O concello de Carnota está situado fronte á costa de Fisterra, entre o remate das rías Baixas e o comezo da Costa da Morte. O litoral esténdese desde a desembocadura do río Xallas ata a praia de Lariño. É unha costa exposta que alterna áreas rochosas de pouca altura con enseadas e areais na que podemos atopar ecosistemas moi variados (cantís, dunas, areais, marismas e illotes...). Ten un enorme interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico.
Cambados, A CostaMonContosO concello de Cambados atópase á beira da ría de Arousa, no centro da comarca do Salnés. Ten 17 km de litoral (sen contar as illas) e a súa maior parte está no esteiro do Umia (espazo con varias figuras de protección). É unha costa abrigada e recortada que alterna areais, rochedos, pequenas praias e esteiros; de augas calmas e de pouca profundidade e grandes áreas que quedan en seco coa marea baixa, que acollen ricos bancos marisqueiros.
O Grove, A CostaMonContosO concello do Grove ocupa a península que pecha a ría de Arousa polo sur, unido a terra polo istmo areoso da Lanzada. Nos seus 41,5 km de costa ao interior e o exterior da ría, hai unha sucesión de praias e areais con cantís e rochedos e numerosos illotes e illas (a maior é a da Toxa).
As principais actividades son a pesca, o marisqueo, a acuicultura e o turismo. Hai algunhas industrias relacionadas co mar. É un concello de grandes valores naturais e culturais, cunha grande parte da súa costa protexida.
Camariñas, A CostaMonContosCamariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
Camariña. A CostamonadelaO concello de Camariñas está situado no centro da Costa da Morte. Ten unha parte de costa moi exposta polo norte e o oeste e outra parte protexida, dentro da ría, polo sur. Acolle importantes áreas de interese paisaxístico, xeolóxico, ecolóxico e cultural. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”,no Sitio Natural de Interese Nacional “Cabo Vilán” e no Lugar de Interese Xeolóxico “Praia do Trece”.
Ribeira, A CostaMonContosO concello de Ribeira Ocupa o extremo suroeste da península do Barbanza, no final das rías de Arousa, e de Muros e Noia e as costas abertas de Corrubedo. O Territorio repártese entre as últimas estribacións da serra do Barbanza (Os Forcados, con 618 m; San Arberte, con 215 m e O Castro, con 209 m) e unha ampla chaira litoral. A costa é moi recortada e variada con numerosas praias, coídos, cantís, illas, illotes, lagoas litorais e pequenos seos. É unha zona de amplas e fermosas paisaxes que acolle hábitats mariños e terrestres dun enorme valor ambiental.
Illa da Arousa, A CostaMonContosO concello da Illa de Arousa ocupa a illa do mesmo nome, situada no interior da ría da Arousa. É a illa máis grande de Galiza (6 km de lonxitude e 7 km2 de superficie) e a máis poboada. Conta cuns 36 km de costa na que alternan as zonas rochosas, os seos, as praias e as dunas. Está unida a terra desde 1985 por unha ponte de 2 km de lonxitude. Foi o último concello de Galiza en constituírse, no ano 1997.
Moitos dos areais da Ila de Arousa son ricos bancos marisqueiros.
Vilagarcía da Arousa, A CostaMonContosVilagarcía da Arousa está situada ao norte da comarca do Salnés, no fondo da ría de Arousa, en parte no esteiro do Ulla. Ten unha costa típica de fondo de ría, baixa e recortada, na que se suceden puntas, areais e lameiros nos pequenos esteiros dos regos que baixan dos montes que a rodean (Xiabre e Lobeira). Destaca a presenza das illas de Cortegada e as Malveiras e os lombos da desembocadura do Ulla, que son importantes bancos marisqueiros. Unha parte importante do litoral está ocupada polas áreas portuarias.
A Pobra do Caramiñal, A CostaMonContosA costa da Pobra do Caramiñal atópase na banda norte da Ría de Arousa, con orientación ao sur e ao abrigo da serra do Barbanza. Alternan amplos areais con pequenas e acolledoras praias e tramos rochosos de pouca altura onde. É un litoral de enorme interese económico, paisaxístico e cultural.
Muxía, A CostaMonContosO concello de Muxía abrangue un amplo espazo de costa desde o fondo da ría de Camariñas ata a ría de Lires (río do Castro). Muxía ten no seu litoral dúas caras diferentes á do interior da ría menos elevada, pero igual de recortada, con paredes rochosas e coídos, e numerosos seos e desembocaduras de regatos nos que se acumula a area que forma grandes praias; e o litoral exterior exposto, de altas pendentes, e sen apenas abrigos. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC “Costa da Morte”. As principais actividades do concello están relacionadas coa pesca e cos sevizos. Acolle un importante patrimonio natural e cultural. Un desvío do Camiño xacobeo a Fisterra remata en Muxía.
Baiona, a costaMonContosO concello de Baiona está situado no banda sur da Ría de Vigo. O litoral ten dúas partes contrapostas o fondo do seo e o esteiro do Miñor onde a costa é protexida, baixa e areosa, e a outra, a partir do monte do Boi ata o cabo Silleiro, rochosa e exposta.
As principais actividades son o turismo, os servizos, a pesca e o marisqueo. Baiona acolle un importante patrimonio natural e cultural.
Moaña, a costaMonContosO concello de Moaña está situado na banda norte da ría de Vigo. O territorio é de releve moi abrupto; cae dos cumes do Morrazo ao mar en poucos quilómetros. O litoral de Moaña ten interese paisaxístico e xeolóxico, cunha grande diversidade de rochas e formas de releve costeiro no que alternan pequenos cantís con seos e areais. Ten unha intensa ocupación.
