More Related Content
What's hot (20)
Similar to Πνευματικοί Άνθρωποι (20)
More from sokaniak (20)
Recently uploaded (20)
Πνευματικοί Άνθρωποι
- 1. ΟΡΙΣΜΟΣ μ πΠνευ ατικός άνθρω ος είναι αυτός που ασχολείται με τα πνευματικά ζητήματα της εποχής του και τα μελετά από διάφορες οπτικές γωνίες. Γενικότερα είναι ο άνθρωπος που αναπτύσσει μια πνευματική δραστηριότητα από απλή αγάπη ή επαγγελματικά. Ωστόσο, υπάρχουν απλοί άνθρωποι που ζουν σκεπτόμενοι και μάχονται για το κοινό καλό. Κοινωνικά, η ιδιότητα του πνευματικού ανθρώπου αποδίδεται σε όσους ανήκουν στο χώρο των επιστημών, των τεχνών, της κριτικής έργων τέχνης, στο χώρο της δημοσιογραφίας, της πολιτικής, της εκκλησίας και στο χώρο της φιλοσοφίας και του στοχασμού. Ο χαρακτηρισμός όμως αυτός δε δημιουργεί κατοχυρωμένα δικαιώματα, ενώ διαμορφώνει σαφείς υποχρεώσεις ηθικής τάξης. Η ανταπόκρισή του σ’ αυτές τις υποχρεώσεις δικαιώνει τον προσδιορισμό του ως πνευματικός άνθρωπος και όχι η απλή ένταξή του σε μία από τις παραπάνω κατηγορίες. Ω Ω ΩΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚ Ν ΑΝΘΡ Π Ν μ μΠνευ ατικός το έας Ένας πνευµατικές ηγέτης διαθέτει χαρίσµατα, όπως η δεκτικότητα στις νέες ιδέες, η δυνατότητα εµβάθυνσης και αξιολόγησης σε διάφορες γνώσεις. Είναι ουσιαστικά προβληµατισµένος, αναζητά την αλήθεια, γι' αυτό και αµφισβητεί γόνιµα τα δεδομένα της εποχής του, προβάλλοντας θετικές αντιπροτάσεις. Ευρύ πνεύµα, διακρίνεται για τη στοχαστική του διάθεση, τη διορατικότητα, την οξυδέρκειά του και καταδικάζει το φανατισµό και την πνευµατική µονοµέρεια. Διαθέτει ευφράδεια λόγου και χειρίζεται αριστοτεχνικά τη γλώσσα. Το περιεχόμενο των λόγων του είναι συγκριτικό και λεπτομερώς τεκμηριωμένο. Βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση και ενηµερώνεται για τα δρώµενα, επισηµαίνοντας τη σχέση που συνδέει τα διάφορα φαινόµενα µεταξύ τους. Έτσι, διαµορφώνει µια συγκροτηµένη εικόνα για τον κόσµο, ερμηνεύοντας τα φαινόμενα σε ένα συνολικό πλαίσιο, χωρίς θεματικούς περιορισμούς. 1
- 2. Επειδή µάλιστα σήµερα οι περισσότεροι εφησυχάζουν ή σκέφτονται µονοδιάστατα λόγω της τυφλής προσήλωσης στην ειδίκευση, είναι απαραίτητο να διαφωτίζει τους πολλούς µε την ξεχω- ριστή του παιδεία, παρακινώντας τους, ώστε ν' αναπτύξουν κριτική και προβληµατισµό. Άλλωστε, οι µηχανισµοί προπαγάνδας και χειραγώγησης είναι έντεχνοι και δυσδιόρατοι σήµερα λόγω της εξέλιξης των ΜΜΕ, οπότε οι πνευµατικοί άνθρωποι έχουν ύψιστο χρέος να αφυπνίζουν συνειδήσεις και να οδηγούν τους πολίτες στην πνευµατική ελευθερία. μΗθικός το έας Διέπεται από υψηλές αρχές και αγωνίζεται για τα ιδανικά' είναι άνθρωπος µε αυτογνωσία που επιχειρεί συνεχώς τον περιορισµό των ελαττωµάτων και την ενίσχυση των προτερηµάτων του. Η αξιοπρέπεια του βίου του γίνεται υπόδειγµα για τους υπολοίπους, όπως και ο ώριµος και υπεύθυνος τρόπος συµπεριφοράς του. Βαθιά ανθρωπιστής και αλτρουιστής, καθώς η µόρφωσή του δεν είναι µόνο θέµα γνώσεων, µάχεται για την καταπολέµηση της υποκρισίας και της ιδιοτέλειας στις σχέσεις των ανθρώπων. Ο ίδιος αφιλοκερδής, κατά την άσκηση του επαγγέλµατός του, αλλά και γενικότερα, στηλιτεύει την εκµετάλλευση του ανθρώπου απ' τον άνθρωπο και µε σθένος και παρρησία αναλαµβάνει πρωτοβουλίες για την εξάλειψη της αήθειας και της αλλοτρίωσης, που κυριαρχούν στις µέρες µας, λόγω της θεοποίησης του χρήµατος και των υλιστικών - καταναλωτικών προτύπων που κυριαρχούν. – μΚοινωνικός Πολιτιστικός το έας Διαπνεόµενος από ανεπτυγµένη κοινωνική συνείδηση αποτελεί στυλοβάτη της δηµοκρατίας, γιατί, όπως είναι φυσικό, ένας άνθρωπος µε ουσιαστική παιδεία δεν µπορεί να χαρακτηρίζεται από συντηρητικές αντιλήψεις και ολοκληρωτικές τάσεις. Προωθεί το διάλογο, υπερασπίζεται µε ζήλο τις ελευθερίες των πολιτών και εναντιώνεται δηµόσια µε τη δύναµη της προσωπικότητάς του σε όποια απόπειρα λαϊκισμού, δηµαγωγίας ή ατασθαλιών από την πλευρά της ηγεσίας. Αντιστέκεται στις εκβιαστικές εντολές της εκάστοτε εξουσίας και καταθέτει έντονα τη διαμαρτυρία του. µΠολιτιστικός το έας Τον διακρίνει η ευγένεια, η ευαισθησία, η ανωτερότητα. Εκτιµά τις τέχνες και συνήθως προέρχεται από το χώρο αυτό, προβάλλει το ωραίο τόσο µε την έννοια του καλαίσθητου όσο και µε την έννοια του καλού, του δίκαιου, του αληθινού. Διαθέτει ανεξάντλητη πηγή ιδεών΄ εμπνέεται νέες μορφές πολιτισμού, χωρίς να απομακρύνεται από τον κόσμο. Τιµά την παράδοση, προσπαθεί για τη διαφύλαξη ηθών - εθίµων και γενικά για την προστασία της πολιτιστικής µας ταυτότητας. Χειρίζεται σωστά τη γλώσσα µας, υπερασπίζοντας τη µοναδικότητά της και αντι- στέκεται στη διάβρωσή της. Είναι γνώστης της ιστορίας και των εθνικών µας θεµάτων, έχει γνήσια εθνική συνείδηση αλλά όχι τάσεις αποµονωτισµού, όσον αφορά στις σχέσεις των λαών. Ειδικά σήµερα που λόγω πολιτιστικής διείσδυσης των ανεπτυγµένων χωρών στις αναπτυσσόµενες καλλιεργείται η ξενοµανία, η ενεργός δράση του είναι άκρως απαραίτητη. - µΕθνικός Διεθνιστικός το έας Ο γνήσιος πνευµατικός άνθρωπος αντιλαµβάνεται απόλυτα τη σηµασία της αλληλεγγύης και της συναδέλφωσης των λαών και είναι αγωνιστής της ειρήνης. Στηρίζει την πραγµάτωση του υγιούς κοσµοπολιτισµού που βασίζεται στη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας του κάθε λαού. Επειδή µάλιστα, στις περισσότερες περιπτώσεις οι πνευµατικοί άνθρωποι είναι άτοµα διεθνούς κύρους και ακτινοβολίας και η επίδρασή τους έχει παγκόσµια εµβέλεια, ο δυναµισµός τους δεν περιορίζεται στην προσπάθεια για την επίλυση εθνικών προβληµάτων, αλλά µετατρέπεται σε αγώνα για την αντιµετώπιση διεθνών αρνητικών καταστάσεων όπως το οικολογικό πρόβληµα, οι εξοπλισµοί, η πείνα στον Τρίτο κόσµο, ο ρατσισµός, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωµάτων κ.λπ. 2
- 3. Ω « »Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡ ΠΟΣ ΣΕ ΕΞΟΡΙΑ Μολονότι η εποχή μας συνδέεται με την ανύψωση του πνευματικού επιπέδου και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, οι πνευματικοί άνθρωποι είναι σπάνιοι. Αυτό οφείλεται: Στη μονοδιάστατη και εσφαλμένη αντίληψη περί προόδου που δίνει έμφαση στην εξειδίκευση του τεχνοκρατισμού, με συνέπεια την αποδυνάμωση της γενικής παιδείας και της σφαιρικής μόρφωσης (ανεπάρκεια του σχολείου). Στο υλιστικό πνεύμα και στον καταναλωτισμό που μετατοπίζει το κέντρο βάρους των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο έχειν, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση από τα πνευματικά αγαθά. Στον ωφελιμισμό και την ατομοκεντρική θεώρηση της ζωής που προωθεί την ιδιοτέλεια και τον εξοστρακισμό του κοινού καλού. Στο διαβρωτικό ρόλο των Μ.Μ.Ε. που συμβάλλουν στην κατολίσθηση των αξιών, την παρακμή των προτύπων και την ανάδειξη ειδώλων με επακόλουθο την αδυναμία νοηματοδότησης της ζωής με υψηλές αξίες. Στους γρήγορους ρυθμούς ζωής και τη βιομηχανοποίησή της που συρρικνώνουν τον ελεύθερο χρόνο και μετατρέπουν τον άνθρωπο σε μηχανή παραγωγής. Στη θεοποίηση του ορθολογισμού και την αποδυνάμωση του συναισθήματος που επιφέρουν απώλεια της ευαισθησίας, τη βασική ένδειξη πνευματικότητας. Στην κοινωνία των ευκολιών και των ανέσεων, όπου επιβραβεύεται η ραθυμία, η ραστώνη, η μαλθακότητα με τραγική απόρροια την αδυναμία κριτικής προσέγγισης. ΩΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡ ΠΟΥ Προκειμένου να ανταποκριθεί ο πνευματικός άνθρωπος στην παιδευτική αποστολή του, απαιτείται γενικότερα από τον ίδιο συναίσθηση της ευθύνης του, αλλά και αρωγή από την κοινωνία, με εξισορρόπηση του τεχνολογικού και ηθικοπνευματικού πολιτισμού. Αναλυτικότερα χρειάζεται: Συνειδητοποίηση του κοινωνικού του ρόλου. Πνευματική καλλιέργεια και ανιδιοτέλεια. Αυτοκριτική και αυτογνωσία, με στόχο την αυτογνωσία. Κοινωνική συνείδηση και αποφυγή μονολιθικών αντιλήψεων, όπως η «τέχνη για την τέχνη», η «επιστήμη για την επιστήμη»… Ωφέλιμη κοινωνική δράση, αγωνιστική διάθεση, συνέπεια λόγου και έργου, δυναμικές και ουσιαστικές πρωτοβουλίες: λόγος αποκαλυπτικός, αρθρογραφία, ανοιχτός διάλογος, εκπομπές στα Μ.Μ.Ε., συμμετοχή σε κινήματα, έργα στην υπηρεσία της κοινωνίας. π πΟ α λός ολίτης Απεγκλωβισμό από τεχνοκρατικές αντιλήψεις. Έμφαση στην πνευματικότητα: διάβασμα, ενημέρωση. Απαλλαγή από την καταναλωτική μανία. Ενδιαφέρον για τις απόψεις των διανοουμένων. Οι κοινωνικοί φορείς :Οικογένεια μεταλαμπάδευση αξιών, πνευματική ατμόσφαιρα. :Σχολείο ανθρωπιστική παιδεία, μύηση στην κριτική και ελεύθερη σκέψη. . . .:Μ Μ Ε προβολή πνευματικών ανθρώπων, ποιοτική αναβάθμιση εκπομπών. :Πολιτεία εφαρμογή της δημοκρατίας, ώστε να μη φιμώνεται ο διανοούμενος και να συμπράττει με το διανοούμενο, χωρίς καιροσκοπισμούς και ιδιοτέλειες (πολιτική παιδείας και πολιτισμού). 3