1936ko matxinada militarraren porrota. Gerra Zibila ulertzeko kausak eta 1936tik 1939ra bitarteko bilakaera militarra eta sozio-politikoa . Gerra Zibilaren ondorioak.
1936ko matxinada militarraren porrota. Gerra Zibila ulertzeko kausak eta 1936tik 1939ra bitarteko bilakaera militarra eta sozio-politikoa . Gerra Zibilaren ondorioak.
1. FRANKISMOAREN BIGARREN
ZATIA:
FINKATZEA ETA AMAITZEA
(1960-1975)
Maria Arranz eta Jone Ezkurdia,
BD
2. ERREGIMENA FINKATZEA
1955ean Vatikanoarekin
konkordatua siniatu zuten
eta Madrilgo Ituna sinatu
zuten AEBrekin
Ekonomia arazoak arindu
ziren
1957an, Carrero Blancoren
aholkuei jarraituz, Opus
Deiko kideak sartu zituen
Francok gobernuan ACNPko
kideen ordez.
3. Teknokratak, Opus Deiko
ministro
berriak, ekonomian
irekitasunaren aldekoak
ziren eta politika-eta
gizarte-gaietan
kontserbadoreak.
Zerga-errefermo bat hasi
zuten eta Espainia
Ekonomia Lankidetzarako
Europako Erakundean
(OECE) eta Nazioarteko OECEren sorrera, 1948
Diru Funtsean (NDF) sartu
zen.
Francok eraldaketa txikiak egin zituen lege berri batzuk sinatuz, bere
burua zuritzeko. Manuel Fragak, Informazio eta Turismo ministro
zenak, Prentsa Legea aurkeztu zuen, zentsura kentzeko. 1967an Erlijio
Askatasunaren Legea ezarri zen, katolizismoaren monopolioarekin
amaituz; hala ere, pribilegio guztiak izaten jarraitu zuen erlijio honek.
Hezkuntza Lege Orokorraren bitartez, derrigorrezko eskolatze-aldia
hamalau urtera luzatu zen.
4. Estatuaren Lege Organikoa 966an onetsi
zen erreferendum bitartez, eta
Oinarrizko Legeen artean azkena izan
zen. Lege honekin prozesu
konstituziogile eta instituzional luzea
amaitu zen. Herri ordezkaritzaren
oinarriak 3 bihurtu ziren: familia,
udalerria eta sindikatua. Hala ere,
subiranotasuna Francorena zen
guztiz.
Lege honek monarkiak
Mugimenduaren printzipioei
jarraituko ziela bermatzen zuen.
Francok monarkia berri bat ezarri
zuen, berak legitimatua, bere
obrak aurrera jarrai zeza, Gerra
Zibilaren garaile izan baitzen. Joan
Karlos Espainiakoa printze izendatu
zuen eta berari eta bere
printzipioei leial izateko zina
eginarazi zion.
5. DESARROLLISMOA
11959an hartutako neurri liberalizatzaileei
esker ekoizpen-sistema eraldatu ahal izan
zuten eta espainiarren bizi mailak gora egin
zuen.
1959ko Ekonomia Antolamendu Berrirako Lege
Dekretuaren helburua ordainketa-balantza
orekatzea zen. Moneta- eta zerga-
erreformak aplikatu zituzten sektore
pribatuko kredituak mugatuz besteak
beste, eta merkataritza neurriak hartu
zituzten pezeta debaluatuz eta truke-tasa
bakarra eta erreala finkatuz.
Hasieran bizi baldintzak okerrera egin
zuen, soldatak izoztuz, langabe kopurua
igoz eta emigrazioak gora eginez. 1960an
garapena hasi zen.
6. 1962an L坦pez Rod坦k zuzendutako Garapen
Planerako Komisariotza sortu zen, sektore
publikoa planifikatu eta pribatua
bideratzeko. Hala ere, petrolioaren krisiak,
inflazioak eta langabezia igotzeak, aldaketa
gutxi egiten utzi zion. Adibidez, ez zuen
lortu eskualdeen arteko desoreka
murrizterik. Planak industrian bideratu
zituen batez ere, azpiegiturak konpontzeko.
Tren eta errepide bidezko garraioa hobetu
zuen eta honi esker jendetza eta
inbertsioak eremu garatuetara hurgildu
ziren.
Arrakasta lortzeko gakoak Europako ziklo ona aprobetxatzea, merkatua
liberalizatzea eta 1970ean Espainia eta EEEk lehentasunezko
hitzarmena sinatzea izan ziren. Ginera, ordainketa-balantza
defizitarioa orekatzeko ezinbestekoak izan ziren emigratzaileek
bidalitako dirua eta turismoaren bidezko diru sarrera.
7. Espainiako hazkundea bizia eta
luzea izan zen garai honetan.
Nazio-errenta hirukoiztu zen eta
herrialde industrializatu bihurtu
zen. Garapen honek
espainiarren ohiturak eta
pentsaerak aldatu zituen.
Kontsumismoa sortu
zen, emakumeak lan-
merkatuan sartu
ziren, ikasle kopurua
handitu zen... Espainia
tolerante eta
permisiboagoa bihurtu
zen.
8. Espainia hiritartu egin zen.
Biztanleriak gora egin
zuen, jaiotza asko (baby boom)
eta heriotza gutxiegon ziren.
Hala ere, errenta baxuko
landatarrek emigratu egin
behar izan zuten, lan-baldintza
hobeen bila. Emigrazio
Institutu Nazionala sortu zuten
1957an, eta Emigranteen
Antolamenduari Buruzko Legea
aldarrikatu zuten, 1962an.
Honen ostean, emigratzaile
gehienak haien herrietara itzuli
ziren. Migrazio-mugimendu
honek hiritartze-prozesuan
ondorioak izan zituen, landa-
eremu ugari despopulatzen ari
baitziren. Honetaz aparte, lo-
auzoak sortu ziren hiri-
inguruetan.
9. Aldaketak egon ziren gizartean. Behe maila gutxitu egin zen, jornalari
eta nakazari gehienek emigratu zutelako. Industria eta zerbitzuetako
langile kopurua, ordea, nabarmen igo zen. Hauen bizi-maila igo egin
zen gainera, langile-mugimenduen presioarengatik.
Erdiko klaseekk gora egin zuten. Profesional liberalak, funtzionarioak
eta langile espezializatuak ziren besteak beste.
Goi klaseko kideak oso gutxi ziren. Nekazaritza-jabe handiak eta
armadako agintaria ziren, eta botere ekononmiko eta indar politiko
handia zuten.
10. GIZARTE MODERNOAGOA
Espainia hiritarra landatarraren aurrean
nagusitu zen. Langile klase barri bat eratu
zen, booroka egin zuena lan-baldintza
hobeak lortzeko. OSE sindikatua osatu
zen.
Eskolarizatu kopurua igo zen eta eraldaketa
sekularizatzaileak egin ziren erlijioan.
Espainiar eskok, gizarte modernoaren
aldekoak, elizatik urrundu nahi izan
zuten.
Ekonomia-maila hobea zen eta etxeeta
etxetresna berriak eskuragarri ziruzten.
Kontsumismoa bultzatu zen. Telebistak
agertuz joan ziren etxeetan, eta seat 600
kotxe ospetsu egin zen. Espainia
Europara hurbilduz joan zen, eta gizartea
frankismoaren oinarrietatik hurrunduz.
Erregimenaren kontrako kultura osatu
zen ere, eta 1960ko
hamarkadan, prentsa-lege berria
aldarrikatu ostean, lehenago debekatuta
zeuden liburu eta pelikulak argitaratzen
hasi ziren.
11. Franco hil zenerako ekonomia-hazkundeak Espainiako gizartea
eraldatua zuen, baina 1970ko hamarkadan desoreka handiak
zeuden oraindik. Zerbitzu publikoak urriak ziren, lango臓ile
babesgabe asko zeuden eta kultura-maila baxua zen. Honek guztiak
ekonomiaren hazkundea moteldu zuen.
12. OPOSIZIOA eta ERREPRESIOA
Erregimenaren barnean ere oposizioa
egon zen. Langile-mugimenduak
egon ziren, Langile Komisioen
(CCOO) inguruan. Hauteskundeak
egon ziren, eta nahiz eta
sindikatuak emaitza honak lortu
zituen, legez-kanpo izendatu zuten.