A Guarda, a costaMonContosO concello da Guarda está situado no extremo SO de Galiza, cunha parte na costa do Arco Miniano-Duriense, cara ao mar aberto e outra no esteiro do río Miño, con Portugal na outra banda.
A costa atlántica da Guarda é rectilínea, rochosa, exposta, con dous seos na parte central que acollen a localidade e os únicos areais costeiros da contorna. A ribeira do Miño, entre a desembocadura e a Pasaxe, é unha costa baixa e areosa na que os areais perden extensión e amplitude canto máis se adentran no esteiro.
Toda a zona é unha importante área de pesca e marisqueo . Ademais dos valores naturais A Guarda conta cun importante patrimonio histórico e etnográfico.
Nigrán, a costaMonContosO concello de Nigrán está situado no extremo sur da ría de Vigo. O litoral é un espazo formado por dous amplos seos, que acollen no seu fondo extensos areais, os promontorios que os limitan, e a beira norte do esteiro do río Miñor; en conxunto unha zona case chan a non ser nos perímetros de Monteferro, onde hai cantís de máis de 50 m, do monte Lourido e as beiras rochosas das illas Estelas.
As principais actividades son a industria, os servizos, o marisqueo e pesca.
Ría de CorcubionMonContosA RÍA DE CORCUBIÓN, RÍA DE CEE ou ría de CORCUBIÓN E CEE está considerada a máis septentrional das Rías Baixas. En realidade é un grande seo en forma de arco (SEO DE FISTERRA) que se estende entre o Cabo Fisterra, ao norte, e a punta dos Remedios, ao sur. Inclúe a ría ou seo do Ézaro e a chamada tradicionalmente ría de Corcubión ou Cee. Acolle importantes valores naturais e culturais.
Poio, A CostaMonContosO concello de Poio está situado na marxe dereita da ría de Pontevedra, desde Raxó ata o esteiro do Lérez, onde está conectado con Pontevedra pola ponte da Barca.
O relevo é moi accidentado, as abas dos montes caen bruscamente cara ao mar e só hai algúns territorios chans na pequena faixa costeira, con numerosos ríos que baixan do Castrove, de curto percorrido e pendentes pronunciadas.
Na área costeira alternan os esteiros e marismas formados polos numerosos ríos que achegan os seus sedimentos, algunhas praias e pequenas zonas rochosas de pouca altura. Hai importantes zonas de marisqueo a pé e parques de cultivo. As principais poboacións costeiras son Raxó, Combarro e Campelo.
Cangas, A costaMonContosO concello de Cangas está situado na península do Morrazo, entre as rías de Vigo e Aldán. O territorio é moi irregular e ten un grande tramo costeiro moi accidentado e diversificado, con numerosas praias, seos e altos cantís.
As principais actividades son a pesca, o marisqueo, os servizos e as industrias relacionadas co mar.
Vigo, a costaMonContosO concello de Vigo está situado na banda sur da ría de Vigo. Na costa distinguimos dúas zonas: a das illas Cies, toda ela rochosa e exposta cara ao mar aberto, e con algunhas praias na parte que da á ría; e a costa continental na que, a pesar de ter case a metade da súa lonxitude ocupada por instalacións portuarias e industriais, se alternan as zonas rochosas e areosas polo que conta con numerosas praias, entre as que destaca, tanto polo seu tamaño como polas súas infraestruturas, a de Samil.
Vigo conta coa agrupación urbana máis grande de Galiza con preto de 300.000 habitantes. As principais actividade son os servizos, a industria e a pesca. Acolle un importante patrimonio cultural e conta con varios museos.
Valdoviño, A CostamonadelaUnha costa dun enorme interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Protexida no LIC/ZEC “Costa Ártabra”, nas ZEPAs “Lagoa da Frouxeira” e “Costa Ferrolterra-Valdoviño”, no -Humidal Protexido e Humidal Ramsar “Lagoa e areal de Valdoviño” e no inventario de SEO/BirdLife.
Boiro, A CostaMonContosA costa de Boiro forma parte da banda norte da Ría de Arousa. É unha costa abrigada, con fermosas praias orientadas ao sur que alternan con rochedos e esteiros. Os ríos máis importantes son o Beluso, Grande e Coroño. Acolle áreas de enorme importancia biolóxica e bancos marisqueiros moi produtivos e conserva interesantes mostras arquelóxicas (castros, dolmes), histórico-artísticas (igrexas, cruceiros) e etnográficas (hórreos, portos, oficios e embarcacións tradicionais…).
Laxe, A CostamonadelaO concello de Laxe está situado no corazón da Costa da Morte, entre a ría de Corme e Laxe e o litoral de mar aberto. Ten unha costa moi diversa na que se alternan grandes areais e marismas, ría, enseadas, cabos, illotes, furnas... con tramos expostos e protexidos, zonas baixas e elevados cantís. É dun grande interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte” e na Paisaxe Protexida “Penedos de Traba e Pasarela”.
Oleiros, A CostamonadelaO concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
Outes, A CostaMonContosO concello de Outes está situado na marxe dereita da ría de Muros e Noia, co Tambre facendo linde polo sur. A costa é abrigada e está ocupada por amplas áreas de marismas nos esteiros dos ríos (Tambre, Entíns, Bendimón...), algúns areais, e zonas de cantís de pouca altura. Acolle importantes bancos marisqueiros. As principais actividades son os servizos, a industria (estaleiros, serradoiros...), a pesca, o marisqueo e a agricultura. Conta con áreas de grande interese natural e conserva un importante patrimonio cultural: castros, mámoas, pontes, hórreos (chamados localmente moas), cruceiros, igrexas...
Porto do Son, A CostaMonContosO concello de Porto do Son ocupa a cara noroeste da serra da Barbanza, na banda sur da ría de Muros e Noia. Ten unha ampla fronte costeira na que se alternan amplos areias, sistemas dunares, lagoas e cantís que acollen ecosistemas de grande interese. É un concello que vive en boa parte do mar e do turismo. Acolle un importante patrimonio natural e cultural.
Vilanova da Arousa, A CostaMonContosO concello de Vilanova de Arousa está situado no interior da ría de Arousa fronte á illa da Arousa. Ten unha costa baixa e abrigada que alterna áreas rochosas con areais e esteiros. Acolle ricos ecosistemas mariños que son base dunha importante actividade marisqueira, e praias que se empregan como lugares de lecer. A principal actividade é o marisqueo, o cultivo de mexillón e os servizos.
A Pobra do Caramiñal, A CostaMonContosA costa da Pobra do Caramiñal atópase na banda norte da Ría de Arousa, con orientación ao sur e ao abrigo da serra do Barbanza. Alternan amplos areais con pequenas e acolledoras praias e tramos rochosos de pouca altura onde. É un litoral de enorme interese económico, paisaxístico e cultural.
Muxía, A CostaMonContosO concello de Muxía abrangue un amplo espazo de costa desde o fondo da ría de Camariñas ata a ría de Lires (río do Castro). Muxía ten no seu litoral dúas caras diferentes á do interior da ría menos elevada, pero igual de recortada, con paredes rochosas e coídos, e numerosos seos e desembocaduras de regatos nos que se acumula a area que forma grandes praias; e o litoral exterior exposto, de altas pendentes, e sen apenas abrigos. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC “Costa da Morte”. As principais actividades do concello están relacionadas coa pesca e cos sevizos. Acolle un importante patrimonio natural e cultural. Un desvío do Camiño xacobeo a Fisterra remata en Muxía.
Baiona, a costaMonContosO concello de Baiona está situado no banda sur da Ría de Vigo. O litoral ten dúas partes contrapostas o fondo do seo e o esteiro do Miñor onde a costa é protexida, baixa e areosa, e a outra, a partir do monte do Boi ata o cabo Silleiro, rochosa e exposta.
As principais actividades son o turismo, os servizos, a pesca e o marisqueo. Baiona acolle un importante patrimonio natural e cultural.
Moaña, a costaMonContosO concello de Moaña está situado na banda norte da ría de Vigo. O territorio é de releve moi abrupto; cae dos cumes do Morrazo ao mar en poucos quilómetros. O litoral de Moaña ten interese paisaxístico e xeolóxico, cunha grande diversidade de rochas e formas de releve costeiro no que alternan pequenos cantís con seos e areais. Ten unha intensa ocupación.
A Guarda, a costaMonContosO concello da Guarda está situado no extremo SO de Galiza, cunha parte na costa do Arco Miniano-Duriense, cara ao mar aberto e outra no esteiro do río Miño, con Portugal na outra banda.
A costa atlántica da Guarda é rectilínea, rochosa, exposta, con dous seos na parte central que acollen a localidade e os únicos areais costeiros da contorna. A ribeira do Miño, entre a desembocadura e a Pasaxe, é unha costa baixa e areosa na que os areais perden extensión e amplitude canto máis se adentran no esteiro.
Toda a zona é unha importante área de pesca e marisqueo . Ademais dos valores naturais A Guarda conta cun importante patrimonio histórico e etnográfico.
Nigrán, a costaMonContosO concello de Nigrán está situado no extremo sur da ría de Vigo. O litoral é un espazo formado por dous amplos seos, que acollen no seu fondo extensos areais, os promontorios que os limitan, e a beira norte do esteiro do río Miñor; en conxunto unha zona case chan a non ser nos perímetros de Monteferro, onde hai cantís de máis de 50 m, do monte Lourido e as beiras rochosas das illas Estelas.
As principais actividades son a industria, os servizos, o marisqueo e pesca.
Ría de CorcubionMonContosA RÍA DE CORCUBIÓN, RÍA DE CEE ou ría de CORCUBIÓN E CEE está considerada a máis septentrional das Rías Baixas. En realidade é un grande seo en forma de arco (SEO DE FISTERRA) que se estende entre o Cabo Fisterra, ao norte, e a punta dos Remedios, ao sur. Inclúe a ría ou seo do Ézaro e a chamada tradicionalmente ría de Corcubión ou Cee. Acolle importantes valores naturais e culturais.
Poio, A CostaMonContosO concello de Poio está situado na marxe dereita da ría de Pontevedra, desde Raxó ata o esteiro do Lérez, onde está conectado con Pontevedra pola ponte da Barca.
O relevo é moi accidentado, as abas dos montes caen bruscamente cara ao mar e só hai algúns territorios chans na pequena faixa costeira, con numerosos ríos que baixan do Castrove, de curto percorrido e pendentes pronunciadas.
Na área costeira alternan os esteiros e marismas formados polos numerosos ríos que achegan os seus sedimentos, algunhas praias e pequenas zonas rochosas de pouca altura. Hai importantes zonas de marisqueo a pé e parques de cultivo. As principais poboacións costeiras son Raxó, Combarro e Campelo.
Cangas, A costaMonContosO concello de Cangas está situado na península do Morrazo, entre as rías de Vigo e Aldán. O territorio é moi irregular e ten un grande tramo costeiro moi accidentado e diversificado, con numerosas praias, seos e altos cantís.
As principais actividades son a pesca, o marisqueo, os servizos e as industrias relacionadas co mar.
Vigo, a costaMonContosO concello de Vigo está situado na banda sur da ría de Vigo. Na costa distinguimos dúas zonas: a das illas Cies, toda ela rochosa e exposta cara ao mar aberto, e con algunhas praias na parte que da á ría; e a costa continental na que, a pesar de ter case a metade da súa lonxitude ocupada por instalacións portuarias e industriais, se alternan as zonas rochosas e areosas polo que conta con numerosas praias, entre as que destaca, tanto polo seu tamaño como polas súas infraestruturas, a de Samil.
Vigo conta coa agrupación urbana máis grande de Galiza con preto de 300.000 habitantes. As principais actividade son os servizos, a industria e a pesca. Acolle un importante patrimonio cultural e conta con varios museos.
Valdoviño, A CostamonadelaUnha costa dun enorme interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Protexida no LIC/ZEC “Costa Ártabra”, nas ZEPAs “Lagoa da Frouxeira” e “Costa Ferrolterra-Valdoviño”, no -Humidal Protexido e Humidal Ramsar “Lagoa e areal de Valdoviño” e no inventario de SEO/BirdLife.
Boiro, A CostaMonContosA costa de Boiro forma parte da banda norte da Ría de Arousa. É unha costa abrigada, con fermosas praias orientadas ao sur que alternan con rochedos e esteiros. Os ríos máis importantes son o Beluso, Grande e Coroño. Acolle áreas de enorme importancia biolóxica e bancos marisqueiros moi produtivos e conserva interesantes mostras arquelóxicas (castros, dolmes), histórico-artísticas (igrexas, cruceiros) e etnográficas (hórreos, portos, oficios e embarcacións tradicionais…).
Laxe, A CostamonadelaO concello de Laxe está situado no corazón da Costa da Morte, entre a ría de Corme e Laxe e o litoral de mar aberto. Ten unha costa moi diversa na que se alternan grandes areais e marismas, ría, enseadas, cabos, illotes, furnas... con tramos expostos e protexidos, zonas baixas e elevados cantís. É dun grande interese paisaxístico, xeolóxico e biolóxico. Está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte” e na Paisaxe Protexida “Penedos de Traba e Pasarela”.
Oleiros, A CostamonadelaO concello de Oleiros ten unha liña litoral de case 40 km. Unha parte na ría do Burgo, outra na ría da Coruña, unha terceira mirando ao mar aberto e outra na boca da ría de Betanzos. Parte está protexida no LIC/ZEC e Monumento Natural “Costa de Dexo e Seixo Branco”
Outes, A CostaMonContosO concello de Outes está situado na marxe dereita da ría de Muros e Noia, co Tambre facendo linde polo sur. A costa é abrigada e está ocupada por amplas áreas de marismas nos esteiros dos ríos (Tambre, Entíns, Bendimón...), algúns areais, e zonas de cantís de pouca altura. Acolle importantes bancos marisqueiros. As principais actividades son os servizos, a industria (estaleiros, serradoiros...), a pesca, o marisqueo e a agricultura. Conta con áreas de grande interese natural e conserva un importante patrimonio cultural: castros, mámoas, pontes, hórreos (chamados localmente moas), cruceiros, igrexas...
Porto do Son, A CostaMonContosO concello de Porto do Son ocupa a cara noroeste da serra da Barbanza, na banda sur da ría de Muros e Noia. Ten unha ampla fronte costeira na que se alternan amplos areias, sistemas dunares, lagoas e cantís que acollen ecosistemas de grande interese. É un concello que vive en boa parte do mar e do turismo. Acolle un importante patrimonio natural e cultural.
Vilanova da Arousa, A CostaMonContosO concello de Vilanova de Arousa está situado no interior da ría de Arousa fronte á illa da Arousa. Ten unha costa baixa e abrigada que alterna áreas rochosas con areais e esteiros. Acolle ricos ecosistemas mariños que son base dunha importante actividade marisqueira, e praias que se empregan como lugares de lecer. A principal actividade é o marisqueo, o cultivo de mexillón e os servizos.
Ponteceso, A CostamonadelaO concello de Ponteceso está situado na marxe dereita da ría de Corme e Laxe e na costa de mar aberto, entre as puntas do Roncudo e Queimada. Os principais núcleos de poboación son Ponteceso e Corme. Acolle áreas de grande valor paisaxístico e biolóxico asociados ás costas e ao río. Está protexida nos LICs/ZECs “Costa da Morte” e “í Anllóns” e na ZEPA “Espazo Mariño da Costa da Morte”.
Arteixo, a costamonadelaO concello de Arteixo atópase na fachada atlántica, no comezo do tramo de costa coñecido como “A Costa da Morte”. Nos seus 19 km de costa atópanse cantís de distintas alturas, esteiros, coídos e extensos areais. É unha costa dun grande valor ecolóxico, paisaxístico e xeolóxico, cunha importante actividade industrial e turística. Unha parte está protexida no LIC/ZEC e ZEPA “Costa da Morte”.
Fisterra, A CostaMonContosO concello de Fisterra ocupa un saínte de relevo irregular entre a ría de Corcubión e a Costa da Morte, onde os montes caen sobre o mar en grandes desniveis. A súa costa é moi diversa, con áreas abrigadas, no interior do seo de Fisterra, e zonas expostas, no mar aberto, con grandes tramos ocupados por cantís, illotes e baixos, e algunhas praias con bos sistemas dunares onde dominan os ventos e a ondada. É un concello de importantes valores naturais e culturais, rico en vestixios históricos e arqueolóxicos e moi ligado ás tradicións relacionadas coas rutas xacobeas. Parte do litoral está protexido no LIC/ZEC “Costa da Morte”.
