More Related Content
Ագռավն ու աղվեսը
- 1. ԱԳՌԱՎՆ ՈՒ ԱՂՎԵՍԸ Աթաբեկ Խնկոյան Սաֆարյան Խաչիկ
- 2. Բախտի բերմամբ Թե պատահմամբ, Մի մեծ ագռավ Մի գունդ պանիր Դաշտում գտավ, Կտուցն առավ, Ծառին թռավ: Օ՜ ,ինչ պանիր,դեղին ոսկի, Բայց դեռ չառած համը իսկի, Աղվեսն անցավ ծառի մոտով՝ Գերվեց, Էրվեց Պանրի հոտով: Վազեց գնաց բերնի ջուրը, Եվ թուլացան կուռն ու ճուռը: Էն ժամանակ իրա ձևին, Ծառի տակից աչքն ագռավին, Հեզիկ, նազիկ, Փափկամաազիկ, Բացեց լեզուն անուշ, մեղուշ, Թափեց ,չափեց շաքար ու նուշ, _Ինչքա՜ն լավն ես,
- 3. Ես քո գերին, Քո էդ սևիկ Վառ աչքերին, Նուրբ ծալքերով Զույգ թևերին: Մի դու մտիկ, Էդպես քթիկ, Էդպես ճտիկ, Մախմուր ագին, Խաս ու ղումաշ, Ատլաս հագին: Գիտեմ, անշուշտ ,իմ քույրիկի Ձայնն էլ կըլի հըրեշտակի: Երգիր,քույրիկ, մի ամաչի Իմ ուզածը մի մեծ բան չի: Թե որ չքնաղ էդ տեսքիդ հետ Երգելում էլ եղար վարպետ, Օ, կդառնաս,իմ մաքրուհի, Թռչունների մայր թագուհի: Ագռավ ազին, իրեն տված Գովեստներից շշմած, ուռած՝ Ագռավային Բկովը մին Որ չկռռա՜ց, Պանիրն ընկավ ծառիցը ցած, Շողոքորթը ըռխեց, գնաց: