![TOPIK 2 : SEBUTAN DAN INTONASI
Konsep Penerangan
Sebutan Cara sesuatu perkataan dilafazkan atau disebut
Sebutan Baku - Bahasa yang betul dari aspek sebutan dan digunakan dalam
situasi formal atau rasmi.
- Sebutan berdasarkan ejaan sesuatu perkataan.
Bunyi bahasa Bunyi yang dihasilkan oleh alat pertuturan manusia
Lambang
Fonetik
Lambang bagi sesuatu bunyi. Lambang fonetik ditulis dalam kurungan
[ ]. Contoh : [a] dan [lari]
Fonem Unit bahasa yang terkecil yang membezakan makna. Secara tersendiri,
fonem tidak mempunyai makna. Contoh: secara tersendiri [k] dan [g]
tidak mempunyai makna, tetapi dalam konteks [karam] dan [garam], [k]
dan [g] membawa perbezaan makna. Jadi, [k] dan [g] dua fonem yang
berbeza.
2.1 Huruf dan bunyi bahasa Melayu
a. Terdapat 26 huruf dalam abjad tulisan Rumi bahasa Melayu.
b. Setiap abjad ini melambangkan bunyi-bunyi bahasa Melayu.
c. Bunyi-bunyi tersebut boleh digolongkan kepada 3 kelompok, iaitu:
i. Vokal:
- Ada 5 huruf vokal yang melambangkan 6 bunyi, a, e, i, o dan u.
- Vokal e ada dua bunyi, iaitu e pepet : contoh emak, berat, dekat
e taling : contoh enak, kelok, belok
ii. Diftong:
- bunyi yang terhasil melalui gabungan dua huruf vokal.
- ada tiga bunyi diftong, iaitu ai, au dan oi.
- boleh wujud pada awal, tengah atau akhir suku kata.
- Contoh : ai aising, pantai
au audit, maujud, harimau
oi boikot, amboi
iii. Konsonan:
- Terdapat 26 bunyi dan dilambangkan oleh 21 huruf
- terdapat lima huruf gabungan konsonan (gugus konsonan) iaitu gh, kh, ng, ny dan sy.
- terdapat tiga huruf konsonan pinjaman, iaitu q padanan huruf jawi qaf (Quran), v
untuk mengeja kata pinjaman seperti variasi dan x bagi kata istilah khusus yang tidak
ditukar menjadi z, seperti xenon dan xilosa.](https://image.slidesharecdn.com/notabab2-161122043520/85/Nota-bab-2-1-320.jpg)
More Related Content
What's hot (20)
Viewers also liked (20)
Similar to Nota bab 2 (20)
More from wanarizwan (20)
Nota bab 2
- 1. TOPIK 2 : SEBUTAN DAN INTONASI Konsep Penerangan Sebutan Cara sesuatu perkataan dilafazkan atau disebut Sebutan Baku - Bahasa yang betul dari aspek sebutan dan digunakan dalam situasi formal atau rasmi. - Sebutan berdasarkan ejaan sesuatu perkataan. Bunyi bahasa Bunyi yang dihasilkan oleh alat pertuturan manusia Lambang Fonetik Lambang bagi sesuatu bunyi. Lambang fonetik ditulis dalam kurungan [ ]. Contoh : [a] dan [lari] Fonem Unit bahasa yang terkecil yang membezakan makna. Secara tersendiri, fonem tidak mempunyai makna. Contoh: secara tersendiri [k] dan [g] tidak mempunyai makna, tetapi dalam konteks [karam] dan [garam], [k] dan [g] membawa perbezaan makna. Jadi, [k] dan [g] dua fonem yang berbeza. 2.1 Huruf dan bunyi bahasa Melayu a. Terdapat 26 huruf dalam abjad tulisan Rumi bahasa Melayu. b. Setiap abjad ini melambangkan bunyi-bunyi bahasa Melayu. c. Bunyi-bunyi tersebut boleh digolongkan kepada 3 kelompok, iaitu: i. Vokal: - Ada 5 huruf vokal yang melambangkan 6 bunyi, a, e, i, o dan u. - Vokal e ada dua bunyi, iaitu e pepet : contoh emak, berat, dekat e taling : contoh enak, kelok, belok ii. Diftong: - bunyi yang terhasil melalui gabungan dua huruf vokal. - ada tiga bunyi diftong, iaitu ai, au dan oi. - boleh wujud pada awal, tengah atau akhir suku kata. - Contoh : ai aising, pantai au audit, maujud, harimau oi boikot, amboi iii. Konsonan: - Terdapat 26 bunyi dan dilambangkan oleh 21 huruf - terdapat lima huruf gabungan konsonan (gugus konsonan) iaitu gh, kh, ng, ny dan sy. - terdapat tiga huruf konsonan pinjaman, iaitu q padanan huruf jawi qaf (Quran), v untuk mengeja kata pinjaman seperti variasi dan x bagi kata istilah khusus yang tidak ditukar menjadi z, seperti xenon dan xilosa.