Cee, A CostaMonContosO litoral do concello de Cee ten tres partes diferenciadas e separadas, dúas protexidas na ría de Corcubión e no seo de Fisterra, e outra exposta na costa da Morte. A de maior lonxitude e a da ría de Corcubión da que ocupa o fondo e toda a banda esquerda que se prolonga cara a enseada do Ézaro. No seo de Fisterra hai un pequeno tramo de cantís e a praia de Estorde e na costa exterior (Costa da Morte) unha sucesión de cantís e coídos e a ría de Lires.
É un litoral de enorme valor paisaxístico, xeolóxico e biolóxico que alterna zonas moi humanizadas e intensamente ocupadas con outras totalmente naturais.
Redondela, a costaMonContosO concello de Redondela está situado na banda sur da ría de Vigo. A costa, pola proximidade dos montes, é escarpada agás no esteiro do río Alvedosa e na praia de Cesantes. Alterna cantís de media altura, praias e seos que quedan amplamente ao descuberto co debalo da marea. É unha costa rica en bancos marisqueiros.
As principais actividades son a pesca e o marisqueo, os servizos e a industria.
Corcubión, A CostaMonContosO concello de Corcubión ocupa unha pequena península na enseada de Fisterra. A súa costa vai desde o fondo da ría de Corcubión/Cee ata enseada de Estorde. O litoral de Corcubión é rochoso, elevado, irregular e recortado, sen máis praias nin espazo chan que onde se asenta a vila, onde tamén estaban os areais que na maior parte foron comestos polas infraestruturas viarias. Fora da vila só hai cantís de ata 50 m de altura nos que se alternan puntas e seos, ocupados por coídos.
A Coruña, A CostamonadelaO concello da Coruña ten unha costa moi recortada e variada, parte na ría, onde se atopa o porto da cidade, e parte en mar aberto onde se suceden cantís e fermosas praias como as de Orzán e Riazor.
Ortigueira. A costamonadelaLitoral do concello de Ortigueira, na ría de Ortigueira. Protexido nos LICs/ZECs "Estaca de Bares" e "Ortigueira-Mera", na ZEPA "Ortigueira-O Ladrido" e como Lugar de Importancia Internacional.
Marín, A CostaMonContosO concello de Marín está situado na zona central a península do Morrazo, na banda sur da ría de Pontevedra. Conta con 10 km de costa que limitan o concello polo noroeste e na que alternan seos, praias e cantís.
As principais actividades son as pesca, o marisqueo, os servizos e as industrias relacionadas co mar. Na cidade de Marín atópase un importante porto pesqueiro e comercial.
Acolle importantes restos arqueolóxicos (petróglifos, castros, mámoas, restos romanos, salgas, portos tradicionais, igrexas, hórreos, pazos, muíños...
Oia, a costaMonContosO concello de Oia está situado na costa atlántica do suroeste de Galiza. O litoral inclúese no chamado Arco Miniano-duriense, que abrangue desde o Cabo Silleiro ata a desembocadura do Miño. É unha costa rectilínea, con dirección norte-sur, rochosa, baixa e exposta, sen apenas abrigos, na que se aprecia unha ampla rasa de abrasión antigamente mergullada no mar.
Toda a zona é unha importante área de pesca e marisqueo.
Os nenos da rata Luisa van aos cogomelos.pptxMonContosOs nenos de Luisa descubren o mundo dos cogomelos e amósannos algúns cogomelos e outras frutificacións curiosas de fungos que se poden atopar camiñando por Galiza
Os nenos da rata Luisa montan unha hortiñaMonContosOs nenos da rata Luisa: O horto.
Os nenos de Luisa montan unha hortiña e descubren o traballo que custa levala adiante.
os parentes dos corvos presentados polo morcego Roque.pptxMonContosAs lideiras de Roque: Os parentes dos corvos.
Mentres facía o traballo dos corvos Roque tamén foi descubrindo a outra xente da súa parentela coa que xuntou o material para este traballo.
os corvos do mundo presentados polo Morcego oque)MonContosAs lideiras de Roque: Corvos.
Roque ten un encontro cun corvo, o que lle serve para ver de coñecelo, a el e aos corvos do mundo.
As lavandeiras e outras especies semenllantesMonContosAs lideiras de Roque: Lavandeiras.
Un paxaro que lle resultou curioso serve de motivo para facer un traballo para coñecelo mellor e para achegarse aos seus parentes polo mundo.
bechos pau e outras especies semellantesMonContosAs lideiras de Roque: Bechos pau.
Roque descubre un becho pau e fai un traballo para coñecelo, logo aproveita para facer un achegamento ás familias do mundo e tenta ver de preto os da Península Ibérica.
As barbantesas e outras especies semellantesesMonContosAs lideiras de Roque: Barbantesas.
Despois de ver unhas imaxes, Roque métese na leria de coñecer ás barbantesas: achegarse ás da Península Ibérica e algunhas curiosas do mundo.
As anguías e outras especies semellantesMonContosAs lideiras de Roque: Anguías.
Roque buscando que facer deu cun peixe antes familiar mais que facía tempo que non vía, e púxose a buscar, para saber, información sobre a anguía, as anguías do mundo e outros peixes co mesmo nome.
As sardiña e especies semellantes (Roque)MonContosAs lideiras de Roque: Sardiñas.
Como a Roque calquera cousa lle da pé para meterse nunha enleada, desta volta foi o cheiro a sardiñas asadas o que serviu para querer aprender sobre as sardiñas, os seus parentes e outros peixes aos que nalgúns sitios tamén se lle chama sardiñas e o uso e o aproveitamento que se fai deles.
2. 1-Cadoiro do Xallas
2-Seo do Ézaro
3-Punta Chamadoiro
4-O Pindo
5-Praia do Sinal. Punta do Fornelo.
6-Punta Rabela.
7-As Morroás. A 澱ñ.
8-Praia de San Pedro
9-Punta da Cruciña. Punta Boxeco.
10-Praias de Quilmas
11-Petón dos Turcos
12-Punta Quilmas
13-Salitres
14-Praia do Pedrullo
15-Praia de Corna Becerra
16-O Portiño. Puntas do Carreiro
de Luce e da Lomba.
17-Punta e praia dos Carballiños
18-Porto dos Negros.
Tallos Redondos.
19-Punta e illas da Curra
20-Seo da Curra. Rego dos Muíños.
Petón Cagado.
21-Punta da Pedra Loira. A Carreiroa.
22-Portiño de Panchés.
Puntas Lapra e do Garamelo.
23-Illa Corveira. Praia da Insuela.
24-Os Fartos e Punta de Caldebarcos
25-Praia e dunas de Caldebarcos
26-Marisma de Caldebarcos
A Berberecheira
27-A Boca do í
28-Praia de Carnota
29-Marismas de Carnota. A Lagoa.
30-As Pedras da Area
31-A Cangrexeira. O Caxido.
32-O Corveiro
33-Praia das Salsas
34-Praia de Cons
35-Praia do Cancelo. Outeiro da Corda.
36-Praia do Mar de Lira. A Legüiña.
Illas do Mar de Lira.
37-Praia de Sasebe
38-A Beirada. Punta de Rebordelo.
39-Praia de Portocubelo
40-Punta de Portocubelo
41-Praia de Porto Ancho
42-Os Forcados
43-Praia da Gavota. Praia da Barca
44-Punta dos Remedios.
Illote Anguieiro.
45-Os Miñarzos
46-Porto Balea. Punta Cabalar.
47-Praia do Ximprón
48-Punta Prouso Rubio.
Porto das Cabras
49-Porto e praia de Ardeleiro
50-Punta e praia de Susiños
51-Os Raposeiros
52-Surreseco (Area dos Botes)
53-Ucha da Arca. Praia da Arca
54-Praia da Xeda
55-Punta do Leiradal (ÍԲܲ).
Petón da Ínsua. Faro.
56-Praia de Lariño
57-Rego dos Feais ou de Lariño.
Monte Pindo
í Xallas
3. O concello de Carnota está situado fronte á costa de Fisterra, entre o remate das rías Baixas
e o comezo da Costa da Morte. O litoral esténdese desde a desembocadura do río Xallas
ata a praia de Lariño. É unha costa exposta que alterna áreas rochosas de pouca altura con
enseadas e areais na que podemos atopar ecosistemas moi variados (cantís, dunas, areais,
marismas e illotes...). Ten un enorme interese xeolóxico, ecolóxico e paisaxístico.
As principais actividades son a pesca, a acuicultura, o sector forestal e o turismo. O
concello conserva un importante patrimonio histórico-artístico e etnográfico: petróglifos,
núcleos tradicionais, salgas, hórreos, peiraos, embarcacións tradicionais...
5. Os macizo tectónico do PINDO está constituído por granodiorita (granito
vermello de grandes cristais) no que a erosión deu lugar a bolos, penedos,
paredes lisas e pías moi espectaculares. Os puntos máis altos son o Pico da Moa,
con 627 m e Penafiel, con 390 m. Ten un gran interese xeolóxico e botánico e
conserva restos arqueolóxicos e petróglifos.
O Pindo amosando a forza das súas formas e cores á luz da tardiña
6. Seo do Ézaro e Monte Pindo (Penafiel)
O RÍO XALLAS nace no Monte Castelo e, depois de 64,5 km de percorrido, desemboca na
enseada de Ézaro, entre Carnota e Dumbría, formando un salto dun 40 m de altura.
7. 1-Cadoiro do Xallas. Unha lenda conta que detrás da fervenza existía unha porta máxica vixiada por
bruxas. O mozo que se atrevía a pasar chegaba a debaixo do río e podía casar cunha fermosa princesa
encantada e acadar unha grande fortuna.
8. 2-Seo do Ézaro
Vista desde o mirador do Ézaro: desembocadura do Xallas, punta, praia e porto do Pindo.
11. A costa desde Ézaro a Caldebarcos é a caida ao mar do macizo do Pindo, formada
maiormente por grandes penedos e laxes graníticas onde domina a cor rosada.
21. 8-Praia de San Pedro, un areal de forma rectangular (400 m de fondo e 200 m de
lonxitude) situado entre as puntas de As Morroás e A Crusiña. (Vista desde O Pindo)
27. Praia de Quilmas coas construcións das antigas fábricas de salga e os alboios para gardar
as embarcacións e os aparellos dos mariñeiros. Segundo a tradición nestra praia
reparaban os normandos as súas naves.
28. Chabolas da praia de Quilmas ambientadas para a rodaxe dunha película.
33. Costa de Cabra. Con este nome coñécese un tramo de costa rochosa con moitos baixos e
illotes a algúns areais solitarios (Carballiños, Insuela ou Porto Negros...). Abondan as
algas que son recollidas para a industria.
68. Seo de Carnota. Ábrese entre as puntas de Caldebarcos e dos Remedios. O fondo está
ocupado por un extenso areal formado polas praias de Caldebarcos, Carnota, Mar de Lira,
Cons, Xaxebe e Portocubelo. (Vista desde As Paxareiras)
69. A praia de Carnota e as dunas de Caldebarcos forman un sistema de marismas e dunas fixadas pola
vexetación separadas do mar por un grande areal de máis de 7 km de lonxitude (o máis grande de
Galiza). Nelas desembocan os ríos Valdebois e Pedrafigueira. A zona de marismas está dividida en
dúas partes: Caldebarcos, ao Norte e A Lagoa, ao Sur, separadas pola punta Larada entre as praias
de Carnota e Caldebarcos ou San Mamede.
