ΝΑΠΟΛΕΩΝ Ο ΚΟΡΣΙΚΑΝΟΣ, ΑΛΚΗΣ (ΣΩΤΗΡΙΟΣ) ΕΞΑΡΧΟΣ
Download as pptx, pdf1 like28 views
Συνοπτική παρουσίαση του Μεγάλου Κορσικανού στρατηλάτη.
ΝΑΠΟΛΕΩΝ Ο ΚΟΡΣΙΚΑΝΟΣ, ΑΛΚΗΣ (ΣΩΤΗΡΙΟΣ) ΕΞΑΡΧΟΣ
- 1. Ναπολέων Βοναπάτης Ο Ναπολέων Βοναπάτης γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1769 από τον οίκο Βοναπάτη ήταν Γάλλος στρατηγός κορσικανής καταγωγής και αυτοκράτορας της Γαλλίας, ο οποίος αποκλήθηκε Μέγας. Έγινε πρώτος ύπατος της Γαλλίας(1798-1804), Πρόεδρος της Γαλλικής δημοκρατίας(1802-1805), Αυτοκράτορας των Γάλλων (1805-1814),βασιλιάς της Ιταλία (1806-1813) και προστάτης της συνομοσπονδίας του Ρήνου(1806-1813).
- 2. ●Ναπολέων Α΄ ●Οίκος Βοναπάτη
- 3. Τα πρώτα χρόνια Ο Ναπολέων γεννήθηκε στην πόλη Αιάκειο της Κοσικής, ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του νησίου από τούς Γάλλους. Ο πατέρας του, ο Κάρλο Μαρία Μπουοναπόρτε όπως και η μητέρας του Λετίτσια Ραμολίνο καταγόντουσαν από οικογένεια ευγενών.ο Ναπολέων είχε 7 αδέρφια( 3 αδερφούς τον ιωσήφ, Τον Λουκιανό, τον Λουδοβίκο, τον Ιερώνυμο Και 3 αδερφές την Ελίζα,Παυλίνα και την Καρολίνα
- 4. Το Αιάκειο της Κοσικής
- 5. Οι γονείς του Ναπολέοντα Κάρλο Μαρία Μπουοναπόρτε ●Λετίτσια Ραμολίνο
- 6. Οι σπουδές του Ναπολέοντα Το 1779 σε ηλικία 10 ετών, πήγε να συνεχίσει τις σπουδές του στη Γαλλία, στο θρησκευτικό κολέγιο Ωτύν.Ο Ναπολέων είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τα μαθηματικά για αυτό τον λόγο έγινε αξιωματικός του πυροβολικού.Συνέχισε τις σπουδές του στο στρατιωτικό Κολέγιο του Μπριεν και το 1789 πήγε στην ανώτατη ακαδημία πολέμου στο Παρίσι όταν ήταν 20 χρονών,λιγο πριν την έναρξη της Γαλλικής επανάστασης, που αρχικά η στάση του για την επανάσταση ήταν αδιάφορη λόγω της ηλικίας του και επειδή δεν ήταν Γάλλος αριστοκράτης
- 7. Οι απόπειρες για την ανεξαρτητοποίηση της Κοσικής από τους Γάλλους ●Ο Ναπολέων επισκέφτηκε πολλές φορές την κορσική(1790-1792) και προσπάθησε να την ανεξαρτητοποιήσει αλλα απέτυχε.Με αποτέλεσμα να κινδυνέψει η θέση του αλλα εξασφάλισε τη θέση το λόγω συγγενών του που συμμετείχαν στην πολιτική ζωή στο Παρίσι.στη συνέχεια αφοσιώθηκε στην επανάσταση και ανέλαβε να αποκαταστήσει την τάξη σην Κορσική αλλά η τοπική ηγεσία καταδίκασε την επανάσταση. Στην σύνεχεια έγινε ένας εμφύλιος αλλα οι δημοκρατικές δυνάμεις απέτυχαν έτσι ο Ναπολέων τέθηκε σε διαθεσιμότητα
- 8. Ο Ναπολέων και η Γαλλία το 1793 Το 1793 οι γνωριμίες του τον βοήθησαν να γίνει λοχαγός και να τοποθετηθεί στις δυνάμεις που πολιορκούσαν τον λιμένα της Τουλόν η οποία είχε καταληφθεί από τους Βρετανούς. Στη συνέχεια κατά την περίοδο της τρομοκρατίας ήταν το πρωτοπαλίκαρο του Ροβιεσπέρου αλλά αρνήθηκε να πολεμήσει τους βασιλόφρονες στον πόλεμο της Βανδέας.Αλλά μετά την πτώση του Ροβιεσπέρου βρέθηκε στη φυλακή αλλά ελευθερώθηκε συντομα από τους προστάτες του
- 9. ●Ο Μαξιμιλιάνος Ροβεσπιέρος ήταν Γάλλος πολιτικός και δεσπόζουσα μορφή της Γαλλι- κής επανάστασης ●Οι πόλεμοι της Βανδέας ήταν εμφυλίες συρράξεις μεταξύ των Γάλλων Βασιλοφρόνων και των Δημοκρατικών ●Η τρομοκρατία ή Βασιλεία του Τρόμου είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να ορίσει την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης μεταξύ 1793 και 1794. Χαρακτηρίζεται από την ίδρυση μιας επαναστατικής κυβέρνησης, με επίκεντρο την Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας και την Επιτροπή Γενικής Ασφάλειας.