- 2. Persukuan a. Setiap perkataan bahasa Melayu terdiri daripada suku kata dan setiap suku kata terdapat huruf vokal. b. Perkataan bahasa Melayu terdiri daripada satu suku kata dan lebih. c. Contoh : had : KVK, anak : V-KVK, tembakau : KVK KV - KVK , universiti : V-KV- KVK-KV-KV d. Dua jenis suku kata, iaitu suku kata terbuka perkataan yang diakhiri dengan huruf vokal pada suku kata akhir. Contoh : mata (KV- KV) e. Suku kata tertutup perkataan yang diakhiri dengan huruf konsonan pada suku kata akhir. Contoh : makan (KV KVK) INTONASI a. Nada suara sama naik atau turun ketika kita bercakap. b. Ciri utama percakapan seseorang yang melambangkan isi percakapan dan perasaan (emosi). c. Contoh: Cuba lafazkan kumpulan kata berikut Sayang sayang sayang sayang sayang sayang sayang sayang sayang Jika dilafazkan tanpa intonasi, kumpulan kata itu tidak membawa makna. Sebaliknya jika kata-kata itu diucapkan secara berintonasi, kumpulan kata itu dapat menjadi beberapa ayat yang lengkap. Sayang sayaang, sayang sayang sayang? Sayang ! Sayaang sayang ! Sayang? Saayang saayaang. d. Intonasi penting dalam tatabahasa bahasa Melayu kerana dapat membezakan bahagian subjek dan predikat dalam ayat. Contoh: Pemuda itu (subjek) pensyarah(predikat). e. Ada empat tingkat nada intonasi bahasa Melayu, iaitu: 1 paling rendah, 2 permulaan dalam sesuatu ujaran, 3 tekanan, dan 4 paling tinggi. f. Intonasi beberapa ayat bahasa Melayu: Intonasi ayat penyata : Intonasi bagi ayat penyata biasa ialah 2 4 2 3. Contoh: 2
- 3. P e g a w a i i t u p e n g u r u s Frasa subjek pegawai itu ditandai dengan tingkat nada 2-4 Frasa predikat pengurus ditandai dengan tingkat 2-3 Pemisahan subjek daripada predikat menjadi nyata kerana nada suara turun daripada tingkat 4 pada suku kata akhir frasa subjek ke tingkat 2, iaitu nada permulaan pada frasa predikat. Intonasi ayat tanya: a. 2 - 4 - 3 4. Contoh: P e g a w a i i t u p e n g u r u s ? nada 3 yang terletak pada suku kata akhir naik kembali ke nada 4 sebagai penutup ayat. b. 2 3 1 4. Contoh: P e n g u r u s k a h p e g a w a i i t u ? Predikat dipindahkan ke hadapan ayat kerana predikat yang disertai partikel kah itu dipentingkan. Intonasi ayat perintah: Dalam ayat perintah, bahagian predikat ayat lebih dipentingkan daripada bahagian subjek. Contohnya, Masuk !, sebenar terbit daripada ayat Kamu masuk ! Perkataan kamu telah digugurkan. Tingkat nada untuk Ma suk ! ialah 2 3. Ayat Masuk ! jika dilafazkan dengan nada 2 3 kedengaran agak kasar. Oleh itu untuk menjadikan ayat itu bernada lembut, kebiasaannya partikel lah akan diletakkan pada bahagian akhir ayat. Contoh : Ma suk lah . Tingkat nada ialah 2 3 -1. Rujukan: Adenan Ayob. (2009). Bahasa Kebangsaan. Shah Alam : Oxford Fajar. 3
- 4. Nik Safiah Karim, et. al. (2003). Tatabahasa dewan (Edisi baharu). Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka. 4