MEVSÄ°MSÄ°Z
Mevsimsiz bir ÅŸehirdeyim
Biri güzü götürdü; biri yazı
Biri baharı, biri kışı…
Biri kendini götürdü
Mevsimsiz bıraktı şehri…
Yüzü kara, gözü kara, yazgısı kara…
Kapkara zifir karanlık şehir…
ıssız rüzgarsız...
Bir martı uçtu şehirde çığlık çığlığa,
Bir defne yaprak döktü,
Bir istavrit bıraktı kendini olta ucuna
Bir kömür yandı sobada.
Bir mavi yaladı şehrin karalarını
İyileştirmeye yaralarını...
dindirmeye acılarını…
Şimdi, uzun tüneller, sarp uçurumlar…
Yollar… Ağaçlar…
Beklemekte kaybettiÄŸi mevsimi
Gurbete yolladığı bir dostu bekler gibi
We’ve updated our privacy policy so that we are compliant with changing global privacy regulations and to provide you with insight into the limited ways in which we use your data.
You can read the details below. By accepting, you agree to the updated privacy policy.