2. Fecr-i Âti Şiirinin Genel Özellikleri:
"Sanat, sanat içindir." görüşü
benimsenmiştir.
3. Daha çok "tabiat ve aşk" temaları işlenmiştir
Tabiat tasvirleri gerçeklerden uzak
ve subjektiftir.
4. Fecr-i Âtî şiirindeki varlıkların hemen
hepsi bir aşk unsurudur.
Yüzün sarardı kamer, saçlarında pür-esrâr,
Acıklı, nâ- mütenâhî yabancı hisler var...
Nasıl da lerze-i rûhunda bir elem titrer
Sen ey ipekli çocuk, ey zavallı hasta kamer...
(M. Behçet, "Kamer")
5. Bu topluluğun şiirinde mevsim ve vakit önemli bir yer
tutar. Mevsim, özellikle kış veya sonbahardır.Vakit ise
gün doğumu,gün batımı ve akşamdır.
Altın kulelerden yine kuşlar
Tekrarını ömrün eder ilân
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam
Âlemlerimizden sefer eyler
Akşam, yine akşam, yine akşam,
Bir sırma kemerdir suya baksam;
Akşam, yine akşam, yine akşam,
Göllerde bu dem bir kamış olsam!
(Ahmet Haşim, "Bir Günün Sonunda Arzu")
6. Fecr-i Âti şiirinde aruz ölçüsü kullanılmıştır.
Şiirin her dizesinde aruzun farklı kalıpları
kullanılmıştır.
"Kulak için kafiye" anlayışı esas alınmıştır.
7. Serbest müstezat nazım türü daha da
geliştirilmiştir.
Fransız edebiyatı örnek
alınmıştır.
Sembolizm, parnasizm ve
empresyonizm akımlarından
etkilenilmiştir.
8. Arapça, Farsça kelime ve
tamlamalarla yüklü ağır,süslü bir dil
kullanılmıştır.
Fecr-i Ati şiirinin konusu, dili,
ölçüsü Servet-i Fünun'dan farklı
değildir.
9. Fecr-i Ati şairleri sembolizmi tanımaya ve
uygulamaya çalışmalarıyla Servet-i Fünunculardan
ayrılırlar.
11. A. Haşim, şiirin dilinin müzik ile söz
arasında ve sözden çok müziğe
yakın olduğunu öne sürer.
Ona göre, sözcükler şiire anlamdan çok
müzik değerleri ile girer. Konu, ise bir
araç olmaktan öteye gitmez.
12. Haşim, şiirlerinde çocukluk anılarını, aşk
ve doğayı konu etmiştir.
Dili önceleri Servet-i Fünun şiiri gibidir.
Ancak sonra konuşma Türkçesine
yönelir
13. Şiirleri: Piyale ve Göl Saatleri
Nesirleri: Gurabahane-i Laklakan,
Bize Göre, Frankfurt Seyahatnamesi.