O concello de Vigo está situado na banda sur da ría de Vigo. Na costa distinguimos dúas zonas: a das illas Cies, toda ela rochosa e exposta cara ao mar aberto, e con algunhas praias na parte que da á ría; e a costa continental na que, a pesar de ter case a metade da súa lonxitude ocupada por instalacións portuarias e industriais, se alternan as zonas rochosas e areosas polo que conta con numerosas praias, entre as que destaca, tanto polo seu tamaño como polas súas infraestruturas, a de Samil.
Vigo conta coa agrupación urbana máis grande de Galiza con preto de 300.000 habitantes. As principais actividade son os servizos, a industria e a pesca. Acolle un importante patrimonio cultural e conta con varios museos.
Moaña, a costaMonContosO concello de Moaña está situado na banda norte da ría de Vigo. O territorio é de releve moi abrupto; cae dos cumes do Morrazo ao mar en poucos quilómetros. O litoral de Moaña ten interese paisaxístico e xeolóxico, cunha grande diversidade de rochas e formas de releve costeiro no que alternan pequenos cantís con seos e areais. Ten unha intensa ocupación.
O Grove, A CostaMonContosO concello do Grove ocupa a península que pecha a ría de Arousa polo sur, unido a terra polo istmo areoso da Lanzada. Nos seus 41,5 km de costa ao interior e o exterior da ría, hai unha sucesión de praias e areais con cantís e rochedos e numerosos illotes e illas (a maior é a da Toxa).
As principais actividades son a pesca, o marisqueo, a acuicultura e o turismo. Hai algunhas industrias relacionadas co mar. É un concello de grandes valores naturais e culturais, cunha grande parte da súa costa protexida.
Cangas, A costaMonContosO concello de Cangas está situado na península do Morrazo, entre as rías de Vigo e Aldán. O territorio é moi irregular e ten un grande tramo costeiro moi accidentado e diversificado, con numerosas praias, seos e altos cantís.
As principais actividades son a pesca, o marisqueo, os servizos e as industrias relacionadas co mar.
Valdoviño, A CostamonadelaUnha costa dun enorme interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Protexida no LIC/ZEC “Costa Ártabra”, nas ZEPAs “Lagoa da Frouxeira” e “Costa Ferrolterra-Valdoviño”, no -Humidal Protexido e Humidal Ramsar “Lagoa e areal de Valdoviño” e no inventario de SEO/BirdLife.
Vilanova da Arousa, A CostaMonContosO concello de Vilanova de Arousa está situado no interior da ría de Arousa fronte á illa da Arousa. Ten unha costa baixa e abrigada que alterna áreas rochosas con areais e esteiros. Acolle ricos ecosistemas mariños que son base dunha importante actividade marisqueira, e praias que se empregan como lugares de lecer. A principal actividade é o marisqueo, o cultivo de mexillón e os servizos.
Porto do Son, A CostaMonContosO concello de Porto do Son ocupa a cara noroeste da serra da Barbanza, na banda sur da ría de Muros e Noia. Ten unha ampla fronte costeira na que se alternan amplos areias, sistemas dunares, lagoas e cantís que acollen ecosistemas de grande interese. É un concello que vive en boa parte do mar e do turismo. Acolle un importante patrimonio natural e cultural.
Carnota, A CostaMonContosO concello de Carnota está situado fronte á costa de Fisterra, entre o remate das rías Baixas e o comezo da Costa da Morte. O litoral esténdese desde a desembocadura do río Xallas ata a praia de Lariño. É unha costa exposta que alterna áreas rochosas de pouca altura con enseadas e areais na que podemos atopar ecosistemas moi variados (cantís, dunas, areais, marismas e illotes...). Ten un enorme interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico.
Muxía, A CostaMonContosO concello de Muxía abrangue un amplo espazo de costa desde o fondo da ría de Camariñas ata a ría de Lires (río do Castro). Muxía ten no seu litoral dúas caras diferentes á do interior da ría menos elevada, pero igual de recortada, con paredes rochosas e coídos, e numerosos seos e desembocaduras de regatos nos que se acumula a area que forma grandes praias; e o litoral exterior exposto, de altas pendentes, e sen apenas abrigos. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC “Costa da Morte”. As principais actividades do concello están relacionadas coa pesca e cos sevizos. Acolle un importante patrimonio natural e cultural. Un desvío do Camiño xacobeo a Fisterra remata en Muxía.
Ribeira, A CostaMonContosO concello de Ribeira Ocupa o extremo suroeste da península do Barbanza, no final das rías de Arousa, e de Muros e Noia e as costas abertas de Corrubedo. O Territorio repártese entre as últimas estribacións da serra do Barbanza (Os Forcados, con 618 m; San Arberte, con 215 m e O Castro, con 209 m) e unha ampla chaira litoral. A costa é moi recortada e variada con numerosas praias, coídos, cantís, illas, illotes, lagoas litorais e pequenos seos. É unha zona de amplas e fermosas paisaxes que acolle hábitats mariños e terrestres dun enorme valor ambiental.
Poio, A CostaMonContosO concello de Poio está situado na marxe dereita da ría de Pontevedra, desde Raxó ata o esteiro do Lérez, onde está conectado con Pontevedra pola ponte da Barca.
O relevo é moi accidentado, as abas dos montes caen bruscamente cara ao mar e só hai algúns territorios chans na pequena faixa costeira, con numerosos ríos que baixan do Castrove, de curto percorrido e pendentes pronunciadas.
Na área costeira alternan os esteiros e marismas formados polos numerosos ríos que achegan os seus sedimentos, algunhas praias e pequenas zonas rochosas de pouca altura. Hai importantes zonas de marisqueo a pé e parques de cultivo. As principais poboacións costeiras son Raxó, Combarro e Campelo.
Fisterra, A CostaMonContosO concello de Fisterra ocupa un saínte de relevo irregular entre a ría de Corcubión e a Costa da Morte, onde os montes caen sobre o mar en grandes desniveis. A súa costa é moi diversa, con áreas abrigadas, no interior do seo de Fisterra, e zonas expostas, no mar aberto, con grandes tramos ocupados por cantís, illotes e baixos, e algunhas praias con bos sistemas dunares onde dominan os ventos e a ondada. É un concello de importantes valores naturais e culturais, rico en vestixios históricos e arqueolóxicos e moi ligado ás tradicións relacionadas coas rutas xacobeas. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC “Costa da Morte”.
