Manuel terapi
- 1. MANUEL TERAPİNİN FİZİKSEL UYGUNLUĞU ÜZERİNE ETKİSİ Uzm.Fzt. Bünyamin HAKSEVER
- 4. • 18-75 YAŞ aralığındaki ve 3 aydan fazla serviko-brakial ayrı hikayesi olan sedanter bireyler • 1. grup: nöromobilizasyon • 2. grup: eklem mobilizasyonu (maitland) • 3.grup kontrol grubu • A:mc grill ağrı skalası • B:Northwick park skalası • C: VAS
- 6. • 20-60 YAŞ aralığındaki ve 8 hafta ile 6 ay arasında KLBP hikayesi olan sedanter bireyler • 1. grup: Manuel terapi • 2. grup: EGZERSİZ • TESTLER • VAS ağrı skalası • Oswestry disability skalası • C: Dartmouth genel sağlık skalası
- 7. • Subakut ayak bileği burkulması geçirmiş 13 hasta • Yaralanma sonrası 2-9 hafta geçmiş olması ve ağırlık aktarırken ağrısının olması ve en az %20 lik bir dorsifleksiyon kaybı olması • Kırık süphesi olan, eklem içi ödem, sydesmos yaralnması olan, diğer bir alt ektremite bölgesini etkileyen olgular çalışmaya alınmamış
- 8. • Maitland’s pasif accesory mobilisation uygulanmış. • Hasta uzun oturuşta diz altı havlu • Tibia ve fibula distali tek el ile stabilize edilirken talusa anteroposterior yönde minik osislasyonlar yapılmış • 1 dakika mobilizasyon 30 saniye dinlenme toplamda 3 kez yapılmış.
- 9. • NEH belirgin bir artış • Basınç- ağrı eşiğinde %17,6 lık bir gelişme • VAS ta istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmemiş • Ayak bileği fonksiyonunda gelişme gözlenmemiş
- 10. • Joseph (2010) 40 kişi kronik reccurent ayak bileği burkulması • Grup1: criopractic tedavi(düşük ampitud yüksek hızda axial uzama manup.) • Grup2: kas enerji tekniği(5 adet talusa karşı ant.dan post stimule etcek şekilde basınçlı dirençli dorsi flek. İzometrik kontraksiyon sonrası nazik dorsifleksiyon) • 3 hafta tedavi 6 kez manuel tedavi • Tedavi sonunda tek bacak durma, mcgill ağrı anketi, fonksiyon değerlendirme skalası ve dorsi/plantar fleksiyonda gelişme gözlenmiş fakat gruplar arası fark görülmemiş
- 11. • Du Plesis(2011) 30 kişi hallux valgusu olan • Grup 1: chiropraktik tedavi(eklem mob.) (2hft 4 kez) • Grup 2:gece splinti • Sonuçta gruplar arası ağrı ve ayak fonksiyon skalası için fark gözlenmemiş fakat her iki grupta gelişme gözlenmiş. • 1 ay sonra yapılan değerlendirmede gece splintindeki gelişme devamlılığı korumazken grup 1 deki gelişme korunmuştur.
- 12. • Renan-Ordine (2011) 60 kişi 18-60 yaş arası tek taraflı topuk dikeni • Grup1: self-streching( calf ve plantar fascia),yumuşak doku(gastrocnemius) trigger point tekniği manual terapi • Grup2: self-streching • Basınç ağrı eşiği, fiziksel fonksiyon ve ağrı da grup1 de gelişme görülürken, SF-36 anketinde değişiklik gözlenmemiştir.
