This document outlines key concepts in narrative theory, including narrative structures, forms, theorists, and their theories. It discusses Vladimir Propp's identification of 8 character roles and 31 narrative functions in folk tales. It also summarizes Tzvetan Todorov's theory of disrupted equilibrium, Roland Barthes' 5 action codes, Claude Levi-Strauss' theory of binary oppositions, Victor Shklovsky's distinction between plot and story, and theories by David Bordwell/Kristin Thompson and Gill Branston/Roy Stafford. The document provides examples and activities for students to apply these narrative theories.
The document discusses Irving Goffman's concept that life is like a dramatic performance, with people presenting different versions of themselves in different social situations and contexts. Specifically, it outlines six ways in which people perform: (1) adopting different personas or masks for different situations, (2) how sincerely or cynically one enacts their persona, (3) using settings, props, and costumes to stage performances, (4) performing with other people as part of a team, (5) taking on specific roles and responsibilities within a team, and (6) bringing one's own individual personal style to their performances and roles.
Erving Goffman was a prominent Canadian-American sociologist born in 1922 in Alberta, Canada. He studied chemistry and sociology at the University of Manitoba and University of Toronto, collecting data for his doctoral dissertation on the Scottish island of Unst from 1949-1951. In 1958, he began teaching at the University of California, Berkeley where he published his influential books The Presentation of Self in Everyday Life in 1959 and Asylum in 1961. Goffman resigned from Berkeley in 1968 and took a position at the University of Pennsylvania, publishing Frame Analysis in 1974. Considered one of the most influential sociologists of the 20th century, Goffman examined how people manage impressions and adopt roles in social situations
This document discusses Erving Goffman's concepts of stigma from his book Stigma. It covers key terms like stigma, discredited vs. discreditable stigma, and how individuals manage their stigma through information control and covering. It also discusses the tensions individuals face in balancing their in-group identity with stigma versus aligning with out-group or "normal" identities. Maintaining this balance can be challenging and influences how individuals present and view themselves.
Erving Goffman was a Canadian-American sociologist born in 1922 in Alberta, Canada. He is considered one of the most influential microsociologists of the 20th century. Goffman studied chemistry and sociology at the University of Manitoba and the University of Toronto, receiving his PhD from the University of Chicago in 1953. He developed the theory of dramaturgy, likening social interaction to theatrical performance. He viewed individuals as actors who manage impressions through their performance and use of props, settings, and roles. Goffman made major contributions to the studies of the presentation of self, stigmatization, and total institutions with works like The Presentation of Self in Everyday Life (1959) and A
The document discusses the representation of ethnicity in media texts, focusing on African Americans. It introduces learning objectives around analyzing how African Americans are portrayed and discussing two media theories on ethnicity. One theory discusses four key themes in representing race: exotic, dangerous, humorous, and pitied. The document also defines and gives an example of tokenism, which is the limited inclusion of marginalized groups to create an illusion of diversity rather than address discrimination.
The document outlines key media theories and revision tips for applying these concepts to coursework and case studies, focusing on representation in film and media, particularly regarding race and gender. Notable theorists such as Laura Mulvey, bell hooks, and Stuart Hall are referenced, discussing issues like the male gaze, commodified blackness, and audience reception theory. The document also explores narrative structures and significant contributions from other theorists, providing resources for deeper understanding of their ideas.
This document outlines key concepts in narrative theory, including narrative structures, forms, theorists, and their theories. It discusses Vladimir Propp's identification of 8 character roles and 31 narrative functions in folk tales. It also summarizes Tzvetan Todorov's theory of disrupted equilibrium, Roland Barthes' 5 action codes, Claude Levi-Strauss' theory of binary oppositions, Victor Shklovsky's distinction between plot and story, and theories by David Bordwell/Kristin Thompson and Gill Branston/Roy Stafford. The document provides examples and activities for students to apply these narrative theories.
The document discusses Irving Goffman's concept that life is like a dramatic performance, with people presenting different versions of themselves in different social situations and contexts. Specifically, it outlines six ways in which people perform: (1) adopting different personas or masks for different situations, (2) how sincerely or cynically one enacts their persona, (3) using settings, props, and costumes to stage performances, (4) performing with other people as part of a team, (5) taking on specific roles and responsibilities within a team, and (6) bringing one's own individual personal style to their performances and roles.
Erving Goffman was a prominent Canadian-American sociologist born in 1922 in Alberta, Canada. He studied chemistry and sociology at the University of Manitoba and University of Toronto, collecting data for his doctoral dissertation on the Scottish island of Unst from 1949-1951. In 1958, he began teaching at the University of California, Berkeley where he published his influential books The Presentation of Self in Everyday Life in 1959 and Asylum in 1961. Goffman resigned from Berkeley in 1968 and took a position at the University of Pennsylvania, publishing Frame Analysis in 1974. Considered one of the most influential sociologists of the 20th century, Goffman examined how people manage impressions and adopt roles in social situations
This document discusses Erving Goffman's concepts of stigma from his book Stigma. It covers key terms like stigma, discredited vs. discreditable stigma, and how individuals manage their stigma through information control and covering. It also discusses the tensions individuals face in balancing their in-group identity with stigma versus aligning with out-group or "normal" identities. Maintaining this balance can be challenging and influences how individuals present and view themselves.
Erving Goffman was a Canadian-American sociologist born in 1922 in Alberta, Canada. He is considered one of the most influential microsociologists of the 20th century. Goffman studied chemistry and sociology at the University of Manitoba and the University of Toronto, receiving his PhD from the University of Chicago in 1953. He developed the theory of dramaturgy, likening social interaction to theatrical performance. He viewed individuals as actors who manage impressions through their performance and use of props, settings, and roles. Goffman made major contributions to the studies of the presentation of self, stigmatization, and total institutions with works like The Presentation of Self in Everyday Life (1959) and A
The document discusses the representation of ethnicity in media texts, focusing on African Americans. It introduces learning objectives around analyzing how African Americans are portrayed and discussing two media theories on ethnicity. One theory discusses four key themes in representing race: exotic, dangerous, humorous, and pitied. The document also defines and gives an example of tokenism, which is the limited inclusion of marginalized groups to create an illusion of diversity rather than address discrimination.
The document outlines key media theories and revision tips for applying these concepts to coursework and case studies, focusing on representation in film and media, particularly regarding race and gender. Notable theorists such as Laura Mulvey, bell hooks, and Stuart Hall are referenced, discussing issues like the male gaze, commodified blackness, and audience reception theory. The document also explores narrative structures and significant contributions from other theorists, providing resources for deeper understanding of their ideas.
Og坦Lne Zasady I Typy Obserwacji (D.W.I E.D)kiwinska
油
Ad
Goffman
1. Erving Goffman Czowiek w teatrze 甜ycia codziennego Przygotowaa Aleksandra Puchalska
2. Wprowadzenie Kiedy jednostka staje por坦d innych jednostek, te zaczynaj (staraj si) zdobywa o niej mo甜liwe najwicej informacji. Nadaj jednostce status spoeczno-ekonomiczny.
3. Zebrane informacje su甜 zdefiniowaniu sytuacji czyli powalaj na wczeniejsze zorientowanie si czego jednostka bdzie oczekiwa od innych i czego inni mog od niej oczekwia.
4. Dziki tym informacjom uczestnicy interakcji bd wiedzieli jak zachowywa si by wywoa po甜dane reakcje i wra甜enia u innych.
5. Zdolno wywierania wra甜enia = wyrazisto jednostki skadaj si na ni dwa r坦甜ne rodzaje dziaalnoci symbolicznej: Gives (wra甜enia, kt坦re jednostka przekazuje) obejmuje symbole werbalne lub ich substytuty, stosowane przez jednostk wycznie w celu przekazania informacji
6. Gives off (wra甜enia, kt坦re jednostka wywouje) obejmuje szeroki zakres dziaa, kt坦re inni mog traktowa jako charakterystyczne dla osoby dziaajcej, przyjmujc 甜e dziaania te byy podjte w innym celu ni甜 przekazanie informacji
7. Wprowadzenie Definicje poj: Interakcje wzajemny wpyw jednostek znajdujcych si w swojej bezporedniej fizycznej obecnoci na swe postpowanie. Poszczeg坦lne interakcje mo甜na okreli jako wszelkie dziaania wystpujce przy jakiej jednej okazji, kiedy wsp坦obecno danego zespou jednostek jest nieprzerwana.
8. Wystp mo甜na zdefiniowa jako wszelk dziaalno danego uczestnika interakcji w danej sytuacji su甜c wpywaniu w jaki spos坦b na kt坦regokolwiek z innych uczestnik坦w.
9. Widownia ci, kt坦rzy przyczyniaj si do wystp坦w innych .
10. Zaufanie do roli Kiedy jednostka gra jak rol, oczekuje od obserwator坦w 甜e wra甜enie jakie pragnie w nich wywoa odbior zgodnie z jej zamysem. Dwa rodzaje podejcia aktora do odgrywanej przez niego roli: Szczery - wykonawca, kt坦rego cakowicie wciga akcja sceniczna i kt坦ry mo甜e by szczerze przekonany, 甜e zainscenizowana iluzja rzeczywistoci jest sam rzeczywistoci.
11. Cynik - wykonawca, kt坦ry wobec swej gry zachowuje dystans. Mo甜e okamywa publiczno, poniewa甜 jest to dla niego rozrywka sama w sobie, lub mo甜e okamywa w imi tego co uznaje za dobro og坦u. Np. Lekarze przepisuj lekarstwa, kt坦re nie maj na nic wpywu tylko po to, by uspokoi swoich pacjent坦w. Jednostki w trakcie caego swojego 甜ycia (lub nawet trakcie poszczeg坦lnych interakcji) mog przechodzi od postawy szczerej do cynicznej i odwrotnie.
12. Fasada Fasad mo甜na nazwa t cz wystpu jednostki, kt坦ra funkcjonuje niezmiennie przez cay czas jego trwania, dostarczajc obserwatorom definicji sytuacji. Fasad s wic standardowe sodki wyrazu, kt坦re jednostka stosuje celowo lub mimowolnie podczas wystpu. Dekoracja to otoczenie w kt坦rym wystpuje jednostka skadajce si z mebli, rekwizyt坦w etc., kt坦re znajduje si stale w tym samym miejscu. Tylko w wyjtkowych sytuacjach dekoracja przemieszcza si razem z wykonawc np. kondukt pogrzebowy. Fasada osobista odnosi si do tych rodk坦w wyrazu, kt坦re s najmocniej zwizane z samym wykonawc i przemieszczaj si razem z nim np. str坦j, pe, wiek, spos坦b m坦wienia, mimika, insygnia zwizane z pozycj itd. (patrz nastpny slajd) Fasada spoeczna to bardzo swoiste i niepowtarzalne przedstawienie, kt坦re mo甜na zdefiniowa jako zesp坦 oczekiwa i stereotyp坦w, pewne zbiorowe wyobra甜enie.
13. Fasada Wr坦d czynnik坦w tworzcych fasad osobist nale甜y wyr坦甜ni dwa: Spos坦b bycia ( manner ) mo甜emy donie do bod添c坦w, kt坦rych funkcj jest uprzedzanie nas o tym jak rol w interakcji wykonawca spodziewa si odgrywa w zawizujcej si sytuacji.
14. Powierzchowno ( appearance ) odnosi si do bod添c坦w pouczajcych nas o spoecznych statusach wykonawcy [] informuje nas r坦wnie甜 o tym w jakim rytuale jednostka bierze aktualnie udzia: czy uczestniczy w sformalizowanej aktywnoci spoecznej, pracuje czy odpoczywa, celebruje wkraczanie w nowy okres 甜ycia czy te甜 nie. Jako widownia oczekujemy zgodnoci midzy powierzchownoci i sposobem bycia wystpujcej jednostki, oraz aktualn dekoracj . Zgodnoci tych trzech element坦w tworzy typ idealny, dziki kt坦remu dostrzegamy wyjtki i interesujemy si nimi.