71. Seo de Carnota coas praias de Caldebarcos e Carnota, separadas pola
Boca do í, e as marismas de Estivariña e A Berberecheira.
72. 26-Marisma de Caldebarcos/A Berberecheira
O río Valdebois e o rego de Louredo forman na súa desembocadura unha ampla marisma parcialmente
pechada por unha frecha de area na que se asenta un importante sistema dunar. A marisma de
Estivariña, o areal interior de Caldebarcos chamado tamén a Berberecheira é unha área dunha grande
riqueza ecolóxica que acolle un importante banco de berberechos.
73. Dunas fixadas e marismas de Caldebarcos. Ao fondo a Berberecheira.
76. 27-A Boca do í
O río Valdebois nace no Pindo e, despois dun curto percorrido, desemboca na lagoa de
Caldebarcos ou Estivariña. O Louredo únese a el na lagoa.
124. Punta dos Remedios, unha península rodeada de illotes (Os Forcados, O Anguieiro),
cons e baixos que dificultan a navegación. Entre as rochas atópanse pequenas praias
como as de Porto Ancho, Gabota, Porto da Barca, Porto do Curro e Ximprón. É unha
área rica en percebes.
125. Costa de Lira e punta dos Remedios desde As Forcadas
144. Monumento que recorda o naufraxio do buque Ariete en 1966. A actuación das xentes
da zona valeulle O concello de Carnota a concesión do titulo "Moi Humanitario“.
158. 56-Praia de Lariño. Situada entre as puntas Ínsua e de Lens, pertence aos concellos de
Carnota e Muros (onde se chama Ancoradoiro). Mide 1.870 m de lonxitude e ten un
largor medio de 55 m. Está formada por area branca de grao medio. As augas son frías e
algo perigosas e moi aptas para practicar wind-surf.
162. 57-Rego dos Feais ou de Lariño. Baixa da serra das Forcadas e desemboca na praia de
Lariño, onde case desaparece entra as dunas e a area da praia.
163. VALOR XEOLÓXICO
A maioría da costa de Carnota está
formada por rochas graníticas nas
que aparecen formas moi variadas:
grandes laxes e penedos, bolos, e
figuras curiosas. Unha boa parte
está ocupada por areais -entre os
que destaca o conxunto Carnota-
Caldebarcos- e boleiras ou coídos.
MAPA LITOLÓXICO
164. Por calquera parte podemos atopar un rochedo con formas engaiolantes ou
sorprendentes, puídas polo mar ou comestas pola erosión do sal e o vento.
Punta da Pedra Loira
175. GM002 (Geosite RF004). FERVENZA DO ÉZARO
Curso baixo, fervenzas e desembocadura do Xallas.
O último treito do Xallas forma un profundo canón entre os macizos graníticos do Pindo e
Buxantes, e salva un desnivel de 155 m antes da desembocadura, na que se precipita nun
cadoiro de 40 m de altura formando unha profunda poza (máis de 20 m de profundidade).
Interese: Xeomorfolóxico. Tectónico.
Hidroxeolóxico. Petrolóxico-xeoquímico.
Unidade Xeolóxica: Depósitos e formas
de modelado de orixe fluvial e eólico.
Situación: Atópase entre Dumbría,
Carnota e Mazaricos. Inclúe o val do río
Xallas desde Colúns e parte do Monte
Pindo.
Unha parte está incluída no LIC/ZEC
“Carnota-Pindo”
176. LUGAR DE INTERESE XEOLÓXICO GM040. Complexo sedimentario costeiro de Carnota
(pendente de descrición e delimitación definitiva.
INTERESE PRINCIPAL: xeomorfolóxico.
Grande variedade de formas costeiras (praias, dunas, cantís baixos, plataformas litorais,
depósitos-edafosedimentarios antigos, marismas, lagoas, modelado granítico tipo
“cogomelo”e amplas laxes...
177. VALOR BIOLÓXICO
No litoral de Carnota podemos atopar una grande variedade de ecosistemas e hábitats: areais,
marismas, esteiros, costa rochosa… o que da lugar a una enorme biodiversidade.
179. Os xuncos son as plantas máis comúns das marismas pola súa
capacidade para soportar o mergullo e a salinidade.
180. As dunas e marismas de Caldebarcos e praia de Carnota conservan unha rica flora e fauna típica de
marismas e dunas. É unha importante área de invernada de aves acuáticas.
182. Nas dunas atopamos arenaria do mar, eiruga mariña, polígono da praia, barrilla, grama
mariña, cardo da ribeira, feo, leiteira, herba algodoeira, alhelí das praias, correola da praia,
cebola das gaivotas, espigadiña do mar, tomelo bravo, carraspique...
Arenaria (Honkenya peploides).
A planta das dunas que vive máis
achegada ao mar.
O alhelí mariño (Mathiola sinuata)
florece durante a primavera e o verán
nos areais costeiros.
183. Feo da praia
(Amophyla arenaria)
As plantas adaptadas á vida nos areais,
teñen longos e profundos talos
subterráneos que deteñen a area que
arrastra o vento e contribúen a formar e
fixar as dunas.
184. Leiteira (Euphorbia paralias), medra
nas areas soltas das praias
Silene portensis. A pesar da súa aparente
fraxilidade está perfectamente adaptada para
soportar as duras condicións que se dan nas
dunas das praias.