- 10. Το πραξικόπημα της 18ης Μπρυμαίρ Το πραξικόπημα της 18ης Μπρυμαίρ (9 Νοεμβρίου 1799) που διοργανώθηκε από τον Εμμανυέλ Ζοζές Σιέγες και εκτελέστηκε από τον Ναπολέων με την βοήθεια του αδερφού του Λυσιέν Βοναπάτη,σημειώνει το τέλος του Διευθυντηρίου και της Γαλλικής επανάστασης αλλά την αρχή της Υπατείας
- 11. ●Ο Εμμανουέλ Ζοζέφ Σιεγές ήταν ρωμαιοκαθολικός κληρικός γνωστός ως Αββάς , συνταγματολόγος ξαθ πρώιμος κοινωνιολόγος αλλά και καθοδηγητής της Γαλλικής επανάστασης
- 12. Ναπολεόντεια περίοδος Το 1803 οι βρετανοί αρνιούνται να επιστρέψουν γαλλικές αποικίες που είχαν κατακτήσει στη Καραβαϊκή,Μαλαισία,ινδίες οπότε ο Ναπολέων κήρυξε πόλεμο στο Λονδίνο αλλά ο βρετανικός στόλος ήταν πανίσχυρος.Το 1804 και ενώ συνεχιζόταν ο Πόλεμος με την Αγγλία αναξηρύχθηκε <<Αυτοκράτορας των Γάλλων>> και στέφθηκε στην Παναγία των Παρισίων.Μιμούμενος τον Καρλομάγνο πέτυψε η στέψη του να γίνει σεβαστή από όλον τον μη αγγλοσαξονικό κόσμο με το να χριστεί στο άξιωμα από τον ίδιο τον Πάπα Πίο Ζ΄
- 13. Η στέψη του Ναπολέοντα στην Παναγία των Παρισίων
- 14. Ο πόλεμος του Γ συνασπισμού ●Ο Ναπολέων πορεύτηκε προς τη γερμανική πόλη του Ουλμ όπου είχε σκοπό να καταστρέψει τον στρατό του Μακ προτού ενωθεί με τις δυνάμεις του Κουτούζοφ.Τελικά ο Ναπολέων με μια σειρά τεχνασμάτων παρέσυρε τους εχθρούς του και τους εκμηδένισε στη μάχη του Άουστερλιτς της ανατολικής Τσεχίας,στις 2 Δεκεμβρίου 1805. Ηταν <<η μάχη των τριών αυτοκρατόρων>>. Η γαλλία υποχρέωνε σε εξευτελιστικούς όρους τους ηττημένους ενώ η Ρωσία δεν έχανε τίποτα. Στη συνέχεια παραιτήθηκε Ο Φραγκίσκος Β΄ Από τον τίτλο του αυτοκράτορα των Γερμανών. Συνεπώς αυτό ήταν το τυπικό τέλος της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας των γερμανών
- 15. Η Συνομοσπονδία του Ρήνου ● υπήρξε από το 1806 μέχρι το 1813 και δημιουργήθηκε από 16 γερμανικά κρατίδια με την πρωτοβουλία του Ναπολέοντα Α΄ αφού νίκησε τον Φραγκίσκο Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και τον Αλέξανδρο Α΄ της Ρωσίας, στη διάρκεια της « μάχης των τριών αυτοκρατόρων » στο Άουστερλιτς. ●.