Vilagarcía da Arousa, A CostaMonContosVilagarcía da Arousa está situada ao norte da comarca do Salnés, no fondo da ría de Arousa, en parte no esteiro do Ulla. Ten unha costa típica de fondo de ría, baixa e recortada, na que se suceden puntas, areais e lameiros nos pequenos esteiros dos regos que baixan dos montes que a rodean (Xiabre e Lobeira). Destaca a presenza das illas de Cortegada e as Malveiras e os lombos da desembocadura do Ulla, que son importantes bancos marisqueiros. Unha parte importante do litoral está ocupada polas áreas portuarias.
Ría de VigoMonContosA RÍA DE VIGO ábrese entre o Cabo Home, ao norte e o Cabo Silleiro, ao sur. É a ría máis longa de Galiza, con 33 km, unha superficie de 176 km e unha profundidade máxima de 44 km. O río principal que a alimenta é o Verdugo. O estreito de Rande separa a parte interior chamada Seo de San Simón, unha zona abrigada con augas pouco profundas, da exterior, máis aberta e de augas máis fondas. Na ría altérnanse os tramos rochosos, de pouca altura, os areais e as marismas. É unha ría intensamente poboada e cunha grande actividade pesqueira, marisqueira, comercial e industrial.
CONCELLOS: Cangas, Moaña, Viaboa, Pontevedra, Soutomaior, Redondela, Vigo, Nigrán, Baiona.
A Guarda, a costaMonContosO concello da Guarda está situado no extremo SO de Galiza, cunha parte na costa do Arco Miniano-Duriense, cara ao mar aberto e outra no esteiro do río Miño, con Portugal na outra banda.
A costa atlántica da Guarda é rectilínea, rochosa, exposta, con dous seos na parte central que acollen a localidade e os únicos areais costeiros da contorna. A ribeira do Miño, entre a desembocadura e a Pasaxe, é unha costa baixa e areosa na que os areais perden extensión e amplitude canto máis se adentran no esteiro.
Toda a zona é unha importante área de pesca e marisqueo . Ademais dos valores naturais A Guarda conta cun importante patrimonio histórico e etnográfico.
Camariñas, A CostaMonContosCamariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
Camariña. A CostamonadelaO concello de Camariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
Boiro, A CostaMonContosA costa de Boiro forma parte da banda norte da Ría de Arousa. É unha costa abrigada, con fermosas praias orientadas ao sur que alternan con rochedos e esteiros. Os ríos máis importantes son o Beluso, Grande e Coroño. Acolle áreas de enorme importancia biolóxica e bancos marisqueiros moi produtivos e conserva interesantes mostras arquelóxicas (castros, dolmes), histórico-artísticas (igrexas, cruceiros) e etnográficas (hórreos, portos, oficios e embarcacións tradicionais…).
Outes, A CostaMonContosO concello de Outes está situado na marxe dereita da ría de Muros e Noia, co Tambre facendo linde polo sur. A costa é abrigada e está ocupada por amplas áreas de marismas nos esteiros dos ríos (Tambre, Entíns, Bendimón...), algúns areais, e zonas de cantís de pouca altura. Acolle importantes bancos marisqueiros. As principais actividades son os servizos, a industria (estaleiros, serradoiros...), a pesca, o marisqueo e a agricultura. Conta con áreas de grande interese natural e conserva un importante patrimonio cultural: castros, mámoas, pontes, hórreos (chamados localmente moas), cruceiros, igrexas...
Baiona, a costaMonContosO concello de Baiona está situado no banda sur da Ría de Vigo. O litoral ten dúas partes contrapostas o fondo do seo e o esteiro do Miñor onde a costa é protexida, baixa e areosa, e a outra, a partir do monte do Boi ata o cabo Silleiro, rochosa e exposta.
As principais actividades son o turismo, os servizos, a pesca e o marisqueo. Baiona acolle un importante patrimonio natural e cultural.
Nigrán, a costaMonContosO concello de Nigrán está situado no extremo sur da ría de Vigo. O litoral é un espazo formado por dous amplos seos, que acollen no seu fondo extensos areais, os promontorios que os limitan, e a beira norte do esteiro do río Miñor; en conxunto unha zona case chan a non ser nos perímetros de Monteferro, onde hai cantís de máis de 50 m, do monte Lourido e as beiras rochosas das illas Estelas.
As principais actividades son a industria, os servizos, o marisqueo e pesca.
Cambados, A CostaMonContosO concello de Cambados atópase á beira da ría de Arousa, no centro da comarca do Salnés. Ten 17 km de litoral (sen contar as illas) e a súa maior parte está no esteiro do Umia (espazo con varias figuras de protección). É unha costa abrigada e recortada que alterna areais, rochedos, pequenas praias e esteiros; de augas calmas e de pouca profundidade e grandes áreas que quedan en seco coa marea baixa, que acollen ricos bancos marisqueiros.
Illa da Arousa, A CostaMonContosO concello da Illa de Arousa ocupa a illa do mesmo nome, situada no interior da ría da Arousa. É a illa máis grande de Galiza (6 km de lonxitude e 7 km2 de superficie) e a máis poboada. Conta cuns 36 km de costa na que alternan as zonas rochosas, os seos, as praias e as dunas. Está unida a terra desde 1985 por unha ponte de 2 km de lonxitude. Foi o último concello de Galiza en constituírse, no ano 1997.
Moitos dos areais da Ila de Arousa son ricos bancos marisqueiros.
Marín, A CostaMonContosO concello de Marín está situado na zona central a península do Morrazo, na banda sur da ría de Pontevedra. Conta con 10 km de costa que limitan o concello polo noroeste e na que alternan seos, praias e cantís.
As principais actividades son as pesca, o marisqueo, os servizos e as industrias relacionadas co mar. Na cidade de Marín atópase un importante porto pesqueiro e comercial.
Acolle importantes restos arqueolóxicos (petróglifos, castros, mámoas, restos romanos, salgas, portos tradicionais, igrexas, hórreos, pazos, muíños...
Oleiros, A CostamonadelaO concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
Ortigueira. A costamonadelaLitoral do concello de Ortigueira, na ría de Ortigueira. Protexido nos LICs/ZECs "Estaca de Bares" e "Ortigueira-Mera", na ZEPA "Ortigueira-O Ladrido" e como Lugar de Importancia Internacional.
Carnota, A CostaMonContosO concello de Carnota está situado fronte á costa de Fisterra, entre o remate das rías Baixas e o comezo da Costa da Morte. O litoral esténdese desde a desembocadura do río Xallas ata a praia de Lariño. É unha costa exposta que alterna áreas rochosas de pouca altura con enseadas e areais na que podemos atopar ecosistemas moi variados (cantís, dunas, areais, marismas e illotes...). Ten un enorme interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico.
