Id臋 przez 偶ycie, czasem ogl膮daj膮膰 si臋 za siebie. p艂acz膮c, wzdychaj膮c, 艣miej膮c si臋. Niekiedy upadam i nie mam si艂y si臋 podnie艣膰.
Le偶臋 czasem na tej drodze bez ustanku, czekaj膮c, a偶 mnie kto艣 podniesie. Czasem przychodzi przyjaciel, a niekiedy kto艣,
kto jeszcze bardziej przyciska mnie do ziemi. Jestem bezbronna; nie mam miecza,
ni tarczy, albo he艂mu, czy topora.
Czasem musz臋 sama sobie pom贸c. Wtedy ostatkiem si艂 zaciskam z臋by i podnosz臋 si臋 dumnie z uniesion膮 g艂ow膮. Patrzcie, uda艂o mi si臋 samej!
We鈥檝e updated our privacy policy so that we are compliant with changing global privacy regulations and to provide you with insight into the limited ways in which we use your data.
You can read the details below. By accepting, you agree to the updated privacy policy.
