More Related Content
What's hot (19)
Recently uploaded (19)
สัปดาห์ที่ ๒ทคȨคการอ่าน
- 2. การอ่านคือการแปลความหมายของตัวอักษรออกมาเป็น ความคิด (Idea) เพื่อรับรู้ (Perception) ทำความเข้าใจ (Understanding/Perceive) ในเรื่องราวนั้นๆ ทั้งความหมายตรงและความหมายแฝง (Read between the lines) และ ก่อให้เกิดความจำ (Memory) ทั้งความจำระยะสั้น และความจำระยะยาวนำความคิดนั้นไปใช้ให้เกิดประโยชน์
- 3. ๑ . การอ่านออกเสียง (Sound Reading) เป็นการอ่านให้ผู้อื่นฟัง โดยเปล่ง เสียงออกมาให้ตรงตามความหมายถ้อยคำ ซึ่งต้องคำนึงถึงสารของ ผู้เขียนที่ต้องการถ่ายทอดด้วย ไม่ว่าจะเป็น ถ้อยคำ เรื่องราว และ บรรยากาศ นำมาถ่ายทอด ให้มีความชัดเจน ถูกต้อง มีความคล่องแคล่ว สามารถใช้น้ำเสียงได้ตามเนื้อเรื่องและมีการเว้นจังหวะวรรคตอนได้ถูกต้อง ๒ . การอ่านในใจ (Silent Reading) เป็นการอ่านเพื่อมุ่งเก็บใจความให้ถูกต้อง รวดเร็วสร้างการรับรู้แก่ตัวผู้อ่านเพียงอย่างเดียว
- 4. ปัจจัยพื้นฐานสำคัญในการอ่าน ๑ . ภูมิหลังและประสบการณ์ ๑ . ๑ ความรู้ทางภาษา หลักภาษา วรรณคดีและการใช้ภาษา การรู้จักใช้ถ้อยคำและคำศัพท์ให้มากและมีความหลากหลาย การเข้าใจความสัมพันธ์ของคำในประโยคและสามารถโยง ความสัมพันธ์ของประโยคในย่อหน้า และในแต่ละย่อหน้าได้ * เพิ่มพูนได้จากการอ่านให้มาก ๑ . ๒ ประสบการณ์สั่งสม ( การอบรมเลี้ยงดู ระบบสังคม วัฒนธรรม สภาพแวดล้อมและการศึกษา ) จะช่วยให้นำมาวินิจฉัยเรื่องราว ที่อ่านได้ถูกต้อง และมีความลึกซึ้งพอ
- 5. ปัจจัยพื้นฐานสำคัญในการอ่าน ( ต่อ ) ๒ . หลักปฏิบัติในการอ่าน ๒ . ๑ ขั้นวางเป้าหมาย เพื่อตั้งใจและกำกับตนในการว่าควรอยู่ในระดับใด เช่น เพื่อความเพลิดเพลิน หรือเพื่อการรับรู้รายละเอียดเพื่อนำไปวิเคราะห์ เป็นต้น ๒ . ๒ ขั้นสำรวจข้อมูล เพื่อให้เข้าใจความเป็นมาและความน่าเชื่อถือของหนังสือ เช่น ผู้แต่ง เวลาที่แต่ง เวลาที่จัดพิมพ์ จำนวนครั้งที่พิมพ์ สถานที่พิมพ์ ฯลฯ ๒ . ๓ ขั้นสังเกตส่วนประกอบที่สำคัญ ได้แก่ คำนำ สารบัญ บทนำ ดรรชนี อภิธานศัพท์ ซึ่งจะช่วยให้ทราบถึงจุดมุ่งหมายของผู้แต่ง แนวทางและ การให้ความสำคัญของหนังสือได้ดียิ่งขึ้น ๒ . ๔ ขั้นอ่านอย่างมีสมาธิ หลังจากขั้นตอนทั้ง ๓ แล้ว การอ่านอย่างมีสมาธิ จะทำให้ความคิดของผู้เขียนและผู้อ่านเข้าสู่สมองได้อย่างมีระเบียบ ช่วยให้ รู้ตัวว่ากำลังอ่านอะไร มีสาระเกี่ยวกับอะไร และจะนำสาระนั้นไปใช้ประโยชน์ อย่างไรบ้าง
- 6. ๑ . อ่านเพื่อเป็นความรู้พื้นฐาน เป็นการอ่านเพื่อรู้เรื่องโดยสังเขป หรือเพื่อลักษณะของหนังสือ เช่น การอ่านเพื่อ รวบรวมสิ่งพิมพ์ที่จะใช้ในการค้นคว้าและเขียนรายงาน ๒ . อ่านเพื่อรวบรวมข้อมูล เป็นการอ่านให้เข้าในเนื้อหาสาระ และจัดลำดับความคิดได้ เพื่อสามารถรวบรวม และบันทึกข้อมูลสำหรับเขียนรายงาน ๓ . อ่านเพื่อหาแนวคิด หมายถึง การอ่านเพื่อรู้ว่าสิ่งที่อ่านนั้นมีแนวคิดหรือสาระสำคัญอย่างไร จะนำไปใช้ประโยชน์ได้หรือไม่ ในลักษณะใด เช่น การอ่านบทความ และสารคดีเพื่อหาหัวข้อสำหรับเขียนโครงร่างรายงาน ๔ . อ่านเพื่อวิเคราะห์หรือวิจารณ์ คือ การอ่านเพื่อให้เข้าใจลึกซึ้งพอที่จะนำความรู้ไปใช้ หรือแสดงข้อคิดเห็นเกี่ยวกับ เรื่องที่อ่านได้ เช่น การอ่านบทความที่แสดงความคิดเห็น การอ่านตารางและรายงาน
- 7. ๑ . การอ่านสำรวจ เพื่อรู้ลักษณะโครงสร้างของข้อเขียน สำนวนภาษา เนื้อเรื่องโดยสังเขป เป็นวิธีอ่านที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการเลือกสรรสิ่งพิมพ์ สำหรับใช้ประกอบการค้นคว้า หรือการหาแนวเรื่องสำหรับเขียนรายงาน และรวบรวมบรรณานุกรมในหัวข้อที่เขียนรายงาน ๒ . การอ่านข้าม / อ่านอย่างรวดเร็ว เพื่อเข้าใจเนื้อหาของข้อเขียน โดยเลือกอ่านข้อความบางตอน เช่น การอ่านคำนำ สาระสังเขป บทสรุป และการอ่านเนื้อหาเฉพาะตอนที่ตรงกับความต้องการเป็นต้น ๓ . การอ่านแบบกวาดสายตา ( Scanning Reading) โดยผู้อ่านจะทำการกวาดสายตาอย่างรวดเร็วไปยังสิ่งที่เป็นเป้าหมายในข้อเขียนเช่น คำสำคัญ ตัวอักษร หรือ สัญลักษณ์ แล้วอ่านรายละเอียดเฉพาะที่เกี่ยวกับสิ่งที่ต้องการ ๔ . การอ่านจับประเด็น หมายถึง การอ่านเรื่องหรือข้อเขียนโดยทำความเข้าใจสาระสำคัญ ในขณะที่อ่าน มักใช้ในการอ่าน ข้อเขียนที่ไม่ยาวนัก เช่น บทความ การอ่านเร็ว ๆ หลายครั้งจะช่วยให้จับประเด็นได้ โดยการอ่านมีเทคนิคคือต้องสังเกตคำสำคัญ ประโยคสำคัญที่มีคำสำคัญ และทำการย่อสรุปบันทึกประโยคสำคัญไว้ เพื่อใช้ประโยชน์ต่อไป