Redondela, a costaMonContosO concello de Redondela está situado na banda sur da ría de Vigo. A costa, pola proximidade dos montes, é escarpada agás no esteiro do río Alvedosa e na praia de Cesantes. Alterna cantís de media altura, praias e seos que quedan amplamente ao descuberto co debalo da marea. É unha costa rica en bancos marisqueiros.
As principais actividades son a pesca e o marisqueo, os servizos e a industria.
Ribeira, A CostaMonContosO concello de Ribeira Ocupa o extremo suroeste da península do Barbanza, no final das rías de Arousa, e de Muros e Noia e as costas abertas de Corrubedo. O Territorio repártese entre as últimas estribacións da serra do Barbanza (Os Forcados, con 618 m; San Arberte, con 215 m e O Castro, con 209 m) e unha ampla chaira litoral. A costa é moi recortada e variada con numerosas praias, coídos, cantís, illas, illotes, lagoas litorais e pequenos seos. É unha zona de amplas e fermosas paisaxes que acolle hábitats mariños e terrestres dun enorme valor ambiental.
Poio, A CostaMonContosO concello de Poio está situado na marxe dereita da ría de Pontevedra, desde Raxó ata o esteiro do Lérez, onde está conectado con Pontevedra pola ponte da Barca.
O relevo é moi accidentado, as abas dos montes caen bruscamente cara ao mar e só hai algúns territorios chans na pequena faixa costeira, con numerosos ríos que baixan do Castrove, de curto percorrido e pendentes pronunciadas.
Na área costeira alternan os esteiros e marismas formados polos numerosos ríos que achegan os seus sedimentos, algunhas praias e pequenas zonas rochosas de pouca altura. Hai importantes zonas de marisqueo a pé e parques de cultivo. As principais poboacións costeiras son Raxó, Combarro e Campelo.
Fisterra, A CostaMonContosO concello de Fisterra ocupa un saínte de relevo irregular entre a ría de Corcubión e a Costa da Morte, onde os montes caen sobre o mar en grandes desniveis. A súa costa é moi diversa, con áreas abrigadas, no interior do seo de Fisterra, e zonas expostas, no mar aberto, con grandes tramos ocupados por cantís, illotes e baixos, e algunhas praias con bos sistemas dunares onde dominan os ventos e a ondada. É un concello de importantes valores naturais e culturais, rico en vestixios históricos e arqueolóxicos e moi ligado ás tradicións relacionadas coas rutas xacobeas. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC “Costa da Morte”.
Vilagarcía da Arousa, A CostaMonContosVilagarcía da Arousa está situada ao norte da comarca do Salnés, no fondo da ría de Arousa, en parte no esteiro do Ulla. Ten unha costa típica de fondo de ría, baixa e recortada, na que se suceden puntas, areais e lameiros nos pequenos esteiros dos regos que baixan dos montes que a rodean (Xiabre e Lobeira). Destaca a presenza das illas de Cortegada e as Malveiras e os lombos da desembocadura do Ulla, que son importantes bancos marisqueiros. Unha parte importante do litoral está ocupada polas áreas portuarias.
Ría de VigoMonContosA RÍA DE VIGO ábrese entre o Cabo Home, ao norte e o Cabo Silleiro, ao sur. É a ría máis longa de Galiza, con 33 km, unha superficie de 176 km e unha profundidade máxima de 44 km. O río principal que a alimenta é o Verdugo. O estreito de Rande separa a parte interior chamada Seo de San Simón, unha zona abrigada con augas pouco profundas, da exterior, máis aberta e de augas máis fondas. Na ría altérnanse os tramos rochosos, de pouca altura, os areais e as marismas. É unha ría intensamente poboada e cunha grande actividade pesqueira, marisqueira, comercial e industrial.
CONCELLOS: Cangas, Moaña, Viaboa, Pontevedra, Soutomaior, Redondela, Vigo, Nigrán, Baiona.
A Guarda, a costaMonContosO concello da Guarda está situado no extremo SO de Galiza, cunha parte na costa do Arco Miniano-Duriense, cara ao mar aberto e outra no esteiro do río Miño, con Portugal na outra banda.
A costa atlántica da Guarda é rectilínea, rochosa, exposta, con dous seos na parte central que acollen a localidade e os únicos areais costeiros da contorna. A ribeira do Miño, entre a desembocadura e a Pasaxe, é unha costa baixa e areosa na que os areais perden extensión e amplitude canto máis se adentran no esteiro.
Toda a zona é unha importante área de pesca e marisqueo . Ademais dos valores naturais A Guarda conta cun importante patrimonio histórico e etnográfico.
Camariñas, A CostaMonContosCamariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
Camariña. A CostamonadelaO concello de Camariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
Boiro, A CostaMonContosA costa de Boiro forma parte da banda norte da Ría de Arousa. É unha costa abrigada, con fermosas praias orientadas ao sur que alternan con rochedos e esteiros. Os ríos máis importantes son o Beluso, Grande e Coroño. Acolle áreas de enorme importancia biolóxica e bancos marisqueiros moi produtivos e conserva interesantes mostras arquelóxicas (castros, dolmes), histórico-artísticas (igrexas, cruceiros) e etnográficas (hórreos, portos, oficios e embarcacións tradicionais…).
Outes, A CostaMonContosO concello de Outes está situado na marxe dereita da ría de Muros e Noia, co Tambre facendo linde polo sur. A costa é abrigada e está ocupada por amplas áreas de marismas nos esteiros dos ríos (Tambre, Entíns, Bendimón...), algúns areais, e zonas de cantís de pouca altura. Acolle importantes bancos marisqueiros. As principais actividades son os servizos, a industria (estaleiros, serradoiros...), a pesca, o marisqueo e a agricultura. Conta con áreas de grande interese natural e conserva un importante patrimonio cultural: castros, mámoas, pontes, hórreos (chamados localmente moas), cruceiros, igrexas...
Baiona, a costaMonContosO concello de Baiona está situado no banda sur da Ría de Vigo. O litoral ten dúas partes contrapostas o fondo do seo e o esteiro do Miñor onde a costa é protexida, baixa e areosa, e a outra, a partir do monte do Boi ata o cabo Silleiro, rochosa e exposta.
As principais actividades son o turismo, os servizos, a pesca e o marisqueo. Baiona acolle un importante patrimonio natural e cultural.
Nigrán, a costaMonContosO concello de Nigrán está situado no extremo sur da ría de Vigo. O litoral é un espazo formado por dous amplos seos, que acollen no seu fondo extensos areais, os promontorios que os limitan, e a beira norte do esteiro do río Miñor; en conxunto unha zona case chan a non ser nos perímetros de Monteferro, onde hai cantís de máis de 50 m, do monte Lourido e as beiras rochosas das illas Estelas.
