Το απαρέμφατο ειδικό-τελικό, ταυτοπροσωπία -ετεροπροσωπία (θεωρία-ασκήσεις) Αρχαία Ελληνικά
1 like15,129 views
Το απαρέμφατο ειδικό-τελικό, ταυτοπροσωπία -ετεροπροσωπία (θεωρία-ασκήσεις) Αρχαία Ελληνικά
![[Φυσική Β´ Γυμνασίου] Φυλλάδιο για τις Δυνάμεις](https://cdn.slidesharecdn.com/ss_thumbnails/3-161207024409-thumbnail.jpg?width=560&fit=bounds)
More Related Content
What's hot (20)
Similar to Το απαρέμφατο ειδικό-τελικό, ταυτοπροσωπία -ετεροπροσωπία (θεωρία-ασκήσεις) Αρχαία Ελληνικά (20)
More from mvourtsian (20)
Recently uploaded (20)
Το απαρέμφατο ειδικό-τελικό, ταυτοπροσωπία -ετεροπροσωπία (θεωρία-ασκήσεις) Αρχαία Ελληνικά
- 1. Το απαρέμφατο ειδικό-τελικό, ταυτοπροσωπία -ετεροπροσωπία (θεωρία-ασκήσεις) Αρχαία Ελληνικά Απαρέμφατα Ενεργητικής –Μέσης φωνή Απαρέμφατα Ενεργητική Φωνή Μέση φωνή Ενεστώτας -ειν λύειν -εσθαι λύεσθαι Μέλλοντας -σειν λύσειν -σεσθαι λύσεσθαι Αόριστος -σαι λῦσαι -σασθαι λύσασθαι Παρακείμενο ς -κέναι λελυκέναι -σθαι λελύ-σθαι Το απαρέμφατο: Το απαρέμφατο είναι άκλιτος ρηματικός τύπος που, όταν είναι έναρθρο, ισοδυναμεί με αφηρημένο ουσιαστικό. Το απαρέμφατο του παρακειμένου διατηρεί τον αναδιπλασιασμό, π.χ. βε- βουλευκέναι, τε- θαυμακέναι, ἐ-σκευακέναι · Το -αι στην κατάληξη των απαρεμφάτων είναι βραχύ. · Το απαρέμφατο του παρακειμένου της μέσης φωνής τονίζεται πάντοτε στην παραλήγουσα. · Το απαρέμφατο ενεστώτα του ρ. εἰμὶ είναι: εἶναι. · Το απαρέμφατο του αορίστου δεν παίρνει αύξηση Το απαρέμφατο: Το έναρθρο απαρέμφατο έχει άρθρο και παρουσιάζει τις συντακτικές χρήσεις ενός ουσιαστικού (δέχεται άρνηση μή), π.χ. Τὸ λακωνίζειν ἐστὶ φιλοσοφεῖν(το έναρθρο απαρέμφατο τὸ λακωνίζειν είναι υποκείμενο του ρήματος ἐστί). Το άναρθρο απαρέμφατο : Άναρθρο Απαρέμφατο
- 2. Είδος Ειδικό: μεταφράζεται με τις λέξεις «ότι», «πως», εξαρτάται από ρήματα που σημαίνουν «λέω», «νομίζω», «γνωρίζω», «αντιλαμβάνομαι» κ.ά., Ἐκείνους λύειν φημὶ τὴν εἰρήνην. Τελικό: μεταφράζεται με τη λέξη «να», εξαρτάται από ρήματα που σημαίνουν «θέλω», «μπορώ», «προτρέπω», «απαγορεύω» κ.ά., Τὰς συνθήκας λύειν ἐπιχειροῦσιν. Συντακτικός ρόλος Αντικείμενο σε προσωπικά ρήματα, δηλ. ρήματα που κλίνονται σε όλα τα πρόσωπα και έχουν ως υποκείμενο κάποιο πρόσωπο, ζώο ή πράγμα. Ἔφησε δώσειν ἐγγυητὴν ἕνα τῶν φίλων. Υποκείμενο σε απρόσωπα ρήματα, δηλ. ρήματα που απαντούν μόνο στο γ΄ εν. πρόσωπο και δεν έχουν ως υποκείμενο κάποιο πρόσωπο, ζώο ή πράγμα. Είναι παρόμοια με τα ν.