensen die je op een zeer klantgerichte wijze dienstbaar benaderen en structureel in de klantbehoefte weten te voorzien. Uitermate service gericht en er op gebrand jou als toerist gelukkig te maken. Dat doet men wel met als doelstelling; gerichte klantenbinding, ze willen je namelijk weer graag
- 3. terugzien als toerist. En het toerisme is een groeiende economische bron van inkomen voor menig balinees. Er is echter een nadrukkelijk oprechte vorm van interesse hoe het met je gaat, of je het naar je zin hebt, of je nog voldoende eten en drinken hebt etc etc. Het gaat men primair niet om geld maar om geluksbeleving. De ander gelukkig maken is een kritische succes factor en past in de dienstbaarheid die men structureel laat zien. Na drie weken genoten te hebben van dit eiland, van de mensen en van de gewoonten, het klimaat, de rijkdom aan natuur, de diversiteit aan religies, de grote en overweldigende cullinaire verassingen, komt er ook weer een tijd van de terug reis. Het einde van een prachtige vakantie, een avontuur en belevenis van andere culturen waarvan ik in een korte tijd toch nieuwe inzichten heb gekregen. Inzichten die je weer kan meenemen in het huidige werkklimaat, in de manier waarop wij organiseren of puur om zo nu en dan weer eens te relativeren dat de hectiek die wij vaak ervaren , niet de gewenste resultaten beogen. Een cruciale vraag is daarbij, wat kunnen we nu feitelijk leren van de wijze uit het oosten. De manier van leven zoals de Balinese dat doen. Het gevoel van ZEN zijn en rust te nemen om wel overwogen keuzes te maken. Ik zou dit graag willen overdragen en of vol houden , maar realiseer mij gelijktijdig dat dit niet past in onze cultuur. Toch even een aantal puntjes die wellicht wel toepasbaar zijn of zinvol om in ieder geval vast te houden en je niet te laten verleiden om in de dagelijkse sleur te verzanden van onze westerse organisatieculturen. Als ik de mensen op Bali observeer, zie ik een aantal belangrijke gedragskenmerken waar we zeker van kunnen leren of die we kunnen gebruiken om zaken te relativeren: Maak je vooral niet te snel te druk, ook al staat de telefoon roodgloeiend en loopt je mailbox vast van de ingekomen berichten. Komt tijd komt raad!
- 4. Blij zijn met kleine dingen (Tevredenheid loont, tevreden zijn over zaken die je bereikt hebt, ook al zijn dit minimale stappen) Genieten van ieder moment van de dag ook al zijn er momenten dat het wat moeilijk gaat. Blij zijn als anderen gelukkig en succesvol zijn. Optimaal servicegericht en klantgericht in iedere situatie Geld is niet het belangrijkste in het leven, geluk telt veel meer Accepteer anderen zoals ze zijn en deel daarbij je kennis en kunde met die ander. Wordt groot door nederig te blijven Etc etc Er zijn zoveel zaken die je aan dit lijstje kan toevoegen, maar het is vooral belangrijk om het zelf eens te ervaren. Wellicht is een reis naar Bali daarbij een ultieme gelegenheid of droom die werkelijkheid kan worden. Aan de andere kant zouden we ons wat meer open moeten stellen richting andere culturen. De culturele diversiteit die vooral kansen biedt om met en van elkaar te leren. Ik neem mijn ervaringen en inzichten weer mee in mijn werk en probeer het over te brengen op anderen zodat we er met elkaar profijt van hebben. Sebuah proyek yang sukses dengan retum yang tinggi ! Dat lijkt mij een mooie doelstelling. Erik Schensema augustus 2017