- 8. ๕ . การอ่านสรุปความ หมายถึง การอ่านโดยสามารถตีความหมายสิ่งที่อ่านได้ถูกต้องชัดเจนเข้าใจเรื่องอย่างดี สามารถแยก ส่วนที่สำคัญหรือไม่สำคัญออกจากกัน รู้ว่าส่วนใดเป็นข้อเท็จจริง หรือข้อคิดเห็น ส่วนใดเป็นความคิดหลัก ความคิดรอง วิธีการ ๑ .) การอ่านสรุปความแต่ละย่อหน้าหรือแต่ละตอนอย่างคร่าวๆ ครั้งที่หนึ่งพอให้รู้เรื่อง ๒ .) อ่านละเอียดอีกครั้งเพื่อเข้าใจเรื่องอย่างดี หลังจากนั้นตั้งคำถามตนเองในเรื่องที่อ่านว่าเกี่ยวกับอะไร มีเรื่องราวอย่างไร แล้วเรียบเรียงเนื้อหาเป็นสำนวนภาษาของผู้สรุป จุดสำคัญของเรื่องคืออะไร ? จุดสำคัญของเรื่องสัมพันธ์กับสิ่งใดบ้าง ( จดไว้สั้นๆ ) คิดวิธีการสรุปความให้กะทัดรัดและชัดเจน เขียนร่างจากข้อความสั้นๆที่จดไว้ ขัดเลา แก้ไขให้สละสลวย
- 9. ๖ . การอ่านวิเคราะห์ เพื่อค้นคว้าและเขียนรายงานโดยทั่วไป ซึ่งต้องมีการวิเคราะห์ความหมายของข้อความ ซึ่งหากผู้อ่านมีความรู้เรื่องคำศัพท์และสำนวนภาษาดี มีประสบการณ์ในการอ่านมากและมีสมาธิในการอ่านดี ย่อมสามารถวิเคราะห์ได้ตรงความหมายที่ผู้เขียนต้องการสื่อ และสามารถเข้าใจเรื่องที่อ่านได้ดี ไม่ว่าเนื้อหานั้นจะเป็นภาษาโดยนัยที่ต้องทำความเข้าใจ หรือภาษาที่มีความหมายตามอารมณ์และความรู้สึกของผู้เขียน
- 10. ๑ . SQ3R Survey ( สำรวจ ) Question ( ตั้งคำถาม ) Read ( อ่าน ) Recall ( ฟื้นความจำ ) และ Review ( ทบทวน )
- 11. - สำรวจดูว่าหนังสือเล่มนี้มีหัวข้อเกี่ยวกับเรื่องอะไร ? ใครเป็นคนเขียน ? มีพื้นฐานความรู้อย่างไร ? พิมพ์เมื่อไร ? - อ่านคำแนะนำและศึกษาว่าผู้เขียนต้องการเขียนตำราเล่มนี้เพื่อให้บุคคลกลุ่มใดอ่าน มีจุดประสงค์จะครอบคลุมเรื่องใดบ้าง ผู้เขียนแนะนำวิธีการอ่านหรือไม่ - เนื้อหาในหนังสือกล่าวถึงอะไรบ้าง - อ่านดรรชนี เพื่อหาบทความที่เฉพาะเจาะจง - มีภาพประกอบ / แผนภูมิหรือไม่ - มีการสรุปย่อแต่ละบทหรือไม่ - มีสัญลักษณ์บ่งชี้ เช่น ขนาดตัวอักษร การขีดเส้นใต้ ลำดับความสำคั ของการจัดวางหัวข้อซึ่งบ่งบอกถึงระดับความสำคัญของแต่ละหัวข้อ
- 12. - ก่อนอ่านหนังสือ นักศึกษาน่าจะ มีคำถามในใจไว้ล่วงหน้า ว่า เราจะอ่านหนังสือเล่มนี้เพื่ออยากรู้อะไร ? อยากตอบคำถามอะไร ?
