![ตัวแปรสาหรั บข้ อความ
ในภาษา C ไม่มีการกาหนดชนิดของตัวแปรสาหรับข้ อความโดยตรง แต่จะใช้
การกาหนดชนิดของตัวแปรอักขระ (char) ร่วมกับการกาหนดขนาดแทน และจะ
เรี ยกตัวแปรสาหรับเก็บข้ อความว่า ตัวแปรสตริง (string) รูปแบบการประกาศ
ตัวแปรสตริงแสดงได้ ดงนี ้
ั
char name[n] = "str";
name : ชื่อของตัวแปร
n : ขนาดของข้อความ หรื อจานวนอักขระในข้อความ
ั
: ข้อความเริ่ มต้นที่จะกาหนดให้กบตัวแปรซึ่ งต้องเขียนไว้ภายใน
str
เครื่ องหมาย " "](https://image.slidesharecdn.com/1-130224065944-phpapp02/85/1-10-320.jpg)
![ตัวอย่ างการประกาศตัวแปรสาหรั บเก็บข้ อความ แสดงได้ ดังนี ้
char name[5] = สร้างตัวแปร name สาหรับเก็บ ข้อความ kwan ซึ่ งมี 4
"kwan" ; ตัวอักษร ดังนั้น name ต้องมีขนาด 5
สร้างตัวแปร year สาหรับเก็บ ข้อความ 2549 ซึ่ งมี 4
char year[5] = "2549";
ตัวอักษร ดังนั้น year ต้องมีขนาด 5
char product_id[4] = สร้างตัวแปร product_id สาหรับเก็บ ข้อความ A01 ซึ่ งมี 3
"A01"; ตัวอักษร ดังนั้น product_id ต้องมีขนาด 4](https://image.slidesharecdn.com/1-130224065944-phpapp02/85/1-11-320.jpg)
More Related Content
What's hot (19)
Similar to งาȨำเสนอ1 (20)
![Java Programming [2/12] : Overview of Java Programming Language](https://cdn.slidesharecdn.com/ss_thumbnails/chapter2-130103204226-phpapp01-thumbnail.jpg?width=560&fit=bounds)
More from Thank Chiro (10)
งาȨำเสนอ1
- 2. การเขียนคาสั่งควบคุมขัȨืนฐาน ้ ้ ตัวแปรในภาษาซี ตัวแปร (Variable) คือ การจองพื ้นที่ในหน่วยความจาของคอมพิวเตอร์ สาหรับเก็บข้ อมูลที่ต้องใช้ ในการทางานของโปรแกรม โดยมีการตังชื่อเรี ยก ้ หน่วยความจาในตาแหน่งนันด้ วย เพื่อความสะดวกในการเรี ยกใช้ ข้อมูล ถ้ าจะใช้ ้ ข้ อมูลใดก็ให้ เรี ยกผ่านชื่อของตัวแปรที่เก็บเอาไว้
- 3. ชนิดของข้ อมูล ภาษาซีเป็ นอีกภาษาหนึงที่มีชนิดของข้ อมูลให้ ใช้ งานหลายอย่างด้ วยกัน ซึงชนิด ่ ่ ของข้ อมูลแต่ละอย่างมีขนาดเนื ้อที่ที่ใช้ ในหน่วยความจาที่แตกต่างกัน และ เนื่องจากการที่มีขนาดที่แตกต่างกันไป ดังนันในการเลือกใช้ งานประเภทข้ อมูลก็ ้ ควรจะคานึงถึงความจาเป็ นในการใช้ งานด้ วย สาหรับประเภทของข้ อมูลมีดงนี ้คือ ั