As principais actividades son a industria, os servizos, o marisqueo e pesca.
Cambados, A CostaMonContosO concello de Cambados atópase á beira da ría de Arousa, no centro da comarca do Salnés. Ten 17 km de litoral (sen contar as illas) e a súa maior parte está no esteiro do Umia (espazo con varias figuras de protección). É unha costa abrigada e recortada que alterna areais, rochedos, pequenas praias e esteiros; de augas calmas e de pouca profundidade e grandes áreas que quedan en seco coa marea baixa, que acollen ricos bancos marisqueiros.
Illa da Arousa, A CostaMonContosO concello da Illa de Arousa ocupa a illa do mesmo nome, situada no interior da ría da Arousa. É a illa máis grande de Galiza (6 km de lonxitude e 7 km2 de superficie) e a máis poboada. Conta cuns 36 km de costa na que alternan as zonas rochosas, os seos, as praias e as dunas. Está unida a terra desde 1985 por unha ponte de 2 km de lonxitude. Foi o último concello de Galiza en constituírse, no ano 1997.
Moitos dos areais da Ila de Arousa son ricos bancos marisqueiros.
Marín, A CostaMonContosO concello de Marín está situado na zona central a península do Morrazo, na banda sur da ría de Pontevedra. Conta con 10 km de costa que limitan o concello polo noroeste e na que alternan seos, praias e cantís.
As principais actividades son as pesca, o marisqueo, os servizos e as industrias relacionadas co mar. Na cidade de Marín atópase un importante porto pesqueiro e comercial.
Acolle importantes restos arqueolóxicos (petróglifos, castros, mámoas, restos romanos, salgas, portos tradicionais, igrexas, hórreos, pazos, muíños...
Oleiros, A CostamonadelaO concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
Ortigueira. A costamonadelaLitoral do concello de Ortigueira, na ría de Ortigueira. Protexido nos LICs/ZECs "Estaca de Bares" e "Ortigueira-Mera", na ZEPA "Ortigueira-O Ladrido" e como Lugar de Importancia Internacional.
Carnota, A CostaMonContosO concello de Carnota está situado fronte á costa de Fisterra, entre o remate das rías Baixas e o comezo da Costa da Morte. O litoral esténdese desde a desembocadura do río Xallas ata a praia de Lariño. É unha costa exposta que alterna áreas rochosas de pouca altura con enseadas e areais na que podemos atopar ecosistemas moi variados (cantís, dunas, areais, marismas e illotes...). Ten un enorme interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico.
Redondela, a costaMonContosO concello de Redondela está situado na banda sur da ría de Vigo. A costa, pola proximidade dos montes, é escarpada agás no esteiro do río Alvedosa e na praia de Cesantes. Alterna cantís de media altura, praias e seos que quedan amplamente ao descuberto co debalo da marea. É unha costa rica en bancos marisqueiros.
As principais actividades son a pesca e o marisqueo, os servizos e a industria.
Ría de FerrolmonadelaLitoral entre o cabo Prioriño e a punta da Coitelada, unha ría moi poboada e cunha intensa actividade industrial. De enorme interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico, protexida en parte no LIC/ZEC "Costa
Oia, a costaMonContosO concello de Oia está situado na costa atlántica do suroeste de Galiza. O litoral inclúese no chamado Arco Miniano-duriense, que abrangue desde o Cabo Silleiro ata a desembocadura do Miño. É unha costa rectilínea, con dirección norte-sur, rochosa, baixa e exposta, sen apenas abrigos, na que se aprecia unha ampla rasa de abrasión antigamente mergullada no mar.
Toda a zona é unha importante área de pesca e marisqueo.
Cee, A CostaMonContosO litoral do concello de Cee ten tres partes diferenciadas e separadas, dúas protexidas na ría de Corcubión e no seo de Fisterra, e outra exposta na costa da Morte. A de maior lonxitude e a da ría de Corcubión da que ocupa o fondo e toda a banda esquerda que se prolonga cara a enseada do Ézaro. No seo de Fisterra hai un pequeno tramo de cantís e a praia de Estorde e na costa exterior (Costa da Morte) unha sucesión de cantís e coídos e a ría de Lires.
É un litoral de enorme valor paisaxístico, xeolóxico e biolóxico que alterna zonas moi humanizadas e intensamente ocupadas con outras totalmente naturais.
Rianxo, A CostaMonContosA costa de Rianxo atópase na banda norte da Ría de Arousa e abrangue parte do esteiro do Ulla. É unha costa pouco exposta, con numerosos abrigos, seos e esteiros que alterna pequenas praias e rochedos de pouca altura nas que se forman hábitats de grande interese biolóxico. É un litoral de enorme interese económico, paisaxístico e cultural.
A Coruña, A CostamonadelaO concello da Coruña ten unha costa moi recortada e variada, parte na ría, onde se atopa o porto da cidade, e parte en mar aberto onde se suceden cantís e fermosas praias como as de Orzán e Riazor.
Cariño. A costamonadelaLitoral do concello de Cariño, entre os cantís da serra da Capelada e a ría de Ortigueira. Protexido nos LICs/ZECs "Cabo Ortegal" e "Ortigueira-Mera", na ZEPA "Ortigueira-O Ladrido" e como Lugar de Importancia Internacional.
Bueu, A CostaMonContosO concello de Bueu está situado no extremo da banda sur da ría de Pontevedra e inclúe as illas de Ons, Onza e Centoleiro. Ten unha importante fachada costeira, o norte na ría de Pontevedra e o leste na de Aldán, cunha costa moi recortada e diversa, con zonas abrigadas e expostas, areais, praias, rochedos e cantís.
Acolle importantes valores naturais, asociados aos ecosistemas costeiros protexidos. O patrimonio cultural está representado por igrexas, pazos, cruceiros, hórreos, muíños, peiraos e embarcacións tradicionais, salgas...
Pontevedra, A CostaMonContosO concello de Pontevedra conta cuns pequenos tramos de costa no fondo das rías de Pontevedra (5,5 km) e Vigo (1,2 km). É un litoral maiormente areoso ou lamacento con pequenos tramos rochosos de pouca altura e algún illote. Son áreas de enorme importancia biolóxica que acollen un grande número de aves acuáticas, sobre todo no inverno. Nos areais hai importantes zonas de marisqueo.
Pontevedra é un concello que acolle importantes valores histórico-artísticos, centrados sobre todo no casco antigo da cidade, un dos mellor conservados de Galiza. As principais actividades son os servizos, o comercio, a industria e o turismo.
