2. Սնկեր, ստորակարգ կորիզավոր (էուկարիոտ) օրգանիզմների
առանձին թագավորություն են։ Զուգակցում են ինչպես
բույսերի՝ անշարժություն, գագաթնային աճ, բջջապատի
առկայություն, այնպես էլ կենդանիների՝ տարասուն
նյութափոխանակություն, խիտինի առկայություն, միզանյութի
առաջացում և այլ հատկանիշներ։
3. Սնկերի բնորոշ առանձնահատկությունը վեգետատիվ
մարմնի կառուցվածքն է:Սնկերի մարմինը կազմված է
բարակ ճյուղավորվաած թելերից` հիֆերից, որոնք
միահյուսվելով առաջացնում են սնկամարմին կամ
միցելիում:
4. Սնկերը լինում են մանրադիտակային և խոշոր:Բնության
մեջ մանրադիտակային սնկերը համեմատաբար ավելի
շատ են քան թե խոշորները: Դրանք բորբոսասնկերն են,
որոնք բնակվում են հիմնականում հողում և քայքայում
հողում եղած օրգանական մնացորդները: Հաճախ հացը,
բանջարեղենը հնանալիս պատվում են դեղին կամ կանաչ
փառով, որոնք հետագայում սևանում են: Այդ փառը
բորբոսներ են, որոնք սննդամթերքը դարձնում են ոչ
պիտանի:
5. Գլխարկավոր սունկն ունի սնկամարմ և պտղա մարմին:
Սնկամարմինը կազմված է բարակ, անգույն, բազմաբջիջ
թելիկներից`հիֆերից, և տարածված է հիմնանյութի
(հող,բնափայտ, փռոցաշերտ և այլն) մեջ: Սնկամարմնի
վրա առաջանում է պտղամարմինը: Այն սնկի տեսանելի
մասն է, բաժանվում է ոտիկի և գլխարկի:
Գլխարկավոր սնկերի գլխարկի ստորին մասը լինում է
խողովակաձև կամ թիթեղաձև: Խողովակաձև սնկերից են
սպիտակ սունկը, յուղասունկը, կեչասունկը և այլն:
Թիթեղաձև սնկերի շարքին են պատկանում Հայաստանում
լայնորեն տարածված շամպինիյոնը, շեկլիկը, կոճղասունկը,
ականջասունկը, ճանճասպանը և այլն: