![ΣΟΥΓΑΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ
Η δωδεκάτη Δεκεμβρίου ήταν μια ξεχωριστή μέρα για μας.
Οι καθηγητές κ.κ Σμαρνάκης και κ.κ Ραψανιώτης ξενάγησαν μια ομάδα μαθητών της
γ’ γυμνασίου του σχολείου μας σε αρχαιολογικούς χώρους του κέντρου της Αθήνας
και της ευρύτερης περιοχής,χώρους που ξέραμε την ύπαρξη τους άλλα με την
βοήθεια των γνώσεων τους την περιγραφή και ανάλυση αυτών που βλέπαμε μπρος
τα μάτια μας,μας έκανε να εμβαθύνουμε στην σημασία τους και να αγαπήσουμε
ακόμη περισσότερο το πνεύμα και το μεγαλείο των αρχαίων μας προγόνων.
Πρώτο στην περιήγηση μας συναντήσαμε το
Μνημείο του Λυσικράτη
Το Μνημείο Λυσικράτους, γνωστό και ως «Φανάρι του Διογένη», είναι ένα πέτρινο
κτίσμα κυλινδρικού σχήματος, το καλύτερα σωζόμενο χορηγικό μνημείο της
αρχαιότητας. Βρίσκεται στην Αθήνα, επί της αρχαίας οδού Τριπόδων και κτίστηκε
από τον Λυσικράτη το 335-334 π.Χ.[1] προκειμένου να στηρίζει και να αναδεικνύει
ένα σημαντικό αντικείμενο στην κορυφή του: τον χάλκινο τρίποδα που του είχε δοθεί
ως έπαθλο για τον ρόλο του ως χορηγού (χρηματοδότη) του νικητήριου θεατρικού
έργου στους τελευταίους δραματικούς
Περιδιαβαίνοντας τον ιερό χώρο του Παρθενώνα οι Εκπαιδευτικοί μας ταξίδεψαν
στην αρχαία Ελλάδα δίνοντας μας πληροφορίες για ό,τι βλέπαμε γύρω μας, για την
ιστορία και την χρηστικότητα του κάθε μνημείου, τη χωροταξία , τη βλάστηση της
περιοχής κατά την αρχαιότητα, κάνοντάς μας να ταξιδέψουμε, να νιώσουμε, να
αναπνεύσουμε,να βιώσουμε λίγο από το πνεύμα των Αρχαίων μας προγόνων.](https://image.slidesharecdn.com/lls6tnj1tjourihoph0e-signature-618548e9c2a59c3f7c4723a5aad61d9ebc641f9f499c6b3c15500558b84a7bed-poli-180212182521/85/-1-320.jpg)
![Στην συνέχεια επισκεφτήκαμε
Το Θέατρο του Διονύσου
Το Θέατρο του Διονύσου ή Θέατρο Διονύσου Ελευθερέως είναι ο σημαντικότερος
γνωστός υπαίθριος θεατρικός χώρος στην αρχαία Αθήνα και θεωρείται το πρώτο
θέατρο του κόσμου. Βρισκόταν 3 περίπου μέτρα πάνω από το ναό[1] και αποτελούσε
μέρος του ιερού του Ελευθερέως Διονύσου που βρισκόταν στις νοτιοανατολικές
παρυφές της Ακρόπολης και υπήρξε ο βασικός τόπος παράστασης του αττικού
δράματος, αφού φιλοξενούσε τα Μεγάλα Διονύσια, τη μεγαλύτερη θεατρική γιορτή
της πόλης των Αθηνών. Οι σωζόμενες τραγωδίες και κωμωδίες του 5ου και του 4ου
π.Χ. αι. γράφτηκαν - τουλάχιστον οι περισσότερες - για να εκτελεστούν σε αυτόν τον
χώρο.
Το ταξίδι μας συνεχίστηκε με την επίσκεψη μας στο
Ωδείο Ηρώδου του Αττικού
Το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού (ή Ηρώδειο, όπως έχει επικρατήσει) είναι αρχαίο
ωδείο της ρωμαϊκής περιόδου, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλαγιά της Ακρόπολης
των Αθηνών.Χτίστηκε με ταχύτατο ρυθμό με δαπάνες του Ηρώδη του Αττικού κατά
τον 2ο αιώνα μ.Χ., προς τιμήν της συζύγου του Ασπασίας Αννίας Ρηγίλλης, η οποία
πέθανε το 160 μ.Χ.. Ο προορισμός του οικοδομήματος ήταν κατά κύριο λόγο οι
μουσικές εκδηλώσεις και γι’ αυτό ονομάστηκε Ωδείο. Η ανάγκη της ανέγερσής του
προέκυψε μετά την κατάρρευση του Ωδείου που είχε κτιστεί στο κέντρο της αρχαίας
αγοράς της Αθήνας από τον στρατηγό του Αυγούστου, τον Αγρίππα, περί το 15
π.Χ., και εκείνο σε αντικατάσταση του ακόμα παλαιότερου Ωδείου του Περικλή, που
είχε πυρπολήσει ο Σύλλας το 85 π.Χ..](https://image.slidesharecdn.com/lls6tnj1tjourihoph0e-signature-618548e9c2a59c3f7c4723a5aad61d9ebc641f9f499c6b3c15500558b84a7bed-poli-180212182521/85/-2-320.jpg)
![Ο χώρος που προοριζόταν για το κοινό είχε 32 σειρές από μαρμάρινες κερκίδες και
η χωρητικότητά του ήταν της τάξης των 5000 περίπου θεατών. Όπως και στα θέατρα
της ρωμαϊκής εποχής, η ορχήστρα είχε ημικυκλικό σχήμα. Το σκηνικό οικοδόμημα
βρισκόταν υπερυψωμένο στο βάθος της σκηνής και είχε τρεις ορόφους, δύο εκ των
οποίων διατηρούνται μέχρι σήμερα σε ύψος 28 μέτρων. Το ωδείο ήταν στεγασμένο
με ξύλινη οροφή από ξύλο κέδρου.
Αμέσως μετά τα βήματά μας μας οδήγησαν στην
Πνύκα
Πνύκα (αρχαία ελληνικά η Πνύξ, της Πνυκός ή Πυκνός) είναι η θέση - περιοχή όπου
συγκαλούνταν η Εκκλησία του δήμου, δηλαδή η συνέλευση των Αθηναίων, στην
Αρχαία Αθήνα, από τον 6ο αιώνα μέχρι το τέλος του 4ο αιώνα π.Χ.. Βρίσκεται στο
μέσον της κατά διεύθυνση βορρά-νότου λοφοσειράς έναντι και δυτικά της
Ακρόπολης και μεταξύ των ακραίων υψωμάτων, του λόφου Νυμφών (βόρειο άκρο)
και λόφου Μουσών ή Φιλοπάππου (νότιο άκρο).[1]
Το ταξίδι μας τέλειωσε στο μνημείο στο](https://image.slidesharecdn.com/lls6tnj1tjourihoph0e-signature-618548e9c2a59c3f7c4723a5aad61d9ebc641f9f499c6b3c15500558b84a7bed-poli-180212182521/85/-3-320.jpg)
More Related Content
What's hot (20)
Similar to εκδομή (20)
More from eucharis (20)
Recently uploaded (20)
εκδομή
- 1. ΣΟΥΓΑΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ Η δωδεκάτη Δεκεμβρίου ήταν μια ξεχωριστή μέρα για μας. Οι καθηγητές κ.κ Σμαρνάκης και κ.κ Ραψανιώτης ξενάγησαν μια ομάδα μαθητών της γ’ γυμνασίου του σχολείου μας σε αρχαιολογικούς χώρους του κέντρου της Αθήνας και της ευρύτερης περιοχής,χώρους που ξέραμε την ύπαρξη τους άλλα με την βοήθεια των γνώσεων τους την περιγραφή και ανάλυση αυτών που βλέπαμε μπρος τα μάτια μας,μας έκανε να εμβαθύνουμε στην σημασία τους και να αγαπήσουμε ακόμη περισσότερο το πνεύμα και το μεγαλείο των αρχαίων μας προγόνων. Πρώτο στην περιήγηση μας συναντήσαμε το Μνημείο του Λυσικράτη Το Μνημείο Λυσικράτους, γνωστό και ως «Φανάρι του Διογένη», είναι ένα πέτρινο κτίσμα κυλινδρικού σχήματος, το καλύτερα σωζόμενο χορηγικό μνημείο της αρχαιότητας. Βρίσκεται στην Αθήνα, επί της αρχαίας οδού Τριπόδων και κτίστηκε από τον Λυσικράτη το 335-334 π.Χ.[1] προκειμένου να στηρίζει και να αναδεικνύει ένα σημαντικό αντικείμενο στην κορυφή του: τον χάλκινο τρίποδα που του είχε δοθεί ως έπαθλο για τον ρόλο του ως χορηγού (χρηματοδότη) του νικητήριου θεατρικού έργου στους τελευταίους δραματικούς Περιδιαβαίνοντας τον ιερό χώρο του Παρθενώνα οι Εκπαιδευτικοί μας ταξίδεψαν στην αρχαία Ελλάδα δίνοντας μας πληροφορίες για ό,τι βλέπαμε γύρω μας, για την ιστορία και την χρηστικότητα του κάθε μνημείου, τη χωροταξία , τη βλάστηση της περιοχής κατά την αρχαιότητα, κάνοντάς μας να ταξιδέψουμε, να νιώσουμε, να αναπνεύσουμε,να βιώσουμε λίγο από το πνεύμα των Αρχαίων μας προγόνων.