Arteixo, a costamonadelaO concello de Arteixo atópase na fachada atlántica, no comezo do tramo de costa coñecido como “A Costa da Morte”. Nos seus 19 km de costa atópanse cantís de distintas alturas, esteiros, coídos e extensos areais. É unha costa dun grande valor ecolóxico, paisaxístico e xeolóxico, cunha importante actividade industrial e turística. Unha parte está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
Os nenos da rata Luisa van aos cogomelos.pptxMonContosOs nenos de Luisa descubren o mundo dos cogomelos e amósannos algúns cogomelos e outras frutificacións curiosas de fungos que se poden atopar camiñando por Galiza
Os nenos da rata Luisa montan unha hortiñaMonContosOs nenos da rata Luisa: O horto.
Os nenos de Luisa montan unha hortiña e descubren o traballo que custa levala adiante.
os parentes dos corvos presentados polo morcego Roque.pptxMonContosAs lideiras de Roque: Os parentes dos corvos.
Mentres facía o traballo dos corvos Roque tamén foi descubrindo a outra xente da súa parentela coa que xuntou o material para este traballo.
os corvos do mundo presentados polo Morcego oque)MonContosAs lideiras de Roque: Corvos.
Roque ten un encontro cun corvo, o que lle serve para ver de coñecelo, a el e aos corvos do mundo.
As lavandeiras e outras especies semenllantesMonContosAs lideiras de Roque: Lavandeiras.
Un paxaro que lle resultou curioso serve de motivo para facer un traballo para coñecelo mellor e para achegarse aos seus parentes polo mundo.
bechos pau e outras especies semellantesMonContosAs lideiras de Roque: Bechos pau.
Roque descubre un becho pau e fai un traballo para coñecelo, logo aproveita para facer un achegamento ás familias do mundo e tenta ver de preto os da Península Ibérica.
As barbantesas e outras especies semellantesesMonContosAs lideiras de Roque: Barbantesas.
Despois de ver unhas imaxes, Roque métese na leria de coñecer ás barbantesas: achegarse ás da Península Ibérica e algunhas curiosas do mundo.
As anguías e outras especies semellantesMonContosAs lideiras de Roque: Anguías.
Roque buscando que facer deu cun peixe antes familiar mais que facía tempo que non vía, e púxose a buscar, para saber, información sobre a anguía, as anguías do mundo e outros peixes co mesmo nome.
As sardiña e especies semellantes (Roque)MonContosAs lideiras de Roque: Sardiñas.
Como a Roque calquera cousa lle da pé para meterse nunha enleada, desta volta foi o cheiro a sardiñas asadas o que serviu para querer aprender sobre as sardiñas, os seus parentes e outros peixes aos que nalgúns sitios tamén se lle chama sardiñas e o uso e o aproveitamento que se fai deles.
2. 24-Praia da Foz
25-Praias da Calzoa ou
As Barcas, Fuchiños
e A Fontaíña
26-Praia Baluarte ou
Breadouro. Punta Elena.
27-Praia do Vao.
Praia e rochas do Serral.
28-Illa e praia de Toralla
29-Praia de Canido ou
Canto de Area.
Punta dos Pinos.
Porto de Canido.
30-Praia de Xunqueiro,
Barxa de Oia, Cagadeira
e Soutelo
31-Punta Marosa
ou do Tendal
32-Praia e punta
da Sobreira
33-Praia da Buraca. Punta
Serral ou Suadecostas
34-Cabo Estai. A Laxe.
35-Praia da Furna.
Punta do Apio.
36-Praia do Canto da Area
37-Pedra do Navío.
Praia da Noiva. Praia
dos Muíños de Fortiñón.
38-Praia do Portiño
39-Punta de Priegue
40-Rego de Saiáns.
Praia dos Muíños.
11-Porto deportivo.
12-Terminal de Pasaxe
13-Porto do Berbés
14-Porto de Bouzas
15-Praias do Adro e da
Fontoura. O Portiño.
16-Praias do Carril e Santa
Baia. Punta das Cruces.
17-Praia do Cocho. Punta
do Muíño. Museo do Mar.
Praia da Mourisca.
18-Praias de Fontes e
Pincho do Gato
19-Praias Espedrigada e
Cocho das Dornas.
20-Cabo do Mar ou
punta de Samil
21-Praia Azul.
As Queimadas
22- Praia de Samil
23-Desembocadura do
río Lagares
1-Rego Pisadoiro.
Punta de Arealonga.
2-Porto e praia da
Cacharela.
Praia de Mende.
3-Porto de Teis.
Praia de Ríos.
4-Praia da ETEA
5-Praia e punta
de Areíño
6-Praia e punta da
Guía. Faro.
7-Illote Cabrón
8-Punta do Corno.
Praia da Lagoa.
9-Praia da Fábrica.
Praia de Manquiña.
10-Porto de Guixar.
O Areal.
3. O concello de Vigo está situado na banda sur da ría de Vigo. Na costa temos que distinguir
dúas zonas: a das illas Cies, toda ela rochosa e exposta cara ao mar aberto, e con algunhas
praias na parte que da á ría; e a costa continental na que, a pesar de ter case a metade da
súa lonxitude ocupada por instalacións portuarias e industriais, se alternan as zonas
rochosas e areosas polo que conta con numerosas praias, entre as que destaca, tanto polo
seu tamaño como polas súas infraestruturas, a de Samil.
Vigo conta coa agrupación urbana máis grande de Galiza con preto de 300.000 habitantes.
As principais actividade son os servizos, a industria e a pesca. Acolle un importante
patrimonio cultural e conta con varios museos.
Vigo desde o monte Alba
5. PROTECCIÓNS
ILLAS CÍES:
-Forman parte do Parque Nacional Illas Atlánticas (3.091 ha, 433 ha terrestres e 2.658 ha
mariñas).
-Parque Natural e LIC/ZEC “Illas í”.
-Zona de Especial Protección para as Aves (ZEPA)
-Están incluídas nos inventarios de Áreas Importantes para a Herpetofauna Española
(Dirección Xeral de Conservación da Natureza, 2004) e de Áreas Importantes para as Aves
en España (SEO/BirdLife, 1998).
-OSPAR (Convenio para a protección do medio ambiente mariño do Atlántico do nordés
“Illas Atlánticas de Galiza”.
6. Vista da Ría de Vigo desde o Coto Águia
RÍA DE VIGO
Ábrese entre o Cabo Home, ao norte e Cabo Silleiro, ao sur. É a ría máis longa
de Galiza, con 33 km, unha superficie de 176 km e unha profundidade máxima
de 44 km. O estreito de Rande separa a parte interior chamada Seo de San
Simón, unha zona abrigada con augas pouco profundas, da exterior, máis
aberta e de augas máis fondas.
