A Democracia AteniensefelixlongueiraPresentación sobre a democracia na Atenas clásica. Manifestamente mellorábel porque é das primeiras que fixen. Vós mesmos, mais case mellor que busquedes outras.
Presentacion final RomalolifreireTraballo elaborado por alumnos/as de 6º B de primaria do CEIP Rosalía de Castro de Lugo, formando parte dun proxecto de Historia Antiga que se está a desenvolver na aula.
Presentacion final RomalolifreireTraballo elaborado por alumnos/as de 6º B de primaria do CEIP Rosalía de Castro de Lugo, formando parte dun proxecto de Historia Antiga que se está a desenvolver na aula.
Alfabeto latino 1.4 - 4_esoDives GallaeciaTema do alfabeto latino para 4 de ESO.
Indoeuropeos 4º de ESO v. 1.0Dives GallaeciaEste documento presenta una introducción a las lenguas indoeuropeas. Explica que en el siglo XIX, lingüistas como Rask y Bopp demostraron mediante el análisis del léxico y la gramática que muchas lenguas de Europa y Asia comparten un origen común en una antigua lengua proto-indoeuropea. A continuación, describe las principales ramas de las lenguas indoeuropeas en Asia y Europa, así como algunas lenguas no indoeuropeas habladas en Europa.
Os romanos e a morte 1.9 (*.pdf - outubro 2015)Dives GallaeciaActitude ante a morte. Ritos funerarios. Monumentos funerarios. Latinismos. Léxico da morte. A morte en Internet. Ligazóns relacionadas.
Flexion nominal latina_1.2Dives GallaeciaEste documento proporciona una introducción a la flexión nominal latina. Explica las cinco declinaciones del latín y los paradigmas de sustantivos y adjetivos. Detalla las características de cada declinación, incluyendo los temas y desinencias de los casos. También cubre conceptos como la apofonía y la pérdida de consonantes en la tercera declinación.
Latín lingua flexiva 2.2 (outubro 2013)Dives GallaeciaO latín lingua flexiva. Linguas sintéticas e analíticas. Categorías gramaticais. Flexión nominal, pronominal e verbal. Orde de palabras e concordancia.
Romanae Viae (2014)Dives GallaeciaVías romanas. Principais vías en Europa, Hispania e Gallaecia. A construción dunha via. Pontes, miliarios, mansiones. Fontes.
Sociedade e política na República romanaDives GallaeciaSociedade e política na República romana.
Clases sociais. O senado, as maxistraturas, as asambleas.
Versión 2.0, febreiro de 2012
Regras evolución fonetica do latín ao galego e castelán (v1.4_xan_2013)Dives GallaeciaPrincipais regras fonéticas na evolución do latín ao galego e castelán. Versión en pdf.
Do Latin ao galego e ao castelán. v1.4_2012Dives GallaeciaEvolución do latín ao galego e castelán. Palabras patrimoniais, cultas, semicultas e latininismos. Dobretes ou alótropos.
1. ORGANIZACIÓN SOCIAL,
POLÍTICA E MILITAR
DURANTE A MONARQUÍA
Latin I – 1ª avaliación
Álvaro P. Vilariño. Versión 1.0
2. ÍNDICE
Monarquía latino-sabina (s. VIII – VII a.C.)
Organización social.
Organización política.
Organización militar.
Monarquía etrusca (s.VII-VI a.c.)
Introducción.
Organización social.
Organización militar.
Organización política.
3. Monarquía latino-sabina (s. VIII – VII a.C.)
Organización social
Igualitarismo
Núcleos familiares á cabeza dos cales está o pater familias
Gens:
Conxunto de familias cun antepasado común (pater)
Patricios: membros das gens; considéranse descendentes dos primeiros
habitantes de Roma.
Grupo uniforme e unido. Culto a un antepasado común, normas herdadas dos
antepasados (mos maiorum), propiedade comunal da terra.
Autónomas, pero tratan cas demais os asuntos da comunidade.
Populus: conxunto das gens.
Organización política
Curia
Asemblea do pobo (comitia curiata) formada polos varóns maiores de idade
Reúnese no comitium.
Funcións:
Aproba propostas do senado por aclamación ( suffragium < fragor: “ruído”)
Aproba a candidatura a rei proposta polo senado
Inviste ó rei electo do poder supremo (imperium)
4. Senatus
Consello de anciáns formado por 100 patres familias elixidos polo rei.
Funcións:
Aconsella ó rei,
Fai propostas á asemblea do pobo,
Propón o candidato ó trono,
Exerce o goberno provisional á morte do rei.
Gran peso político nas decisións do rei.
Rex
Elixido con carácter vitalicio entre os membros do senado
Proposto á asemblea do pobo, que lle confire o poder.
Xefe político, militar, xudicial e relixioso da comunidade.
Organización militar
A unidade de recrutamento é a curia: cada unha aporta 100 pedites e 10
equites
A infantería non ten orde de batalla.
O armamento non é uniforme.
A cabalería ten máis importancia social que militar, é símbolo de
superioridade e garda persoal do rei.
5. Monarquía etrusca (s.VII-VI a.c.)
Introducción
Roma convértese en zona de atracción de correntes migratorias gracias á
súa situación estratéxica como lugar de paso.
Os novos habitantes non forman parte do Populus Romanus e carecen de
dereitos
O desenvolvemento comercial provoca diferencias no reparto da riqueza.
O igualitarismo social anterior da paso a unha desigualdade social
Por nacemento (patricios, estranxeiros)
Polo nivel económico (ricos, pobres)
Organización social
Patricios
Posuidores da maior parte da terra, ricos e privilexiados, clase dominante,
nomen gentilicium
Estranxeiros
Clientes: vinculados a patricios
Plebeos: carecen de dereitos, están fóra da comunidade. Plebe rustica e
urbana.
Descontento social dos plebeios polos privilexios dos patricios.
División do territorio en tribus. Asignación dos habitantes por domicilio.
Posuidores dunha propiedade:
Obriga ó pago dun tributo e á defensa da cidade.
Dereito de participar no goberno da comunidade.
6. Organización militar
Necesidade dun exercitus: homes obrigados ó servicio militar dende os
17 ós 60 anos. (iuniores et seniores)
Posto nas lexións vinculado ó censo: cidadáns máis ricos cabalería e
infantería pesada. Poboación dividida en 5 clases compostas dun
número variable de centurias.
Organización política
Os comicios por curias (comitia curiata) quedan relegados ó ámbito
relixioso e xurídico)
Son substituídos polos Comitia Centuriata. Participa todo o pobo
romano. O voto é por centuria. (cidadáns máis ricos constituían un
maior número de centurias) > capacidade de decisión política da plebe
nula
Revisión da lenda: Tarquinio o Soberbio defensor das clases populares
expulsado polos patricios.