�ݺ�ߣ

Editor's Notes

• #2: Hekimlerle ilgili şikayetlerin büyük çoğunluğ hasta ile hekim arasındaki ������پ�ş���� eksikliğinden kaynaklanmaktadır. Hastanın tanı, tedavi, komplikasyonlar veya yapılacak işlemin ücreti konusunda yeterince bilgilendirilememesi her iki taraf için de ciddi problemlere neden olabilir. Aynı şekilde yanlış anlaşmalardan kaynaklanan problemler de hasta-hekim ilişkisine ciddi oranda zarar verebilirler. Hasta-hekim ������پ�ş����indeki eksiklikler tedavinin gidişini de etkileyebilir. Hatta ������پ�ş���� eksikliğine bağlı şikayetler tedavinin teknik hatalarıyla ilgili şikayetlerden daha fazladır. Maalesef tanı ve tedavide kurallar çok açık olarak tanımlanmış olmakla birlikte hasta ������پ�ş����inde uyulacak kurallar konusunda kesin kurallar konulmamıştır. Her ne kadar iyi bir ������پ�ş����in teorik kuralları kesin olarak tanımlanmış olsa da bunları uygulamak hekimin tarzına ve yeteneğine kalmıştır. Kaldı ki, ������پ�ş����le ilgili konulara tıp eğitiminde gerekli öncelik ve ağırlık ta zaten verilmemektedir. İ����پ�ş���� herhangi bir kanalla kişiler arasında bilgi alış verişi anlamına geldiğine göre hastayla ������پ�ş����de yapılması gereken ilk iş ortak bir kanal bulmak olacaktır. Özet Olarak Hastayla ilk tanışma çok önemlidir. ‘ilk kanaat son kanaattir’ atasözü ne kadar doğrudur. Hasta ilk vizitte size bir sempati ve güven duyduysa artık başka bir doktora gitmesi çok az bir olasılıktır. Hastayla iyi bir ������پ�ş���� kurmanın birçok kuralları vardır. Bunlardan en önemlisi ‘güleryüz’ dür. Daha sonra sırasıyla ‘gerekli saygı kuralları’ ve hastanın duygularını hissetmek, onlara ortak olup paylaşabilmek’ gelir. Güleryüz her kapıyı açan, aradaki buzları eriten, korku ve çekingenliği gideren sihirli bir formüldür. Poliklinikte, muayenehanede veya her nerede olursa olsun, hastayla iyi ������پ�ş���� sağlayabilmek için öncelikle hastaya güleryüzle ve ayağa kalkarak, samimi duygularla karşılayarak yer göstermek gereklidir. Yani doktor, ������پ�ş����i kolaylaştıracak bir ortam oluşturmak için çaba sarfetmelidir. Bu ortam hastaya karşı üstünlük kurucu, onu baskılayıcı bir ortam olmamalıdır. Doktorun oturduğu yer, kullandığı masa, kılık kıyafeti iyi ������پ�ş���� sağlaması için önem taşır. Örneğin oturma pozisyonunda doktor için büyük gösterişlii bir koltuk, hasta için küçük koltuk olmamalı, oda düzenlemesi, dekor erişilebilirlik açısından uygun olmalıdır. Hasta ile ������پ�ş����de sosyokültürel düzeyinin belirlenmesi hasta ile güvenli ve samimi bağların kurulmasında çok önemli rol oynar. Hastanın sosyokültürel düzeyini anlamak için en ufak ipuçlarını yakalayıp değerlendirin. Hastanızı dikkatle izleyin, ne söylediğini dinleyin. Onu gerçek anlamda görmeye ve duymaya çalışmalısınız. Sözlü ve görsel ipuçlarını yakalamaya çalışın. Dış görünüşüne, kıyafetine bakın. Hastanın yüzündeki ifadeyi izleyin. Nereye bakıyor, mimikleri nasıl, göz teması kuruyor mu, duruşu, kas tonusu, nefes alış verişi nasıl, sinirli, mutsuz veya kızgın mı görünüyor? Bütün bunlar hastanın düşüncesine giden yoldur ve bu fırsatı kaçırırsanız bir daha asla yakalayamayabilirsiniz. Hastanızı dikkatle dinleyin. Neyi söylemiyor?, nasıl ifade ediyor?. Hasta bir şey söyler söylemez konuşma aksanından bölgesel veya etnik kökeni hakkında birçok bilgi edinebilirsiniz. Kullandığı sözcükler, deyimler, tasvirler, konuşma uslubu, konuşmasındaki eksikler, çarpıtmalar ve genellemeler bize hastanın sosyokültürel düzeyi ve iç dünyası hakkında ipuçları verir. Bunları doktor kendi kültürü ve daha önce aldığı eğitimin ışığı altında sentez ederek değerlendirip hastasıyla nasıl konuşması gerektiğine karar verecektir. Profesyonel olduğunuzu düşünerek hastanızla aranıza fazla mesafe koymayın. Ona yakın olun. Hastanın kullandığı deyim ve cümlelere benzer, hatta aynılarını kullanın. Anlayış ve sempati gösterin. Amaç hastayla kendini bir tutup onun duygularını tam anlamıyla anlayıp paylaşmak olmalıdır. Hastayla konuşurken rahat bir uslup benimseyerek, dostça ne nazik bir yaklaşım içinde olmalıdınız. Yerinde kullanılan küçük espriler, sevecen birkaç sözcük ortamın yumuşamasına, hastanın rahatlamasına yol açar. Tanışmanın daha olumlu geçmesini sağlar. Sosyokültürel düzeyin iletişmdeki rolüne bir örnek verecek olursak: muayene odasına giren hasta yaşlı, kasketli, köylü bir dede ise ve siz ona yumuşak olmayan bir uslupla ‘hoşgeldiniz beyefendi. Buyurun şöyle oturun’ derseniz zaten korkan, çekinen ve utanan yaşlı dedeyle ileitşim için gerekli bağları kendi elinizle koparmış olursunuz. Böyle bir yaklaşımda hastanın çekingenliği ve korkusu daha da artacaktır. Oysa hemen yerinizden klkıp güler yüzle dedenin yanına gidip koluna girerek ‘geçmiş olsun dedeciğim, hangi rüzgar attı seni buralara, gel hele şöyle otur bir soluklan’ diyerek ona yer gösterirseniz hastanın çekingenliğini ve korkusunu azaltır, aradaki buzların erimesine sebep olabilirsiniz. Bu yaklaşımda hasta ‘bu doktor gğleryüzlü, benim dilimden konuşuyor. Beni anlar’ diye düşünecektir. Tabii ki her hastaya aynı uslupla davranamazsınız. Örneğin gelen hasta sosyokültürel seviyesi iyi, yüksek tahsilli bir kişi ise karşılama gene güleryüz ile yerinizden kalkarak ‘buyurun beyefendi, geçmiş olsun. Şöyle buyurun’ diyerek yer göstermek şeklinde olmalıdır. Böyle bir kişiyi birinci örnekteki gibi ‘babacığım, dedeciğim’ ile karşılarsanız hastanın sizin hakkınızdaki düşüncesi büyük bir ihtimalle ‘nerden çattık bu ciddiyetsiz adama. Seviyesi yeterli olmayan bir doktor galiba..’ şeklinde olacaktır. Böylece hastanın güvenini daha ilk görüşmede kaybetmiş olacaksınız.