26. 11-VIGO
Vigo é a cidade máis grande de Galiza, é o máis importante porto pesqueiro e conserveiro
do Estado e un dos primeiros de Europa. É o primeiro centro industrial de Galiza, no que
destacan a construción naval, a produción de automóbiles e a industria conserveira.
54. Praia de Samil, un areal de 1.700 m de lonxitude. A súa proximidade ao centro de Vigo
convértea na máis concurrida e mellor dotada de servizos. No inverno é un bo lugar
de paseo.
55. 23-Desembocadura do río Lagares.
O Río Lagares nace nos montes no
Coto Ferreira e desemboca na Ría de
Vigo, entre as praias de Samil e A Foz.
Na parte baixa do curso existe un
sendeiro que se pode percorrer a pé
ou en bicicleta.
85. ILLA DE SAN MARTIÑO
32-Punta Pau da Bandeira
33-Punta Galeira
34-Seo e furna dos Gavotos
35-Punta dos Pé de Cabra
36-Punta Cabaliño
37-Seo do Limpiño e
punta da Pinela
38-Seo dos Lumbrigantes
39-Cabo dos Bicos e faro
40-Os Fornos.
Peirao dos Fornos.
41-Punta Xesteira
42-Punta e furna da Xestosa
43-Laxes de San Martiño.
Peirao do Almacén.
44-Area de San Martiño
45-O BOEIRO ou Agoeiro
ILLAS DE MONTEAGUDO E O FARO
1-Peirao do Almacén.
Area de Camariñas. Area Pequena.
2- Punta Muxieiro.
Area e Areiña de Muxieiro.
3-Area e Laxes dos Freixeiros.
4-Area das Figueiras
5-Furna das Lontras
6-Costa do Bufardo
7-Punta do Ferreiro.
Praia das Margaridas.
8-Costa da Cantareira
9-Furna de Monteagudo.
Punta do Peito e faro.
10-Cabezo do Vapor. Furna de Marín.
11-Punta Escudelo
12-Punta do Cabalo do Norte
13-Seo do Balcón
14-Seo e punta da Percha
15-Seo da Valgada. Punta Chancenlos.
16-Seo de Chancenlos
17-Punta do Príncipe de Avante.
Miradoiro do Alto do Príncipe.
18-Seo do Lago. Boca do Lago.
19-Illote Pinela de Carabelos
20-Punta Fornaca das Bogas.
Seo das Herbas.
21-Seo do Sino
22-Furna do Inferno
23-Punta do Ruzo
24-Punta do Príncipe
25-Faro de í
26-Punta Canaval e faro da Porta.
27-Punta de Carnacido
28-Peirao do Príncipe
29-Area da Nosa Señora.
Illa dos վñDz. Praia dos Bolos.
30-Punta das Vellas
31-Area das Rodas. Lago.
ILLAS CÍES
45
86. ILLAS CÍES
Arquipélago situado na boca da ría de Vigo formado polas illas do Medio ou do Faro,
Monteagudo, San Martiño e varios illotes: Agoreira ou Boeiro, Penela dos վñDz,
Carabelos, Ruzo ...
As costas occidentais das tres illas son cantís abruptos batidos polos temporais do
Atlántico e as orientais ladeiras suaves con areais e sistemas de dunas. A altitude máxima
atópase na illa Norte ou Monteagudo (Alto í, con 186 m).
Na illa do Faro consérvanse os restos do mosteiro do Santo Estevo do século XVIII, na
actualidade acondicionado como centro de visitantes do parque Nacional.
87. As illas í teñen un grande interese xeolóxico, paisaxístico e biolóxico.
Plinio e Ptolomeo referíronse ás CÍES como as Illas Siccas. Puideron formar parte das lexendarias
Casitérides dos Fenicios. Nelas refuxíaronse os irreductibles herminios, tribu galaica que resisteu á
dominación romana das lexións de Xulio César.
O primeiro asentamento do que hai constancia data da Idade do Bronce (500 a 100 anos a c). Na illa do
Medio foi excavado un castro nas ladeiras do monte Faro.
Durante a Idade Media (século XI) permaneceron alí un grupo de monxes en constante conflito cos
piratas. Hai referencia a mosteiros na illa Sur e na do Medio. Consérvanse os restos do mosteiro do
Santo Estevo do século XVIII que estivo ocupado polas ordes de Cluny, Beneditinos e Franciscanos.
No século XVIII instálanse fábricas de salga sobre as ruínas do mosteiro da illa Sur (San Martiño).
Ata o século XIX non volveron a ter habitantes estables (en 1945 acadou os 50 habitantes e os últimos
abandonáronas en 1970). Na actualidade só están ocupadas polos servicios do parque e os do camping
e restaurantes.
A partir de 1960 comezaron a ser invadidas polo turismo.
93. 18-Seo do Lago. Boca do Lago.
As illas Norte e do Faro están unidas por un istmo de area (praia das Rodas) e un
pequeno dique entre os que se forma unha lagoa mareal.
95. 25-Faro de í
Na ladeira do monte do Faro consérvanse, perdidos entre a vexetación, os restos do
castro das Hortas, un antigo poboado castrexo, o depósito arqueolóxico máis importante
atopado ata o momento no arquipélago das í.
100. 31-Area das Rodas. Lagoa dos Nenos.
Unha das zonas de maior interese e fraxilidade do Parque Nacional. Está delimitada polo
dique, unha estrutura artificial construída a finais do século XIX para facilitar a
comunicación entre as dúas illas (a raíz da instalación de varias fábricas de salgadura e
dun viveiro de marisco na propia lagoa). O dique e as rochas protexen a lagoa e regulan
a entradas da auga mariña. A escasa profundidade, tranquilidade e maior temperatura
da auga fan da lagoa un lugar ideal para refuxio e cría de multitude de especies: sargos,
muxes, sabogas, douradas, robalizas, maragotas...
101. Vista da Illa de San Martiño desde o mar.
Freu da Porta, un estreito canal de 500 m con fortes correntes que separa do resto do
arquipélago da illa de San Martiño.
104. VALOR XEOLÓXICO
A maior parte do litoral de Vigo está formado pos granitos, con algunhas bandas de
xistos e amplas zonas sedimetarias no esteiros dos ríos e nos seos.
MAPA LITOLÓXICO
111. LUGARES DE INTERESE XEOLÓXICO
222001. Illas Cies
Interese: Xeomorfolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos e formas de modelado
costeiro e litoral.
As illas í está formadas maiormente por granitos de
feldespato alcalino con algúns diques e enclaves de
micaxistos, seixos, xistos e paragneis.
Na costa podemos atopar areais, complexos dunares,
cantís furnas, cacholas…
112. TMP002. Recheo würmiense da furna de Monteagudo (Cies)
Interese: Xeomorfolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos, solos edáficos e formas de modelado singulares representativos
da acción do clima.