- 4. ขนาดความ ชนิด ช่ วงของค่ า การใช้ งาน กว้ าง 8 บิต ASCII character (- เก็บข้อมูลชนิดอักขระ char 128 ถึง 127) Unsigned 8 บิต เก็บข้อมูลอักขระแบบไม่คิดเครื่ องหมาย 0-255 char int 16 บิต -32768 ถึง 32767 เก็บข้อมูลชนิดจานวนเต็ม -2147483648 ถึง long 32 บิต เก็บข้อมูลชนิดจานวนเต็มแบบยาว 2147483649 3.4E-38 ถึง 3.4E+38 Float 32 บิต เก็บข้อมูลชนิดเลขทศนิยม หรื อ ทศนิยม 6 ตาแหน่ง 1.7E-308 ถึง 1.7E+308 Double 64 บิต เก็บข้อมูลชนิดเลขทศนิยม หรื อ ทศนิยม 12 ตาแหน่ง Unsigned 16 บิต 0 ถึง 65535 เก็บข้อมูลชนิดจานวนเต็ม ไม่คิดเครื่ องหมาย int Unsigned เก็บข้อมูลชนิดจานวนเต็มแบบยาว ไม่คิด 32 บิต 0 ถึง 4294967296 long เครื่ องหมาย
- 5. รู ปแบบในการประกาศตัวแปรในภาษา C การสร้ างตัวแปรขึ ้นมาใช้ งานจะเรี ยกว่า การประกาศตัวแปร (Variable Declaration) โดยเขียนคาสังให้ ถกต้ องตามแบบการประกาศตัวแปร แสดง ่ ู ดังนี ้ type name; type : ชนิดของตัวแปร name : ชื่อของตัวแปร ซึ่ งต้องตั้งให้ถกต้องตาม ู หลักของภาษา C
- 6. การเขียนคาสังเพื่อประกาศตัวแปร ส่วนใหญ่แล้ วจะเขียนไว้ ในส่วนหัวของ ่ โปรแกรมก่อนฟั งก์ชน Main ซึงการเขียนไว้ ในตาแหน่งดังกล่าว จะทาให้ ตวแปร ั่ ่ ั เหล่านันสามารถเรี ยกใช้ จากที่ใดก็ได้ ในโปรแกรม ้ หลักการตังชื่อตัวแปร ้ ในการประกาศสร้ างตัวแปรต้ องมีการกาหนดชื่อ ซึงชื่อนันไม่ใช่วาจะตังให้ สื่อ ่ ้ ่ ้ ความหมายถึงข้ อมูลที่เก็บอย่างเดียว โดยไม่คานึงถึงอย่างอื่น เนื่องจากภาษา C มีข้อกาหนดในการตังชื่อตัวแปรเอาไว้ แล้ วถ้ าตังชื่อผิดหลักการเหล่านี ้ โปรแกรม ้ ้ จะไม่สามารถทางานได้ หลักการตังชื่อตัวแปรในภาษา C แสดงไว้ ดงนี ้ ้ ั
- 7. ต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษร A-Z หรื อ a-z หรื อเครื่ องหมาย 1. _(Underscore) เท่านั้น ภายในชื่อตัวแปรสามารถใช้ตวอักษร A-Z หรื อ a-z หรื อตัวเลข 0-9 ั 2. หรื อเครื่ องหมาย _ 3. ภายในชื่อห้ามเว้นช่องว่าง หรื อใช้สญลักษณ์นอกเหนือจากข้อ 2 ั 4. ตัวอักษรเล็กหรื อใหญ่มีความหมายแตกต่างกัน 5. ห้ามตั้งชื่อซ้ ากับคาสงวน (Reserved Word) ดังนี้
- 8. คาสงวนใน C มาตรฐาน ( ANSI Standard C) auto default float register struct volatile break do far return switch while case double goto short typedef char else if signed union const enum int sizeof unsigned continue extern long static void คาสงวนที่มีเพิ่มใน Borland C asm _cs _ds _es _ss cdecl far huge interrupt near pascal _export
- 9. ตัวอย่างการตังชื่อตัวแปรในภาษา C ทังที่ถกต้ องและไม่ถกต้ องตามหลักการ ้ ้ ู ู แสดงดังนี ้ bath_room ถูกต้อง n-sync ผิดหลักการ เนื่องจากมีเครื่ องหมาย - ปรากฏในชื่อ 108dots ผิดหลักการ เนื่องจากขึ้นต้นด้วยตัวเลข Year# ่ ผิดหลักการ เนื่องจากมีเครื่ องหมาย # อยูในชื่อ _good ถูกต้อง goto ผิดหลักการ เนื่องจากเป็ นคาสงวน work ถูกต้อง break ผิดหลักการ เนื่องจากเป็ นคาสงวน
- 10. ตัวแปรสาหรั บข้ อความ ในภาษา C ไม่มีการกาหนดชนิดของตัวแปรสาหรับข้ อความโดยตรง แต่จะใช้ การกาหนดชนิดของตัวแปรอักขระ (char) ร่วมกับการกาหนดขนาดแทน และจะ เรี ยกตัวแปรสาหรับเก็บข้ อความว่า ตัวแปรสตริง (string) รูปแบบการประกาศ ตัวแปรสตริงแสดงได้ ดงนี ้ ั char name[n] = "str"; name : ชื่อของตัวแปร n : ขนาดของข้อความ หรื อจานวนอักขระในข้อความ ั : ข้อความเริ่ มต้นที่จะกาหนดให้กบตัวแปรซึ่ งต้องเขียนไว้ภายใน str เครื่ องหมาย " "
- 11. ตัวอย่ างการประกาศตัวแปรสาหรั บเก็บข้ อความ แสดงได้ ดังนี ้ char name[5] = สร้างตัวแปร name สาหรับเก็บ ข้อความ kwan ซึ่ งมี 4 "kwan" ; ตัวอักษร ดังนั้น name ต้องมีขนาด 5 สร้างตัวแปร year สาหรับเก็บ ข้อความ 2549 ซึ่ งมี 4 char year[5] = "2549"; ตัวอักษร ดังนั้น year ต้องมีขนาด 5 char product_id[4] = สร้างตัวแปร product_id สาหรับเก็บ ข้อความ A01 ซึ่ งมี 3 "A01"; ตัวอักษร ดังนั้น product_id ต้องมีขนาด 4
- 12. เครื่ องหมายและตัวดาเนินการในภาษา C ตัวดาเนินการในการเขียนโปรแกรมภาษา C มีอยู่ 3 ประเภท คือ การ คานวณทางคณิตศาสตร์ การดาเนินการทางตรรกศาสตร์ และการ เปรี ยบเทียบ ซึงการดาเนินการแต่ละประเภทจะมีเครื่ องหมายที่ต้องใช้ เพื่อเขียน ่ คาสังสาหรับการดาเนินการประเภทนัน ๆ ่ ้ เครื่ องหมายการคานวณทางคณิตศาสตร์ เครื่ องหมายที่ใช้ สาหรับการคานวณทางคณิตศาสตร์ ใช้ ภาษา C สรุปดังนี ้
- 13. ครื่องหมาย ความหมาย ตัวอย่าง + บวก 3+2 การบวกเลข 3 บวกกับ 2 ได้ผลลัพธ์คือ 5 - ลบ 3 - 2 การลบเลข 3 ลบกับ 2 ได้ผลลัพธ์คือ 1 * คูณ 2*3 การคูณเลข 3 บวกกับ 2 ได้ผลลัพธ์คือ 6 / หาร 15/2 การหาร 15 หารกับ 2 ได้ผลลัพธ์คือ 7 % หารเอาเศษ 15%2 การหารเอาเศษ 15 หารกับ 2 ได้ผลลัพธ์คือ 1
- 14. ตัวดาเนินการเปรี ยบเทียบ ใช้ เปรี ยบเทียบค่า 2 ค่าเพื่อแสดงการเลือก ซึงโปรแกรมโดยทัวไปใช้ ในการ ่ ่ ทดสอบเงื่อนไขตามที่กาหนดการเปรี ยบเทียบโดยการเท่ากันของ 2 ค่าจะใช้ เครื่ องหมาย == ครื่องหมาย ความหมาย ตัวอย่าง > มากกว่า a > b a มากกว่า b >== มากกว่าหรื อเท่ากับ a >= b a มากกว่าหรื อเท่ากับ b < น้อยกว่า a < b a น้อยกว่า b <== น้อยกว่าหรื อเท่ากับ a <= b a น้อยกว่าหรื อเท่ากับ b == เท่ากับ a == b a เท่ากับ b != ไม่เท่ากับ a != b a ไม่เท่ากับ b
- 15. ตัวดาเȨȨารตรรกะ การดาเนินการเปรี ยบเทียบค่าทางตรรกะ ( และ หรื อ ไม่ ) ครื่องหมาย ความหมาย ตัวอย่าง && และ x < 60 && x > 50 กาหนดให้ x มีค่าในช่วง 50 ถึง 60 x == 10 || x == 15 กาหนดให้ x มีค่าเท่ากับตัวเลข 2 ค่า คือ || หรื อ 10 หรื อ 15 ! ไม่ x = 10 !x กาหนดให้ x ไม่เท่ากับ 10