- 16. Η μάχη του Άουστερλιτσ-Μάχη των τριών αυτοκρατόρων
- 17. Ο πόλεμος του Δ΄ συνασπισμού Στις αρχές του 1806, ο Ναπολέων άρχισε να οργανώνει κατά το δικό του τρόπο τον γερμανικό χώρο. Ίδρυσε την Ομοσπονδία του Ρήνου, το μεγαλύτερο δορυφορικό του κράτος, που περιελάμβανε αρχικά τη Βαυαρία, τη Βυρτεμβέργη και τη Βάδη, ενώ αργότερα προσχώρησαν και όλα τα άλλα γερμανικά κρατίδια. Τότε η Πρωσία, μετανιώνοντας που δεν είχε συμμετάσχει στον προηγούμενο πόλεμο, κατήγγειλε τη γαλλική κατοχή γερμανικών χωρών και σχημάτισε με τη Βρετανία, το Αννόβερο, τη Σουηδία, την ταπεινωμένη Ρωσία και τη Σαξονία (στην οποία μετέφερε τον στρατό της) τον Δ΄ Συνασπισμό
- 18. Η μάχη της Ιένας-Άουερστετ ●Στις αρχές του Φθινοπώρου ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ΄ της Πρωσίας συμμάχησε με την Μεγάλη Βρετανία, τη Σουηδία και τη Ρωσία (Δ΄ Συνασπισμός) εναντίον την Γαλλίας. Ο Ναπολέων εισέβαλε στη πρωσία με 160.000 και στις 14 οκτωβρίου του 1806 κατέστρεψε τις Πρωσικές στρατιές με αποτέλεσμα να μπει θριαμβευτής στο Βερολίνο
- 19. Ο πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου Ο Βοναπάτης σκέφτηκε να απειλήσει πάλι τις βρετανικές Ινδίες και πρότεινε στον τσάρο τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ώστε να επέμβει από εκεί ξανά στη Μέση Ανατολή. Δεν συμφώνησαν όμως στη διανομή των εδαφών και έτσι ο Γάλλος αυτοκράτορας αποφάσισε να διαπεραιώσει δυνάμεις στη βόρειο Αφρική μέσω του αγγλικού Γιβραλτάρ. Έτσι θα μετέτρεπε έμμεσα τη Μεσόγειο σε γαλλική λίμνη ξεριζώνοντας τις αγγλικές βάσεις. Δεν εμπιστευόταν όμως πια την απρόθυμη και καθυστερημένη κοινωνικοοικονομικά σύμμαχο Ισπανία και προσπάθησε χωρίς πόλεμο αρχικά να την ελέγξει. Ήδη το 1807 γαλλο-ισπανικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Πορτογαλία και αμέσως την κατέκτησαν. Ο βασιλιάς της κατέφυγε στην αποικιακή Βραζιλία. Ο Αυτοκράτορας θα διέπραττε τώρα ένα από τα μεγαλύτερα λάθη του. Υποτίμησε τον περήφανο ισπανικό λαό και πίστεψε ότι θα υποτασσόταν εύκολα όπως αυτοί της κεντρικής Ευρώπης
- 20. Ο πόλεμος της ιβηρικής χερσονήσου συνέπειες ●Οι Γάλλοι προχώρησαν σε κάποιες μεταρρυθμίσεις δίνοντας μια πρώτη γέυση εκσυγχρονισμού στους πληθυσμούς της Ιβηρικής.Δυο παραδείγματα είναι το πρώτο σύνταγμα που δεν εφαρμόστηκε ποτέ και η κατάργηση της ιεράς εξέτασης.Επίσης η καταστροφή των παρηκμασμένων μητροπό- λεων έδωσε ευκαιρία στους λαούς της Αμερικής να εξεγερθούν κατά τους αποικιο- κράτες.
