More Related Content
What's hot (6)
Viewers also liked (18)
Similar to O NOSO ENTROIDO - O DÍA DO GALO - (20)
More from cabeiroweb (20)
O NOSO ENTROIDO - O DÍA DO GALO -
- 1. O DÍA DO GALO POR: NATIVIDAD ALMEIRA GÓMEZ
- 2. 1.INTRODUCCIÓN galo 1 s.m. Macho da galiña, das mesmas características ca esta pero máis grande.CF. capón . A festa de exaltación deste animal celébrase, entroutras,na parroquia de Santo Estevo de Negros (Redondela).Trátase dunha celebración popular que ten lugar o fin de semana anterior ó entroido; è unha forma de anunciar a súa chegada. As orixes desta tradición remontánse a tempos pretéritos aínda non moi definidos.
- 3. Sábese con certeza que se trataba dunha festa pagana que se extendía por diversas parroquias de Redondela e da provincia de Pontevedra (Reboreda,Pazos de Borbén,Vilar,Cabeiro…)aínda que na actualidade só se mantén en Santo Estevo de Negros.
- 4. 2.DESCRIPCIÓN DA FESTA: O Día do Galo ou tamén chamado Día do “Corredor” consiste en recorrer todos os recunchos da aldea levando un galo nun soporte denominado andia e con el, cantar ós veciños coplas e vender rifas que despois servirán para o sorteo do animal.Ao longo deste apartado iremos profundizando nesta tradición. Días antes da festa, os xoves encargados de levar o galo recollen mimosas das acacias para adornar a andia: especie de carro construido con paos e madeira e recuberto de flores frescas,que acostuman ser mimosas e camelias(flores típicas desa época do ano).A ornamentación da andia é un proceso lento e preciso que pode tardar un día.
- 5. Unha vez preparada, no interior colócase o galo(que lle foi comprado previamente a un veciño).Para asegurar que este permaneza inmóbil átase unha das súas patas cunha corda que a súa vez se encontra anodada a un pao da andia. A “comitiva” que acompaña ao galo,se é que podemos dalgunha maneira chamala así,fórmana aproximadamente seis xoves de idades comprendidas entre os catorce e dezasete anos que se van trocando para levar ao animal:duás persoas sitúanse na parte dianteira e outras dúas ocúpanse da parte de atrás da andia de xeito que esta se equilibre.Mentres tanto,outros dous rapaces encárganse de tocar os cornos e caramuxos,co que se avisa da chegada do galo nos distintos barrios da parroquia.
- 6. O son ronco do corno de boi contrasta coa agudeza do caramuxo e os dous tons mesturados penetran en tódolos recantos da aldea. caramuxo cornos
- 7. 3.As coplas Os rapaces van de casa en casa ensinando o galo e cantando coplas de picarescas que envolven aos veciños do lugar: amoríos, liortas…calquer acontecemento pode ser cantado.Antes das coplas os nenos len o testamento do galo no que se dispoñen,dun xeito cómico, as últimas vontades do protagonista.Este testamento está dividido por barrios de xeito que cada fragmento conta as anécdotas acontecidas en cada área.Aquí tendes o testamento do ano 2004 (Santo Estevo de Negros):
- 8. “ Saúdos atentamente Aquí chega o señor galo Nestas datas coma sempre Dende xa fai moitos anos Aquí chego suspirando Namoradiño perdido Botando o peito para diante Pero mais morto ca vivo Pero vou bate-las ás Por ver se aínda cacareo Ai miñas poliñas novas Xa nunca mais vos jaleo Eu xa che estou ben seguro Que está preto o meu final E antes que me degollen A esta parroquia hei doar Esta armazón que me axiste Para toda la vecindá IGREXA: Comezarei pola Igrexa Barrio por todos querido De todos o mais sagrado Terra de mortos e vivos Aquí vou deixar a gorxa E que escoiten con oído Que moitas veces na misa Só se escoitan alaridos NEGROS: Imos subindo para Negros Paseniño a paseniño Parando de cando en cando Que é costa arriba o camiño Como camberiámolas cousas Neste barrio sosegado Cando agora polo menos Xa cho temos alumeado Para aquí as miñas patas Que hai un acceso empinadísimo Para baixar sen caír Hai que estar ben preparados
- 9. FIXÓN: Terriña do meu carral Lonxe de ti vou perdido Levo o día en abstinencia Cos mendrullos encollidos Pero teño que medirme á hora de criticar Que hai homes de moito xenio E acábanme de mancar PREGAL: Este barrio da parroquia é un dos máis presumidos Se ten algo de importante Xa cho teñen ben sabido Autos, bares, merenderos Todo ía a pedir de boca Chegaron os de fomento Montaron media parroquia Aquí vou darlle a lingua Para os que quedaron calados Que hai que saber protestar E non agacha-lo rabo PIÑEIRO: Imos entrando ó Piñeiro Tenche moito de especial O fondo á moda do couto Como altura principal Aquí deixo as miñas uñas Que escalando con rigor É a única maneira De acceder ao mirador O corazón pras rapazas Que por algún desengano Hai que facerlle un transplante Antes de que acabe o ano E o resto quero doarllo Para a cantina do centro Aver se se casa Vero Que xa che vai sendo tempo Adiós Pepe que me vou Que xa non me queda alento Pero isto aquí non se acaba Fálalle o meu regimento”
- 10. Como xa comentei, ademáis do testamento os rapaces cantan coplas como esta (fragmento): “ aquí chegamos señores Con este galo fondón Boténnos 50 euros Que teño a cero o libretón Eu hoxe veño co galo Un pouquiño acalorado Por ver se vexo unha nena Que me trae desenfrenado E como diso se trata Empezo a disvariar Ahí lles vai a miña copla Para quen queira escoitar Nesta vida que levamos Imos na fura dafora Cada vez mais divorciados O casarse xa non mola As vacas no rebullón Os polos agripallados A xente anda a falar soa Estamos medio pirados Avecíñanse tempos duros Estamos en recesión Pero a culpa de esta crisis É de catro mamalóns A xuventude con depresión Non ten onde traballar Por non pagar a hipoteca Cantos pisos van enbargar Aprovouse o plan Bolonia Teñenchenos sentenciados Os ricos á universidade Os pobres escravizados…….”
- 11. Foto na que aparecen algúns dos rapaces que participaron no día do corredor(algúns deles antigos alumnos do CEIP Porto Cabeiro):
- 12. 4.A RIFA DO GALO Os días previos á festa ,e tamén o día sinalado, os rapaces venden rifas coas que os compradores poden optar a levarse o galo.O sorteo do devandito realízase unha vez finalizado o recorrido por toda a parroquia e ten lugar na Casa da Cultura.Segundo manda a tradición o afortunado deberá preparar un bó cocido co galo e invitar a comer a todos os nenos que participaron no día de corredor.
- 13. Cos cartos recaudados,os rapaces preparan unha cea. Compre sinalar que nalgunhas parroquias o Día do Galo festéxase con numerosos fogos e bombas aínda que esta práctica é cada vez mais minoritaria.
- 14. Para rematar, e a modo persoal, gustaríame marcar que agardo que tradicións coma estas non caían no olvido ou se queden simplemente nun anaco de papel.Espero que as xeracións futuras manteñan vivo o que os nosos avós e pais levaron realizando dende hai moitos anos.