15. Dramatyzacja dziaalnoci W obecnoci innych jednostka z reguy wyposa甜a swoj dziaalno w znaki pozwalajce dramatycznie owietli i wydoby z cienia przemawiajce na jej korzy fakty, kt坦re w innym wypadku mogyby pozosta niezauwa甜one. Innymi sowy jest to wzmacnianie wra甜enia, kt坦re o sobie jednostka chce przekaza innym. Np. jeli sdzia baseballowy chce zrobi wra甜enie, 甜e jest pewny swego werdyktu, musi wyda go bez namysu. Jednostka czsto musi stawa przed dylematem: ROBI WRA纏ENIE czy DZIAA? - wynika to z trudnoci dramatyzacji zale甜cych od odgrywania danej roli, czy te甜 zajmowania danej pozycji spoecznej <patrz nastpny slajd>
16. Dramatyzacja dziaalnoci - Trudnoci Osoby zajmujce niekt坦re pozycje spoeczne nie maj trudnoci z dramatyzacj swoich zachowa s to np. policjant, bokser, chirurg. Czasem jednak dramatyzowanie staje si trudne np. w roli pielgniarki. Je甜eli pielgniarka zajmuje si chorym na odziale chirurgicznym, a pacjenci widz konkretne czynnoci (zmiany opatrunk坦w, podczanie kropl坦wki etc.), uwa甜aj oni 甜e pielgniarka wykonuje dobrze swoje obowizki i nie maj pretensji o zbyt ma uwag. Je甜eli jednak praca pielgniarek nie jest widoczna dla pozostaych pacjent坦w np. kiedy pielgniarka powica czas rozmawiajc o pogodzie z jednym pacjentem, a tak naprawd obserwuje jego zachowanie, gboko oddechu, stan sk坦ry etc. - uwa甜aj oni, 甜e siostry marnuj czas zamiast zajmowa si nimi, 甜e nie wykonuj swojej pracy nale甜ycie oraz czasem czuj si ura甜eni 甜e nie jest im powicana nale甜yta uwaga.
17. Idealizacja Kiedy [] jednostka prezentuje siebie innym, jej wystp bardziej ni甜 jej zachowanie jako cao ucielenia i odzwierciedla wartoci oficjalne danego spoeczestwa. Dlatego mo甜emy rozpatrywa wystp [] jako ceremoni publiczny wyraz odnowienia i potwierdzenia moralnych wartoci wsp坦lnoty. Je甜eli jednostka potrafi posugiwa si waciwym zespoem znak坦w, bdzie moga wykorzysta te znaki do upikszania swoich codziennych wystp坦w, a tym samym coraz lepiej prezentowa si innym, oraz wchodzi coraz wy甜ej po drabinie pozycji spoecznych. Np. piekarz, kt坦ry nauczy si odpowiedniego (np. na poziomie dyrektora banku) sownictwa, gestykulacji, mimiki, sposobu chodzenia etc. mo甜e by r坦wnie szanowany w spoecznoci co dyrektor lokalnego banku.
18. Idealizacja Idealizacja jednak polega r坦wnie甜 na ukrywaniu przed innymi tego co zaburza idealny obraz odgrywany przez jednostk. Goffman wymienia 5 rodzaj坦w ukrywania: 1. Poza tajemnymi przyjemnostkami i oszczdnociami mo甜e ona [jednostka] zajmowa si jak zyskown form dziaalnoci, kt坦r ukrywa przed widzami, poniewa甜 nie daje si ona pogodzi z pogldem na wasny temat. 2. Pragnc osign wra甜enie niezawodnoci jednostka ukrywa to, 甜e popeniono i naprawiono jaki bd jeszcze przed rozpoczciem wystpu . 3. W tych interakcja w kt坦rych jednostka ma przedstawi innym jaki produkt, bdzie staraa si jedynie pokaza produkt kocowy, aby by on oceniany jako gotowa, wyczyszczona i zapakowana cao. 4. Jest wiele wystp坦w, kt坦rych nie wypada pokazywa, bowiem s fizycznie brudne, p坦legalne lub w jaki spos坦b poni甜ajce. Tzw. czarna robota 5. Zwizany z czarn robot rodzaj rozbie甜noci midzy tym jakie wra甜enie jednostka chce wywoa a jaka jest istotna dla niej dziaalno. Je甜eli ma ona urzeczywistnia idealne wzorce to nie mo甜e sobie pozwoli na zachowania, kt坦re najlepiej speni jej aktualn potrzeb. Np. je甜eli usugi s oceniane ze wzgldu na szybko i jako ich wykonania, w坦wczas jako zostaje powicona na rzecz szybkoci, atwiej bowiem ukry nisk jako ni甜 powolno.
19. Kontrolowanie ekspresji Wykonawca mo甜e polega na publicznoci, kt坦ra potrafi odnale添 najdrobniejsze znaki w spos坦b istotny informujce o jego wystpnie. Jednak na skutek tej skonnoci do odbierania znak坦w publiczno mo甜e opacznie zrozumie znaczenie, jakie mia znak w intencji nadawcy, lub przypisa kopotliwe dla niego znaczenie gestowi lub zdarzeniu, kt坦re byo przypadkowe, mimowolne czy marginesowe, to znaczy nie posiadao dla wykonawcy 甜adnego znaczenia Trzy rodzaje potkni: Wykonawca mo甜e przez przypadek okaza nieumiejtno, niezrczno towarzysk czy brak szacunku tracc chwilowo kontrol na swoim ciaem.
20. Wykonawca mo甜e dziaa w taki spos坦b, 甜e wywoa wra甜enie nadmiernego lub niedostatecznego przejcia si interakcj.
21. Dramaturgiczny kierunek wystpu wykonawcy mo甜e okaza si niewaciwy, dekoracja mo甜e by w nieadzie, mo甜e by przygotowana do zupenie innego przedstawienia lub w trakcie wystpu ulec zniszczeniu.
22. Faszywa prezentacja Je甜eli skonno publicznoci do zawierzania dawanym przez wykonawc znakom nara甜a go na to, 甜e zostanie 添le zrozumiany, i zmusza go do nieustannego uwa甜ania na wszystko, cokolwiek robi podczas wystpu przed publicznoci, to ta sama skonno nara甜a publiczno na to, 甜e bdzie oszukana czy te甜 wprowadzona w bd przez grajcego. Faszywa prezentacja to rozbie甜no midzy podtrzymywanymi przez wykonawc坦w pozorami a rzeczywistoci.
23. Publiczno sprawdza wykonawc w aktualnie dla niej mo甜liwy spos坦b. Np. je甜eli wykonawca podaje si za policjanta, mo甜emy sprawdzi jego legitymacj.
25. Rzeczywisto i gra Dwa modele zachowania si (wystp坦w): Zachowanie si jako wystp prawdziwy, szczery, uczciwy. - Takie przedstawienia nie s przygotowywane, stanowi wytw坦r bezrefleksyjnej reakcji jednostki na sytuacj.
26. Zachowanie si jako wystp faszywy, specjalnie sfabrykowany. - Te przedstawienia s starannie skomponowane z nieprawdziwych element坦w, jako 甜e nie istnieje 甜adna rzeczywisto, kt坦r elementy takiego zachowania mogyby by bezporedni odpowiedzi. - Podw坦jna gra. - Dostp do r坦l.
27. Uwagi: tekst napisany czcionk pochy to cytaty z tekstu Czowiek w teatrze 甜ycia codziennego Ervinga Goffmana THE END...