- 21. Ο Πόλεμος του Ε΄ Συνασπισμού Την άνοιξη ο Ναπολέων επέστρεψε στο Παρίσι για να καταστείλει αναίμακτα ένα πραξικόπημα στο οποίο ενεπλάκησαν ο Ταλλεϋράνδος διάφοροι σημαίνοντες, αλλά και μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας. Τότε η Αυστρία επανήλθε δριμύτερη, εισβάλλοντας στη Βαυαρία και αλλού τον Απρίλιο. Ο Πέμπτος Συνασπισμός αποδείχτηκε τελικά πολύ χαλαρός. Η αποδυναμωμένη Πρωσία έδωσε έναν αμφίρροπο πόλεμο με το βασίλειο της Βεστφαλίας. Η Σουηδία δεν ήταν σε ουσιαστική θέση να βοηθήσει. Ο τσάρος Αλέξανδρος υποσχέθηκε να βοηθήσει, αλλά πριν επέμβει, άλλαξε στρατόπεδο, ακολουθώντας τις εξελίξεις. Οπότε οι Αυστριακοί έμειναν μόνοι.
- 23. Η Γαλλική Εισβολή στη Ρωσία Ο φοβερός ρωσικός χειμώνας, τα χιόνια που σκέπασαν τις στέπες ήδη από τον Οκτώβριο και οι άγριοι Κοζάκοι, αποτελείωσαν το έργο ενός κακού σχεδιασμού. Η δυνατότητα μάλιστα διαφυγής του ίδιου μέσα από την καταστροφή εκείνη έγινε ακριβώς, επειδή κάποιοι στρατηγοί του είχαν αρνηθεί να εφαρμόσουν κάποιες διαταγές του, όπως εκείνη που όρισε την πλήρη καταστροφή των γεφυρών που τον συνέδεαν με τα μετόπισθεν. Τον Νοέμβριο οι Ρώσοι παραλίγο να τον παγιδεύσουν στον ποταμό Μπερέζινα. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για τη <<Μεγάλη Στρατιά>>, από της οποίας την αρχική δύναμη των 550.000 επέζησαν τελικά μόλις 70.000. Στη στρατιά αυτή, που ακολουθούσαν πολλοί σύμμαχοι από όλη την Ευρώπη, στράφηκαν εναντίον του. Η εισβολή στη Ρωσία ήταν τεράστιο λάθος του Ναπολέοντα τη στιγμή που η λανθασμένη γενικότερη στρατηγική στην Ισπανία, βάραινε τον ίδιο
- 24. Υποχώρηση του Ναπολέοντα από τη Μόσχα Έργο του Αντόλφ Νόρτεν
- 25. Πόλεμος του στ΄ συνασπισμού Μετά την καταστροφή των Γάλλων στην εκστρατεία της Ρωσίας, ένας νέος συνασπισμός δημιουργήθηκε εναντίον του Ναπολέοντα. Σε απάντηση, ο τελευταίος δημιούργησε βιαστικά ένα στρατό 200.000 στρατιωτών που συμπεριλάμβανε πολλούς άπειρους και πρόωρα εκπαιδευμένους στρατιώτες. Ακόμη οι Γάλλοι είχαν σοβαρές ελλείψεις ιππικού (μια συνέπεια της ρωσικής εκστρατείας όπου βετεράνοι ιππείς και άλογα είχαν χαθεί). Έτσι, ο Ναπολέων διέσχισε τον Ρήνο και εισέβαλε στη Γερμανία, όπου ενώθηκε με τα απομεινάρια της παλιάς Μεγάλης Στρατιάς με σκοπό να νικήσει γρήγορα αυτόν τον νέο συνασπισμό πριν γίνει ισχυρότερος. Στις 30 Απριλίου του 1813, ο γαλλικός στρατός διέσχισε τον ποταμό Σαάλε, παρελαύνοντας προς τη Λειψία, σχηματισμένος σε τρεις φάλαγγες οδηγούμενος από μια εμπροσθοφυλακή. Σκοπός του Αυτοκράτορα ήταν να αναγκάσει τους Συμμάχους να χωρίσουν τους στρατούς τους και να νικήσει τον καθένα ξεχωριστά.
- 26. Πόλεμος του Ζ΄ συνασπισμού ●Στις 26 Φεβρουαρίου του 1815 ο Ναπολέων δραπέτευσε από την Έλβα και αποβιβάστηκε στη Γαλλία την 1η Μαρτίου. Ο Λουδοβίκος ΙΗ΄ έστελνε συνεχώς στρατεύματα για να τον συλλάβουν αλλά ο Αυτοκράτορας εκμεταλλευόμενος τη γοητεία της προσωπικότητάς του στρατολογούσε αυτές τις δυνάμεις στο πλευρό του ενώ όπου και αν πήγαινε γινόταν δεκτός με αλαλαγμούς θριάμβου. Σύντομα εισήλθε στο Παρίσι συνοδευόμενος από ζητωκραυγές ανακτώντας τον θρόνο της Γαλλίας.Την 18η Ιουνίου ο Ναπολέων έκανε άλλο ένα μεγάλο λάθος και καθυστέρησε να ξεκινήσει τη μάχη περιμένοντας να στεγνώσει το έδαφος από μια καταιγίδα της προηγούμενης ημέρας. Ταυτόχρονα ο Γκρουσύ είχε εμπλακεί σε μια αψιμαχία στη Βαβρ με την πρωσική οπισθοφυλακή, νομίζοντας όμως πως πολεμούσε τον κύριο πρωσικό στρατό ο οποίος την ίδια ώρα πορευόταν προς το Βατερλώ. Τελικά η μάχη του Βατερλώ ξεκίνησε στις 11:35 μ.μ και μέχρι τις 18:00 μ.μ οι Γάλλοι είχαν πάρει το πάνω χέρι. Την κρίσιμη στιγμή της μάχης όμως έφθασε ο Μπλύχερ με τους 50.000 Πρώσους και μετά από σφοδρή και λυσσώδη μάχη ο γαλλικός στρατός τράπηκε σε άτακτη φυγή αφήνοντας 48.000 νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους.
- 27. Η μάχη του Βατερλώ ●Ο Ναπολέων μετά την ήττα στο Βατερλώ διέφυγε άτακτα προς το Παρίσι όπου και παραιτήθηκε την 22η Ιουνίου ενώ τον Ιούλιο του 1815 οι Σύμμαχοι μπήκαν στο Παρίσι και υπογράφτηκε η δεύτερη συνθήκη του Παρισιού όπου η Γαλλία πλήρωνε τεράστια πολεμική αποζημίωση και υποχρεωνόταν να επιστρέψει όλα τα έργα τέχνης που είχε πάρει ο Ναπολέων στους προηγούμενους πολέμους, ενώ στον θρόνο της Γαλλίας επέστρεψε ο Λουδοβίκος ΙΗ΄.
- 28. Η εξορία και το τέλος του Ο Ναπολέων προσπάθησε άστοχα να διαφύγει στην Αμερική, αλλά πιθανόν προδόθηκε και τελικά παραδόθηκε στους Άγγλους. Εξορίστηκε στο νησί Αγία Ελένη στον κόλπο της Γουινέας, στον Ατλαντικό, όπου και παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του στις 5 Μαΐου του 1821 και ώρα 5:49μμ. Ο θάνατός του αποδίδεται μάλλον σε καρκίνο του στομάχου, καθώς ήδη από την εποχή του Βατερλώ υπέφερε τακτικά από σοβαρούς στομαχικούς πόνους, με δευτερεύουσα επίσης αιτία το δηλητήριο που είχε πάρει κατά την απόπειρα αυτοκτονίας του μετά την παραίτησή του, του οποίου η επίδραση ήταν μακρόχρονη
- 29. Ναπολεόντειος κώδικας ●Ο Ναπολέων επέβαλε μια σειρά νομοθετικών, διοικητικών και θεσμικών μέτρων που διαμόρφωσαν καθοριστικά τον χαρακτήρα της Γαλλίας και γενικότερα της Ευρώπης. Ίσως η πιο σημαντική, είναι ο Ναπολεόντειος Κώδικας του 1807.Ο Ναπολεόντειος Κώδικας απλοποίησε σημαντικά το νομικό πλαίσιο και επιπλέον, εφόσον ήταν γραμμένος σε απλή γλώσσα και απέφευγε την ειδική νομική ορολογία, μπορούσε να γίνει εύκολα κατανοητός από το μέσο Γάλλο. Ο ίδιος ο Βοναπάτης είπε εξόριστος πλέον για τον Κώδικα: «Η πραγματική μου δόξα δεν είναι ότι κέρδισα 40 μάχες , Το Βατερλώ θα σβήσει την ανάμνηση τόσων πολλών νικών, Αυτό που τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει, αυτό που θα ζει για πάντα, είναι ο Κώδικάς μου.»
- 30. Τέλος παρουσίασης Εργασία στο μάθημα της ιστορίας Μαθητής: Έξαρχος Άλκης Θέμα: Ναπολέων Βοναπάτης Πηγές: wikipedia,world history encyclopedia