- 17. • 20-26 yaş arası avustralya futbol takımından 59 kişi çalışmaya alınmış • Amaç hamstring yaralanmasını önlemek • Manuel terapi tekniklerinden düşük ampitudlu yüksek hızlı manipulasyon ve mobilizasyonlar uygulanmış bunun yanı sıra yumuşak doku terapisi de yapılmış • Sonuçta manuel terapinin küçük ölçüde yaralanmayı destekleyisi etkisi gözlense de belirgin istatistiksel farklılık görülmemiş • Manuel terapinin pelvis veya spinaya uygulanması önerilmiş
- 18. • Kronik adduktor kas ile bağlantılı kasık yaralanması geçirmiş 33 kişi • Hasta memnuniyeti %83 25 kişi • Spora dönüş %90 27 kişi • VAS a göre ağrı puanlaması 8.7 den 2.2 ye azalma • Bu çalışmaya göre kronik kasıl yaralanmalarında manuel terapi kullanılmalıdır.
- 20. Use of Osteopathic Manipulative Treatment for Iliotibial Band Friction Syndrome Robert N. Pedowitz, DO • 30 yaşında uzun mesafe atlet • Ekim 2003’te Antreman sırasında sol diz lateralinde rahatsızlık hissi ile başlamış • İlaç kullanmamış • 1-2 ay antreman yapmamış sonrasında az tempo ile başlamış fakat ağrısı hala devam etmekte • Mayıs 2004’te kliniğe başvurmuş
- 21. Değerlendirme • Sol Diz 45 derece fleksiyon açısı çevresinde azalma • Diz lateralinde şişlik ve doku yapısında anormallik • Öncelikle NSAI, buz, sıcaklık uygulamaları, germe ve koşu ayakkabısını ve koşu yaptığı zemini değiştirmesi önerildi • OM(osteopatik manipulasyon): etkilenen taraf pasif olarak en rahat pozisyona yerleştirilir. Gerilmeyi ve hassas noktaların hassasiyetini azaltarak, gerginliğe karşı ciddi bir şekilde ağrı azaltılabilir.
- 22. • Değerlendirme sırasında en hassas nokta lateral femoral epikondilin 2 cm proksimalinde • En fazla 30 derece diz fleksiyonunda ağrı • OM uygulaması; • Hasta sırtüstü • En hassas nokta diz 30 derece fleksiyonda iken bulunmuş • VAS a göre ağrı değerlendirme • Başparmakla ağrı yeri saptanıp diz ekstansiyona alınmış • Parmağın altındaki dokuda rahatlama hissedilirse, hastanın dizi abd. ve ext. rot. Alınmış ve hastanın en az %70 oranında ağrı azalması beklenmiş • Gevşeme sonrası 90 s beklenmiş • Eski pozisyona alınmış fakat hastanın harekete katılması istenmemiş(prop.) • Tekrar ağrı değerlendirmesi • Azalma varsa %70 oranda bu teknik 3-8 arasında tekrarlanmış
- 23. • Tedavi 2 hft boyunca 1.,3.,7.,11.,14. seanslarda yapılmış • Her uygulama sonrası sporcu 0-2 arasında değer verirken ağrısına spor yaparken 8-10 arasına çıktığını belirtmiş • Uygulama sonrası sabah ağrısı 0 • 18. gün sonrası normale ve koşu aktivitesine dönebildiğini belirtmiş • 3 hafta sonunda tamamen ağrısı kaybolmuş • 10 hafta sonrasında hala ağrısız spora devam edebildiğini belirtmiş.
- 25. • 47-70 yaş aralığında kronik osteoartritli 70 birey • 2 hafta boyunca haftada 3 gün; • 1. grup: manuel therapy • 2. grup • VAS a göre ağrıda azalma • 1. grup:1.9 2.grup:3.1 • Hasta memnuniyet anketine göre • 1. grup:7.0 2.grup:3.4 • Krepitasyon gibi semptomlarda azalma hissi • 1. grup:6.0 2.grup:3.4 • Diz mobilitesinde artış • 1. grup:6.4 2.grup:3.4 • Genel aktivite artışı • 1. grup:6.5 2.grup:3.8
- 28. Lateral epikondilit • Trudel (2004) 31 kişi • Grup1: Klasik PT • Grup2: Plasebo • Grup3: Cyriax mob /manup. • Sonucunda ağrı, kavrama kuvveti, NEH, ağrısız kavrama ve enduransta grup 3 daha etkin bulunmuş
- 29. • Blanchette (2011) 30 kişi 5hft boyunca • Grup1: Chiropraktic mob • Grup2: Bilgilendirme, ergonomik eğitim, germe egz. • Sonuçta ağrılı ve ağrısız kavramada 6. hafta ve 3. ay sonunda her iki grupta gelişme gözlenirken gruplar arası fark görülmemiş.
