�ݺ�ߣ

Metoda Ruchu
Rozwijającego
Weroniki Sherborne

• Kształciła nauczycieli zarówno w swoim kraju
(Wielka Brytania) jak i za granicą. Była z
wykształcenia nauczycielką wychowania
fizycznego i fizjoterapeutką.
Weronika Sherborne (1922-
1990) – przez całe życie
pracowała z dziećmi.

Tworząc metodę Ruchu Rozwijającego,
zwaną w Wielkiej Brytanii „Developmental
Movement”, opierała się przede wszystkim
na doświadczeniach z własnej długoletniej
pracy z dziećmi upośledzonymi umysłowo
oraz na teorii R. Labana, który jako
pierwszy podjął obiektywne obserwacje
naturalnych możliwości ruchowych
człowieka i ujął je w specjalne skale
ruchowe.

Rudolf Laban twierdził również, że ruch jest
wyrazem potrzeby ludzkiej aktywności.
Stałe ograniczanie go prowadzi do
wzrastania wewnętrznego napięcia, stresów
i zahamowań, a w konsekwencji jest
przyczyną utraty wiary we własne
możliwości, zamykania się w
sobie, unikania kontaktów z
otoczeniem. Człowiek za
pomocą ruchu i rytmu
wyraża więc swoją
osobowość.

Metoda Ruchu Rozwijającego, wbrew swojej
nazwie, nie jest metodą koncentrującą się na
usprawnieniu ruchowym uczestników zajęć.
Podstawowym jej celem jest rozwijanie sfery
emocjonalno – społecznej oraz świadomość
samego siebie i innych osób za pomocą ruchu,
który wywodzi się z
naturalnych zabaw
ruchowych dzieci z
rodzicami zwanych
popularnie
„baraszkowaniem”.

Metoda Weroniki Sherborne jest metodą
ogromnie uniwersalną, jest ona skuteczna
jako metoda terapeutyczna, daje się też z
powodzeniem wykorzystać w
profilaktyce, w poszerzaniu doświadczeń
psychologicznych i społecznych osób
zainteresowanych własnym rozwojem.

Samopoznanie
Świadomość ciała świadomość przestrzeni
Wiara w siebie i pozytywny obraz siebie
Świadomość innych osób
Relacje
(z partnerem lub z grupą
Relacja „z” relacja „przeciwko” relacja „razem”
Bezpieczeństwo i wiara w siebie oraz innych
Dynamika relacji w grupie podczas zajęć prowadzonych metodą MRR

I sekwencja
II sekwencja
III sekwencja
IV sekwencja
Sekwencja
podsumowująca
ja para
mała grupa
(3-4 osoby)
Duża grupa
(wszyscy)
Świadomość
własnego ciała
Świadomość
przestrzeni
Świadomość
innych osób w
przestrzeni
Nisko
(na podłodze)
Wyżej
(nad podłogą)
Wysoko
(w pozycji
stojącej)
Świadomość ciała
i przestrzeni
Relacja „Z”
partner bierny,
słaby i partner
aktywny, silny
Relacja
„przeciwko”
Obaj partnerzy
aktywni i silni
Relacja „razem”
Współpraca
partnerów
aktywnych i
silnych
Zaufanie do
siebie
Zaufanie do
partnera
Zaufanie do
grupy
Twórcza
aktywność

Formy aktywności charakterystyczne dla ćwiczeń
kształtujących świadomość osoby, schematu ciała i
przestrzeni:
 Kołysanie/kołysanie się (fotelik)
 Przechodzenie przez „domki” , „tunele” (małe tunele)
 Przewracanie się
 Przetaczanie się (ruchoma podłoga)
 Pełzanie i czołganie się
 Poklepywanie (gra na plecach)
 Wzajemnie uściski (iskierka)
 Przechodzenie pod i nad osobami
 Obejmowanie
 Wskazywanie części ciała (moje – twoje,plażowanie)
 Naśladowanie partnera (moje – twoje)
 Czworakowanie
 Spacerowanie (przechadzka, przechadzka w parach)
 Masowanie

Podstawowe formy relacji „z”
 Obejmowanie
 Kołysanie
 Przechodzenie przez „domki”, „schowki”,
„tunele”
 Bezpieczne przewracanie
 Bujanie
 Podtrzymywanie
 Turlanie
 Pełzanie
 Poklepywanie (masażyki – pisarzyki)
 Przetaczanie (rolowanie)
 Kołysanie w poziomie
 Ciągnięcie balansowanie (wycieczka)
 Przytrzymywanie się

 Przenoszenie innych osób (hipoterapia, małpka)
 Przeskakiwanie przez przeszkody
 Huśtanie (huśtawka)
 Przechodzenie pod i nad osobami (przedmiotami)
 Naśladowanie ruchu samolotu
 Wykonywanie przewrotów (kaskader)
 Wzajemne uściski
 Przenoszenie ciężaru ciał

Podstawowe formy relacji „ przeciwko”
 Opieranie się
 Zapieranie się (spychacz)
 Napieranie i podpieranie się (skała)
 Popychanie i odpychanie
 Przepychanie się
 „przyklejanie się” do podłoża (odklejanie)
 Przesuwanie i przewracanie partnera
 Wyślizgiwanie się (klatka)
 „przygniatanie” partnera
 Wyczołgiwanie się
 Naciskanie i zaciskanie
 Oporowanie

 Turlanie i toczenie się
 Powstrzymywanie partnera (kula u nogi)
 Obejmowanie i przytrzymywanie uścisku
 Wyswobadzanie się z uścisku i wydostawanie się z uchwytu
 Chwytanie i trzymanie
 Podtrzymywanie, przytrzymywanie i utrzymywanie (owoc wisi – owoc
spada)
 Przeciąganie partnera

Podstawowe formy aktywności w relacji „razem”
 Opieranie się o partnera
 Przyciąganie
 Podpieranie
 Balansowanie
 Podnoszenie, unoszenie
 Równoważenie(plecami do siebie)
 Trzymanie, podtrzymywanie
 Współdziałanie partnerów (przyklejeni,
mańka - wstańka)
 „przyklejanie się” do podłoża/partnera
 Obejmowanie
 Ciągnięcie
 Naśladowanie partnera (lustro)
 Masowanie
 Poklepywanie

Dziękujemy :)
Katarzyna Borys, Ewelina Łoszkowska

�ݺ�ߣ

Metoda Ruchu Rozwijajcego Weroniki Sherborne

Recommended

More Related Content

What's hot (20)

Metoda Ruchu Rozwijajcego Weroniki Sherborne