![B2. Να χαρακτηρίσετε τις ακόλουθες προτάσεις σωστές ή λανθασμένες, αιτιολογώντας κάθε
φορά την επιλογή σας.
α. Σ’ ένα πολυηλεκτρονιακό άτομο, η ενέργεια του ηλεκτρονίου (3,2,1, +1/2) είναι μεγαλύ-
τερη από την ενέργεια του ηλεκτρονίου (4,0,0, -1/2).
β. Σε υδατικό διάλυμα ασθενούς μονοπρωτικής βάσης Β διαλύουμε αέριο ΗCl, χωρίς με-
ταβολή όγκου και σε σταθερή θερμοκρασία. Η συγκέντρωση [ΒΗ+
] και το pH του διαλύ-
ματος θα μειωθούν.
γ. Η ενέργεια δεύτερου ιοντισμού του στοιχείου 11Να είναι μεγαλύτερη από την ενέργεια
πρώτου ιοντισμού του στοιχείου 10Νe.
δ. To pH υδατικού διαλύματος (ΝΗ4)2S 0,1Μ είναι μικρότερο από το pH υδατικού δια-
λύματος Να2S 0,1 M ίδιας θερμοκρασίας.
Β3. Σε τέσσερα δοχεία περιέχεται κάθε μία από τις ισομερείς & κορεσμένες ενώσεις του τύπου
C4H8O2. Οι ενώσεις αυτές δεν αλλάζουν το κυανό χρώμα του δείκτη «βάμμα του ηλιοτρο-
πίου».
Αν στηριχτούμε στις διαφορετικές χημικές ιδιότητες των παραπάνω ενώσεων, πώς μπο-
ρούμε να βρούμε ποια ένωση περιέχεται σε κάθε δοχείο;
Να γράψετε μέχρι τρία αντιδραστήρια και τις παρατηρήσεις στις οποίες στηριχτήκατε για να
κάνετε την ταυτοποίηση. (δεν απαιτείται η γραφή χημικών εξισώσεων).
ΘΕΜΑ Γ (6+6+6+7=25)
0,58 g ακόρεστου πολυκαρβονικού οξέος (Α), με ένα διπλό δεσμό, μπορoύν να αποχρωματίσουν
500 mL διαλύματος Βr2 0,01 M σε CCl4. Επιπλέον, 1,16 g του (Α) διαλύονται σε νερό και το
διάλυμα που προκύπτει εξουδετερώνεται πλήρως από 100 mL διαλύματος ΝαΟΗ 0,2 Μ.
Γ1.Πόσα καρβοξύλια περιέχει το μόριο του οξέος (Α); Ποιος είναι ο μοριακός του τύπος;
Να γραφούν τα δυνατά συντακτικά του ισομερή.
Γ2. Ορισμένη μάζα του οξέος (Α) αυξάνεται κατά 0,95 g όταν μετατρέπεται σε άλας ασβεστίου
(με επίδραση περίσσειας μεταλλικού ασβεστίου) και κατά 2,1 g όταν η ίδια μάζα εστεροποι-
ηθεί πλήρως με κορεσμένη μονοσθενή αλκοόλη (Β).
Με επίδραση όξινου διαλύματος Κ2Cr2O7 στην αλκοόλη (Β) προκύπτει οργανική ένω-
ση (Γ). Η οργανική ένωση (Γ), με επίδραση όξινου ανθρακικού νατρίου, δίνει αέριο που
προκαλεί θόλωμα σε ασβεστόνερο. Να γραφούν οι Σ.Τ. των οργανικών ενώσεων (Β) και (Γ).
Γ3.1,5 g ομογενούς μίγματος των ενώσεων (Β) και (Δ) (η (Δ) υπακούει στο γενικό μο-
ριακό τύπο CvH2vO) οξειδώνονται πλήρως με επίδραση όξινου διαλύματος ΚΜnO4 (οξίνιση
με ΗCl), ελευθερώνοντας 0,44 g CO2(g).
Σε 7,5 g του ίδιου μίγματος επιδρούμε με περίσσεια μέσου χλωρίωσης (θειονυλοχλωρίδιο).
Να βρείτε τον όγκο του αέριου που θα προκύψει, μετρημένο σε πρότυπες συνθήκες (STP).
Γ4. Ολόκληρη η ποσότητα του αέριου που παράχθηκε από τη χλωρίωση του μίγματος, διαλύεται
σε νερό με αποτέλεσμα να προκύψει το διάλυμα (Υ), όγκου 1L.
Να βρεθούν: a. το pH διαλύματος (Υ),
β. οι βαθμοί ιοντισμού του θειώδους οξέος στο διάλυμα (Υ).
