�ݺ�ߣ

ตนนั่นเองเป็นที่พึ่งของตน คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้ ผู้ฝึกตนเป็นอย่างดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งอันหาได้แสนยาก อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ โก หิ นาโถ ปโร สิยา อตฺตนา หิ สุทนฺเตน นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ.