วิจัยใȨั้Ȩรียน ครูอรรคชัย วิจิตร การสร้างและพัฒนาแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี
0 likes4,304 views
วิจัยใȨั้Ȩรียน ครูอรรคชัย วิจิตร การสร้างและพัฒนาแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี
More Related Content
What's hot (20)
Viewers also liked (14)
Similar to วิจัยใȨั้Ȩรียน ครูอรรคชัย วิจิตร การสร้างและพัฒนาแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี (20)
More from พัน พัน (20)
วิจัยใȨั้Ȩรียน ครูอรรคชัย วิจิตร การสร้างและพัฒนาแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี
- 1. ชื่อเรื่อง การสร้างและพัฒนาแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่อง การคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ผู้นาเสนอ นายอรรคชัย วิจิตร ที่ทางาน โรงเรียนเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทร์ กาญจนบุรี ปีการศึกษา 2556 ภาคเรียนที่ 1 บทคัดย่อ การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. สร้างและพัฒนาแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการ เรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่องการคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี สาหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทร์ กาญจนบุรี ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์มาตรฐาน 75/75 2. เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อน เรียนและหลังเรียน ด้วยแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่องการคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนเฉลิม พระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทร์ กาญจนบุรี 3. เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียน ที่มีต่อการ เรียนการสอนโดยใช้แบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่องการคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนเฉลิม พระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทร์ กาญจนบุรี กลุ่มตัวอย่าง เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรี นครินทร์ กาญจนบุรี จานวน 44 คน แบบแผนการวิจัย เป็นแบบ One Group Pretest-Posttest Design เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ประกอบด้วย แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียน-หลังเรียน เรื่อง การคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี และแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่องการคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ สถิติพื้นฐาน ค่า t-test และหาประสิทธิภาพของแบบฝึกตามที่กาหนดไว้คือ 75/75 โดยใช้สูตร E1/E2 ผลการศึกษา มีดังนี้ 1. ได้แบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่องการคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี สาหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
- 2. ประกอบด้วย เนื้อหา 2 ตอน ตอนที่ 1 การอ่านและแปลความหมายสมการเคมี ตอนที่ 2 การคานวณ ปริมาณสารจากสมการเคมี แต่ละเนื้อหาประกอบด้วย ตัวอย่างและแบบฝึกกิจกรรม 2. ได้แบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่องการคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี สาหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 มี ประสิทธิภาพ 78.48/79.32 แสดงว่าแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิด แบบ Proportion เป็นฐานเรื่อง การคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี สาหรับนักเรียนระดับชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่สร้างขึ้นมีประสิทธิภาพสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน 75/75 3. ได้ผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน พบว่า ก่อนเรียนได้ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 8.3 จากคะแนนเต็ม 30 คะแนน หลังเรียนได้คะแนนเฉลี่ย 23.8 จาก คะแนนเต็ม 30 คะแนน สรุปได้ว่า การทดสอบหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ .05 4. ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่องการคานวณปริมาณสารจากสมการเคมี สาหรับนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก
- 3. ตารางสรุปวิเคราะห์ค่า t-test ของคะแนนก่อนเรียน และหลังเรียน โรงเรียนเฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระศรีนครินทร์ กาญจนบุรี ชื่อผู้สอน นายอรรคชัย วิจิตร กลุ่มสาระการเรียนรู้ วิทยาศาสตร์ เรื่อง การสร้างและพัฒนาแบบฝึกแก้โจทย์ปัญหาเคมี ด้วยการเรียนรู้แบบร่วมมือ ที่ใช้วิธีคิดแบบ Proportion เป็นฐาน เรื่องการคานวณปริมาณสารจาก สมการเคมี สาหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 คะแนนเต็ม 30 คะแนน จานวนนักเรียน 44 คน สรุป ค่าสถิติ คะแนน ก่อนเรียน คะแนน หลังเรียน ผลต่าง D D2 ผลรวม 365 1047 682 10638 ค่าเฉลี่ย 8.3 23.8 S.D. 5.17 6.536 t-test 82.37 ค่าดัชนีประสิทธิผล 0.71
- 4. ตารางบันทึกคะแนนเปรียบเทียบความก้าวหน้าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน (คะแนนเต็ม 30 คะแนน) เลขที่ คะแนนก่อนเรียน คะแนนหลังเรียน ผลต่างคะแนน(D) ผลต่างคะแนนกาลังสอง(D2 ) 30 30 1 9 26 17 289 ค่า t-test 2 10 28 18 324 3 9 26 17 289 4 14 28 14 196 5 10 27 17 289 n -1 = 43 6 9 26 17 289 468072 7 15 29 14 196 465124 8 11 26 15 225 82.37 9 11 26 15 225 10 9 25 16 256 11 9 25 16 256 12 9 25 16 256 13 12 28 16 256 ค่าดัชนีประสิทธิผล = 14 12 27 15 225 ร้อยละคะแนนเฉลี่ยหลังเรียน- ร้อยละคะแนนเฉลี่ยก่อนเรียน 15 9 23 14 196 ร้อยละคะแนนเต็มหลังเรียน- ร้อยละคะแนนเฉลี่ยก่อนเรียน 16 10 27 17 289 17 8 25 17 289 ค่าดัชนีประสิทธิผล = 0.71 18 10 27 17 289 19 10 25 15 225 20 8 23 15 225 21 13 27 14 196 1 )( 22 n DDn D t 2 )( D Dn t
- 5. 22 8 23 15 225 23 7 23 16 256 24 12 27 15 225 25 13 28 15 225 26 7 21 14 196 จากตารางและการหาค่าสถิติปรากฎว่า ผลการประเมิน 27 6 22 16 256 คุณภาพนักเรียนโดยการใช้แผนการจัดกิจกรรม 28 11 28 17 289 การเรียนรู้ สื่อ /นวัตกรรม ในการจัดการเรียนการสอน 29 5 21 16 256 ผลสัมฤทธิ์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสาคัญ 30 12 28 16 256 ทางสถิติที่ระดับ .05 และช่วยให้นักเรียน 31 7 23 16 256 เกิดประสบการณ์การเรียนรู้ได้จริง ตามค่าดัชนี 32 7 23 16 256 ประสิทธิผลที่มีค่าตั้งแต่ 0.50 ขึ้นไป และมีคะแนน 33 5 22 17 289 เฉลี่ย 23.8 คิดเป็นร้อยละ 79.3 ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ดี 34 4 19 15 225 35 5 18 13 169 36 6 21 15 225 37 4 17 13 169 38 4 20 16 256 39 2 18 16 256 40 9 26 17 289 41 4 18 14 196 42 4 18 14 196 43 3 17 14 196 44 3 17 14 196 ผลรวมของคะแนน 365 1047 682 10638 คะแนนเฉลี่ย 8.3 23.8 S.D. 5.17 6.54 t-test 82.37 ร้อยละของคะแนนก่อน เรียน 27.7 ร้อยละของคะแนนหลัง 79.3