- 13. อ่านครั้งที่ 1 - อ่านอย่างเร็วพยายามเจาะหาประเด็นสำคัญของแต่ละบท แต่ละหัวข้อ แต่ละย่อหน้า ( อย่ามัวแต่ขีดเส้นใต้ หรือป้ายปากกาสี ควรทำเครื่องหมายด้วยดินสอและเขียนอย่างเบาๆ อย่ามัวแต่จดบันทึกเพราะจะทำให้สมาธิในการอ่านลดลง ) อ่านครั้งที่ 2 - อ่านซ้ำอีกครั้ง คราวนี้ทำเครื่องหมายข้อความที่สำคัญ - สรุปเนื้อหา เพื่อง่ายต่อการรื้อฟื้นความจำในภายหลัง
- 14. - เมื่อสิ้นสุดเนื้อหาของแต่ละบท บันทึกย่อ อย่าย่อชนิดยาวจนเกินเหตุ ซึ่งเป็นการแสดงว่า นักศึกษายังจับประเด็นไม่ถูกต้อง - สำรวจดูหัวข้อ ( ชื่อ ) ของหนังสือ หัวข้อและเนื้อหาโดยย่อของแต่ละบท - ตรวจสอบว่าเนื้อหาที่มีนั้น ตอบคำถามที่นักศึกษามีไว้ในใจหรือไม่ - อ่านอีกครั้ง เพื่อแน่ใจว่าเราเก็บประเด็นสำคัญของหนังสือได้หมด - เติมสิ่งที่ขาดตกบกพร่อง
- 15. ๑ . ทำความเข้าใจกับโครงสร้างและเนื้หาของหนังสืออย่างคร่าวๆก่อน ตำราบางเล่มมีสรุปเนื้อหาอยู่ท้ายบทหรือท้ายเล่ม ซึ่งจะทำให้เราเข้าใจเนื้อหาได้ง่ายขึ้น - เขียนสิ่งที่รู้เกี่ยวกับเรื่องที่อ่านในกระดาษให้มากที่สุดเพื่อฟื้นความทรงจำในเรื่องนั้นๆ - ดูปกหน้า ปกหลัง คำนำ สารบัญ ชื่อผู้แต่ง อย่างรวดเร็ว มองหาบทสรุป แนวคิด วัตถุประสงค์ หัวข้อหลัก หัวข้อย่อย ตัวอักษรที่พิมพ์ตัวหนา บรรณานุกรม ๒ . เลือกที่จะอ่านเฉพาะใจความสำคัญเท่านั้น - อ่านแนวคิดสำคัญและวัตถุประสงค์ที่ผู้เขียนให้ข้อสังเกตไว้ - อ่านประโยคแรกของทุกย่อหน้า - มองหาใจความสำคัญ ซึ่งมักปรากฏในย่อหน้าแรกและย่อหน้าสุดท้าย - ใช้ปากกาเน้นสี ขีดทับใจความสำคัญ
- 16. Scan ( สำรวจ ) : ได้แก่การอ่านเนื้อหาอย่างหยาบ ๆ และรวดเร็ว เพื่อจับใจความว่าหนังสือนี้ประกอบด้วยบทใดบ้าง มีบทนำ การเรียงลำดับหัวข้อเป็นเช่นใด มีแผนภูมิ รูปภาพประกอบมากน้อยเพียงใด Search( ค้นหา ) : - หาบทที่มีเนื้อหาตรงกับความต้องการ - หาคำตอบ เพื่อตอบคำถามที่ตั้งไว้ - ทำเครื่องหมาย ( ใช้ดินสอ เขียนเบา ๆ ) - ศึกษาเนื้อหาในแต่ละย่อหน้าที่ตรงกับจุดประสงค์ Save( ทบทวน ) : - เก็บข้อมูล เนื้อหา ของโครงสร้างของแต่ละบท - จดเนื้อหาที่สำคัญ
- 17. PQRST Preview ( อ่านคร่าวๆล่วงหน้า ) Question ( ตั้งคำถาม ) Read ( อ่าน ) Summary ( ย่อ ) Test ( ทดสอบ ) PAGE Prepare ( เตรียมตัว ) Ask ( ถาม ) Gather ( รวบรวม ) Evaluate ( ประเมิน )