Situación: na costa leste da illa de Monteagudo (í)
Durante o Eemiense (último interglaciar) formáronse furnas como ésta, que durante o último periodo
glaciar (Würm), coa la retirada do mar, colmatáronse de derrubios. No presente interglaciar (Holoceno), co
avance d mar, estas furnas están volvendo a ser erosionadas e puestas ao descubierto.
TMP001. Praias fósiles de area e de cantos das Margaridas (í)
Interese: sedimentolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos e formas de modelado costeiro e litoral.
Situación: na costa leste da illa de Monteagudo (í)
Areas e cantos cementados, con coloracións vermellas, pertenecientes a restos de playas fósiles de arena
y de cantos, pertencentes al último periodo interglaciar.
Illa de Monteagudo, costa leste
113. TMP061 - Pías e tafoni do Alto do Príncipe (Cies)
Interese: Xeomorfolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos, solos edáficos e formas de modelado singulares representativos
da acción do clima.
Situación: no Alto do Príncipe, no oeste da illa de Monteagudo (í)
Unha grande cantidade de pías que destacan polo seu notable desenvolvemento. A maior parte ten o
fondo plano, con exutorio ou non.
114. TMP063 - Morfoloxía tableada no granito de Punta Ferreiros (Cies)
Interese: Petrolóxico-xeoquímico.
Unidade Xeolóxica: estruturas e formacións do Oróxeno Varisco no Macizo Ibérico.
Situación: na costa leste da illa de Monteagudo (í)
Granito con aspecto tableado debido á disposición en bandas paralelas dos seus mineris. A meteorización
diferencial dos minerais da orixen ao marcado tableado.
TMP062 - Duna fósil de Figueiras (Cies)
Interese: Sedimentolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos e formas de modelado de orixe fluvial e eólico.
Situación: na costa leste da illa de Monteagudo (í)
Afloramento no que se superpoñen, sobre a praia actual, unha praia fósil de arena vermella, un depósito
areoso con características dunares, tamén fósil, éste último recuberto por derrubios de ladeira. Ademáis,
a media ladeira se observan restos de dunas rampantes fósiles.
TMP003. Derrubios e praia de coios do Seo de Chancelos (Cies)
Interese: Sedimentolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos e formas de modelado costeiro e litoral.
Situación: na costa oeste da illa de Monteagudo (í)
Neste punto obsérvase cómo os bloque angulosos dun derrubio de ladeira nutren de material ao mar para
que forme a praia de cantos. Algúns conservan aínda unha forma angulosa namentras que outros xa foron
redondeados pola acción da ondada.
115. TMP058 - Praia-duna-lagoa das Rodas, conglomerados cementados e rasa (Cies)
Interese: Sedimentolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos e formas de modelado costeiro e litoral.
Situación: entre as illas de Monteagudo e do Faro (í)
Bo exemplo de sistema sedimentario praia-illa barreira dunar-lagoa. Ademáis nas dunas situadas ao norte
da Praia das Rodas poden observarse exemplos de cubetas de deflación eólica. Obsérvanse ao norte da
Lagoa dos Nenos unha praia fósil de cantos a un nivel algo superior ao da praia actual, indicativa dunha
variación do nivel do mar.
116. TMP059 - Pedra da Campá e derrubios de ladeira erosionados (Cies)
Interese: Xeomorfolóxico.
Unidade Xeolóxica: Depósitos, solos edáficos e formas de modelado singulares representativos
da acción do clima.
Situación: no oeste da illa do Faro (í)
A meteorización profundizou tanto os tafoni nesta rocha granítica que fixeron desaparecer
parte dela, dándolle unha forma de ponte. Desde o miradoiro pódense observar antigos
derrubios de ladeira no cantil.
TMP060 - Derrubios cementados do peirao de Carracido (Cies)
Interese: Xeomorfolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos, solos edáficos e formas de modelado singulares representativos
da acción do clima.
Situación: no surleste da illa do Faro (í)
Derrubios cementados non funcionais.
Son herdanza dunha etapa fría do
pasado máximo glaciar.
Pedra da Campá
117. TMP004. Praias e dunas actuais e fósiles de San Martiño. Formas poligonais de
meteorización (Cies, S. Martiño)
Interese: Xeomorfolóxico.
Unidade Xeolóxica: Depósitos e formas de modelado costeiro e litoral.
Situación: ao nordeste da illa de San Martiño (í)
Un bo exemplo de praia con dunas actuais e fósiles. Nas rochas do extremo sur da praia obsérvanse
formas poligonais de meteorización.
TMP005 - Praia fósil, derrubios e coluvións do Seo de Fornos
Interese: Sedimentolóxico.
Unidade Xeolóxica: depósitos e formas de modelado costeiro e litoral.
Situación: ao sur da illa de San Martiño (í)
Os coluvións son máis escuros pola presenza de abundante materia orgánica, depositada nos periodos
máis húmidos do Würm, con maior abundancia de vexetación.
118. VALOR BIOLÓXICO
No litoral de Vigo podemos atopar unha grande variedade de ecosistemas e hábitats,
propios do interior da ría (esteiros, marismas, lameiros, areais, costa rochosa abrigada …)
ou da costa exterios (Cantís, furnas, pozas mareáis, sistemas dunares, monte baixo…) o
que da lugar a una enorme biodiversidade e á presenza de especies pouco común ou
únicas, en especial nas illa í.
Esteiro do Lagares
120. As illas í teñen un grande interese biolóxico. A insularidade, a pesar da súa proximidade á costa, e as
variacións ambientais permitiron o asentamento e a preservación de especies únicas.
A maior riqueza ecolóxica atópase no espazo marítimo pola grande diversidade de biotopos (áreas de
costa rochosa e areosa, tanto exposta como protexida) e pola cantidade e variedade de especies que se
atopan neles. Os fondos mariños das illas son importantes áreas de cría de peixes e mariscos, polo que
actúan como reserva biolóxica dos recursos pesqueiros e marisqueiros das zonas próximas.
121. Golfos (Laminaria ochroleuca)
Nas augas das í téñense identificado unhas 200 especies de algas que
serven de soporte a unha rica comunidade de invertebrados.