- 16. การเขียนนิพจน์ ในภาษา C นิพจน์ในภาษา C ก็คือ การนาข้ อมูลและตัวแปรในภาษา C มาดาเนินการด้ วย เครื่ องหมายทางคณิตศาสตร์ ตรรกศาสตร์ หรื อเครื่ องหมายเปรี ยบเทียบใน ภาษา C เป็ นตัวสังงาน ดังตัวอย่าง ่
- 17. ลาดับความสาคัญของเครื่ องหมาย ส่วนใหญ่นิพจน์ที่เขียนขึ ้นในโปรแกรมมักจะซับซ้ อน มีการดาเนินการหลาย อย่างปะปนอยูภายในนิพจน์เดียวกัน ่ ลาดับความสาคัญ ลาดับความสาคัญจากสู งไปต่า 1 () 2 *,/,% 3 +,-
- 18. ตัวอย่ างการทางานของโอเปอเรเตอร์ จงหาค่ าของนิพจน์ 8 + 7 * 6 วิธีทา 1. ให้ สังเกตที่ตัวโอเปอเรเตอร์ ก่อนเสมอว่ ามีโอเปอเรเตอร์ อะไรบ้ าง ใน ที่นีมี + และ * ้ 2. ทาการไล่ ลาดับความสาคัญของโอเปอเรเตอร์ ทังหมดเปรี ยบเทียบกัน ้ จากตัวที่มีลาดับความสาคัญสูงสุดไปยังตัวที่มีลาดับสาคัญต่าสุด
- 19. การแสดงผลและรับข้ อมูล แสดงผลออกทางหน้ าจอ การทางานพื ้นฐานที่สดหรื อเรี ยกได้ วาเป็ นส่วนหนึงในการทางานของทุก ุ ่ ่ โปรแกรมคือ การแสดงผลข้ อมูลออกทางจอภาพ โดยในภาษา C นัน การ ้ แสดงผลข้ อมูลออกทางจอสามารถทาได้ ดงนี ้ ั คาสั่ง printf คาสัง printf ถือได้ วาเป็ นคาสังพื ้นฐานที่สดในการแสดงผลข้ อมูลทุกชนิด ่ ่ ่ ุ ออกทางหน้ าจอไม่วาจะเป็ นจานวนเต็ม int ทศนิยม float ข้ อความ ่ string หรื ออักขระ นอกจากนี ้คาสังยังมีความยืดหยุนสูง โดยเราสามารถ ่ ่ กาหนดหรื อจัดรูปแบบการแสดงผลให้ มีระเบียบหรื อเหมาะสมตามความต้ องการ ได้ อีกด้ วย
- 20. รูปแบบคาสั่ง prinft printf ("format",variable); format ข้อมูลที่ตองการแสดงผลออกทางหน้าจอ โดยข้อมูลนี้ตอง ้ ้ เขียนไว้ในเครื่ องหมาย " " ข้อมูลที่สามารถแสดงผลได้มี อยู่ 2 ประเภท คือ ข้อความธรรมดา และค่าที่เก็บไว้ในตัว แปร ซึ่ งถ้าเป็ นค่าที่เก็บไว้ในตัวแปรต้องใส่ รหัสควบคุม รู ปแบบให้ตรงกับชนิดของข้อมูลที่เก็บไว้ในตัวแปรนั้นด้วย variable ตัวแปรหรื อนิพจน์ที่ตองการนาค่าไปแสดงผลให้ตรงกับ ้ รหัสควบคุมรู ปแบบที่กาหนดไว้
- 21. รหัสควบคุมรู ปแบบการแสดงผลค่ าของตัวแปรออกทางหน้ าจอ แสดงได้ ดังนี ้ รหัสควบคุม การนาไปใช้ งาน รู ปแบบ %d แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจานวนเต็ม %u แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจานวนเต็มบวก %f แสดงผลค่าของตัวแปรชนิดจานวนทศนิยม %c แสดงผลอักขระ 1 ตัว %s แสดงผลข้อความ หรื ออักขระมากกว่า 1 ตัว
