More Related Content
What's hot (6)
Viewers also liked (20)
Similar to Lotje & Co sep 2015 Gideonsbende in teamwork (20)
![IJBM juni 2015 [v-16]](https://cdn.slidesharecdn.com/ss_thumbnails/702a48f2-7f50-4d6c-8772-ffbc8ebc3132-150623135225-lva1-app6892-thumbnail.jpg?width=560&fit=bounds)
Lotje & Co sep 2015 Gideonsbende in teamwork
- 1. TEAMWORK Als vader 辿n ambtenaar willen wij de bureaucratie tegengaan Ze werken bij de gemeente Amsterdam en hebben alle drie een zorgintensief kind. Dick油Zwijnenburg (54), Dirk油van油der油Woude油(60) en Marc油van油Gemert (54) richtten de Gideonsbende* op om de zorg menselijker te maken. Een Gideonsbende is een kleine groep gedreven voorvechters van de goede zaak. De naam komt uit de bijbel. * V.l.n.r.: Dick, Dirk en Marc68 69
- 2. Dirk: Als Gideonsbende doen we iets wat ambtenaren en zeker mannen niet vaak doen: op ons werk over ons priv辿leven praten. Dat doen we omdat we thuis alle- maal een bijzondere zorgtaak hebben en worstelen met de regelgeving. Omdat het beleid rond de zorg sinds januari naar de gemeenten is overgeheveld, zijn het onze eigen collegas die zich hiermee bezighouden. Er is nu verschrikkelijk veel bureaucratie, daarin moet en kan veel verbeteren. Wij kunnen daaraan bijdra- gen door collegas te vertellen over onze ervaringen. Daarom zijn wij gestart met de Gideonsbende in november 2014, samen met elf andere collegas. Mijn 34-jarige stiefzoon Ruben is autistisch en heeft een IQ van 50. Ieder jaar moeten we weer de papiermolen in om aanspraak te kunnen maken op bepaalde regelingen. Verwijzen naar vorig jaar helpt niet, want dat is verouderde informatie. Terwijl hij toch echt niet beter wordt. Ander voorbeeld: hij is een keer naar een logeeropvang geweest. Dat kostte een paar hon- derd euro, dat vervolgens verantwoord moest worden met een dossier van zestig paginas. Marc: Mijn dochter Eva is zestien en heeft het rett- syndroom waardoor ze zich geestelijk en lichamelijk nauwelijks ontwikkelt. Mijn ervaring met zorg- verleners is eigenlijk heel goed, maar de bureaucratie is inderdaad killing. Ik loop zo vaak tegen regels aan waarvan ik denk: wat is dit voor mallotigs, wie heeft dit in godsnaam bedacht? Dat leidt tot een hoop frustratie en verdriet bij mij en heel veel andere mensen. Wij willen dit van binnenuit veranderen. Het moet menselijker. Dick: Ik heb twee dochters, van wie de oudste twee jaar geleden heel erg ziek is geweest. Ze balanceerde op het randje van de dood door een auto-immuun- ziekte. Dat is heel heftig geweest. Mijn jongste dochter zit op het speciaal onderwijs omdat ze moeilijk kan leren. Als ambtenaren werken we dagelijks met bureaucratie. Dus als wij er al zo mee worstelen, kun je nagaan hoe dat voor andere ouders is. Als Gideons- bende hebben we de mogelijkheid om onze collegas te vertellen hoe iets in de praktijk uitpakt. Je kunt namelijk van alles bedenken vanachter je bureau, de werkelijkheid is toch altijd anders. Beleidsmakers die daar in hun eigen leven niet mee te maken hebben, weten dat niet en zijn vaak blij met onze inbreng. Marc: De reacties wisselen wel, hoor. De ene collega ziet onze bemoeienis als bedreiging en zegt: Het gaat al jaren zo, waarom moet het ineens anders? De ander zegt: H竪 h竪, eindelijk kan ik nadenken over hoe het beter en humaner kan. Dirk: Om een concreet voorbeeld te geven: op verzoek van een collega heb ik als mystery guest gediend bij een bureau dat door de gemeente werd ingehuurd. Het ging om een zogenaamd keukentafelgesprek over of mijn zoon nog naar de dagbesteding zou mogen. Maar dat gesprek moest per se plaatsvinden in een of andere betonnen kolos in een uithoek van Amsterdam en mijn zoon m坦est erbij zijn. Mijn vrouw en ik vonden dat geen goed idee, want als Ruben te horen krijgt dat zijn leven misschien gaat veranderen, raakt hij zijn gevoel voor controle kwijt en daar kan hij niet mee omgaan. Dus we wilden het gesprek liever aan onze keukentafel voeren, zodat hij op zijn kamer kon blijven. Nee, dat was niet mogelijk, kregen we te horen. Terwijl ik wist dat er budget is voor gesprek- ken bij mensen thuis. Maar dat aanbod bestond niet volgens dat indicatiebureau. Wat bleek: de aanvragen kwamen nooit op de juiste plek binnen de organisatie terecht. Doordat ik mijn ervaringen terugkoppelde naar de gemeente kwam dit boven tafel. Het bureau is er vervolgens op aangesproken. Dick: Wat we ook doen als Gideonsbende is de gemeente Amsterdam feedback geven over haar rol als werkgever. Hoe wordt omgegaan met werknemers