122. Na costa rochosa exposta o mar bate sen
descanso. Nestes hábitats viven seres que
desenvolven mecanismos para resistir os
movementos do mar e o constante choque
das ondas. As algas suxeitanse fortemente
as pedras e déixanse mover ondeando os
seus talos e frondes flexibles, ou
desenvólvense apegadas ás pedras e nas
pozas. Os animais agóchanse nas fendas e
pozas das rochas (polbo, cangrexos,
cóngaro, ourizo, gradicelas), entre as algas
(maragotas, sargos, badexos) ou fíxanse ás
rochas con dististos mecanismos (lapas,
chuponas, caracolas, percebes,
arneiróns...). En terra desenvólvense
especies resistentes á salinidade e á
influencia dos ventos mariños como os
liques ou tonas da pedra, o pirixel do mar
ou a herba de namorar.
Ourizo de mar
(Paracentrotus lividus)
Chupona ou apegón (Actinia equina)
123. Pirixel do mar (Crithmum maritimum)
Cenoura (Daucus carota, subsp. gummifer)
125. Carrascas de San Xoán (Otanthus maritimus)
FLORA DAS PRAIAS E DUNAS:
Feo da praia (Ammophila arenaria subsp. australis), grama do mar (Elytrigia juncea subsp.
boreali-atlanticus), correola das praias (Calystegia soldanela), eiruga mariña (Cakile
maritima), leiteiriña (Euphorbia paralias e Euphorbia segetalis), Honkeknya peploides, alhelí
da praia (Malcoioa littorea), alhelí mariño (Mathiola sinuata), barriña (Salsola kali), polígono
da praia (Polygonum maritimum), cebola das gaivotas (Pancratium maritimum), cardo da
ribeira (Eryngium maritimum), colexa (Silene littorea), Viola kittaibelliana var. henriquesii,
tomelo bravo (Helichrysum italicum subsp. setotinum), carraspique (Iberis procumbens),
paxariños (Linaria polygafolia), Linaria arenaria, carrasca de San Xoán (Otanthus maritimus),
espigadiña do mar (Crucianella maritima), acelga mariña (Beta vulgaris subsp. maritima),
Orobanche arenaria, madroa das praias (Artemisia crihmifolia), herba de namorar (Armeria
pungens), Scrophularia frutescens, var frutescens....
Orobanche arenaria
126. O complexo dunar de Figueiras-
Muxieiro, nas Illas í, é un sistema
dunar moi importante, tanto pola
súa extensión como polo seu estado
de conservación. Nel poden
observarse desde as primeiras
frontes de dunas móbiles ata as máis
estabilizadas, e ofrece unha
magnífica representación de
especies animais e vexetais
adaptadas ás duras condicións
ambientais deste hábitat. Destacan o
tomelo bravo (Helichrysum picardii
var. viresceis), a camariña (Corema
album), e a herba de namorar
(Armeria pungens), unha especie
que non ten presenza constatada ata
a costa sur portuguesa, sendo esta a
súa localización máis setentrional.
Camariña
(Corema album)
130. Pardela balear (Puffinus mauretanicus)
endemismo en perigo crítico de
extinción, que utiliza as augas das í
como área regular de parada migratoria.
131. Gaivota patiamarela
(Larus michahellis).
O máis destacado da
fauna terrestre das í
son as aves mariñas
sobre todo as gaivotas
(unhas 7.000 parellas),
e os corvos mariños
cristados (a colonia
máis importante do
suroeste de Europa
cunhas).
132. PARQUE NACIONAL DAS ILLAS ATLÁNTICAS DE GALIZA
CONCELLOS: Vigo, Bueu, Vilagarcía de Arousa
(Pontevedra) e Ribeira (A Coruña).
Inclúe un conxunto de arquipélagos, illas e illotes
situadas nas Rías Baixas: í, Ons, Sálvora, Nor, Vionta,
Cortegada e Malveiras e un amplo espazo mariño na
súa contorna.
Ten un grande interese xeolóxico, paisaxístico, biolóxico e
cultural.
Esta zona é ademais un importante punto de cría de peixes e
mariscos e visitada habitualmente por golfiños,
baleas e tartarugas mariñas.
Golfiño (Tursiops truncatus)
153. Mosteiro de San Estevo na Illa Faro.
Na actualidade acolle o Centro de
Interpretación do Parque.
Durante a Idade Media un grupo de
monxes benedictinos ocuparon as
illas, e no século XIV cada illa tiña o
seu mosteiro. Sucesivos ataques de
piratas árabes e normandos
acabaron por despoboalas. Xa no
século XIX vólvense a instalar
familias que sobrevivían da pesca,
agricultura e gandaría.
154. O litoral de Vigo ten tres partes ben diferenciadas: a do norte, o tramo de Teis a Bouzas, ocupado case
todo por recheos de instalacións industriais e portuarias entre as que quedan algúns ocos que acollen
pequenos portos tradicionais e restos de areais, maiormente na contorna do monte da Guía, un litoral
artificial, illado e alleado, inaccesible en case todo a fronte urbana a non ser no tramo arredor da
estación marítima, o clube náutico e o Berbés; o tramo entre Bouzas e o cabo Estai, o dos grandes areais,
o único con acceso doado e grandes espazos polos que moverse con libertade; e o tramo sur, no que
predominan os cantís e os fondos rochosos, tamén de acceso difícil, case imposible, como consecuencia
da ocupación total da liña da costa por edificacións e peches privados.
Facer un percorrido por el é
longo e complexo na
primeira parte, pola
complicación dos trazados
das rúas, pola cantidade de
tráfico e a dificultade
engadida de atopar lugares
onde aparcar; na parte das
praias hai aparcamentos en
case todas elas aínda que
algúns teñen o seu aquel ao
non estaren sinalados; e no
último tramo é dificultoso
moverse pola estrutura da
costa e o nivel que acadan as
mareas polo que só é
accesible coa marea baixa e
nos areais que están
sinalizados desde a estrada e
nas súas contornas.
Distancia: uns 35 km
incluíndo o achegamento á
guia, máis 20 para pechar
o cículo saíndo do
centro de Vigo
155. COÑECER AS ILLAS CÍES
O acceso ás illas í está restrinxido a un
número máximo de 2.200 persoas diarias e
800 campistas. É preciso solicitar un permiso
para visitalas.
So se poden percorrer con guía ou polos roteiros
indicados, evitando as áreas de reserva integral ou
de cría de aves.
Hai catro rutas sinalizadas nas illas do Faro e
Monteagudo, todas elas lineais: Ruta do Monte do
Faro (3,5 km); Ruta do faro da Porta (2,6 km); Ruta
de Monteagudo (2,5 km); e Ruta do Alto do Príncipe
(1,7 km). Pódense combinar e facer nunha única
xornada botándolle moitas horas (uns 15 km en
total).
156. PROBLEMAS/AGRESIÓNS
-Construcións na liña de costa, dragados, recheos
-Presión humana nos espazos naturais e sobre as especies
-Especies invasoras
-Contaminación
Illa de Toralla