185. Pan de paxaro (Sedum acre), de flores amarelas e uvas de lagarto ou piñeiriña (Sedum álbum), de
flores brancas. Son plantas adaptadas a lugares secos, pobres e expostos ao sol (pedregais,
tellados) que tamén viven nas dunas almacenando auga nas súas follas carnosas
187. Eiruga da avelaíña Brithys crini que se alimenta
unicamente de cebola das gaivotas (Pancratium
maritimum), unha planta común das dunas fixadas.
Varias especies de caracois: Colchlicella
(arriba) e Theba pisana (abaixo)
descansan formando grupos nas partes
máis altas das plantas.
188. Sapiños de esporas (Pelobates cultripes), anfibios de costumes nocturnas, raros en Galiza, que teñen
o límite norte de distribución nos areais de Carnota.
189. A píllara papuda (Charadrius alexandrinus) aniña nas dunas de Carnota
196. LIC “CARNOTA MONTE PINDO”
Espazo formado pola praia de Carnota, as
Dunas de Caldebarcos os Montes do Pindo e
Buxantes, as Illas Lobeiras e o espazo marítimo
próximo á costa.
É unha área de grande interese xeolóxico,
ecolóxico e paisaxístico onde alternan
extensos areais con espectaculares formacións
graníticas, canóns fluviais e fervenzas.
En Carnota inclúe una boa parte do litoral e o
monte Pindo.
197. ASOCIACIÓN MONTE PINDO PARQUE NATURAL
Unha Asociación sen ánimo de lucro, creada en 2010, radicada no concello de Carnota e aberta ao
mundo enteiro, que PROMOVE A DECLARACIÓN DE PARQUE NATURAL PARA O MONTE PINDO,
mediante a recollida de apoios humanos, loxísticos e económicos, a promoción de campañas de
sensibilización coas problemáticas do Monte Pindo, a divulgación de información, a realización de
actividades formativas e informativas, culturais, recreativas, reivindicativas... dirixidas aos diversos
sectores da sociedade, asi como o fomento das accións de voluntariado para atender e mellorar os
espazos degradados. Todo o anterior co obxectivo tamén de lograr o progreso socioeconómico da súa
veciñanza xerando máis oportunidades económicas e de traballo que permitan aspirar a ter mellor
calidade de vida nunha paisaxe privilexiada.
198. LIC MONTE E LAGOA DE LOURO
O tramo situado entre Porto Cubelo na punta dos
Remedios e o Monte Louro (nos concellos de
Carnota e Muros) está protexido como LIC/ZEC.
No concello de Carnota abrangue desde a praia de
Lariño/Ancoradoiro ata Os Forcados.
199. O seu principal obxectivo é a
recuperación e conservación das
poboacións de especies
explotadas, posibilitando a
sostibilidade das pesquerías na
contorna do ecosistema
mariño.
Toda actividade profesional,
tanto pesqueira coma
marisqueira, que se vaia
desenvolver dentro da reserva
mariña queda suxeita ás
medidas adoptadas nun Plan de
Xestión Integral.
RESERVA MARIÑA DE “OS MIÑARZOS”,
Situada entre Punta Raposeiros e Punta Larada.
Promovida pola confraría de Lira, e aprobada en abril de 2007, é a primeira reserva mariña do
litoral atlántico da península, con 1.200 ha. Trátase dun espazo mariño amparado legalmente
co fin de promover una utilización sostible e protexer o seu patrimonio natural e cultural.
205. TURISMO MARIÑEIRO.
Proxecto Mar de Lira
É unha iniciativa de turismo activo
que naceu na confraría de
pescadores de Lira (Carnota) co fin
de dar a coñecer a vida arredor do
mar (o medio, os traballos, as
tradicións, a fala) e dinamizar o
mundo mariñeiro da zona.
Dentro do proxecto Andar ao Mar
ofrecen rutas guiadas con
diferentes temas pola contorna da
vila de Lira e Portocubelo: o porto,
a enerxía, os naufraxios, a pesca, a
etnografía e o litoral.
Como complemento contan cunha
construción mariñeira que acolle
unha exposición sobre o porto, as
embarcacións tradicionais e as
artes de pesca e marisqueo, e un
encascadoiro (único en Galiza que
se pode visitar).
206. O litoral de Carnota da para moito... Podemos facer
camiñadas, visitas puntuais, turismo mariñeiro ou
pasar un tempo de lecer de varias xornadas...
Propoñemos un primeiro achegamento en coche (40 km
lineais + camiñadas) para coñecer os puntos con acceso de
maior interese.
Comezamos cunha visita ao cadoiro do Xallas, no linde con
Dumbría e facemos a última parada na punta do Leiradal
(ÍԲܲ). Podemos completalo coa subida a algúns dos
miradoiros nos montes próximos (As Paxareiras, As
Forcadas).
207. O concello de Carnota ofrece, ademais dunha
espléndida natureza, interesantes elementos
de patrimonio cultural: muíños, hórreos,
igrexas, casas tradicionais...
Hórreo de Lira
Hórreo de Carnota
209. Un exemplo de tradición mariñeira, as tumbas no camposanto
de Lira. A íntima relación co mar das xentes de Lira
maniféstase en todos os ámbitos da vida e máis alá.
210. PROBLEMAS/AGRESIÓNS
-Construcións na liña de costa, recheos
-Presión humana nos espazos naturais e sobre as especies
-Especies invasoras
-Contaminación
Limpeza de chapapote do Prestige nas rochas do Ximprón (2003)
211. Eucaliptos ata a beira do mar e pegadas dun dos moitos incendios do Pindo