die thuis een zware zorgtaak hebben? Toen mijn dochter zo ziek was, moest ik vaak midden op de dag naar het ziekenhuis en heb ik een tijd onbetaald verlof opgenomen. Gelukkig hadden mijn leidinggevenden veel begrip en steunden ze mij enorm. Daardoor ben ik hen nog meer gaan waarderen, op professioneel vlak 辿n als mens. En hetzelfde geldt voor veel collegas. Hun steun is heel belangrijk geweest. Marc: Onze werkgever snapt dat de marges tussen werk en priv辿 heel klein zijn; er hoeft maar iets te gebeuren en je valt om. Onze Gideonsdag heeft daar zeker aan bijgedragen. Dat was onze coming-out, we kwamen uit de kast. We hadden al onze collegas bij de gemeente uitgenodigd, en maar liefst zeventig van hen vulden de zaal. Toen we over onze thuissituatie vertelden, stonden collegas op om ook hun verhaal te doen. Eindelijk was er een podium voor. Dick: Er heerste een enorm gevoel van solidariteit, sommige mensen die zelf thuis ook een zware zorg- taak hadden, stonden te huilen van opluchting. En na onze verhalen, ging het gesprek over wat onze thuis- situatie voor het werk betekende en werden er zake- lijke afspraken gemaakt. Veel mensen vinden het lastig om vrij te vragen voor bijvoorbeeld een zieken- huisbezoek. Die drempel is een stuk lager geworden na die dag, omdat we elkaars situatie kennen. Marc: Het zou goed zijn als dit op meer plekken zou gebeuren. Het helpt als je werkgever en collegas van de hoed en de rand weten. Als het goed is, zorgt dat voor meer begrip. Dirk: Een van onze andere successen is dat we verlofdagen mogen uitwisselen. We kwamen op dit idee door een artikel in de krant over een Franse buschauffeur. Zijn vrouw was ernstig ziek geworden en hij wilde voor haar zorgen, maar dat kon hij zich niet veroorloven. Zijn collegas gaven hem vervolgens ieder 辿辿n of twee van hun eigen vakantiedagen cadeau, zodat hij een jaar lang met betaald verlof kon om voor zijn vrouw te zorgen. Dat vonden we zo mooi, dat we dit ook bij de gemeente hebben voorgesteld. En dat is gelukt. Eerst kon je een collega alleen sterkte wensen, sinds onze inspanningen als Gideonsbende kun je hem of haar ook een verlofdag schenken. Dick: Natuurlijk wel alleen in bijzondere gevallen, als alle andere regelingen tekortschieten. We moeten nog ondervinden hoe het in de praktijk uitpakt, maar het is heel mooi dat het kan. Marc: En we hebben ook veranderingen in gang gezet die op bredere schaal invloed zullen hebben. Zo is er een projectgroep ingesteld die gaat onderzoeken of het leerlingen-, ouderen- en gehandicaptenvervoer anders geregeld kan worden. Een van de aanleidingen was dat ik een aangepaste auto nodig had voor mijn dochter Eva, maar een afwijzing kreeg op mijn aan- vraag. Omdat ik m maar een paar uur per week nodig heb, onderzocht ik de mogelijkheden om een aan- gepaste auto te huren of te delen. Maar die zijn er dus niet, niet via het WMO-loket en niet bij commerci谷le verhuurders. En ook andere collegas hebben laten weten regelmatig tegen vervoersproblemen aan te lopen. De nieuwe projectgroep gaat daarom op een andere manier naar transportmogelijk- heden kijken. Meer zoals het bedrijfsleven doet, met oog voor nieuwe ontwikkelingen. Zo kan een zelfrijdende aangepaste auto straks voor veel mensen een oplossing zijn. Die kun je delen met anderen, zonder dat je m eerst ergens moet ophalen. Een andere ontwikkeling die veel gaat veranderen, is het exoskelet. Dit is een extern skelet waarmee een deel van de mensen die nu in een rolstoel zit, weer kan lopen. Daar is dan geen of ander aangepast vervoer voor nodig. Door daar nu alvast op in te springen, loop je als gemeente straks niet achter de feiten aan. Dirk: Voordat Marc dit aankaartte, had niemand binnen de gemeente hierover nagedacht. Marc: Het is mooi dat we dit soort themas onder de aandacht kunnen brengen. We zijn nog maar een paar maanden actief, maar we hebben nu al meer teweeggebracht dan we hadden durven hopen. Dirk, Marc en Dick: Ook wij lopen vaak tegen regels aan waarvan we denken: wie heeft dit in godsnaam bedacht? Wij willen die bureaucratie van binnenuit veranderen. Dirk: Nu kun je zelfs je collega een verlofdag schenken Dick: Als wij al zo worstelen, hoe doen 叩ndere ouders dat? Marc: Je krijgt meer begrip als je op je werk over je thuissituatie vertelt Ken of ben je ook zon (h)echt team en wil je jullie verhaal vertellen? Stuur een mailtje naar redactie@lotjeenco.nl en schrijf in de onderwerpregel Teamwork. TEKSTJudithvanAnkerenFOTOTjitskeSluis TEAMWORK 70 71