- 22. แสดงผลให้ เป็ นระเบียบด้ วยอักขระควบคุมการแสดงผล นอกจากนี ้เรายังสามารถจัดรูปแบบการแสดงผลให้ ดเู ป็ นระเบียบมาก ขึ ้น อย่างเช่นขึ ้นบรรทัดใหม่ หลังแสดงข้ อความ หรื อเว้ นระยะแถบระหว่าง ข้ อความ โดยใช้ อกขระควบคุมการแสดงผลร่วมกับคาสัง printf ั ่ อ ักขระควบคุม ความหมาย การแสดงผล n ขึ้นบรรทัดใหม่ t เว้นช่องว่างเป็ นระยะ 1 แท็บ (6 ตัวอักษร) r เว้นช่องว่างเป็ นระยะ 1 แท็บ (6 ตัวอักษร) f เว้นช่องว่างเป็ นระยะ 1 หน้าจอ b ลบอักขระสุดท้ายออก 1 ตัว
- 23. คาสั่งรั บข้ อมูลจากคีย์บอร์ ด การทางานของโปรแกรมส่วนใหญ่มกจะเปนการเชื่อมโยงกับผู้ใช้ ั ้ แบบ 2 ทิศทาง คือ ทังภาคของการแสดงผลการทางานออกทางหน้ าจอ และ ้ ภาคของการรับข้ อมูลจากผู้ใช้ เข้ ามาทางคีย์บอร์ ด เพื่อร่วมในการประมวลผลของ โปรแกรม คาสั่ง scanf() ในภาษา C การรับข้ อมูลจากคีย์บอร์ ดสามารถทาได้ โดยการเรี ยกใช้ ฟั งก์ชน scanf() ซึงเป็ นฟั งก์ชนมาตรฐานสาหรับรับข้ อมูลจากคีย์บอร์ ด โดย ั ่ ั สามารถรับข้ อมูลได้ ทกประเภท ไม่วาจะเป็ นจานวนเต็ม ทศนิยม อักขระ หรื อ ุ ่ ข้ อความ
- 24. รูปแบบคาสั่ง scanf() scanf("format",&variable); format การใช้รหัสควบคุมรู ปแบบ เพื่อกาหนดชนิ ดของข้อมูลที่จะ รับเข้ามาจากคียบอร์ ด โดยรหัสควบคุมรู ปแบบใช้ชุดเดียวกับ ์ คาสั่ง printf() variable ตัวแปรที่จะใช้เก็บค่าข้อมูลที่รับเข้ามาจากคียบอร์ ด โดย ์ ชนิดของตัวแปรจะต้องตรงกับรหัสควบคุมรู ปแบบที่กาหนด ไว้ นอกจากนี้หน้าชื่อของตัวแปรจะต้องนาหน้าด้วย เครื่ องหมาย & ยกเว้นตัวแปรสตริ ง สาหรับเก็บข้อความ เท่านั้นที่ไม่ตองนาหน้าด้วยเครื่ องหมาย & ้
- 25. • การเขียนโปรแกรมคานวณ เราสามารถคานวณหาผลลัพทธ์ของนิพจน์คณิตศาสตร์ ด้วยการเขียน โปรแกรมภาษาซี ตัวอย่างต่อไปนี ้เป็ นการแสดงลาดับการประมวลผลทาง คณิตศาสตร์ ของนิพจน์ตาง ๆ ่
- 26. #include <stdio.h> #include <conio.h> void main() { clrscr(); int a,b,c,d; a=(3+4)*5; b=3+4*5; c=(2+7)*4%10; d=2+7*4%10; e=10+2*8/4*3-5; printf("(3+4)*5 =%dn",a); printf("3+4*5 =%dn",b); printf("(2+7)*4%10 =%dn",c); printf("(2+7)*4%10 =%dn",d); printf("10+2*8/4*3-5 =%dn",e); getch(); }
- 27. ผลลัพธ์ โปรแกรม (3+4)*5=35 3+4*5=23 (2+7)*4%10=6 2+7*4%10=10 10+2*8/4*3-5=17
- 28. อ้ างอิง http://www.vcharkarn.com/varticle/18065
- 29. จัดทาโดย • นาย ทศพล สุรเชษฐพงษ์ เลขที่ 15 • นาย ชัชชรั ส เชาว์ สุวรรณ์ เลขที่ 16 • นาย พชร โรจน์ บุญถึง เลขที่ 17 • นาย วุฒภัทร สัมพันธ์ ประเสริฐ เลขที่ 18 ิ • นางสาว สโรชา กวางไพร เลขที่ 25 ชันมัธยมศึกษาปี ที่ 5/4 ้