Unibertsitateko ikasleek
demokrazia aldarrikatu zuten.
1969an, Bartzelonako ikasleek
errektoretzari eraso egin zioten.
Ikasleen kontzientziazio politikoa
gero eta hadiagoa zen, eta
unibertsitatea frankismoaren
aurkako gune bihurtu zen. Horri
aurre egiteko, gobernuak polizia-
errepresioa, instalazioen
okupaketa, ikasleei zigorrak
ezartzea, eta abar agindu zuten.
13. Alderdi politikoek ere oposizio gogorra
egin zuten. Alderdi komunsta izan
zen aktiboena, PSOE. 1960ko
hamarkadan Indar Demokratikoen
Batasuna eratu zen, ezkerreko
erakundeen elkarketaz, eta 1968an
Barneko Alderdi Sozialista, PSI.
Erregimenaren aurkako oposizioa
Europako Mugimenduaren IV.
Biltzarrera gonbidatu zuten, eta
demokraziaren aldeko eta
erregimena gaitzesteko adierazpena
egin zuten. Honek krisi bat eragin
zuen, eta Francok aprobetxatu egin
zuen gobernu berria eratzeko. Hala
ere, ez zuen ezer aldatu.
Euskadin, ETAren terrorismoa gailendu
Tierno Galv叩n, PSIren sortzailea zen, nazio-askatasuna aldarrikatuz.
14. FRANKISMOAREN AGONIA
Erregimenaren barne tentsioak
areagotuz joan ziren. Erregimenaren
oraina eta Franco gabeko etorkizuna
ziren arazoak. Alde ezberdinak
zeuden: irekitasunaren aldekoak
(erregimena gizarte-errealitatera
egokitzea nahi zuten), immobilistak
(Gerra Zibiletik sortutako
erregimenaren ezaugarriak nahi
zituzten berriro), eta kontserbadoreak
(erregimenarekin jarraitu nahi
zuten, oinarriak ez aldatzea).
1968an eztabaida berri bat hasi
zen, asoziazionismoari
Carrero Blanco kontserbadorea buruzkoa, pluralismo politikoa nahi
baitzen . Immobilistek kontra egin
zuten, eta irekitasunaren aldekoak
elde. 1974an inoren gustukoa izan ez
zen Elkartze Politikorako Eskubidearen
Estatutu Juridikoa sinatu zen.
15. 1969an gertatu zen MATESAko eskandalua, ustelkeria kasua. Teknokraten eta falangisten
arteko botere-borroka agerian utzi zuen.Krisi handiaren ondorioz, Francok joera
bakarreko gobernu berria eratu zuen, Carrero Blanco gobernnuko boteretsuena bihurtuz.
1970eko Burgoseko prozesuan 16 ETAko kideri heriotza-zigorra leporatu zieten, polizia baten
hilketagatik. Baina protesta handiak egon ziren eta kondenatuak indultatu behar izan
zituzten.
Lan-gatazkak, oposizioa, Elizarekiko-tentsioak, etab. areagotu egin ziren. 1973an gobernuko
presidente hautatu zuen Francok Carrero Blanco, eta hilabete gutxitan ETAk hil egin zuen
atentatu batean, immobilisten, kontserbadoreen eta irekitasunaren aldekoen borrokak
areagotuz.
Gobernuko presientearen hilketaren ondoren, Carlos Arias Navarro bihrtu zen presidente
berria, kontserbadorea. Baina Navarrok porrot egin zuen.
16. Franco zahartu zen, eta ezin zuen agintaritzan
jarraitu. 1975ena ETAko bi kide eta FRAPeko
beste hiru exekutatu zituen. Hilabete batzuk
geroago, Erresistentzia Talde Antifaxistak
(GRAPO) best atentatu bat egin zuen lau
polizia hiltzen Madrilen.
Kanpo-politika ere ahuldu egin
zen, deskolonizazioa bizkortu baitzen.
Marokoko protekturatuari independentzia
eman behar izan zioten, eta baita Gineari eta
Ifni Marokori ere. Martxa Berdeari beldur
zionez,Francok Espainniar Sahara ere eman
behar izan zuen. Azkenean, 1975eko
abenduaren 20an hil egin zen, frankismoari
amaiera emanez.