Δίνονται: οι σχετικές ατομικές μάζες: Η : 1, C : 12, Ο : 16 και Cα : 40,
για το θειώδες οξύ: Κα1 = 10-2
, Κα2 = 10-8
,
η θερμοκρασία του διαλύματος (Υ) είναι σταθερή και ίση με 25 o
C,
τα δεδομένα του προβλήματος επιτρέπουν τις γνωστές προσεγγίσεις.](https://image.slidesharecdn.com/random-130501114954-phpapp02/85/-2-320.jpg)
![ΘΕΜΑ Δ(6+6+6+7=25)
Διαθέτουμε 3,25 g άλατος της μορφής (RCOO)2Ca που διαλύονται πλήρως στο νερό και προκύ-
πτουν 500 mL διαλύματος Υ1.
Για το διάλυμα Υ1 δίνονται τα ακόλουθα δεδομένα: [Ca+2
] = 0,05M και [RCOΟΗ] = 10-5,5
M.
Δ1. Να βρείτε το μοριακό και τον ηλεκτρονιακό τύπο του άλατος. Επιπλέον, να βρείτε το
βαθμό ιοντισμού του ιόντος RCOO-
στο διάλυμα Υ1 και τη σταθερά ιοντισμού του οξέος
RCOOH.
Δ2. Πόσα mol καθαρού ΝαΟΗ πρέπει να διαλύσουμε σε 100 mL του διαλύματος Υ1 ώστε να
προκύψει το διάλυμα Υ2 (χωρίς μεταβολή όγκου του διαλύματος) και να μεταβληθεί ο
βαθμός ιοντισμού του RCOO-
κατά 104,5
φορές;
Δ3. Στο διάλυμα Υ2 προσθέτουμε 336 cm3
αέριου ΗCl, μετρημένα σε πρότυπες συνθήκες
(STP), χωρίς μεταβολή όγκου του διαλύματος. Βρείτε το pH του διαλύματος Υ3 που προ-
έκυψε.
Δ4. Σε άλλα 100 mL του διαλύματος Υ1 προσθέτουμε 2 στγ. δείκτη «κόκκινο του μεθυλίου».
α. Ποιο χρώμα θα αποκτήσει το διάλυμα;
β. Ποιος είναι ο ελάχιστος όγκος διαλύματος ΗClO4 0,1Μ που πρέπει να εισάγουμε στο
παραπάνω διάλυμα ώστε να γίνει κόκκινο;
Δίνονται: «κόκκινο του μεθυλίου»: pKa = 5 και χρώματα: κόκκινο για την όξινη μορφή, κίτρινο
για τη βασική μορφή.
Οι σχετικές ατομικές μάζες: C: 12, H:1, Ο: 16, Ca: 40.
Για το νερό: Κw=10-14
.
Όλα τα διαλύματα βρίσκονται στους 25 o
C.
Τα δεδομένα του προβλήματος επιτρέπουν τις γνωστές προσεγγίσεις.
Καλή τύχη](https://image.slidesharecdn.com/random-130501114954-phpapp02/85/-3-320.jpg)
More Related Content
What's hot (20)
Viewers also liked (11)
Similar to γενικο διαγωνισμα στη χημεια γ λυκ (18)
More from Xristos Koutras (15)
γενικο διαγωνισμα στη χημεια γ λυκ
- 1. ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗ ΧΗΜΕΙΑ Γ ΛΥΚ. (ΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ) ΘΕΜΑ Α (5+5+5+5+5=25) Για τις προτάσεις Α.1 έως και Α.4 να γράψετε στο τετράδιό σας τον αριθμό της πρότασης και δίπλα το γράμμα που αντιστοιχεί στο σωστό συμπλήρωμά της. Α1. Aπό τα παρακάτω στοιχεία έγχρωμες ενώσεις σχηματίζει: α. 11Να β. 2Ηe γ. 27Co δ. 30Zn Α2. Υδατικό διάλυμα με pH < pOH μπορεί να είναι: α. διάλυμα CH3CH2OH β. διάλυμα ΝaHSO4 γ. διάλυμα CH3CH2ONa δ. ρυθμιστικό διάλυμα HCN & NaCN με pKa = 10 Α3. Διαθέτουμε τέσσερα διαλύματα βάσεων (ΝαΟΗ, Ca(OH)2, NH3 με pKb = 5 και CH3NH2 με pKb = 4) ίδιου όγκου και ίδιου pH. Μεγαλύτερη ποσότητα καθαρού ΗΝΟ3 απαιτείται για την εξουδετέρωση του διαλύματος: α. ΝαΟΗ β. Ca(OH)2 γ. NH3 δ. CH3NH2 Α4. Τεχνητό καουτσούκ δίνει: α.