- 30. • Nagrole (2009) 60 kişi 4 hft boyunca • Grup 1: Cyriax 10 dk derin friksiyon+mill’s manevrası • Grup 2: fonoforozis 5dk Dicloren jel • VAS, maksimum ağrısız kavrama kuvveti, fonksiyon skalasına göre 4. ve 8. haftalarda iki gruptada gelişme gözlenmiş fakat grup1 gelişmesi daha anlamlı bulunmuş.
- 31. • Amro (2010) 34 kişi 4 hft boyunca • Grup1: Mulligian teknik(mobilizasyon, hareket, bantlama) • Grup2: Geleneksel tedavi(sıcaklık uyg., masaj, US, egz.) • 4. hft sonunda iki grupta da gelişme gözlenirken ağrı ve fonksiyonda mulligan geleneksel tedaviye göre daha etkin bulunmuş.
- 32. • Rampe (2001) 60 kişi kronik LE 10 seans • Grup1: boyun yumuşak doku mob.,cervikotorasik eklem ve fleksiyon mobilizasyonu+ ekstracorperal düşük enerjili SWT • Grup2:ESWT • 3. ve 12. ayda her iki gruptada ağr ve fonksiyon açısından gelişme gözlenirken gruplar arası belirgin farklılık görülmemiştir.
- 33. • 30 kişi • Grup1: self-training(NEH, germe, kuvvetlendirme(rotator kılıf, levator scapula, rhomboid, serratus anterior) haftanın her günü 10-15 dk • Grup2: 12 seans eklem ve yumuşak doku mobilizasyonu,buz uygulaması, germe ve kuvvetlendirme haftada 3 kez • Sonuç: Ağrı ve fonksiyonda her iki gruptada azalma gözlenmiş fakat grup2 tedavisinin gelişimi istatistiksel olarak çok anlamlı bulunmuş. • NEH flex, abd., ext rot, grup2 de belirgin farklılık gözlerken grup1 de anlamlı bir farklılık görülmemiş • 3 ay sonra yapılan Neer anketinde grup2 belirgin gelişme gösterirken grup1 debelirgin bir farklılık olmamış
- 34. Omuz rehabilitasyonunda manuel tedavi • Ho (2009) adeziv kapsulit üzerine yaptığı bi çalışmada manuel terapi ile geleneksel rehabilitasyon yöntemlerinin arasında kısa zamanda NEH , fonksiyon ve ağrıda herhangi bir belirgin farklılık olmadığına dikkat çekmiş fakat uzun vadede yüksek derece MT nin düşük derece MT den ağrı ve fonk. daha etkin olduğu belirtmiştir. • Ayrıca yumuşak doku ve eklem mobilizasyonları ile birlikte uygulanan egzersiz tedavisinin yalnız egzersiz tedavisine göre daha etkin olduğu üzerinde durulmuştur.
- 35. • Kromer (2009), Kuhn(2009), Mitchener(2004) omuz impingement sendromu olan hastalarda yaptıkları çalışmalarda, egzersiz ile birlikte yapılan MT nin ağrının azalmasında daha etkin olduğunu göstermişlerdir. • Verhagen(2007), Trampes(2006) bu görüşü desteklemiş ve fonksiyon açısından etkin olduğunu da kanıtlamışlardır.
- 36. • Van Der Heyde (2011) donuk omuz patolojisinde Cyriax eklem mob., derin friksiyon ve yüksek derecede mobilizasyon yöntemlerinin etkili yöntem olduğunu belirtmiştir.