ε. «πρέπει», «λέγεται», «ενδέχεται» κ.ά.· συνηθέστερα στην α.ε. είναι τα δεῖ, χρή (= πρέπει), προσήκει (= αρμόζει). Την ίδια συντακτική θέση παίρνει το απαρέμφατο και με απρόσωπες εκφράσεις, δηλ. φράσεις που αποτελούνται από ένα επίθετο ή ένα επίρρημα και το γ΄ ενικό πρόσωπο των ρημάτων εἰμὶ και ἔχω, π.χ. δίκαιόν ἐστι (= είναι δίκαιο / είναι σωστό), καλόν ἐστι (= είναι όμορφο / είναι καλό), καλῶς ἔχει (= καλόν ἐστι): Προσήκει ὑμῖν τοὺς προγόνους μιμεῖσθαι. Δίκαιόν ἐστιν ὑπὲρ μεγάλων ἐγκλημάτων Το υποκείμενο του απαρεμφάτου: Το υποκείμενο του απαρεμφάτου μπορεί να είναι: α. Το ίδιο με το υποκείμενο του ρήματος από το οποίο εξαρτάται το απαρέμφατο. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε το φαινόμενο της ταυτοπροσωπίας. Οὗτοι ἐθέλουσιν ὑπὲρ πατρίδος θνῄσκειν (αυτοί θέλουν αυτοί να πεθάνουν).
- 3. β. Διαφορετικό από το υποκείμενο του ρήματος από το οποίο εξαρτάται το απαρέμφατο και πάντοτε σε αιτιατική. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε το φαινόμενο της ετεροπροσωπίας. Οἴομαι πάντας ὑμᾶς γιγνώσκειν τὰ ῥηθέντα (εγώ νομίζω ότι εσείς γνωρίζετε). ΑΣΚΗΣΕΙΣ: 1) Να αναγνωρίσετε τα απαρέμφατα (ειδικό - τελικό) και να εντοπίσετε σε ποιες από τις παρακάτω υπάρχει ταυτοπροσωπία ή ετεροπροσωπία. Σωκράτης ἔλεγεν διδάσκειν τὴν ἀρετήν. Οἱ Ἀθηναῖοι ἐνόμιζον πείσειν τοὺς Λακεδαιμονίους. Οἱ στρατηγοὶ ἐκέλευσαν τοὺς στρατιώτας μένειν ἐν τῆ μάχῃ. Οἱ νεανίαι μανθάνουσιν ὑπὸ τοῦ διδασκάλου γράφειν. Οἱ ἀδύνατοι (=ανάπηροι) οὐ δύνανται ἱππεύειν. Σωκράτης βούλεται ἀπελθεῖν. Οὗτος ἔλεγε ταῦτα ψευδῆ εἶναι. Τὸ σιγᾶν κόσμος τῇ γυναικί ἐστι. Βούλομαι ὀλίγῳ μακρότερα περὶ τῶν πόλεων εἰπεῖν. Λύσανδρος ἐκέλευσεν αὐτοὺς εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι. Κῦρος ὑπέσχετο δώσειν πέντε μνᾶς. Σωκράτης πάντα ἡγεῖτο θεοὺς εἰδέναι. Οἱ Αἰγινῆται λέγουσιν οὖκ εἶναι αὐτόνομοι. Ἀναξαγόρας ἔφη τὸν ἥλιον λίθον εἶναι. Σωκράτης ἔλεγεν οὐκ εἶναι διδάσκαλος.
- 4. Ὤμοσαν (= ορκίστηκαν) μὴ προδώσειν ἀλλήλους. Πρωταγόρας ἔλεγεν ἄνθρωπον πάντων χρημάτων (=πραγμάτων) μέτρον εἶναι. 2) . Να σχηματίσετε τα απαρέμφατα τα οποία λείπουν από τον παρακάτω πίνακα. Ενεστώτας Μέλλοντας Αόριστος Παρακείμενος ἐκστρατεύσειν ἐλπίζειν γεγραφέναι διαπράξειν διώκειν τρίψειν ἐλέγξειν 3) Να γράψετε τα απαρέμφατα όλων των χρόνων Ενεργητικής και Μέσης Φωνής στα παρακάτω ρήματα: κινδυνεύω, φυτεύω, στρατεύω Ασκήσεις από το: http://users.sch.gr/panosloupasis/