ο πολυμερισμός του αιθυλενίου β. ο πολυμερισμός του ισοπρενίου γ. Ο πολυμερισμός του προπενίου δ. ο συμπολυμερισμός του βουταδιενίου και του στυρολίου Α5. Να διατυπώσετε τον ορισμό α. του μήκους δεσμού β. του ατομικού τροχιακού ΘΕΜΑ Β (9+8+8=25) Β1. Δίνονται τα στοιχεία Α, Β, Γ και Δ για τα οποία διαθέτουμε τα ακόλουθα δεδομένα: Ι. Μια από τις διεγερμένες καταστάσεις του στοιχείου Α είναι η ακόλουθη: 1s2 2s2 2p4 3s2 3p2 3d1 ΙΙ.To στοιχείο Β είναι το στοιχείο με τη μεγαλύτερη ηλεκτραρνητικότητα στην τρίτη περίοδο του Π.Π. . ΙΙΙ. Ο ατομικός αριθμός του στοιχείου Γ είναι ο μικρότερος δυνατός για στοιχείο με άτομα που διαθέτουν άθροισμα κβαντικού αριθμού spin ίσο με 1, στη θεμελιώδη κατάσταση. ΙV. Το στοιχείο Δ είναι το δεύτερο στοιχείο της ομάδας p4 του Π.Π. α. Βρείτε τους ατομικούς αριθμούς των στοιχείων Α, Β, Γ και Δ. β. Συμβολίστε τους ηλεκτρονιακούς τύπους των μορίων ΑΒ3 και ΓΔ2. γ. Το οξείδιο ΔO3 διαλύεται στο νερό. Χαρακτηρίστε το διάλυμα που προκύπτει όξινο, βασικό ή ουδέτερο, αιτιολογώντας την επιλογή σας. δ. Να συμπληρώσετε με τους μοριακούς τύπους που λείπουν τις ακόλουθες χημικές εξισώσεις: i. ΓΗ3ΝΗ2 + ΗΒ …………… ii. ΓΗ3ΝΗ2 + ΑΒ3 …………… και στη συνέχεια να ξαναγράψετε τις συμπληρωμένες χημικές εξισώσεις χρησιμοποιώ- ντας αυτή τη φορά ηλεκτρονιακούς τύπους. Να χαρακτηρίσετε καθένα από τα αντιδρώ- ντα της εξίσωσης (ii) ως οξύ ή βάση κατά Lewis. Δίνονται οι ατομικοί αριθμοί: 7Ν και 1Η.
- 2. B2. Να χαρακτηρίσετε τις ακόλουθες προτάσεις σωστές ή λανθασμένες, αιτιολογώντας κάθε φορά την επιλογή σας. α. Σ’ ένα πολυηλεκτρονιακό άτομο, η ενέργεια του ηλεκτρονίου (3,2,1, +1/2) είναι μεγαλύ- τερη από την ενέργεια του ηλεκτρονίου (4,0,0, -1/2). β. Σε υδατικό διάλυμα ασθενούς μονοπρωτικής βάσης Β διαλύουμε αέριο ΗCl, χωρίς με- ταβολή όγκου και σε σταθερή θερμοκρασία. Η συγκέντρωση [ΒΗ+ ] και το pH του διαλύ- ματος θα μειωθούν. γ. Η ενέργεια δεύτερου ιοντισμού του στοιχείου 11Να είναι μεγαλύτερη από την ενέργεια πρώτου ιοντισμού του στοιχείου 10Νe. δ. To pH υδατικού διαλύματος (ΝΗ4)2S 0,1Μ είναι μικρότερο από το pH υδατικού δια- λύματος Να2S 0,1 M ίδιας θερμοκρασίας. Β3. Σε τέσσερα δοχεία περιέχεται κάθε μία από τις ισομερείς & κορεσμένες ενώσεις του τύπου C4H8O2. Οι ενώσεις αυτές δεν αλλάζουν το κυανό χρώμα του δείκτη «βάμμα του ηλιοτρο- πίου». Αν στηριχτούμε στις διαφορετικές χημικές ιδιότητες των παραπάνω ενώσεων, πώς μπο- ρούμε να βρούμε ποια ένωση περιέχεται σε κάθε δοχείο; Να γράψετε μέχρι τρία αντιδραστήρια και τις παρατηρήσεις στις οποίες στηριχτήκατε για να κάνετε την ταυτοποίηση. (δεν απαιτείται η γραφή χημικών εξισώσεων). ΘΕΜΑ Γ (6+6+6+7=25) 0,58 g ακόρεστου πολυκαρβονικού οξέος (Α), με ένα διπλό δεσμό, μπορoύν να αποχρωματίσουν 500 mL διαλύματος Βr2 0,01 M σε CCl4. Επιπλέον, 1,16 g του (Α) διαλύονται σε νερό και το διάλυμα που προκύπτει εξουδετερώνεται πλήρως από 100 mL διαλύματος ΝαΟΗ 0,2 Μ. Γ1.