- 2. Στην συνέχεια επισκεφτήκαμε Το Θέατρο του Διονύσου Το Θέατρο του Διονύσου ή Θέατρο Διονύσου Ελευθερέως είναι ο σημαντικότερος γνωστός υπαίθριος θεατρικός χώρος στην αρχαία Αθήνα και θεωρείται το πρώτο θέατρο του κόσμου. Βρισκόταν 3 περίπου μέτρα πάνω από το ναό[1] και αποτελούσε μέρος του ιερού του Ελευθερέως Διονύσου που βρισκόταν στις νοτιοανατολικές παρυφές της Ακρόπολης και υπήρξε ο βασικός τόπος παράστασης του αττικού δράματος, αφού φιλοξενούσε τα Μεγάλα Διονύσια, τη μεγαλύτερη θεατρική γιορτή της πόλης των Αθηνών. Οι σωζόμενες τραγωδίες και κωμωδίες του 5ου και του 4ου π.Χ. αι. γράφτηκαν - τουλάχιστον οι περισσότερες - για να εκτελεστούν σε αυτόν τον χώρο. Το ταξίδι μας συνεχίστηκε με την επίσκεψη μας στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού Το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού (ή Ηρώδειο, όπως έχει επικρατήσει) είναι αρχαίο ωδείο της ρωμαϊκής περιόδου, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλαγιά της Ακρόπολης των Αθηνών.Χτίστηκε με ταχύτατο ρυθμό με δαπάνες του Ηρώδη του Αττικού κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ., προς τιμήν της συζύγου του Ασπασίας Αννίας Ρηγίλλης, η οποία πέθανε το 160 μ.Χ.. Ο προορισμός του οικοδομήματος ήταν κατά κύριο λόγο οι μουσικές εκδηλώσεις και γι’ αυτό ονομάστηκε Ωδείο. Η ανάγκη της ανέγερσής του προέκυψε μετά την κατάρρευση του Ωδείου που είχε κτιστεί στο κέντρο της αρχαίας αγοράς της Αθήνας από τον στρατηγό του Αυγούστου, τον Αγρίππα, περί το 15 π.Χ., και εκείνο σε αντικατάσταση του ακόμα παλαιότερου Ωδείου του Περικλή, που είχε πυρπολήσει ο Σύλλας το 85 π.Χ..
- 3. Ο χώρος που προοριζόταν για το κοινό είχε 32 σειρές από μαρμάρινες κερκίδες και η χωρητικότητά του ήταν της τάξης των 5000 περίπου θεατών. Όπως και στα θέατρα της ρωμαϊκής εποχής, η ορχήστρα είχε ημικυκλικό σχήμα. Το σκηνικό οικοδόμημα βρισκόταν υπερυψωμένο στο βάθος της σκηνής και είχε τρεις ορόφους, δύο εκ των οποίων διατηρούνται μέχρι σήμερα σε ύψος 28 μέτρων. Το ωδείο ήταν στεγασμένο με ξύλινη οροφή από ξύλο κέδρου. Αμέσως μετά τα βήματά μας μας οδήγησαν στην Πνύκα Πνύκα (αρχαία ελληνικά η Πνύξ, της Πνυκός ή Πυκνός) είναι η θέση - περιοχή όπου συγκαλούνταν η Εκκλησία του δήμου, δηλαδή η συνέλευση των Αθηναίων, στην Αρχαία Αθήνα, από τον 6ο αιώνα μέχρι το τέλος του 4ο αιώνα π.Χ.. Βρίσκεται στο μέσον της κατά διεύθυνση βορρά-νότου λοφοσειράς έναντι και δυτικά της Ακρόπολης και μεταξύ των ακραίων υψωμάτων, του λόφου Νυμφών (βόρειο άκρο) και λόφου Μουσών ή Φιλοπάππου (νότιο άκρο).[1] Το ταξίδι μας τέλειωσε στο μνημείο στο
- 4. Μνημείο του Θρασυλλου Στο μέσον του κατακόρυφα λαξευμένου βράχου πάνω από το Θέατρο του Διονύσου, δεσπόζει το σπήλαιο του χορηγικού μνημείου του Θρασύλλου. Ο Παυσανίας αναφέρεται έμμεσα σε αυτό, παρέχοντας την πληροφορία ότι στο εσωτερικό του υπήρχε παράσταση του φόνου των τέκνων της Νιόβης από τον Απόλλωνα και την Άρτεμη. Κάπως έτσι τελείωσε το ταξίδι μας. Όλοι γυρίσαμε στο σπίτι μας λίγο πλουσιότεροι. Περάσαμε μια μέρα υπέροχη. Δεν μας έλειψε η οθόνη του υπολογιστή μας, δεν αναζητήσαμε το κινητό μας. Σας ευχαριστούμε Κ.Σμαρνάκη και Κ.Ραψανιώτη!!!