Πόσα καρβοξύλια περιέχει το μόριο του οξέος (Α); Ποιος είναι ο μοριακός του τύπος; Να γραφούν τα δυνατά συντακτικά του ισομερή. Γ2. Ορισμένη μάζα του οξέος (Α) αυξάνεται κατά 0,95 g όταν μετατρέπεται σε άλας ασβεστίου (με επίδραση περίσσειας μεταλλικού ασβεστίου) και κατά 2,1 g όταν η ίδια μάζα εστεροποι- ηθεί πλήρως με κορεσμένη μονοσθενή αλκοόλη (Β). Με επίδραση όξινου διαλύματος Κ2Cr2O7 στην αλκοόλη (Β) προκύπτει οργανική ένω- ση (Γ). Η οργανική ένωση (Γ), με επίδραση όξινου ανθρακικού νατρίου, δίνει αέριο που προκαλεί θόλωμα σε ασβεστόνερο. Να γραφούν οι Σ.Τ. των οργανικών ενώσεων (Β) και (Γ). Γ3.1,5 g ομογενούς μίγματος των ενώσεων (Β) και (Δ) (η (Δ) υπακούει στο γενικό μο- ριακό τύπο CvH2vO) οξειδώνονται πλήρως με επίδραση όξινου διαλύματος ΚΜnO4 (οξίνιση με ΗCl), ελευθερώνοντας 0,44 g CO2(g). Σε 7,5 g του ίδιου μίγματος επιδρούμε με περίσσεια μέσου χλωρίωσης (θειονυλοχλωρίδιο). Να βρείτε τον όγκο του αέριου που θα προκύψει, μετρημένο σε πρότυπες συνθήκες (STP). Γ4. Ολόκληρη η ποσότητα του αέριου που παράχθηκε από τη χλωρίωση του μίγματος, διαλύεται σε νερό με αποτέλεσμα να προκύψει το διάλυμα (Υ), όγκου 1L. Να βρεθούν: a. το pH διαλύματος (Υ), β. οι βαθμοί ιοντισμού του θειώδους οξέος στο διάλυμα (Υ). Δίνονται: οι σχετικές ατομικές μάζες: Η : 1, C : 12, Ο : 16 και Cα : 40, για το θειώδες οξύ: Κα1 = 10-2 , Κα2 = 10-8 , η θερμοκρασία του διαλύματος (Υ) είναι σταθερή και ίση με 25 o C, τα δεδομένα του προβλήματος επιτρέπουν τις γνωστές προσεγγίσεις.
- 3. ΘΕΜΑ Δ(6+6+6+7=25) Διαθέτουμε 3,25 g άλατος της μορφής (RCOO)2Ca που διαλύονται πλήρως στο νερό και προκύ- πτουν 500 mL διαλύματος Υ1. Για το διάλυμα Υ1 δίνονται τα ακόλουθα δεδομένα: [Ca+2 ] = 0,05M και [RCOΟΗ] = 10-5,5 M. Δ1. Να βρείτε το μοριακό και τον ηλεκτρονιακό τύπο του άλατος. Επιπλέον, να βρείτε το βαθμό ιοντισμού του ιόντος RCOO- στο διάλυμα Υ1 και τη σταθερά ιοντισμού του οξέος RCOOH. Δ2. Πόσα mol καθαρού ΝαΟΗ πρέπει να διαλύσουμε σε 100 mL του διαλύματος Υ1 ώστε να προκύψει το διάλυμα Υ2 (χωρίς μεταβολή όγκου του διαλύματος) και να μεταβληθεί ο βαθμός ιοντισμού του RCOO- κατά 104,5 φορές; Δ3. Στο διάλυμα Υ2 προσθέτουμε 336 cm3 αέριου ΗCl, μετρημένα σε πρότυπες συνθήκες (STP), χωρίς μεταβολή όγκου του διαλύματος. Βρείτε το pH του διαλύματος Υ3 που προ- έκυψε. Δ4. Σε άλλα 100 mL του διαλύματος Υ1 προσθέτουμε 2 στγ. δείκτη «κόκκινο του μεθυλίου». α. Ποιο χρώμα θα αποκτήσει το διάλυμα; β. Ποιος είναι ο ελάχιστος όγκος διαλύματος ΗClO4 0,1Μ που πρέπει να εισάγουμε στο παραπάνω διάλυμα ώστε να γίνει κόκκινο; Δίνονται: «κόκκινο του μεθυλίου»: pKa = 5 και χρώματα: κόκκινο για την όξινη μορφή, κίτρινο για τη βασική μορφή. Οι σχετικές ατομικές μάζες: C: 12, H:1, Ο: 16, Ca: 40. Για το νερό: Κw=10-14 . Όλα τα διαλύματα βρίσκονται στους 25 o C. Τα δεδομένα του προβλήματος επιτρέπουν τις γνωστές προσεγγίσεις. Καλή τύχη